2 travel on motorcycle
new member
- Δημοσιεύσεις
- 124
- Περιοχή
- Αθήνα
- Μοτοσυκλέτα
- BMW R100GS , Norden 901 Expedition , Bmw 1100GS
- Όνομα
- Ειρήνη + Κώστας
- Περιοχή
- Αθηνα

150 χλμ περίπου οδηγήσαμε σε αυτές τις συνθήκες ,τις οποίες εκείνη την στιγμή τις βρήκαμε δύσκολες αλλά σε σχέση με ότι συναντήσαμε τις επόμενες μέρες ήταν οκ .

Βρήκαμε ένα ωραίο μέρος για να δροσιστούμε λίγο .

Σύντομα ήρθαν πολλά παιδιά από ένα παρακείμενο σχολείο τα οποία μπήκαν μέσα στο μαγαζί και 1-1 έβγαζε έξω το κεφάλι του και γέλαγε μαζί μας .

Η διαδικασία εξόδου από την Ζάμπια ήταν σχετικά εύκολη . Όταν όμως προσπαθήσαμε να περάσουμε στην Ναμίμπια άρχισαν τα προβλήματα .

Πριν το ταξίδι είχα επικοινωνήσει με την πρεσβεία της Ναμίμπια για να βγάλουμε βίζες . Μου είπαν ότι από τον Ιούλιο του 23 οι Έλληνες μπορούν να πάρουν visa on arrival . Τους εξήγησα ότι δεν θα μπαίναμε αεροπορικώς αλλά από κάποιο χερσαίο σύνορο και μάλιστα έστειλα και mail που ζητούσα να μάθω τι ισχύει για τα χερσαία . 12/8/23 με πήραν τηλέφωνο από το προξενείο και μου επιβεβαίωσαν ότι μπορούμε να μπούμε χωρίς πρόβλημα . Όταν όμως φτάσαμε στην Ναμίμπια μας αρνήθηκαν την είσοδο . Μας ενημέρωσαν ότι μόνο στο αεροδρόμιο μπορούσαμε να πάρουμε βιζα και έπρεπε να γυρίσουμε πίσω στην Ζάμπια και να πάμε στην Λουσάκα να κάνουμε αίτηση στο εκεί προξενείο και να περιμένουμε . Αυτό σήμαινε τουλάχιστον 5 μέρες καθυστέρηση . Αν και είμαι πάντα πολύ ήρεμη και ψύχραιμη άρχισα να φωνάζω . Τους έδειξα τα mail και την επικοινωνία με το προξενείο και αρνιόμουν να γυρίσω πίσω . Ο Κώστας με έβγαλε έξω και προσπάθησε με περισσότερη διπλωματία . Τελικά ο υπέυθυνος αστυνομικός παραδέχτηκε ότι έχει συμβεί και άλλη φορά να δοθούν λάθος οδηγίες σε τουρίστες . Μπήκαμε στην χώρα με αστυνομική συνοδεία και μας πήγαν στο αστυνομικό τμήμα . Εκεί μας άφησαν όρθιους έξω με 43 βαθμούς και χωρίς σταγόνα νερό για 3,5 ώρες . Προσπαθούσαν βέβαια να βρουν λύση και τα κατάφεραν . Σε μόλις 4 ώρες η βίζα είχε φτάσει στα σύνορα . Μας γύρισαν πίσω , πάλι με συνοδεία , και λίγο πριν νυχτώσει είχαμε σφραγίδες στα διαβατήρια . Ο αξιωματικός υπηρεσίας είχε σχεδόν όση χαρά είχαμε και εμείς . Μάλιστα μας βρήκε και μέρος για να κοιμηθούμε .

Κοιμηθήκαμε σε ένα δωμάτιο δίπλα στο ποτάμι και το πρωί αντικρύσαμε αυτήν την πινακίδα .

Πήγαμε για προμήθειες

Και νούμερο τηλεφώνου .

Και συνεχίσαμε σε μία από τις πιο όμορφες χώρες που έχουμε δει ποτέ .
