Περιπέτεια στον Δρόμο του Μεταξιού στην Τουρκία
- Thread starter R.E.H
- Ημερομηνία δημιουργίας
R.E.H
member
- Δημοσιεύσεις
- 1.253
- Μοτοσυκλέτα
- Royal Enfield Himalayan
- Όνομα
- Παναγίωτης
- Περιοχή
- Νίκαια
Ένατη ημέρα ταξιδιού (Τρίτη 22 Αυγούστου 2023)
Χιλιόμετρα που περπατήσαμε 12.
Σήμερα είχε πρωινό πρωινό ξύπνημα, φάγαμε το πρωινό μας και στις 08:30 ήμασταν έξω από την Αγιά Σοφιά.
Πήραμε μια μαντήλα από ένα περίπτερο και ο περιπτεράς την φόρεσε στην Μαρία για να δούμε πως την φοράνε, μιας και πλέον δεν είναι μουσείο αλλά ναός οι γυναίκες πρέπει να φοράνε μαντήλα για να μπούν μέσα.
Ο κόσμος που περίμενε ήταν ελάχιστος και μπήκαμε κατευθείαν μέσα …
Οι αλλαγές σχετικά με το πριν που ήταν μουσείο είναι άμεσα εμφανείς, με το που μπείς βγάζεις τα παπούτσια σου και τα περίτεχνα μωσαϊκά έχουν καλυφθεί από μοκέτα, επίσης οι χριστιανικές τοιχογραφίες έχουν καλυφθεί με υφάσματα ….
Ένα δέος σε πιάνει στην Αγιά Σοφιά όχι μόνο λόγω της ιστορίας της για εμάς τους Έλληνες αλλά και για το μέγεθος της, τίποτα δεν σε προϊδεάζει για αυτό παρόλο που φαίνεται μεγάλη εξωτερικά με το που μπείς και δεις τον τρούλο να αιωρείται μαγεύεσαι ….
Βγήκαμε όταν είχαν αρχίσει να καταφθάνουν οι ορδές από τους τουρίστες (σαν και εμάς) και η ουρά από έξω ήταν τεράστια και σήμερα …
Χιλιόμετρα που περπατήσαμε 12.
Σήμερα είχε πρωινό πρωινό ξύπνημα, φάγαμε το πρωινό μας και στις 08:30 ήμασταν έξω από την Αγιά Σοφιά.
Πήραμε μια μαντήλα από ένα περίπτερο και ο περιπτεράς την φόρεσε στην Μαρία για να δούμε πως την φοράνε, μιας και πλέον δεν είναι μουσείο αλλά ναός οι γυναίκες πρέπει να φοράνε μαντήλα για να μπούν μέσα.
Ο κόσμος που περίμενε ήταν ελάχιστος και μπήκαμε κατευθείαν μέσα …
Οι αλλαγές σχετικά με το πριν που ήταν μουσείο είναι άμεσα εμφανείς, με το που μπείς βγάζεις τα παπούτσια σου και τα περίτεχνα μωσαϊκά έχουν καλυφθεί από μοκέτα, επίσης οι χριστιανικές τοιχογραφίες έχουν καλυφθεί με υφάσματα ….
Ένα δέος σε πιάνει στην Αγιά Σοφιά όχι μόνο λόγω της ιστορίας της για εμάς τους Έλληνες αλλά και για το μέγεθος της, τίποτα δεν σε προϊδεάζει για αυτό παρόλο που φαίνεται μεγάλη εξωτερικά με το που μπείς και δεις τον τρούλο να αιωρείται μαγεύεσαι ….
Βγήκαμε όταν είχαν αρχίσει να καταφθάνουν οι ορδές από τους τουρίστες (σαν και εμάς) και η ουρά από έξω ήταν τεράστια και σήμερα …
R.E.H
member
- Δημοσιεύσεις
- 1.253
- Μοτοσυκλέτα
- Royal Enfield Himalayan
- Όνομα
- Παναγίωτης
- Περιοχή
- Νίκαια
Κατευθυνθηκαμε προς το υδραγωγείο του Ιουστινιανού και ευτυχώς πάλι είχαμε προλάβει τον πολύ κόσμο μιας και μπήκαμε άμεσα μέσα.
