Στα βάθη της ανατολής (Τουρκία με Royal Enfield Himalayan)

[R.E.H]

Ημέρα τέταρτη



Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 6, σηκώθηκα με μεγάλη δυσκολία, έφτιαξα ένα καφέ (καραβίσιο νες) έφαγα και κανά δύο μπισκότα και ξύπνησα τον Νίκο.
Έφαγε και αυτός μερικά μπισκότα που είχαμε πάρει για πρωινό και αρχίσαμε να ετοιμάζουμε τα πράγματα μας.

7:15 ήμασταν πάνω στην μηχανή έτοιμοι να φύγουμε, είχαμε φορτώσει, είχαμε κάνει τσεκ ουτ, χαιρετίσαμε τον υπάλληλο και ξεκινήσαμε στην έξοδο του Γκίορεμε κατάλαβα ότι δεν φόραγα γυαλιά (μόλις με χτύπησε ο ήλιος) ψάχνω στην τσέπη του μπουφάν να τα βρώ, δεν τα βρίσκω και επιστροφή στο ξενοδοχείο μήπως τα ξέχασα εκεί, κατεβαίνω από την μηχανή παώ να δώ στο δωμάτιο και ανακαλύπτω ότι τα είχα στο τσαντάκι, χαιρετώ και πάλι τον ξενοδοχοϋπάλληλο και ξεκινάμε και πάλι.

Η κίνηση αυτή την ώρα ήταν ελάχιστη μόνο πουλμανάκια που μετέφεραν κόσμο από την πτήση με τα αερόστατα.
Το μόνο που ακούγονταν ήταν ο ήχος απο την μηχανή και που και που κανά ξεχασμένο αερόστατο που πέταγε ακόμα.

Σταματάμε στην Νεβσεχίρ για ανεφοδιασμό σε καύσιμα και να δούμε και την πίεση στα ελαστικά, με την ευκαιρία αυτή ψεκάζουμε και την αλυσίδα με σπρέι.
Από το Νεβσεχίρ ακολουθούμε τις πινακίδες προς Ακσαράι, ο δρόμος φαίνεται διαφορετικός αυτή την φορά ίσως τα χρώματα του ήλιου που έδυε να τον έκαναν πιο όμορφο όταν ερχόμασταν πρίν από δύο ημέρες.

Είχε την πρωινή ψύχρα (έτσι νομίζαμε) και σταματήσουμε να φορέσουμε και μια μακρυμάνικη μπλούζα που είχαμε. Τώρα είμασταν καλύτερα.

Από το Ακσαράι ακολουθούμε τις πινακίδες προς Αγκυρα, το τοπίο είναι το ίδιο απέραντες πεδιάδες σπαρμένες που και που με σιτηρά, αλλά υπάρχουν και τεράστιες εκτάσεις που είναι χέρσες.

Περνάμε και δίπλα από την λίμνη Τουζ, που και αυτή δείχνει να είναι με αλμυρό νερό σε ένα μέρος της, είναι αρκετός κόσμος που έχει μπεί μέσα μέχρι τα γόνατα και προχωράει, έδειχνε ενδιαφέρων και σταμάταγε κόσμος και απο τις δύο κατεύθυνσεις και πήγαινε προς τα εκέι.
Δεν σταματήσαμε γιατί είχαμε μεγάλη διαδρομή να βγάλουμε.

Ο γούγλης μας είχε ενημερώσει ότι θα χρειαζόμασταν 8 ώρες και κάτι ψιλά, οπότε οι στάσεις ήταν περιορισμένες.

Λίγο πριν την Άγκυρα εμφανίζονται και τα πρώτα βουνά, ξέρα και χωρίς δένδρα.
Τεράστιες εκτάσεις που και πού βλέπουμε κάποιο τρακτέρ να οργώνει, πρέπει να ταξίδευε ώρες για να φτάσει εκεί δεν υπήρχε χωριό, πόλη, κάποιο οίκημα για όσο φτάνει να δεί το μάτι.

