Απο τα παιδιά που έρχονται για πρακτική, βλέπω αλλαγές σοβαρές σε σχέση με τα late 80s early 90s. Τα social media έχουν κάνει τα παιδιά πολυ σκληρά το ενα με το αλλο αφού όλα είναι για την εξ. εμφάνιση. φίλοι πραγματικοί δεν υπάρχουν, Θεό- διάβολο δε φοβάται κανένας, δεν πιστεύουν σε τίποτα παρά μονο στο χρήμα, την εξωτερική εμφανιση και τους followers, οι π@ρτουζες πάνε σύννεφο (ακόμα και στις ηλικίες των 14-15), είναι τραγικά τα πράγματα, ευτυχώς που δεν εχω παιδιά...
Που είναι η εποχή που υπερασπιζομασταν όσους πειραζανε τους γκάου συμμαθητές μας...
Sent from my ASUS_X00HD using Tapatalk
Εγώ έχω δύο αγόρια 13 και 16.
Δεν έχουν fb (ούτε και 'γω) αλλά viber και messenger για δωρεάν επικοινωνία με τους φίλους/ φίλες.
Όσο μεγάλωναν τους εμφυσησα την αξία της φιλίας και του σεβασμού και αγάπη για το συνανθρωπο (ειδικά ηλικιωμένου/ανήμπορου).
Θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι σκληρά- απάνθρωπα, όπως κάποιοι συνομήλικοι που βάζουν φωτιά σε άστεγους (σε καποιες χώρες) για να περνά η ώρα...
Ούτε φέρονται σαν κρέας στο όμορφο φύλο.
Έχουν μάθει ότι το καθημερινό φαγητό και τα αγαθά που χαίρονται δεν είναι αυτονόητα, αλλά έρχονται με σκληρή δουλειά, απίστευτη υπομονή και λίγη θεία πρόνοια.
Πιστεύω ότι συνεισέφερα ένα λιθαράκι ώστε να παίρνουν και να δίνουν αγάπη χωρίς υπολογισμό και κουτοπονηρια, που οδηγούν στο τελος κάθε δεύτερο γάμο στα βράχια.
Στάλθηκε από το MI MAX μου χρησιμοποιώντας Tapatalk