Στις χώρες της Νότιας Αφρικής με BMW 850 GS

[2 travel on motorcycle]

Καλησπέρα Είμαστε η Ειρήνη και ο Κώστας ( 2travel on motorcycle) και στην πρώτη μας απόπειρα να γράψουμε σε forum θα περιγράψουμε ένα ταξίδι που πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2023 στη Νότια Αφρική με μοτοσυκλέτα .20 ημέρες και λίγο παραπάνω από 6.000 χλμ με BMW 850GS από Ν.Αφρική σε Μποτσουάνα , Ζιμπάμπουε , Ζάμπια ,Ναμίμπια και πάλι Ν. Αφρική . Οι διαδρομές ποικίλες , μέσα σε εθνικά πάρκα , επαρχιακούς δρόμους ,απομακρυσμένα και φτωχικά χωριά . Κάθε μέρα βλέπαμε και κάτι νέο , εντυπωσιακό .Στην Μποτσουάνα στο δρόμο μας συντρόφευαν ελέφαντες , ζέβρες και καμηλοπαρδάλεις . Στην Ζιμπάμπουε ακούσαμε και μείναμε άναυδοι από τον “ καπνό που βροντά “, τους καταρράκτες Victoria . Στην Ζάμπια ντόπιοι μας βοήθησαν να τραβήξουμε τα πεσμένα δέντρα που μας έκλειναν το δρόμο και να ξεκολλήσουμε την μηχανή μας από την άμμο . Στις ατελείωτες ερημικές εκτάσεις της Ναμίμπια θαυμάσαμε , γελάσαμε , κινδυνεύσαμε , φοβηθήκαμε και ξανά οδηγήσαμε , όχι πιο σοφοί , αλλά σίγουρα αλλαγμένοι .
Πρώτος σταθμός το Johannesburg και από εκεί στην Pretoria για να παραλάβουμε τη μοτοσυκλέτα . Στην Ν. Αφρική είχαμε έρθει το 2019 και είχαμε γυρίσει αυτήν την πανέμορφη χώρα , μαζί με το Λεσότο και την Σουαζιλάνδη .
Τώρα είναι απλά μία αφετηρία που θα μας οδηγήσει βόρεια προς την Μποτσουάνα .
Την επόμενη κιόλας ημέρα και ύστερα από ένα εύκολο πέρασμα συνόρων βρεθήκαμε στην Μποτσουάνα . Ο δρόμος είναι ασφαλτοστρωμένος στο μεγαλύτερο μέρος του αν και έχει πολλές λακκούβες .Έχουμε αποφασίσει να κάνουμε διάσχιση μέσα από εθνικά πάρκα για να συναντήσουμε όσο περισσότερα ζώα γίνεται γνωρίζοντας βέβαια το ρίσκο .
Όσο ανεβαίνουμε το τοπίο αλλάζει και η βλάστηση γίνεται πιο χαμηλή .
Η Μποτσουάνα έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό ελεφάντων από όλες τις χώρες της Αφρικές και συναντάμε αυτά τα όμορφα αλλά και άγρια ζώα παντού .
Φυσικά δεν βλέπουμε μόνο ελέφαντες αλλά και καμηλοπαρδάλεις , ζέβρες , στρουθοκάμηλους , πιθήκους και πολλά άλλα ζώα .
Πρέπει πάντα να έχεις το νου σου για τα άκρως επικίνδυνα άγρια Αφρικανικά σκυλιά .
Ένα πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι η μικρή αυτονομία . Τα βενζινάδικα είναι σπάνια , μπορεί και να απέχουν 300 ή και περισσότερα χλμ . και η λύση είναι να κουβαλάμε βενζίνη . Αφού δεν έχουμε κάποιο ειδικό δοχείο γεμίζουμε μπουκάλια νερού ή αναψυκτικού για να έχουμε μια κάποια ασφάλεια .
Εννοείτε ότι με κάθε ευκαιρία προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με τους ντόπιους , συχνά στη νοηματική , οι οποίοι είναι φιλικοί και φιλόξενοι . Στη φώτο μια οικογένεια βοσκών που πούλαγαν επίσης ματζούνια και θεραπευτικά αυτοσχέδια σιρόπια . Αγοράσαμε αλλά δεν ήπιαμε ...
Στη τέταρτη μέρα του ταξιδιού και φτάνουμε στον ELEPHANT ROAD . Μία διαδρομή σε άμμο οδηγεί σε νερόλακκους όπου μαζεύονται αυτά τα τεράστια ζώα για να ξεδιψάσουν .

