Suzuki Swift GTi: Το σχιζοφρενικό 1300άρι
Στην Ελλάδα απέκτησε το προσωνύμιο «samurai». Δημιούργησε αστικούς μύθους που έλεγαν ότι το μοτέρ του προοριζόταν για μοτοσυκλέτα. Ήταν ένας μικρόσωμος Ιάπωνας με πολλά νεύρα, και ονομαζόταν Suzuki Swift GTi.
Η ονομασία «
GTi» έχει γίνει συνώνυμη με τις γρήγορες εκδόσεις των αυτοκινήτων. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1961 από τη Maserati, ενώ έγινε διάσημη το 1976 με το
VW Golf MK1 GTI. Σύντομα, το αρκτικόλεξο που σήμαινε «
Gran Turismo Injection», συνόδευε αρκετά
πυραυλάκια, όπως το
Peugeot 205 GTi και το
Citroen AX GTI. Τη δεκαετία του
1980, ήρθε να πάρει μέρος στον
πόλεμο των hatchbacks ένας
Ιάπωνας μαχητής, που έγινε γνωστός ως
Suzuki Swift GTi.
Το γνωστό σε εμάς
Swift, στην μητέρα Ιαπωνία ονομαζόταν «
Cultus». Η πρώτη γενιά του μικρού αυτοκινήτου εμφανίστηκε το
1983, και ήταν η είσοδος της εταιρείας σε οχήματα μεγαλύτερα των
kei cars. Το
1985 το μοντέλο ήρθε και στη
Γηραιά Ήπειρο, με την ονομασία που όλοι ξέρουμε.
Το
1986, η εταιρεία έκανε ένα
facelift στο όχημα. Οι αλλαγές δεν ήταν μόνο οπτικές, καθώς τα πίσω φύλλα σούστας έδωσαν τη θέση τους σε
ελατήρια, ενώ δημιουργήθηκε και η
καυτή, γρήγορη έκδοση GTi. Κάτω από το καπό βρήκε θέση ένας
κινητήρας 1300 κυβικών, ο οποίος είχε
ηλεκτρονικό ψεκασμό (εξού και το «
i» στην ονομασία) και
δεκαεξαβάλβιδη κεφαλή με διπλούς εκκεντροφόρους, που του χάριζαν 97 ίππους. Παράλληλα, οι Ιάπωνες εξόπλισαν το όχημα με
μεγαλύτερα φρένα και
βελτιωμένη πίσω ανάρτηση.
Εξωτερικά, το μοντέλο διαφοροποιούταν από τα ταπεινά αδελφάκια του χάρη στον νέο,
ογκώδη προφυλακτήρα, ο οποίος διέθετε
μεγάλους ορθογώνιους προβολείς ομίχλης. Ας μην ξεχνάμε πως βρισκόμασταν στα μέσα της
δεκαετίας του 80, και οι συγκεκριμένες λεπτομέρειες θεωρούνταν must στα
sport αυτοκίνητα της εποχής. Στο πλάι υπήρχαν μεγάλα sideskirts, και πίσω μία διακριτική αεροτομή.
Στο εσωτερικό, η
Suzuki έβαλε
κόκκινες λεπτομέρειες στις ταπετσαρίες και τον πίνακα οργάνων, προκειμένου να βάλει τον οδηγό στο
πολεμικό κλίμα.
Και η κατάσταση που επικρατούσε στο δρόμο, ήταν
όντως πολεμική. Ο κινητήρας, που έγραφε περήφανα «
Twin Cam» στο καπάκι,
απαιτούσε να δουλεύει ψηλά. Μέχρι τις
3500 στροφές ανά λεπτό ουσιαστικά...
κοιμόταν, ενώ μετά αποκτούσε ένα
σχιζοφρενικό ξέσπασμα που συνέχιζε μέχρι τον κόφτη, στις
7400rpm.
Η δεύτερη, ισχυρότερη γενιά
Το Σεπτέμβριο του
1988, έγινε το ντεμπούτο της
δεύτερης γενιάς του Swift. Όπως γίνεται συνήθως, οι διαστάσεις του μοντέλου είχαν αυξηθεί, ενώ, προκειμένου να συμβαδίζει με τις νέες τάσεις που έρχονταν λίγο πριν τη νέα δεκαετία, το
αμάξωμα έγινε
πιο στρογγυλεμένο και αεροδυναμικό. Το νέο
GTi διέθετε προφυλακτήρα με
μεγαλύτερη κεντρική μάσκα, η οποία είχε κυψελωτή γρίλια,
μεγάλο αεραγωγό στο κάτω μέρος και πρόσθετες
εισαγωγές αέρα στις γωνίες, δίπλα από τους προβολείς ομίχλης, οι οποίοι, αν και πιο διακριτικοί, συνέχιζαν να είναι μεγάλοι.
