Μικρή παρεμβολή... με μια παραβολή... και πολύ υπερβολή!
Έχουμε ένα ωραίο αγόρι που "ψάχνεται". Έχει γνωρίσει μια κοπελιά αλλά είναι ντροπαλός, δεν ξέρει τι να κάνει. Ρωτάει λοιπόν τα φιλαράκια του που 'χουν εμπειρία αν "είναι καλό κορίτσι" πριν ορμήσει, αν και του κάνει "κλικ".
Είτε έχουμε 1952 είτε έχουμε 2022, οι φίλοι του ως λογικοί άνθρωποι φυσικά τον συμβουλεύουν να κοιτάξει αν η κοπέλα είναι από καλό σόι, αν ξέρει να μαγειρεύει, αν είναι καθαρή και τακτική και αν ξέρει να ντύνεται καλά, αν έχει καλή υγεία και καλό dna και αν χει και καμιά καλή "προίκα".
Αναρωτιέμαι πόσο χάλια και βαρετή θα ήταν η ζωή μας αν πάντα κοιτάζαμε όλα αυτά αντί να ερωτευτούμε και να πέφτουμε με τα μούτρα σ' όλα τα λάθη της ζωής μας.
Χμμ... ωραία, λοιπον τι θα κάνατε αν σας πρότειναν ένα μηχανάκι που έμοιαζε σαν ένας μεγαλος ΚΟΥΒΑΣ αλλά είχε άθραυστο κινητήρα, καλά κρατήματα, δεκαετή εγγύηση και στοίχιζε μονο 1000 ευρώ, θα το αγοράζατε? Είναι η μηχανή απλά ένα "μηχάνημα" που περιμένουμε να βγάλει τα λεφτά του? Κι η ικανοποίησή μας από αυτό πηγαζει μόνο από την απροβλημάτιστη χρήση του? Τώρα θα μου πεις πως ζούμε μ' ένα καταναλωτικό τρόπο ζωής και θέλουμε τα χρήματά μας να "πιάσουν τόπο" που λέμε.
Κι ο έρωτας, το πάθος, η ανάγκη? Ακόμα κι η εικόνα του εαυτού μας να καβαλά αυτό που ποθεί, δεν είναι λόγος να πάρεις μια μηχανή? (που ίσως είναι κι ο μόνος λόγος μεταξύ μας...)
Δηλαδή, αν απλά υπερισχύει το "practicallity" τότε είμαστε απλά χρήστες μοτοσυκλέτας. Είμαστε χρήστες ενός μέσου που έχει πολλά πλεονεκτήματα και κάμποσα μειονεκτήματα και το απολαμβάνουμε, όπως απολαμβάνουμε και την αγορά ενός καινούργιου Η/Υ. Είμαστε δηλαδή users και ψάχνουμε user friendly μοτοσυκλέτες, καμία αντίρηση.
Αλλά αν υπάρχει έρωτας, πάθος, ανάγκη, πως ικανοποιούμαστε, πότε μπαίνουμε σ' αυτή τη περιπέτεια που λέγεται μηχανόβιος, αυτός δηλαδη που ζει για/με τη μηχανή του. Και σ αυτή τη κατηγορία θα πάρεις αυτό που σου κάνει κλικ. Χάσεις/κερδίσεις είναι απλά απολογιστικές κουβέντες, σίγουρα όμως θα γεμίσεις αναμνήσεις καλές και κακές, αλλά έτσι είναι ο έρωτας, σχεδόν πάντα τρως τα μουτρα σου.
Λέω εγώ τώρα το μακρύ μου και το κοντό μου...
καλημέρα σας
Έχουμε ένα ωραίο αγόρι που "ψάχνεται". Έχει γνωρίσει μια κοπελιά αλλά είναι ντροπαλός, δεν ξέρει τι να κάνει. Ρωτάει λοιπόν τα φιλαράκια του που 'χουν εμπειρία αν "είναι καλό κορίτσι" πριν ορμήσει, αν και του κάνει "κλικ".
Είτε έχουμε 1952 είτε έχουμε 2022, οι φίλοι του ως λογικοί άνθρωποι φυσικά τον συμβουλεύουν να κοιτάξει αν η κοπέλα είναι από καλό σόι, αν ξέρει να μαγειρεύει, αν είναι καθαρή και τακτική και αν ξέρει να ντύνεται καλά, αν έχει καλή υγεία και καλό dna και αν χει και καμιά καλή "προίκα".
Αναρωτιέμαι πόσο χάλια και βαρετή θα ήταν η ζωή μας αν πάντα κοιτάζαμε όλα αυτά αντί να ερωτευτούμε και να πέφτουμε με τα μούτρα σ' όλα τα λάθη της ζωής μας.
Επέρχεται λοιπόν ένα διλλημα, μηχανή που σε φτιάχνει vs οικονομία.
Χμμ... ωραία, λοιπον τι θα κάνατε αν σας πρότειναν ένα μηχανάκι που έμοιαζε σαν ένας μεγαλος ΚΟΥΒΑΣ αλλά είχε άθραυστο κινητήρα, καλά κρατήματα, δεκαετή εγγύηση και στοίχιζε μονο 1000 ευρώ, θα το αγοράζατε? Είναι η μηχανή απλά ένα "μηχάνημα" που περιμένουμε να βγάλει τα λεφτά του? Κι η ικανοποίησή μας από αυτό πηγαζει μόνο από την απροβλημάτιστη χρήση του? Τώρα θα μου πεις πως ζούμε μ' ένα καταναλωτικό τρόπο ζωής και θέλουμε τα χρήματά μας να "πιάσουν τόπο" που λέμε.
Κι ο έρωτας, το πάθος, η ανάγκη? Ακόμα κι η εικόνα του εαυτού μας να καβαλά αυτό που ποθεί, δεν είναι λόγος να πάρεις μια μηχανή? (που ίσως είναι κι ο μόνος λόγος μεταξύ μας...)
Δηλαδή, αν απλά υπερισχύει το "practicallity" τότε είμαστε απλά χρήστες μοτοσυκλέτας. Είμαστε χρήστες ενός μέσου που έχει πολλά πλεονεκτήματα και κάμποσα μειονεκτήματα και το απολαμβάνουμε, όπως απολαμβάνουμε και την αγορά ενός καινούργιου Η/Υ. Είμαστε δηλαδή users και ψάχνουμε user friendly μοτοσυκλέτες, καμία αντίρηση.
Αλλά αν υπάρχει έρωτας, πάθος, ανάγκη, πως ικανοποιούμαστε, πότε μπαίνουμε σ' αυτή τη περιπέτεια που λέγεται μηχανόβιος, αυτός δηλαδη που ζει για/με τη μηχανή του. Και σ αυτή τη κατηγορία θα πάρεις αυτό που σου κάνει κλικ. Χάσεις/κερδίσεις είναι απλά απολογιστικές κουβέντες, σίγουρα όμως θα γεμίσεις αναμνήσεις καλές και κακές, αλλά έτσι είναι ο έρωτας, σχεδόν πάντα τρως τα μουτρα σου.
Λέω εγώ τώρα το μακρύ μου και το κοντό μου...
καλημέρα σας