Λίγο πιο μετά βλέπουμε ένα βοσκό πάνω στο γαϊδουράκι του να μας χαιρετά, τον χαιρετάμε και εμείς και συνεχίζουμε.

Φτάνουμε στην Άγκυρα. Όσο πλησιάζαμε βλέπαμε πανύψηλα κτίρια (θα μπορούσες να τους πεις και ουρανοξύστες) έχουμε μπει σε κάποιο περιφερειακό, μας πήρε κοντά στην 1 ώρα να αφήσουμε την Άγκυρα πίσω μας.

Από την Άγκυρα και μετά έχει συνέχεια μεγάλες ανηφόρες, για τις οποίες υπάρχει σήμανση, 7% για 2 χλμ μετά 5% για 1 κτλ.

Το Himalayan τις ανεβαίνει με τετάρτη και 90 χλμ, δεν μας προβληματίζει κάτι ιδιαίτερα, μια προσοχή την θέλει στις προσπεράσεις των φορτηγών γιατί γίνεται με αργές ταχύτητες αλλά και αυτά δεν πάνε πάνω από 50-60 οπότε τα προσπερνάμε σχετικά γρήγορα.

 

[grigoris gs]

Ακριβως οπως τα λες πολυ καλα στημενη μπιζνα και πολυ οργανωμενη και το γκορεμε και περιξ πανεμορφα και γραφικα οσο δεν περνει. Εμας μας ζητησανε 300 ευρω τα 2 ατομα τον Ιουνιο που μας περασε. Δεν τα δωσαμε τα θεωρησαμε υπερβολικα. Αν καναμε σωστο ή λαθος δεν ξερω. Εσεις που το κανατε τελικα ποια η αποψη σας? Αξιζει για τα λεφτα που δωσατε?

Στάλθηκε από το G8341 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

 

[R.E.H]

Όσο ανεβαίνουμε το τοπίο πρασινίζει και γεμίζει έλατα, συνεχίζουμε να ανεβαίνουμε στα καταπράσινα βουνά, όσο ανεβαίνουμε τόσο πέφτει η θερμοκρασία και έχουμε αρχίσει να κρυώνουμε.
Σε κάποια πινακίδα βλέπουμε υψόμετρο 1600 μέτρα.

Ο καιρός έχει αρχίσει να κλείνει και οι πρώτες σταγόνες έκαναν την εμφάνιση τους. Σταματάμε και φοράμε αδιάβροχα (ζεστάθηκε το κοκαλάκι μας), ευτυχώς δεν βρέχει, πού και πού ψιχαλίζει για λίγο, έχουμε πλέον αρχίσει την κατάβαση και περνάμε έξω από το Μπολού.

Πλέον ο καιρός έχει ανοίξει αλλά συνεχίζουμε να φοράμε τα αδιάβροχα για να μας κρατάνε ζεστούς.

Στάσεις κάνουμε για ανεφοδιασμό, φαγητό και ξεμούδιασμα.















Περνάμε δίπλα από την λίμνη Βοάνη και στην αρχή νομίζουμε ότι φτάσαμε στην θάλασσα, σχεδόν το φωνάξαμε όπως οι μύριοι στην κάθοδο τους.
Έχει αρχίσει να κάνει ζέστη οπότε σταματάμε και βγάζουμε τα αδιάβροχα.

Συνεχίζουμε και όσο πλησιάζουμε προς την Κωνσταντινούπολη η κίνηση αυξάνεται και ο ρυθμός πέφτει (όχι ότι ήταν και ιδιαίτερα υψηλός).
Ο καιρός κλείνει και αρχίζει να ψιχαλίζει και πάλι, στάση και φοράμε ξανά τα αδιάβροχα.

