Υπάρχουν όμως κανά δυο Αμερικάνικες που το μάτι μου έχει πάρει.. Λένε πως κάνουν καλή δουλειά.
Madstad λέγεται μία.
Και μετά σας φαίνεται μεγάλο το σπόιλερ μου! Ρε θα το πατεντάρω λέμε!
Σε αγγλικά φόρουμ που μπαίνω για το cbf και το tiger όσοι έχουν προβλήματα με ζελατίνες, μετά απο δοκιμές με διάφορες givi, mra, κλπ, τελικά λένε τα καλύτερα λόγια για αυτές τις palmers
Με τις γκουμούτσες που βλέπω θα ετοιμάσω επιχειρηματικό σχέδιο λέμενες! ΕΣΠΑ here i come!
Εμένα η απορία μου είναι αν έχουν βάλει σε αεροδυναμική σήραγγα αυτά που πουλάνε ή σου προσφέρω πιο ψηλή , φιμέ, έτσι όπως πιστεύουν ότι λειτουργεί με κλίσεις στο τέλος και όλα καλά; Η ζελατίνα της μαμάς σίγουρα έχει μπει και δεν κάνει κανένα αεροδυναμικό χειλάκι στο τέλος της για να στροβιλίσει τον αέρα.
Η μόνη ζελατίνα που έκανε δουλειά και δεν ήταν πιο ψηλή την είχα βάλει σε καβασανάκι... zerogravity... αμερικλάνοι βέβαια, αυτοί τις βάζουν σε σήραγγα .
Δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να το κάνουν. Επειδή έχω ασχοληθεί αρκετά με το θέμα σπόιλερ εδώ και χρόνια,τόσο σαν αγοραστής έτοιμων, όσο και σαν ερασιτέχνης κατασκευαστής, θα σου πω πως το αντιλαμβάνομαι.
Οποιοδήποτε σποίλερ απο τα απλά κινέζικα ή τα Puig ή τα Τούρατεκ ή τα MRA κάνουν δουλειά. Αλλά προσφέρουν μια βελτίωση της τάξης του 40-50% απο όσο θα μπορούσε να προσφέρει ένα σπόιλερ.
Οι κατασκευαστές το κάνουν επίτηδες αυτό. Για να πιάσουν max απόδοση σε κάθε διαφορετικό μοντέλο θα πρέπει να μελετηθούν για κάθε μηχανή και φέρινγκ ξεχωριστά. Ειδικά στο πλάτος τους. Πράγμα ασύμφορο. Οπότε φτιάχνονται σε μικρές διαστάσεις και όχι στις optimal για κάθε μοντέλο, ώστε απο την μια να έχεις μια μετρήσιμη βελτίωση στην μηχανή, αλλά απο την άλλη να μην φτάνει την μετωπική επιφάνεια της μηχανής και την δομική ακεραιότητα στα όρια.
Απο εκει και πάνω όποιος θέλει να το ψάξει και να το φτάσει σε καλύτερα επίπεδα, ακολουθεί τον δρόμο της ιδιοκατασκευής ή της custom κατασκευής σε πλεξιγκλασάδικο.