Άλλος ένας μαγευτικός χώρος, είναι πολύ ενδιαφέρον ότι παρόλο που είχε σχεδιαστεί για να είναι γεμάτος νερό είχαν δώσει πολύ προσοχή και στο να είναι και όμορφος …
Άλλος ένας μαγευτικός χώρος, είναι πολύ ενδιαφέρον ότι παρόλο που είχε σχεδιαστεί για να είναι γεμάτος νερό είχαν δώσει πολύ προσοχή και στο να είναι και όμορφος …
R.E.H
member
- Δημοσιεύσεις
- 1.253
- Μοτοσυκλέτα
- Royal Enfield Himalayan
- Όνομα
- Παναγίωτης
- Περιοχή
- Νίκαια
Στην συνέχεια κατευθυνθήκαμε στο μεγάλο παζάρι και αφεθήκαμε να χαθούμε στους διαδρόμους του …
Μία στάση για ένα ζεστό τσάι για εμένα και ένα παγωμένο για την Μαρία ήταν ότι έπρεπε για να πάρουμε δυνάμεις και να ξεκουραστούμε λίγο …
Αφού περιπλανηθήκαμε αρκετά μέσα στο παζάρι και έξω από αυτό ξεκινήσαμε την επιστροφή μας προς το ξενοδοχείο αφού πρώτα κάναμε άλλη μια στάση έξω από την Αγιά Σοφιά για το μεσημεριανό μας κουλούρι …
Μία στάση για ένα ζεστό τσάι για εμένα και ένα παγωμένο για την Μαρία ήταν ότι έπρεπε για να πάρουμε δυνάμεις και να ξεκουραστούμε λίγο …
Αφού περιπλανηθήκαμε αρκετά μέσα στο παζάρι και έξω από αυτό ξεκινήσαμε την επιστροφή μας προς το ξενοδοχείο αφού πρώτα κάναμε άλλη μια στάση έξω από την Αγιά Σοφιά για το μεσημεριανό μας κουλούρι …
R.E.H
member
- Δημοσιεύσεις
- 1.253
- Μοτοσυκλέτα
- Royal Enfield Himalayan
- Όνομα
- Παναγίωτης
- Περιοχή
- Νίκαια
Αφού ξυπνήσαμε το απόγευμα ξεκινήσαμε πάλι για την γέφυρα του Γαλατά για να φάμε πάλι λουκουμάδες και με την ευκαιρία επισκεφτήκαμε και το Αιγιπτιακό παζάρι που είναι κοντά.
Η νύχτα μας βρίσκει και πάλι στην ταβέρνα που είχαμε κάτσει και την πρώτη μας μέρα στην Πόλη και αφού χορτάσαμε τα στομάχια μας που είχαν αρχίσει τις διαμαρτυρίες κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο όπου είχαμε να ετοιμάσουμε και να μαζέψουμε τα πράγματα μας για την επιστροφή μας στην Ελλάδα την επόμενη μέρα …
Η νύχτα μας βρίσκει και πάλι στην ταβέρνα που είχαμε κάτσει και την πρώτη μας μέρα στην Πόλη και αφού χορτάσαμε τα στομάχια μας που είχαν αρχίσει τις διαμαρτυρίες κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο όπου είχαμε να ετοιμάσουμε και να μαζέψουμε τα πράγματα μας για την επιστροφή μας στην Ελλάδα την επόμενη μέρα …
R.E.H
member
- Δημοσιεύσεις
- 1.253
- Μοτοσυκλέτα
- Royal Enfield Himalayan
- Όνομα
- Παναγίωτης
- Περιοχή
- Νίκαια
Δέκατη ημέρα ταξιδιού (Τετάρτη 23 Αυγούστου 2023)
Χιλιόμετρα που διανύσαμε 1113.