Συνεχίζουμε μέσα στο ψιλόβροχο, ακολουθούμε τις οδηγίες του gps περνάμε από το υπόγειο τούνελ κάτω από τον Βόσπορο (euroasia τουνελ) βγαίνοντας η κίνηση είναι ακόμα πιο μεγάλη.
Με λίγο στρίμωγμα, λίγο υπομονή, λίγο τσαμπουκά και τον Νίκο να με ενημερώνει πόσο κοντά περνάνε οι βαλίτσες από τα αυτοκίνητα, φτάνουμε στο ξενοδοχείο.

Παρκάρουμε την μηχανή σύμφωνα με τις υποδείξεις τους στο πεζοδρόμιο δίπλα από την είσοδο.

11 ώρες και 15 λεπτά κάναμε από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο !!!

Ξεφορτώνουμε, ξεκουραζόμαστε για λίγο και μετά βγαίνουμε για τσάρκα να δούμε λίγο την πόλη και να φάμε κάτι.











Επιστρέφουμε και πέφτουμε ξεροί.
Για λίγα λεπτά μεχρι να αποκοιμηθούμε ακούμε τον ιμάμη να ψέλνει και μας ταξιδεύει στα παραμύθια της χαλιμάς και τις 1000 και 1 νύχτες ....
Δεν θυμάμαι να είδα κάποιο όνειρο πάντως εκείνο το βράδυ....

 

[R.E.H]

Ακριβως οπως τα λες πολυ καλα στημενη μπιζνα και πολυ οργανωμενη και το γκορεμε και περιξ πανεμορφα και γραφικα οσο δεν περνει. Εμας μας ζητησανε 300 ευρω τα 2 ατομα τον Ιουνιο που μας περασε. Δεν τα δωσαμε τα θεωρησαμε υπερβολικα. Αν καναμε σωστο ή λαθος δεν ξερω. Εσεις που το κανατε τελικα ποια η αποψη σας? Αξιζει για τα λεφτα που δωσατε?

Στάλθηκε από το G8341 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Κοίτα τα λεφτά ήταν αρκετά αλλά το ξέραμε απο πρίν και τα είχαμε κλείσει πρίν φύγουμε από την Ελλάδα, βέβαια εγώ νόμιζα ότι ήταν 200 και για τους δύο μας και τελικά ήταν για τον καθένα μας ....

Είναι μια εμπειρία που καλό είναι να την αποφύγεις άμα έχεις υψοφοβία η κλειστοφοβία ή άλλες φοβίες...
Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο απλά λές οτι το έκανες (προσωπικά δεν πρόκειται να το ξανακάνω, το έκανα ωραία ήταν, αλλά τα λεφτά είναι πάρα πολλά) στα θετικά ότι έχεις ωραία θέα και βλέπεις την Καππαδοκία απο ψηλά, η πτήση διαρκεί πάνω από 1 ώρα η κάπου εκεί ...

Ο λόγος που πετάξαμε ήταν ότι ήθελα ο 16χρονος γιός μου Νίκος να το ζήσει σαν εμπειρία ...

 

[Natassa]

Θέλω κι άλλο!

Είναι ορισμένα ταξιδιωτικά που πραγματικά σε παίρνουν και ταξιδεύεις μαζί τους!

Σε ευχαριστώ!

 

[giamar]

Θέλω κι άλλο!

Είναι ορισμένα ταξιδιωτικά που πραγματικά σε παίρνουν και ταξιδεύεις μαζί τους!

Σε ευχαριστώ!

Εχει ωραιο τροπο ,τα λεει πολυ ωραια οντως.
Μ'αρεσε πολυ κι εμενα

 

[thanosgp]

Ακριβως οπως τα λες πολυ καλα στημενη μπιζνα ΞΑΦΡΙΣΜΑ

 

[R.E.H]

Ημέρα πέμπτη



Ξυπνάμε σχετικά αργά κατά τις 9 το πρωί, τρώμε πρωινό και πάμε μια γύρα στην πόλη να βρούμε ταχυδρομείο ή τράπεζα. Μετά από καμιά ώρα που κάνουμε κύκλους και ότι βρίσκουμε είναι κλειστό, περάσαμε τυχαία μπροστά από το ξενοδοχείο, ρωτάμε και ανακαλύπτουμε ότι είναι αργία.