 

[2 travel on motorcycle]

Εδώ είχαμε και την πρώτη μας πτώση . Και το αστείο είναι ότι μας είχαν προειδοποιήσει να μην κατέβουμε από την μοτοσυκλέτα για κανένα λόγο γιατί οι ελέφαντες εμφανίζονται ξαφνικά και θα μπορούσαν να μας πατήσουν πριν το καταλάβουμε .View attachment 58198
Αυτά τα εντυπωσιακά τεράστια δέντρα είναι τα baobab ή δέντρα της ζωής . Το ύψος τους φτάνει τα 30 μέτρα και ο κορμός τους τα 11 !!!Μοιάζει σαν να είναι οι ρίζες πάνω και είναι πολύ σημαντικά για την Μποτσουάνα και τις υπόλοιπες Αφρικανικές χώρες .

 

[BSO]

μπραβο παιδες!! Φοβερη εμπειρια

 

[2 travel on motorcycle]

μπραβο παιδες!! Φοβερη εμπειρια

μπραβο παιδες!! Φοβερη εμπειρια

Ευχαριστουμε

 

[Georgev]

Φοβερό αναμένουμε συνέχεια!!!

 

[alfa7]

Πολύ δυνατό ταξίδι...!

Αν μπορείς στο τέλος να μας δωσεις κάποιες πληροφορίες... όπως ενοικιαση μοτό, διαμονές και γενικά έξοδα...

Ευχαριστώ

 

[2 travel on motorcycle]

Πολύ δυνατό ταξίδι...!

Αν μπορείς στο τέλος να μας δωσεις κάποιες πληροφορίες... όπως ενοικιαση μοτό, διαμονές και γενικά έξοδα...

Ευχαριστώ

Καλημέρα . Φυσικά . Θα παρουσιάσω το ταξίδι σε 4-5 συνέχειες και στο τέλος θα δώσω γενικές πληροφορίες .

 

[2 travel on motorcycle]

Υπαίθριο Βουλκανιζατέρ .
Σημεία ελέγχου για την αποφυγή μεταφοράς ασθενειών στα ζώα

Συνεχίζουμε να έχουμε δίπλα μας ζώα ζωντανά ...
ή λιγότερο ζωντανά ...
εδώ καταλήγεις όταν δεν έχεις gps
Ευτυχώς βγήκαμε γρήγορα στην Εθνική ...
ένα τεράστιο κρανίο ελέφαντα
έχουμε φτάσει πλέον αρκετά ψηλά κοντά στα σύνορα με την Zimbabwe .
Είμαστε στο εθνικό πάρκο Chobe . Εδώ οι μοτοσυκλέτες απαγορεύονται . Βρήκαμε ένα δωμάτιο και κάναμε βόλτα στον ποταμό με βάρκα .
Είναι ένα από τα πιο όμορφα μέρη που έχουμε βρεθεί

 

[2 travel on motorcycle]

Πουλιά , ιπποπόταμοι και κροκόδειλοι παντού . Υδρόβιος παράδεισος .

 

[dinospanadp]

Μαγευτική εμπειρία, μπραβο, αναμένουμε συνέχεια..