Με το πρώτο χτύπημα από το ξυπνητήρι πεταχτήκαμε και με γρήγορες κινήσεις ετοιμαστήκαμε και κατεβήκαμε για πρωινό …
Η σημερινή ημέρα προμηνύονταν ότι θα ήταν πολύ μεγάλη, συζητήσαμε το πλάνο κατά την διάρκεια του πρωινού, επικοινωνήσαμε με την σύζυγο για να δούμε αν είναι ανοιχτός ο δρόμος και αφού επικοινώνησε με τις αρχές μας ενημέρωσε ότι για την ώρα είναι ανοιχτός αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει …
Φορτώνουμε την μηχανή κάνουμε check out και 9 παρά είμαστε στον δρόμο και κατευθηνόμαστε προς τα σύνορα, τα συναισθήματα ανάμικτα απο την μία χαρά που γυρνάμε πίσω στους αγαπημένους μας απο την άλλη λύπη που το ταξίδι τελειώνει …
Φθάνουμε στα σύνορα και μας ενημερώνουν να έχουμε υπομονή γιατί με τις φωτιές τα πράγματα είναι δύσκολα …
Μπήκαμε Ελλάδα πιάνουμε την Εγνατία και λίγο πριν φτάσουμε στην Αλεξανδρούπολη η αστυνομία μας στέλνει όλους στην πόλη μιας και ο δρόμος είχε κλείσει από την φωτιά …
Μην έχοντας τι να κάνουμε καθόμαστε με τους υπόλοιπους στην έξοδο προς την Εγνατία και περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει …
Κανένας δεν μπορεί να μας πει ποτέ και άν θα ανοίξει ο δρόμος και η παλιά εθνική οδός είναι κλειστή λόγω της φωτιάς οπότε δεν υπάρχει γνωστός τρόπος να συνεχίσουμε …
Μετά από κάνα 2ωρο πεινάσαμε και μιας και είχε μεσημεριάσει για τα καλά πήγαμε στην Αλεξανδρούπολη όπου σταματήσαμε σε ένα σουβλατζίδικο και χορτάσαμε την πείνα μας …
Εκεί συναντήσαμε έναν Ιταλό μοτοσικλετιστή που είχαμε γνωριστεί όταν μπαίναμε στην Τουρκία σε έξαλλη κατάσταση …
Είχε σταματήσει σε ένα καφέ περιμένοντας να ανοίξει ο δρόμος και ξέχασε όλα τα έγραφα του πάνω στην μηχανή και κάποιος του τα βούτηξε …
Είχε πάει στο τοπικό αστυνομικό τμήμα και ζητούσε να του εκδώσουν νέα ταξιδιωτικά έγραφα λες και ήταν στην Ιταλία …
Με τα πολλά του εξηγήσαμε ότι δεν μπορούν οι Ελληνικές αρχές να του εκδώσουν νέα ταξιδιωτικά έγραφα και ότι θα έπρεπε να απευθυνθεί στο Ιταλικό προξενείο …
Αφού δεν μπορούσαμε να τον βοηθήσουμε με κάποιο τρόπο τον χαιρετίσαμε και επιστρέψαμε να περιμένουμε πότε θα ανοίξει ο δρόμος …
Υπήρχε κόσμος που ήθελε να φτάσει Ηγουμενίτσα να προλάβει καράβι άλλοι που ήθελαν να πάνε Καβάλα στο Αεροδρόμιο ένας χαμός …
Από ότι κατάλαβα κανένας δεν ήθελε να πάρει την ευθύνη να ανοίξει τον δρόμο, κάποια στιγμή 2 αστυνομικοί έκαναν την διαδρομή για να δουν ότι δεν υπάρχει κίνδυνος από φωτιά και μόλις επέστρεψαν μετά από λίγο μας επέτρεψαν να συνεχίσουμε τον δρόμο μας, 4 ώρες περιμέναμε …
Η φωτιά είχε περάσει πάνω από τον δρόμο, είδαμε ξένους πυροσβέστες να κάθονται στην άκρη του δρόμου να προσπαθούν να πάρουν μια ανάσα μετά την μάχη που έδωσαν με τις φλόγες ..
Η άσφαλτος κάπνιζε ακόμα όταν περνάγαμε, είδαμε καμμένα φορτηγά, καπνοί παντού και στα βουνά τριγύρω διάσπαρτες εστίες.
Δεν έχω ξαναδεί τόσο μεγάλη καταστροφή !!!
Οδηγούσαμε στα καμμένα για πολύ ώρα ….