Οπότε η πληρωμή της κλήσης θα πρέπει να γίνει αύριο στο δρόμο προς Ελλάδα.

Πάμε και στηνόμαστε στην ουρά για την Αγιά Σοφιά, είναι σχετικά μεγάλη, μας παίρνει κανά 15 λέπτο να φτάσουμε στα ταμεία, πληρώνουμε και μπαίνουμε μέσα.
Το μόνο που μπορώ να πώ είναι ότι εντυπωσιάζεσαι από το μέγεθος της κατασκευής και από την λεπτομέρεια. Απίστευτο το τι μπορεί να κατασκευάσει ο άνθρωπος όταν θέλει.

Επισκευτήκαμε και τις δεξαμενές τόσο του Θεοδόσιου όσο και την λεγόμενη Βασιλική (νομίζω χτίστηκε επί Ιουστινιανού), κάποτε ότι κατασκεύαζαν έπρεπε να ήταν ωραίο, πώς μπορείς να εξηγήσεις σήμερα ότι οι κολόνες που στήριζαν την οροφή των δεξαμενών είχαν κιονόκρανα και δεν θα τα έβλεπε κανείς.

Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μετά από μια στάση για φαγητό και ξεραθήκαμε στον ύπνο.

Σηκωθήκαμε αργά το απόγευμα και κατεβήκαμε στην γέφυρα του Γαλατά, τα νερά ήταν βρώμικα αλλά ήταν γεμάτη κόσμο που ψάρευε.

Με αυτά και μ’ αυτά βράδιασε και ψάχναμε ένα μέρος να φάμε κανά κεμπάμπ (για άλλη μια φορά).

Επιστροφή στο ξενοδοχείο και ύπνος μέχρι το πρώι.
Ο Μουεζίνης για άλλη μια βραδιά μας ταξίδευε στο κόσμο των παραμυθιών του Αλαντιν και στις 1000 και 1 νύχτες.... η δικιά μου Γιασμίν όμως ήταν κάτι χιλιάδες χλμ μακριά ....

 

[R.E.H]

 

[R.E.H]

Ημέρα έκτη



Ξυπνάμε κατά τις 7 το πρωί, τρώμε πρωινό και ετοιμάζουμε τα πράγματα μας , κάνουμε τσεκ ουτ και φορτώνουμε την μηχανή, ήταν 9 παρά όταν ξεκινήσαμε και η κίνηση είχε αρχίσει να γίνεται έντονη.

Ακολουθάγαμε τις οδηγίες του GPS μέχρι που μάς έβγαλε έξω από την πόλη. Αν θυμάμαι καλά μας πήρε πάνω απο μία ώρα για να αφήσουμε την κίνηση της Κωνσταντινούπολης πίσω μας.
Είχαμε αποφασίσει να σταματήσουμε στην Ραιδεστό για να πληρώσουμε την κλήση που είχαμε φάει.

Όταν φτάσαμε στην πόλη βρήκαμε την πιο κοντινή τράπεζα και με την κλήση στο χέρι πλησιάζουμε τον σεκιουριτά και του την δείχνουμε, αυτός την πήρε και άρχισε να ρωτάει σε διάφορα γκισέ, γυρνάει παίρνει ένα νούμερο από το μηχάνημα και μας δείχνει που να περιμένουμε, ήρθε η σειρά μας αλλά δυστυχώς τελικά λόγω του ότι ήμασταν από το εξωτερικό (η μηχανή) θα έπρεπε να πάμε στην εφορεία, μας έβαλαν την διεύθυνση στο google maps και φύγαμε.

Στην εφορεία το ίδιο σκηνικό, σεκιουριτάς, κλήση, γκισέ, αυτή την φορά πληρώνουμε και μας κάνουν και έκπτωση 50 λίρες τους χαιρετάμε και φεύγουμε.
Η πόλη σχετικά μεγάλη (καμια 300 χιλιάδες κατοίκους) αλλά ευτυχώς δεν είχε κίνηση οπότε βγήκαμε γρήγορα.













