Στους πόσους βαθμούς και πόση ώρα στον φούρνο;
Να πω αρχικά ότι δεν έχει καμία σχέση το πολυκαρβονικό με το plexiglass τόσο στην επεξεργασία, όσο και στο φούρνισμα.
Το plexi παίρνει σχήμα πολύ πιο γρήγορα και εύκολα.
Βάζεις τον φούρνο τέρμα και να έχει ζεσταθεί καλά. Το μυστικό είναι να εκτεθεί το υλικό σε θερμότητα γρήγορα, για να μην καταστραφεί.
Η πρώτη ζελατίνα είχε πάχος 4 χιλιοστά, ενώ η δεύτερη 3. Το ένα χιλιοστό κάνει μεγάλη διαφορά στον φούρνο., αργεί περισσότερο η 4άρα και κινδυνεύει να χαλάσει.
Όλα αυτά είναι πατέντες, οι εταιρίες διαμορφώνουν τις ζελατίνες σε καλούπια ψυχρές, υπό μεγάλη πίεση. Ίσως είναι και η σύσταση του υλικού λίγο διαφορετική. Αναγκαστικά σε οικιακές καταστάσεις πας σε φούρνο. Η πρώτη μου έκανε μια θαμπή γραμμή στο μέσον της που ακουμπούσε στην κορυφή της καμπύλης του αλουμινίου, μέχρι να ζεσταθεί πλήρως και να κουρμπάρει. Μικρό το κακό, αν την συνηθίσεις την ξεχνάς.
Στην δεύτερη απόπειρα, σκέφτηκα να βάλω έναν "μονωτή" ώστε να μην ακουμπάει απευθείας στο αλουμίνιο, έτσι έβαλα ένα λευκό t-shirt.
Προς απογοήτευσή μου η ζελατίνα καταστράφηκε αφού άσπρισε! Λες και τράβηξε μπογιά απο το μπλουζάκι, ενώ η επιφάνεια της ήταν απόλυτα λεία! Παράξενο...
Στην τρίτη έβαλα ριζόχαρτο και πέτυχε. Μου έκανε λίγες ραγάδες στις δύο άκρες κάτω χαμηλά, αλλά εκτός του οπτικού πεδίου.
Στο Voge 525dsx που αναμένω, θα επιχειρήσω μάλλον με φιμέ plexiglass και να δούμε πως θα βγει...