Φτάνοντας στην Καβάλα μπαίνουμε μέσα στην πόλη για να βρούμε βενζινάδικο να ξεδιψάσουμε το διψασμένο μας άτι, έχει να πιει Ελληνική βενζίνη αρκετό καιρό, έδειξε να προτιμά την Τούρκικη μιας και έβγαζε κατα μέσο όρο 50-70 χλμ παραπάνω μέχρι την ρεζέρβα …
Συνεχίζουμε μιας και έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας και τα χιλιόμετρα δείχνουν ατελείωτα …
Το κακόμοιρο το Himalayan τέρμα γκάζι πασχίζει να κρατήσει τα 120 χλμ στο κοντέρ …
Οι ώρες δείχνουν να περνούν πιο γρήγορα από ότι τα χιλιόμετρα !!!
Φτάνουμε Θεσσαλονίκη, ούτε σκέψη να μπούμε μέσα ….
Συνεχίζουμε από τον περιφερειακό και στα πρώτα ΣΕΑ σταματάμε για ανεφοδιασμό, η ώρα είναι 22:30 περίπου ο σταθμός είναι άδειος, αφήνω την μικρή στο μηχανάκι και πάω και παίρνω 2 σάντουιτς και 2 αναψυκτικά και καθόμαστε δίπλα από το μηχανάκι και τα μοιραζόμαστε με τα αδέσποτα σκυλιά που είχαν έρθει να μας κάνουν παρέα …
Συνεχίζουμε και η κούραση έχει αρχίσει να δείχνει τα σημάδια της …
Σταματάγαμε άν όχι σε κάθε ΣΕΑ σε κάθε δεύτερο συμπληρώναμε καύσιμα κοιτάμε τα λάδια και πίναμε καφέ και που και που και κάνα redbull …
Το Himalayan χρειάστηκε 350 ml συμπλήρωμα λάδι για σχεδόν 4000 χλμ …
Τεσσερις παρά φτάνουμε έξω από το σπίτι, αφού πρώτα είδαμε τις φωτιές στην Πάρνηθα να καίνε …
Ξεφορτώνουμε το μηχανάκι το παρκάρουμε και σερνόμαστε και πέφτουμε ξεροί για ύπνο …
Ήταν ένα πολύ όμορφο ταξίδι, ζήσαμε πρωτόγνωρες εμπειρίες μαζί, κουραστήκαμε, πονέσαμε, εξαντληθήκαμε, συζητήσαμε, γελάσαμε πολύ, ήταν μια καλή ευκαιρία να ξανά πλησιάσουμε ό ένας τον άλλο μετά την απομάκρυνση της εφηβείας και να ξεκινήσουμε ένα καινούριο κεφάλαιο στην σχέση μας,…
Το ταξίδι και αυτά που ζήσαμε μας έφεραν πιο κοντά και δημιουργήσαμε αναμνήσεις που θα μας συντροφεύουν μια ζωή ….
Χιλιόμετρα που διανύσαμε 1113.
Με το πρώτο χτύπημα από το ξυπνητήρι πεταχτήκαμε και με γρήγορες κινήσεις ετοιμαστήκαμε και κατεβήκαμε για πρωινό …
Η σημερινή ημέρα προμηνύονταν ότι θα ήταν πολύ μεγάλη, συζητήσαμε το πλάνο κατά την διάρκεια του πρωινού, επικοινωνήσαμε με την σύζυγο για να δούμε αν είναι ανοιχτός ο δρόμος και αφού επικοινώνησε με τις αρχές μας ενημέρωσε ότι για την ώρα είναι ανοιχτός αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει …
Φορτώνουμε την μηχανή κάνουμε check out και 9 παρά είμαστε στον δρόμο και κατευθηνόμαστε προς τα σύνορα, τα συναισθήματα ανάμικτα απο την μία χαρά που γυρνάμε πίσω στους αγαπημένους μας απο την άλλη λύπη που το ταξίδι τελειώνει …
Φθάνουμε στα σύνορα και μας ενημερώνουν να έχουμε υπομονή γιατί με τις φωτιές τα πράγματα είναι δύσκολα …