Μετά από λίγο συναντήσαμε και την πρώτη ταμπέλα που έγραφε Γιουνανιστάν, καταλάβαμε ότι πλησιάζαμε, κάναμε καποιες στάσεις για ξεμούδιασμα, λίγο πρίν τα σύνορα σταματήσαμε για ανεφοδιασμό τόσο της μηχανής όσο και δικό μας.



Φτάνουμε στα σύνορα η κίνηση ελάχιστη, περνάμε γρήγορα την Τούρκικη πλευρά και βρισκόμαστε στην γέφυρα πάνω από τον Έβρο, χαιρετάμε του Τούρκους φαντάρους και σταματάμε στην δική μας πλευρά και πιάνουμε κουβέντα με τους δικούς μας.

 

[R.E.H]

Διασχίζουμε την γέφυρα και περνάμε και ένα τυπικό έλεγχο από την δική μας πλευρά.

Αυτό που μας κάνει εντύπωση είναι τα σκουπίδια που βρίσκονται στην άκρη του δρόμου, βουνά από πλαστικά μπουκαλάκια, άσχημη πρώτη εντύπωση δίνουμε σε όποιον μπαίνει στην χώρα μας.
Με το που βγαίνεις από το τελωνείο η είσοδος για την Εγνατία είναι κλειστή, συνεχίζουμε στον παράπλευρο δρόμο μέχρι να βρούμε είσοδο στην Εγνατία.

Μπαίνουμε και αρχίζουμε και εδώ τις ανηφόρες (πολύ ανηφόρα σε αυτό το ταξίδι, τουλάχιστον έτσι μας φάνηκε) ο καιρός μέχρι στιγμής ήταν καλός, στο ύψος της Κομοτηνής ο καιρός άρχισε να κλείνει, και έκαναν την εμφάνιση τους οι πρώτες ψιχάλες, σταματάμε στο πρώτο πάρκινγκ, είχε και καντίνα, παίρνουμε δύο φραπεδάκια, εν τω μεταξύ ρίχνει πλέον καρέκλες, πίνουμε το καφεδάκι μας κάτω από ένα υπόστεγο και περιμένουμε να δούμε άν η βροχή θα κόψει, αλλά δέν....

Φοράμε τα αδιάβροχα και ξεκινάμε μία βρέχει μία σταματάει έτσι μας πάει για ώρα. Στο ύψος του Νέστου βλέπουμε στα αριστερά μας έναν ανεμοστρόβιλο να δημιουργείται, ευτυχώς δεν έφτασε μέχρι το έδαφος, διαλύθηκε μετά από λίγο.





Στην Καβάλα σταματάμε για ανεφοδιασμό, εν τω μεταξύ έχει σταματήσει η βροχή, ο καιρός φαίνεται ακόμα φορτωμένος, οπότε παρά το ότι ζεσταινόμαστε αποφασίζουμε να μήν βγάλουμε τα αδιάβροχα, σοφή κίνηση λίγο μετά ξεκινάει πάλι να βρέχει και μας πήγε έτσι μέχρι το ξενοδοχείο στην Θεσσαλονίκη.

Παρκάραμε στο πεζοδρόμιο, ξεφορτώσαμε και ανεβήκαμε στο δωμάτιο να ξεκουραστούμε λίγο, πέσαν τα τηλέφωνα σε γνωστούς και άγνωστους που μάς περίμεναν, και μετά από καμιά ώρα ήμασταν Αριστοτέλους για καφέ, φαγητό, παγωτό και πολύ κουβέντα.

Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και πέσαμε ξεροί μέχρι το άλλο πρωί.

Ημέρα έβδομη.