 

[saxo_29]

View attachment 58195δώ είχαμε και την πρώτη μας πτώση . Και το αστείο είναι ότι μας είχαν προειδοποιήσει να μην κατέβουμε από την μοτοσυκλέτα για κανένα λόγο γιατί οι ελέφαντες εμφανίζονται ξαφνικά και θα μπορούσαν να μας πατήσουν View attachment 58197 πριν το καταλάβουμε .View attachment 58198
Αυτά τα εντυπωσιακά τεράστια δέντρα είναι τα baobab ή δέντρα της ζωής . Το ύψος τους φτάνει τα 30 μέτρα και ο κορμός τους τα 11 !!!Μοιάζει σαν να είναι οι ρίζες πάνω και είναι πολύ σημαντικά για την Μποτσουάνα και τις υπόλοιπες Αφρικανικές χώρες .

@

2 travel on motorcycle​

Σας ευχαριστώ για τις υπέροχες αναμνήσεις που μου δώσατε με τις φωτογραφίες και την εξιστόρηση σας.
Εγώ γενήθηκα σε αυτή την μαγευτική χώρα από γόνείς Ελληνες μετανάστες και έζησα εκεί μέχρι σχεδόν τα 20 μου.


Και πάλι σας ευχαριστώ
Κώστας

 

[2 travel on motorcycle]

@

2 travel on motorcycle​

Σας ευχαριστώ για τις υπέροχες αναμνήσεις που μου δώσατε με τις φωτογραφίες και την εξιστόρηση σας.
Εγώ γενήθηκα σε αυτή την μαγευτική χώρα από γόνείς Ελληνες μετανάστες και έζησα εκεί μέχρι σχεδόν τα 20 μου.


Και πάλι σας ευχαριστώ
Κώστας

Αλήθεια; Γνωρίζω ότι υπάρχει μεγάλη Ελληνική παροικία στην Ν. Αφρική , είχαμε μάλιστα συναντήσει αρκετούς Έλληνες το 2019 , αλλά δεν είχα ακούσει κάτι για την Μποτσουάνα . Όμορφη χώρα και φιλικοί άνθρωποι . Εμείς σας ευχαριστούμε και χαιρόμαστε που η εξιστόρηση έγινε αφορμή να ξυπνήσουν θετικές αναμνήσεις .
Ειρήνη

 

[saxo_29]

Αλήθεια; Γνωρίζω ότι υπάρχει μεγάλη Ελληνική παροικία στην Ν. Αφρική , είχαμε μάλιστα συναντήσει αρκετούς Έλληνες το 2019 , αλλά δεν είχα ακούσει κάτι για την Μποτσουάνα . Όμορφη χώρα και φιλικοί άνθρωποι . Εμείς σας ευχαριστούμε και χαιρόμαστε που η εξιστόρηση έγινε αφορμή να ξυπνήσουν θετικές αναμνήσεις .
Ειρήνη

Εγώ γεννήθηκα στο Johannesburg, όπου και έζησα μέχρι σχεδόν τα 20 μου χρόνια. Η Ελληνική κοινώτητα στην Νότια Αφρική πράγματη είναι αρκετά μεγάλη, με αρκετές Ελληνικές Εκκλισίες, Ελληνικούς Συλλόγους, Ελληνικά σχολία ( Κοινωτηκά αλλά και Ιδιωτικο πχ Saheti ) κλπ...
Πραγματικλα ανυπομονώ για την συνέχεια της εξιστόρησης σας

 

[2 travel on motorcycle]

Φτασαμε στα σύνορα με την Ζιμπάμπουε . Είχαμε ακούσει από άλλους ταξιδιώτες ότι πρόκειται για ένα σύνορο χρονοβόρο , όπου πολλές φορές σου δημιουργούν προβλήματα για να "λαδώσεις¨. Κάναμε αίτηση για την ενιαία visa KAZANGULA που θα μας έδινε αργότερα γρηγορότερη πρόσβαση στην Ζάμπια . Η μεγάλη καθυστέρηση είναι συνήθως για τα οχήματα αφού πρέπει να πληρώσουν ασφάλεια και ένα τέλος χρήσης δρόμου στα σύνορα . Είχαμε διαβάσει για τεράστια ποσά και είχαμε αγωνία . Τελικά μετά από αρκετή καθυστέρηση ,αφού ο υπεύθυνος έβλεπε ποδόσφαιρο και δεν είχε όρεξη να ασχοληθεί μαζί μας , καταφέραμε να περάσουμε . Δώσαμε 100 δολάρια για βίζα και μόλις 20 για τη μοτοσυκλέτα . Κάποιοι είχαν δώσει την προηγούμενη μέρα 100 για μοτοσυκλέτα . Δεν το πιστεύαμε ... και χωρίς λάδωμα .