Μπήκαμε Ελλάδα πιάνουμε την Εγνατία και λίγο πριν φτάσουμε στην Αλεξανδρούπολη η αστυνομία μας στέλνει όλους στην πόλη μιας και ο δρόμος είχε κλείσει από την φωτιά …
Μην έχοντας τι να κάνουμε καθόμαστε με τους υπόλοιπους στην έξοδο προς την Εγνατία και περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει …
Κανένας δεν μπορεί να μας πει ποτέ και άν θα ανοίξει ο δρόμος και η παλιά εθνική οδός είναι κλειστή λόγω της φωτιάς οπότε δεν υπάρχει γνωστός τρόπος να συνεχίσουμε …
Μετά από κάνα 2ωρο πεινάσαμε και μιας και είχε μεσημεριάσει για τα καλά πήγαμε στην Αλεξανδρούπολη όπου σταματήσαμε σε ένα σουβλατζίδικο και χορτάσαμε την πείνα μας …
Εκεί συναντήσαμε έναν Ιταλό μοτοσικλετιστή που είχαμε γνωριστεί όταν μπαίναμε στην Τουρκία σε έξαλλη κατάσταση …
Είχε σταματήσει σε ένα καφέ περιμένοντας να ανοίξει ο δρόμος και ξέχασε όλα τα έγραφα του πάνω στην μηχανή και κάποιος του τα βούτηξε …
Είχε πάει στο τοπικό αστυνομικό τμήμα και ζητούσε να του εκδώσουν νέα ταξιδιωτικά έγραφα λες και ήταν στην Ιταλία …
Με τα πολλά του εξηγήσαμε ότι δεν μπορούν οι Ελληνικές αρχές να του εκδώσουν νέα ταξιδιωτικά έγραφα και ότι θα έπρεπε να απευθυνθεί στο Ιταλικό προξενείο …
Αφού δεν μπορούσαμε να τον βοηθήσουμε με κάποιο τρόπο τον χαιρετίσαμε και επιστρέψαμε να περιμένουμε πότε θα ανοίξει ο δρόμος …
Υπήρχε κόσμος που ήθελε να φτάσει Ηγουμενίτσα να προλάβει καράβι άλλοι που ήθελαν να πάνε Καβάλα στο Αεροδρόμιο ένας χαμός …
Από ότι κατάλαβα κανένας δεν ήθελε να πάρει την ευθύνη να ανοίξει τον δρόμο, κάποια στιγμή 2 αστυνομικοί έκαναν την διαδρομή για να δουν ότι δεν υπάρχει κίνδυνος από φωτιά και μόλις επέστρεψαν μετά από λίγο μας επέτρεψαν να συνεχίσουμε τον δρόμο μας, 4 ώρες περιμέναμε …
Η φωτιά είχε περάσει πάνω από τον δρόμο, είδαμε ξένους πυροσβέστες να κάθονται στην άκρη του δρόμου να προσπαθούν να πάρουν μια ανάσα μετά την μάχη που έδωσαν με τις φλόγες ..
Η άσφαλτος κάπνιζε ακόμα όταν περνάγαμε, είδαμε καμμένα φορτηγά, καπνοί παντού και στα βουνά τριγύρω διάσπαρτες εστίες.
Δεν έχω ξαναδεί τόσο μεγάλη καταστροφή !!!
Οδηγούσαμε στα καμμένα για πολύ ώρα ….
Φτάνοντας στην Καβάλα μπαίνουμε μέσα στην πόλη για να βρούμε βενζινάδικο να ξεδιψάσουμε το διψασμένο μας άτι, έχει να πιει Ελληνική βενζίνη αρκετό καιρό, έδειξε να προτιμά την Τούρκικη μιας και έβγαζε κατα μέσο όρο 50-70 χλμ παραπάνω μέχρι την ρεζέρβα …
Συνεχίζουμε μιας και έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας και τα χιλιόμετρα δείχνουν ατελείωτα …
Το κακόμοιρο το Himalayan τέρμα γκάζι πασχίζει να κρατήσει τα 120 χλμ στο κοντέρ …
Οι ώρες δείχνουν να περνούν πιο γρήγορα από ότι τα χιλιόμετρα !!!
Φτάνουμε Θεσσαλονίκη, ούτε σκέψη να μπούμε μέσα ….