Πρωινό ξύπνημα, πρωινό και καφές και ξεκινάμε την κάθοδο. Αν εξαιρέσεις την βροχή που μας έπιασε από το ύψος του Βόλου μέχρι την Λαμία ήταν το πιο βαρετό κομμάτι της διαδρομής.
Ήταν η πιο κουραστική μέρα... έτσι μας φάνηκε τουλάχιστον, ίσως γιατί το ταξίδι τελείωνε.... σε όλο το δρόμο συζητούσαμε για όλα όσο είδαμε και περάσαμε....

Η σκέψη μάς ήταν στο επόμενο μεγάλο ταξίδι ....

Το μηχανάκι
Δεν παρουσίασε κάτι, δεν έκαψε λάδι ή άν έκαψε ήταν λίγο γιατί δεν είδα διαφορά από το ματάκι.

Οι ταχύτητες στον αυτοκινητόδρομο ήταν στα 110 κράταγε και τα 120 αλλά δούλευε ψηλά οπότε το απέφευγα. Αν ήταν το κατάλληλο για αυτό το ταξίδι μάλλον όχι (θα θέλαμε κάτι πιο δυνατό ιδιαίτερα στις παρατεταμένες ανηφόρες) αλλά αυτό είχαμε με αυτό ταξιδέψαμε και με αυτό θα ξαναταξιδέψουμε.

Το καλό είναι ότι μπορείς να το φορτώσεις και έχει καλή συμπεριφορά φορτωμένο, μια φορά μόνο δεν συμπεριφέρθηκε σωστά σε στροφή με πολλαπλά σαμαράκια, όπου έδειξε μια αστάθεια μετα το τρίτο σαμαράκι, αλλά όχι κάτι που να μας τρομάξει ή να μας προβληματίσει.

Η κατανάλωση στους αυτοκινητόδρομους όταν το πηγαίναμε τέρμα έκαψε 4.7 περίπου (από γέμισμα σε γέμισμα) όταν το πήγαινες με 100 έκαιγε κάτω από 4 ενώ λίγο πάνω από τα 4 με 110.
Δεν μούδιασαν χέρια, δεν πόνεσαν πόδια, αλλά τα μαλακά μας μόρια ταλαιπωρήθηκαν λίγο. (υπήρχαν στιγμές που ονειρευόμουν μια goldwing)

Σε γενικές γραμμές μας ταξίδεψε καλά για αυτό που είναι.

Ο κόσμος
Ο κόσμος ήταν φιλικότατος και εγκάρδιος απέναντι μας, το είχα διαβάσει αλλά δεν το περίμενα να με εντυπωσιάσει τόσο.
Ίσως τελικά να έχουμε περισσότερα κοινά μεταξύ μας παρά διαφορές.

Η διαδρομή
Αν την ξαναέκανα θα πρόσθετα τουλάχιστον άλλες 3 μέρες τα 10-12 ωρα στη σέλα δεν παλεύονται, αλλά δυστυχώς είχαμε συγκεκριμένες μέρες που μπορούσαμε να λείψουμε και θέλαμε να πάρουμε μια ιδέα για όσο περισσότερα μπορούσαμε, θα επιστρέψουμε στο μέλλον αλλά αυτή τη φορά θα επικεντρωθούμε σε συγκεκριμένες περιοχές – διαδρομές.

Ο λόγος και το μέρος
Ταξιδεύουμε με τον Νίκο τα τελευταία 5 χρόνια, είχε έρθει η ώρα για το μεγάλο καλοκαιρίνό μας ταξίδι.
Είχαμε πεί ότι στην πρώτη λυκείου θα κάναμε και το πρώτο μας ταξίδι στο εξωτερικό.

Διαλέξαμε την Τουρκία γιατί ήθελα να δεί αλλά και να δώ τους γείτονες, τα επόμενα χρόνια λόγω υδρογονανθράκων θα είναι μάλλον θερμά μεταξύ μας, οπότε ήθελα να έχει και να έχω άποψη για τον κόσμο που ζεί από την άλλη πλευρά του Αιγαίου.

Να κάνουμε και τον οικονομικό υπολογισμό του ταξιδιού.

