Θα σου πω. Δεν με πειράζει κάποιος να πηγαίνει αργά συγκριτικά. Καθόλου. Μπορώ να προσαρμοστώ σε οποιεσδήποτε ταχύτητες μέχρι τα όρια μου.
Αλλά αυτό με τις ανασυγκροτήσεις....τα περίμενε ...τα "να μαζευτούμε"...τα "αντε κάντε ακόμη ένα τσιγάρο να ξεκινήσουμε κάποια στιγμή"...τα "στάση μετά απο 20 χλμ "...."ξανά σταση μετά απο 25 χλμ"....."ξανα στάση μετά απο 17 χλμ επειδή "ωραίο κιόσκι για τσιγάρο"...ωπ, θέλει να κατουρήσει ο συνεπιβάτης μου....ωπ, σταση "έπαθε κράμπα το παπί των 125 κυβικών" που ήθελε να έρθει μαζί μας και προπορεύεται με 87 χλμ/ώρα τελικές....ωπ, στάση να αλλάξουμε διαδρομή επειδή το τσόπερ δεν μπορεί να ανέβει το βουνό...
ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΛΕΥΩ!
Κάποτε τα πάλευα και εγώ πλέον όχι λόγο ηλικίας μιας και δεν έχω πλέον τις αντοχές πούχα κάποτε.
Η καλύτερη φάση για μεγάλα ταξίδια είναι γκρουπ των πέντε και μάλιστα νάχουν συνταξιδέψει και άλλες φορές και να γνωρίζονται μεταξύ τους οδηγικά αλλιώς σπάσιμο σε γκρουπ των πέντε με το κάθε ένα πλοηγό - σκούπα.
Για βολτίτσες ημερήσιες όλα γίνονται αρκεί να μην υπάρχουν υπερβολές.
Και το να κατουρήσει όμως είναι μέσα στο παιχνίδι και η κράμπα και το τυχόν πρόβλημα καλώς ή κακώς.
Τέλος πάντων, μεγάλο θέμα δεν καλύπτεται μιας και τα θέλω του καθενός διαφέρουν και τελικά η εμπειρία έχει δείξει ότι δύσκολα τηρούνται ακόμα και τα συμφωνηθέντα εξαρχής αν υπάρχουν. Βγάλε άκρη δηλαδή και καταλήγεις πως είτε πας όπως λες με μικρό γκρουπάκι 2-3 είτε μόνος σου και χορεύεις και πηδάς όπως θες.