Συνεχίζουμε από τον περιφερειακό και στα πρώτα ΣΕΑ σταματάμε για ανεφοδιασμό, η ώρα είναι 22:30 περίπου ο σταθμός είναι άδειος, αφήνω την μικρή στο μηχανάκι και πάω και παίρνω 2 σάντουιτς και 2 αναψυκτικά και καθόμαστε δίπλα από το μηχανάκι και τα μοιραζόμαστε με τα αδέσποτα σκυλιά που είχαν έρθει να μας κάνουν παρέα …
Συνεχίζουμε και η κούραση έχει αρχίσει να δείχνει τα σημάδια της …
Σταματάγαμε άν όχι σε κάθε ΣΕΑ σε κάθε δεύτερο συμπληρώναμε καύσιμα κοιτάμε τα λάδια και πίναμε καφέ και που και που και κάνα redbull …
Το Himalayan χρειάστηκε 350 ml συμπλήρωμα λάδι για σχεδόν 4000 χλμ …
Τεσσερις παρά φτάνουμε έξω από το σπίτι, αφού πρώτα είδαμε τις φωτιές στην Πάρνηθα να καίνε …
Ξεφορτώνουμε το μηχανάκι το παρκάρουμε και σερνόμαστε και πέφτουμε ξεροί για ύπνο …
Ήταν ένα πολύ όμορφο ταξίδι, ζήσαμε πρωτόγνωρες εμπειρίες μαζί, κουραστήκαμε, πονέσαμε, εξαντληθήκαμε, συζητήσαμε, γελάσαμε πολύ, ήταν μια καλή ευκαιρία να ξανά πλησιάσουμε ό ένας τον άλλο μετά την απομάκρυνση της εφηβείας και να ξεκινήσουμε ένα καινούριο κεφάλαιο στην σχέση μας,…
Το ταξίδι και αυτά που ζήσαμε μας έφεραν πιο κοντά και δημιουργήσαμε αναμνήσεις που θα μας συντροφεύουν μια ζωή ….
- Δημοσιεύσεις
- 17.377
- Περιοχή
- μαγευτική Μεσογειων (Αθήνα)
- Μοτοσυκλέτα
- BMW GS1200 ADV LC
- Όνομα
- Στελιος Τζιανετοπουλος
- Περιοχή
- μαγευτική Μεσογειων (Αθήνα)
Παναγιωτη ειλικρινα δεν ξερω τι να σου γραψω....το μεγαλυτερο Μπραβο και στους δυο σας που ξανα θερμανατε την σχεση σας με κοινες ταξιδιωτικές εμπειρίες... ειναι κατι που θα μεινει ανεξίτηλο και στους δυό σας.
Για την Τουρκία δεν εχω να γραψω κατι τα εχω γραψει και σε αλλο ταξιδιωτικό...
Παντα ορθιοι και παντα με χαμογελαστές επιστροφές !!!!
Στάλθηκε από το SM-N975F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Για την Τουρκία δεν εχω να γραψω κατι τα εχω γραψει και σε αλλο ταξιδιωτικό...
Παντα ορθιοι και παντα με χαμογελαστές επιστροφές !!!!
Στάλθηκε από το SM-N975F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
- Δημοσιεύσεις
- 19.748
- Περιοχή
- Λεπτοκαρυά Κατερίνη
- Μοτοσυκλέτα
- Voge 300 & Αστρέα Grand 100 σε μπλε
- Όνομα
- Γιαννης
- Περιοχή
- Pieria
Ταξιδάρα τι να λέμε.
Μεγάλο ρισπεκτ ειδικά για την τεράστια υπομονή να κάνεις τόσα χιλιόμετρα με ένα τόσο "μικρό "μηχανάκι.
Έχοντας ο ίδιος μικρό και κάνοντας ένα ταξιδακι 1000χιλιομετρων μέχρι Σερβία δεν θα το ξαναέκανα με την καμία .
Και πάλι
Μεγάλο ρισπεκτ ειδικά για την τεράστια υπομονή να κάνεις τόσα χιλιόμετρα με ένα τόσο "μικρό "μηχανάκι.
Έχοντας ο ίδιος μικρό και κάνοντας ένα ταξιδακι 1000χιλιομετρων μέχρι Σερβία δεν θα το ξαναέκανα με την καμία .
Και πάλι