Ακτοπλοϊκά : 170
Ξενοδοχεία: 324.5
Καύσιμα: 147.9
Φαγητό κτλ: 233.7
Διόδια (Τουρκία, Ελλάδα):26
Μουσεία, αερόστατα κτλ: 461.7
Αναμνηστικά: 23.5
Κλήση: 27.8
Τραπεζικές χρεώσεις: 21
Turkcel sim card: 21.5

Σύνολο 1457.6

Αν αφαιρέσουμε τα αερόστατα που ήταν 400 έχουμε 1057.6

Για δύο άτομα για 7 ημέρες και 3000 χλμ.

Καλά ταξίδια.....

 

[maik900]

Σε Ευχαριστουμε που μας ταξιδεψες παναγιωτη παντα τετοια υπεροχα ταξιδια

 

[grigoris gs]

Γρηγορη και μεστη αφηγηση και ωραιες φωτο!!! Τωρα που εγινε η αρχη για τα ταξιδια στο εξωτερικο δεν υπαρχει επιστροφη με το καλο ο σχεδιασμος και η υλοποιηση του επομενου ταξιδιου σας και παντα ορθιοι!!

Στάλθηκε από το G8341 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

 

[gaslion]

Πολύ ωραίοι!

 

[Drake Ramore]

Αν ήταν το κατάλληλο για αυτό το ταξίδι μάλλον όχι (θα θέλαμε κάτι πιο δυνατό ιδιαίτερα στις παρατεταμένες ανηφόρες) αλλά αυτό είχαμε με αυτό ταξιδέψαμε και με αυτό θα ξαναταξιδέψουμε.

Το καταλληλότερο είναι αυτό που σου αρέσει και αφού το επέλεξες με τα δικά σου κριτήρια, είναι το καταλληλότερο για εσένα. ;)
Σε κάθε μοντέλο κάτι θα κερδίσεις και κάτι θα χάσεις. Άλλο καλύτερο στην πόλη, άλλο στο ταξίδι, άλλο στον επαρχιακό κλπ. Από όσο ξέρω δεν υπάρχει το τέλειο παντού. Αν το βρεις πες το και σε εμένα. :)

Μου άρεσε πολύ το ταξιδιωτικό σου, οι περιγραφές σου και οι φωτογραφίες. Περιμένω με αγωνία το επόμενο!

 

[apache]

Μου άρεσε πολύ το ταξιδιωτικό σου, οι περιγραφές σου και οι φωτογραφίες. Περιμένω με αγωνία το επόμενο!

Μα πιό πολύ μου αρέσει η τόλμη σου να ξεκινήσεις τέτοιο ταξίδι με το Χιμαλάϊαν, ότι ήθελες να αποδείξεις το απέδειξες...

 

[Drake Ramore]

Μα πιό πολύ μου αρέσει η τόλμη σου να ξεκινήσεις τέτοιο ταξίδι με το Χιμαλάϊαν, ότι ήθελες να αποδείξεις το απέδειξες...

Να σου πω την αλήθεια Μάνο, όπως τον έκοψα δεν νομίζω πως θέλει να αποδείξει κάτι. Είναι απλά ένας ωραίος τύπος.:)

 

[apache]

Να σου πω την αλήθεια Μάνο, όπως τον έκοψα δεν νομίζω πως θέλει να αποδείξει κάτι. Είναι απλά ένας ωραίος τύπος.:)

Μα δεν λέω κάτι άλλο,+ ότι τόλμησε να φύγει με το συγκεκριμένο μηχανάκι...

 

[BULMONT]

Tο είχα διαβάσει το ταξιδιωτικό στο ADVride καθώς και το άλλο στην Πελοπόννησο, αλλά το
ξαναδιάβασα και θα το ξαναδιάβαζα ακόμα μία φορά.........

 

[StepaS]

Μπράβο σε πατέρα και γιο!! :-) Με το καλό να σας διαβάσουμε και στο επόμενο....