H Ζιμπάμπουε είναι μία από τις φτωχότερες χώρες στον κόσμο . Η δικτατορία του Μπουγκάμπε οδήγησε την χώρα στην εξαθλίωση . Μόλις απομακρυνθείς από τα τουριστικά μέρη βλέπεις γυναίκες και παιδιά να κουβαλούν νερό για χιλιόμετρα .
Και αυτό είναι ένα πολυκατάστημα με εστιατόριο WC και κάρτες κινητής .
Την επόμενη κιόλας μέρα φτάσαμε στο Vic falls . Σε αυτή την πόλη που δημιουργήθηκε για να καλύψει τις ανάγκες των τουριστών που έρχονται για τους καταρράκτες όλα είναι άκρως τουριστικά και ακριβά
Το νόμισμα της χώρας έχει υποτιμηθεί τόσο πολύ που δεν έχει καμία αξία . Μπορείς να το πάρεις μόνο σαν σουβενίρ . Στις πόλεις χρησιμοποιούν μόνο δολάρια Αμερικής ενώ στα χωριά γίνονται και ανταλλαγές προιόντων .

Οι καταρράκτες Βικτώρια , ή ο καπνός που βροντά για τους ντόπιους είναι οι μεγαλύτεροι σε μήκος της γης .

Τους καταρράκτες μπορείς να τους δεις και από την Ζάμπια και από την Ζιμπάμπουε . Από την μεριά της Ζιμπάμπουε όμως είναι πιο εντυπωσιακοί και για αυτό έχουν και ακριβότερη είσοδο . 60 $ το άτομο . Άξιζε το αντίτιμο με το παραπάνω .

 

[Kuklinski]

Ταξίδια Ζωής...


φορτωσε φωτο!!!

 

[saxo_29]

To 1975 είχαμε πάει στην τότε ακόμη Ροδεσία (Rhodesia) με τους γονείς μου για περίπου ένα μήνα λόγο ότι είχε κάποια δουλιά εκεί ο πατέρας μου. Η Ροδεσία εκείνο το καιρό άνθιζε και υπήρχε τεράστια εφημερία για τους λευκούς αλλά και για τους μαύρους που είχαν κάποια εκπαίδευση από κάποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Μην ξεχνάμε ότι δεν υπήρχε τόσο μεγάλος διαχωρισμός όσο υπήρχε στην Νότια Αφρική μιας και η Ροδεσία ήταν ακόμη Αγγλική αποικία.
Οι εικόνες που θυμάμαι ακόμη και τώρα από την Ροδεσία είναι οι τεράστιοι σύλλογοι και αθλητικές λέσχες κλπ. Αν δεί κανείς ταίνια Αγαθα Κριστι, με τον "Αγγλικό τρόπο" ζώης κλπ... θα καταλάβει περίπου πώς ήταν κάποτε......
Το 1979 έγινε μια μετάβαση και η χώρα ονομάστικε Zimbabwe Rhodesia, και λίγο αργότερα σκέτο Zimbabwe χωρίς καμία συμμετοχή πλέον από το Ηνωμένο Βασίλει.

