Το παλιό με το κλειστό δισκόφρενο ήταν VT, όχι VTR.
Έχει ενδιαφέρουσα ιστορία ο κινητήρας του VT. Η Honda την δεκαετία του '80 είχε την σειρά VF σε κυβισμούς 400, 500, 750 και 1000 κυβικά, με κινητήρες V4 προφανώς, αλλά έκρινε ότι ο V4 κινητήρας στα 250cc ήταν τζάμπα πολυπλοκότητα χωρίς αντίστοιχο όφελος, και τον έκανε V2. Και εγένετο VT250F. (F=four, T=two)
View attachment 31922
Βγήκε σε διάφορες διαφοροποιήσεις, γυμνό, με πλήρες fairing, με μισό, και κάποια στιγμή βγήκε και με πιο ''τετράγωνη'' σχεδίαση.
View attachment 31924
O κινητήρας ήταν ουσιαστικά ένας V4 των VF, με κομμένους δύο κυλίνδρους. Ακόμα και σήμερα, το δεξί καπάκι (συμπλέκτη) του VTR ταιριάζει σε κινητήρα V4 από VFR400. Διατήρησε την V90 διάταξη, με την ίδια κλίση του V ως προς την κατακόρυφο όπως τα VF και γενικά
O κινητήρας αυτός, εμφάνισε κάποια προβλήματα νεότητας&αξιοπιστίας στα VT αλλά σταδιακά βελτιώθηκε. Εκτός από τα VT βγήκε και μια σπέσιαλ έκδοση στα 90s με αλουμινένιο πλαίσιο και πιο μοντέρνα σχεδίαση, που ονομάστηκε VT250 Spada, με περίπου 150 κιλά μάζα και 40 ίππους, ίσως το πιο δυνατό τετράχρονο δικύλινδρο 250 κυβικών.
View attachment 31923
Όταν η Honda παράτησε τα VF και πέρασε στα VFR με το χαρατηριστικό σύστημα κίνησης εκκεντροφόρων με γρανάζια, τα VT250 μοτέρ, δεν έγιναν ποτέ αντίστοιχα ''VTR'' και παρέμειναν με συμβατικές καδένες και τεντωτήρες (κρίμα).
Το VTR250 αρχικά με carbs και μετά με ψεκασμό, ήταν η τελευταία χρήση του ίδιου εκείνου κινητήρα που ξεκίνησε από την δεκαετία του ΄80.