Κατ αρχήν ο άνθρωπος κάνει κήρυγμα και δεν μιλάει με πραγματικούς όρους.
(κατανοητό αφού είναι παππάς)
Εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου "μικρό" να μην έχω ιδέα για τον επαγγελματικό μου προσανατολισμό, -δεν μ ενδιέφερε-
και σε γενικές γραμμές κανένα σχέδιο για τη ζωή πλην του να φυστηκώσω την κεραμίστρια Λίλη και να πάρω ΡΕ 175 με κάθε τρόπο.
Τη Λίλη τη γκατάφερα στην 7ήμερη, ΡΕ δεν τα κατάφερα ποτέ να πάρω.
Κάποια στιγμή έφυγα Ιταλία και εκεί η αντιαυταρχική εκπαίδευση με κέρδισε. Βρήκα ενδιαφέρων στο πανεπιστήμιο και άρχισα να διαβάζω μετά μανίας.
Η Ελλάδα δεν βοηθάει τα παιδιά να βρουν το δρόμο τους. Δεν τα σπρώχνει στο διάβασμα, στις τέχνες και τα γράμματα.
Τους μαθαίνει την καλοπέραση, τη διασκέδαση, την κατανάλωσή και το δικαίωμα στα πάντα, αρκεί να θέλουν.
Κουβέντα για το πως μπορεί να εξασφαλίσει κάποιος τα παραπάνω.
Τα παιδιά δεν μαθαίνουν να δουλεύουν μεθοδικά, να παίρνουν κάτι με την αξία τους.
Δεν ξέρουν ότι η ζωή είναι ανηφόρα και θέλει πολύ πετάλι.
Μεταξύ μας ούτε οι γονείς το ξέρουν και για αυτό είμαστε εδώ που είμαστε.
Εγώ 3 πράγματα απέτισα από το γιο μου.
1 Τον έβαλα να σβήσει τη λέξη που μόνο στα Ελληνικά υπάρχει, απ το λεξικό.
Απαγόρευσα ρητά και τη χρήση της στο σπίτι. Όχι φιλότιμο, καμία σχέση.
Τη λέξη βαριέμαι εξαφάνισα.
2 Του είπα ότι δεν έχει σημασία τι επάγγελμα θα κάνεις ΑΡΚΕΙ να είσαι καλός σ αυτό
και αξιοπρεπής. Ένας νοσοκόμος για παράδειγμα μπορεί να είναι πολύ πιο σημαντικός
σαν άνθρωπος από ένα γιατρό.
Πυροσβέστες, νοσοκόμοι, κοινωνικοί λειτουργοί, υπάλληλοι ορφανοτροφείων είναι εξίσου
σοβαρά επαγγέλματα, που δεν γίνονται μέσω ΑΕΙ.
3 Του ξεκαθάρισα ότι ο άνδρας ζει 72 χρόνια κι εγώ έχω ανέβει ηλικιακά το βουνό και
τώρα το κατεβαίνω. Κάθε μέρα που περνάει το οπτικό μου πεδίο μικραίνει.
Έτσι είναι η ζωή κι έτσι ήταν πάντα. Μην περιμένεις συμβουλές λοιπόν από εμένα.
Δεν μπορώ να σου δώσω. Συ πας πάνω κι εγώ κάτω.
Κλείσε τα μάτια σου και οραματίσου πως θες να είσαι στην ηλικία των 40 ετών.
Φτιάξε το όνειρο σου μόνος σου και μην αφήνεις άλλους να σε απομακρυνόμουν απ αυτό.
Μάθε να λες όχι.
-Με άκουσε ?
-Δεν ξέρω.
Σήμερα όμως είναι πετυχημένος φοιτητής και πολύ αφοσιωμένος σ αυτό που κάνει.
Το πανεπιστήμιο που βρήκε εγώ δεν ήξερα καν ότι υπάρχει.
Δεν θα με πείραζε να ήταν βοηθός συνεργείου ή ηλεκτρολόγος.
Θα με πείραζε όμως να ήταν απατεώνας μάστορας. Ψεύτης και χωρίς συναίσθημα.
Δεν θα μπορούσα ποτέ να δεχτώ τη σκληρότητα.
Συχνά αναρωτιέμαι αν ήμουν "καλός πατέρας" ?
Απαντάω μόνος μου, όχι. Θα μπορούσα ίσως να κάνω πιο πολλά πράγματα, θα μπορούσα
να μην κάνω ή να μην πω ακόμα πιο πολλά.
Ήταν όμως εκείνος καλό παιδί, βλέπεις παίζει κι αυτό ρόλο.
Το μόνο που θα ήθελα να ξέρω είναι αν είναι ευτυχής. (υγιής είναι)