Δυστυχώς όλες αυτές οι χώρες για ευνόητους λόγους όλες φτωχαίνουν όταν αναλαμβάνουν εξολοκλήρου την διακυβέρνιση τους οι "μαυροι" (μια διευκρίνηση..... δεν το λεώ το μαύροι ρατσιστικά αλλά να μπορεί κανείς να καταλάβει για ποιούς μιλάω, μιας και ο όρος "Ντοπιος" δεν ισχυει σε αυτές τις περιπτώσεις εφόσον δεν υπάρχουν δυστυχως πλέον οι ΄Ντοποιοι " Hottentot / Khoikhoi τους οποίους δυστυχώς τους αφάνησαν πολυ παλια οι λευκοι καθως και οι μαύροι "εισβολείς" )

 

[saxo_29]

View attachment 58226
Φτασαμε στα σύνορα με την Ζιμπάμπουε . Είχαμε ακούσει από άλλους ταξιδιώτες ότι πρόκειται για ένα σύνορο χρονοβόρο , όπου πολλές φορές σου δημιουργούν προβλήματα για να "λαδώσεις¨. Κάναμε αίτηση για την ενιαία visa KAZANGULA που θα μας έδινε αργότερα γρηγορότερη πρόσβαση στην Ζάμπια . Η μεγάλη καθυστέρηση είναι συνήθως για τα οχήματα αφού πρέπει να πληρώσουν ασφάλεια και ένα τέλος χρήσης δρόμου στα σύνορα . Είχαμε διαβάσει για τεράστια ποσά και είχαμε αγωνία . Τελικά μετά από αρκετή καθυστέρηση ,αφού ο υπεύθυνος έβλεπε ποδόσφαιρο και δεν είχε όρεξη να ασχοληθεί μαζί μας , καταφέραμε να περάσουμε . Δώσαμε 100 δολάρια για βίζα και μόλις 20 για τη μοτοσυκλέτα . Κάποιοι είχαν δώσει την προηγούμενη μέρα 100 για μοτοσυκλέτα . Δεν το πιστεύαμε ... και χωρίς λάδωμα .

View attachment 58246
H Ζιμπάμπουε είναι μία από τις φτωχότερες χώρες στον κόσμο . Η δικτατορία του Μπουγκάμπε οδήγησε την χώρα στην εξαθλίωση . Μόλις απομακρυνθείς από τα τουριστικά μέρη βλέπεις γυναίκες και παιδιά να κουβαλούν νερό για χιλιόμετρα . View attachment 58248
Και αυτό είναι ένα πολυκατάστημα με εστιατόριο WC και κάρτες κινητής . View attachment 58249
Την επόμενη κιόλας μέρα φτάσαμε στο Vic falls . Σε αυτή την πόλη που δημιουργήθηκε για να καλύψει τις ανάγκες των τουριστών που έρχονται για τους καταρράκτες όλα είναι άκρως τουριστικά και ακριβά View attachment 58250
Το νόμισμα της χώρας έχει υποτιμηθεί τόσο πολύ που δεν έχει καμία αξία . Μπορείς να το πάρεις μόνο σαν σουβενίρ . Στις πόλεις χρησιμοποιούν μόνο δολάρια Αμερικής ενώ στα χωριά γίνονται και ανταλλαγές προιόντων .
View attachment 58251
Οι καταρράκτες Βικτώρια , ή ο καπνός που βροντά για τους ντόπιους είναι οι μεγαλύτεροι σε μήκος της γης . View attachment 58252
View attachment 58253View attachment 58254
Τους καταρράκτες μπορείς να τους δεις και από την Ζάμπια και από την Ζιμπάμπουε . Από την μεριά της Ζιμπάμπουε όμως είναι πιο εντυπωσιακοί και για αυτό έχουν και ακριβότερη είσοδο . 60 $ το άτομο . Άξιζε το αντίτιμο με το παραπάνω .

Πραγματικά σας ζηλεύω με την καλή ένοια. Όσο ήμουν στην Αφρική, ήμουν πολύ μικρός για να "ζησω" τέτοιες περιπέτιες. Με το ταξίδι το δικό σας καθώς και την εξιστόριση σας, νόμίζω ότι όλοι ζούμε την περιπέτεια σας λίγο.