Τα sideskirts προεκτείνονταν και στο κάτω μέρος των θυρών, ενώ πίσω, ο
επιθετικός προφυλακτήρας συνδυαζόταν με μία μικρή αεροτομή που αποτελούσε συνέχεια της οροφής. Στην καμπίνα δέσποζαν
2 ημιbucket καθίσματα με ενιαίο προσκέφαλο, το οποίο στη μέση είχε το χαρακτηριστικό άνοιγμα που βρίσκουμε στις πολεμικές κατασκευές, προκειμένου να περνούν από μέσα οι
ζώνες τεσσάρων σημείων των αγωνιστικών εκδόσεων. Το τιμόνι με τα 3 μοντέρνα «μπράτσα» διέθετε την ονομασία του μοντέλου και
το στροφόμετρο τερμάτιζε στις 9.000rpm.
Η
μαγεία όμως βρισκόταν στο
μηχανοστάσιο. Ο
γνωστός G13B κινητήρας βελτιώθηκε στα σημεία, ο κορμός ενισχύθηκε για μεγαλύτερη αντοχή και, από τη στιγμή που οι διευρυμένες διαστάσεις του αμαξώματος χάρισαν μεγαλύτερη ευρυχωρία,
η εισαγωγή επανασχεδιάστηκε και απέκτησε
καλύτερη ροϊκότητα. Παράλληλα,
το όριο περιστροφής αυξήθηκε στις 7600 στροφές.
Το αποτέλεσμα ήταν εξωφρενικό. Το μικρό,
νευρικό μοτέρ απέδιδε πλέον
101 μανιασμένους και
ολοζώντανους ίππους, ενώ
στρόφαρε συνέχεια και
αγόγγυστα μέχρι να επέμβει ο κόφτης. Όπως συνηθίζεται στα Ιαπωνικά αυτοκίνητα εκείνης της περιόδου, τα μοντέλα που προορίζονταν για την τοπική (
JDM) αγορά,
ήταν ακόμα πιο δυνατά. Λόγω της εξαιρετικά υψηλής συμπίεσης, που άγγιζε το
μαγικό 11.5:1, η ιπποδύναμη αυτών ήταν
115PS, αριθμός εξαιρετικός για έναν
ατμοσφαιρικό κινητήρα 1300 κυβικών.
Χάρη σε
αλλαγές στην ανάρτηση και τα φρένα, που πλέον ήταν
δίσκοι εμπρός-πίσω, το
Suzuki Swift GTi δεύτερης γενιάς είχε καλύτερη οδηγική συμπεριφορά από τον προκάτοχό του.
Τον
Ιούλιο του 1991, η
Suzuki ανανέωσε οπτικά το μοντέλο. Η μεγάλη διαφορά βρισκόταν στο πίσω μέρος, αφού
η πινακίδα μετακόμισε στον προφυλακτήρα, τα φανάρια έγιναν
μακρόστενα και δίχρωμα (λευκό-κόκκινο), και στο κέντρο ενώνονταν με ένα
κόκκινο πλαίσιο, δημιουργώντας μία
ενιαία και μοντέρνα εικόνα.
Ο
νευρικός Ιάπωνας, τιμώρησε αρκετούς αντιπάλους που αυθαδίασαν, θεωρώντας πως
λόγω περισσότερων κυβικών ή turbo, θα ήταν
γρηγορότεροι.
Ο «
samurai», όπως αποκαλούταν, σταμάτησε να παράγεται το 1995. Ο μακρινός του διάδοχος, το
Swift Sport, είναι πλέον
υβριδικός και turbo, κάνοντας τη δεκαετία του
1990 με τους
σχιζοφρενείς ατμοσφαιρικούς κινητήρες που
δούλευαν μόνο ψηλά να φαντάζει ιδιαίτερα μακρινή, και για αρκετούς
πρωτόγονη, αφού τα σημερινά
turbo αυτοκίνητα έχουν πολύ πιο
φιλικό εύρος λειτουργίας, χάρη στην
άπλετη ροπή που είναι διαθέσιμη χαμηλά.
Οι Samurai έγιναν πια Ronin.
Πηγη
www.autoagora.gr