 

[2 travel on motorcycle]

To 1975 είχαμε πάει στην τότε ακόμη Ροδεσία (Rhodesia) με τους γονείς μου για περίπου ένα μήνα λόγο ότι είχε κάποια δουλιά εκεί ο πατέρας μου. Η Ροδεσία εκείνο το καιρό άνθιζε και υπήρχε τεράστια εφημερία για τους λευκούς αλλά και για τους μαύρους που είχαν κάποια εκπαίδευση από κάποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Μην ξεχνάμε ότι δεν υπήρχε τόσο μεγάλος διαχωρισμός όσο υπήρχε στην Νότια Αφρική μιας και η Ροδεσία ήταν ακόμη Αγγλική αποικία.
Οι εικόνες που θυμάμαι ακόμη και τώρα από την Ροδεσία είναι οι τεράστιοι σύλλογοι και αθλητικές λέσχες κλπ. Αν δεί κανείς ταίνια Αγαθα Κριστι, με τον "Αγγλικό τρόπο" ζώης κλπ... θα καταλάβει περίπου πώς ήταν κάποτε......
Το 1979 έγινε μια μετάβαση και η χώρα ονομάστικε Zimbabwe Rhodesia, και λίγο αργότερα σκέτο Zimbabwe χωρίς καμία συμμετοχή πλέον από το Ηνωμένο Βασίλει.

Δυστυχώς όλες αυτές οι χώρες για ευνόητους λόγους όλες φτωχαίνουν όταν αναλαμβάνουν εξολοκλήρου την διακυβέρνιση τους οι "μαυροι" (μια διευκρίνηση..... δεν το λεώ το μαύροι ρατσιστικά αλλά να μπορεί κανείς να καταλάβει για ποιούς μιλάω, μιας και ο όρος "Ντοπιος" δεν ισχυει σε αυτές τις περιπτώσεις εφόσον δεν υπάρχουν δυστυχως πλέον οι ΄Ντοποιοι " Hottentot / Khoikhoi τους οποίους δυστυχώς τους αφάνησαν πολυ παλια οι λευκοι καθως και οι μαύροι "εισβολείς" )

Η αποικιοκρατία ζει και βασιλεύει . Απλά όπως μας έλεγε εύστοχα κάποιος στη Ναμίμπια έχει αλλάξει όνομα και λέγεται παγκοσμιοποίηση . Τις περισσότερες φορές οι εξέχοντες και κρατούντες - έχετε δίκιο υποθετικά ντόπιοι - αυτών των χωρών είναι μόνο πιόνια . Όμως δεν θα επεκταθώ περισσότερο σε πολιτικά θέματα . Αυτό είναι ένα ταξιδιωτικό forum . Εμείς εδώ και χρόνια στα ταξίδια μας προσπαθούμε να κοιμόμαστε σε σπίτια ή καταλύματα ντόπιων και πάντα τουλάχιστον ένα γεύμα θα το κάνουμε στο δρόμο , όπου δούμε τους κατοίκους να τρώνε ακόμα και αν πρέπει να βγάλουμε απο το φαγητό μας δεκάδες μύγες και να φάμε με τα χέρια . Η στήριξη στην τοπική κοινωνία θα πρέπει να είναι πρωτεύον για κάθε ταξιδιώτη. Ακόμα δεν θα δείτε φωτογραφίες εξαθλίωσης . Σκοπός είναι πάντα να αναδείξουμε την ομορφιά της χώρας κάτι που για τις χώρες της Νοτίου Αφρικής είναι πολύ εύκολο .

 

[2 travel on motorcycle]

Ήρθε η ώρα να αφήσουμε την Ζιμπάμπουε για την Ζάμπια . Ξεκινήσαμε αρκετά νωρίς αφού έχουμε να περάσουμε 2 δύσκολα σύνορα .
Αυτή η γέφυρα είναι το σύνορο ανάμεσα στην Ζιμπάμπουε και την Ζάμπια . Έχει αρκετή κίνηση κυρίως από μικροπωλητές , φορτηγά εμπορευμάτων και τουρίστες που θέλουν να δουν τους καταρράκτες και από τις 2 χώρες . Στην Ζάμπια έχει μικρότερη ροή νερού αλλά μπορείς να κολυμπήσεις στην άκρη ακριβώς .

Η διαδικασία εισόδου της μοτοσυκλέτας στην Ζάμπια ήταν απίστευτα χρονοβόρα . Ένας εργαζόμενος έπρεπε να κάνει έλεγχο αν ταιριάζει το πλαίσιο στην άδεια με αυτό του οχήματος και η ουρά μέσα για να πάρεις το έντυπο ελέγχου και να πιάσεις σειρά ήταν τεράστια . Όση ώρα ο Κώστας περίμενε στην ουρά εγώ καθόμουν δίπλα στην μοτοσυκλέτα και φύλαγα τα πράγματα ,όχι τόσο από τους ανθρώπους όσο από τις μαιμούδες που μπορούσαν να σου τα κλέψουν όλα σε λίγα λεπτά . Εκεί συναντήσαμε για πρώτη φορά έναν άλλο μοτοσικλετιστή , έναν Βέλγο που ερχόταν από Ανγκόλα και πήγαινε Μαλάουι . Τις 3 ώρες περίπου που περίμενα αρκετοί ήρθαν και μου έπιασαν κουβέντα . Μου έκανε εντύπωση η ευγένεια τους και βρήκα ευκαιρία να πάρω πληροφορίες για την χώρα .
Με τα διαβατήρια σφραγισμένα μπήκαμε στην χώρα και οδηγήσαμε κατα μήκος του ποταμού Zambezi , που είναι ο μεγαλύτερος και σημαντικότερος ποταμός στην χώρα . Είδαμε πολλούς να ψαρεύουν αν και ο ποταμός είναι γεμάτος κροκόδειλους .
Ο λόγος που ήρθαμε στην Ζάμπια ήταν ο Μ10 . Η διαδρομή μέχρι το Sesheke είναι από τις πιο δύσκολες στη χώρα , λόγω του κακού οδοστρώματος . Όσο μας προειδοποιούσαν να μην τον κάνουμε τόσο ήξερα ότι ο Κώστας αποκλείεται να άλλαζε γνώμη . Το πρόβλημα σε αυτόν τον δρόμο είναι ότι αν συμβεί κάτι στο μηχανάκι δεν σε καλύπτει η οδική ( μας κάλυπτε μόνο για Ν. Αφρική ) και θα πρέπει να βρεις μόνος κάποιο φορτηγό να σε μεταφέρει στην πρωτεύουσα που απέχει 2 μέρες δρόμο .
Στην αρχή ο δρόμος ήταν καλός και με κάποια κίνηση .
Συνέχισε να είναι καλός αλλά είχε συνέχεια κλαδιά και έπρεπε να κατεβαίνω και να τα τραβάω για να περάσουμε .
Κάποια στιγμή αναγκαστικά βγήκαμε από τον δρόμο και οδηγούσαμε σε παράδρομο με βαθειά άμμο . Σε αρκετά κομμάτια η μηχανή κόλλαγε και εγώ κατέβαινα για να διευκολύνω στον Κώστα . Δεξιά και αριστερά υπήρχαν καλύβες και οι κάτοικοι μας χαιρετούσαν . Κάποια στιγμή κολλήσαμε . Αμέσως βγήκε μια κοπέλα και μας βοήθησε να ξεκολλήσουμε την μοτοσυκλέτα και να την ανεβάσουμε πάλι στον ¨κεντρικό" δρόμο.
Λίγα χιλιόμετρα μετά ο δρόμος άλλαξε πάλι . Είχε τόσες πολλές λακκούβες που νιώθαμε σαν να είμαστε στο λούνα παρκ και πηγαίναμε δεξιά - αριστερά , πάνω -κάτω .

 

[maik900]

Φτιαξε μας φτιαξτε μας παιδια μπραβο σας αναμενουμε