Red Shogun
well know member
- Δημοσιεύσεις
- 3.877
- Ηλικία
- 26
- Περιοχή
- Βόλος
- Μοτοσυκλέτα
-
Suzuki FL125
Suzuki V-Strom 650
- Όνομα
- Τάσος
- Περιοχή
- Βόλος
Θα είμαι ειλικρινής εδώ, το Πήλιο είναι ένα όμορφο βουνό. Και αυτό είναι κάτι που δύσκολα θα βρεις άτομο να στο αρνηθεί.
Γραφικά χωριά, με παραδοσιακά ταβερνάκια για να γευτείς τις τοπικές νοστιμιές, παραλίες γεμάτες κόσμο, για να ανοίξει το μάτι σου, ήρεμες παραλίες για να ηρεμήσει το μυαλό. Φαίνεται να έχει κάτι για κάθε γούστο.
Υπάρχουν όμως και εκείνα τα μέρη, τα λιγότερο γνωστά. Αυτά τα απόμερα τοπία, που ο χρόνος κοντεύει να λησμονήσει με λίγα άτομα να θέλουν να πάνε μια βόλτα εκεί. Μιλάω για την βόρεια πλευρά του βουνού. Αυτήν απο τα Χάνια και πίσω, εκεί που η φύση έχει κυριαρχήσει για τα καλά, και μόνο ελάχιστοι άνθρωποι μένουν εκεί. Η περιοχή αυτή είναι κυρίως γεμάτη βοσκοτόπια και αγροτικές εγκαταστάσεις.
Μα εκεί, που δεν το περιμένεις, συνήθως υπάρχουν τα ομορφότερα. Και εγω ήθελα να δω και την πιο "άγρια" πλευρά του βουνού. Μεγάλη Εβδομάδα είναι, το lockdown χαλάρωσε, οι έλεγχοι δεν υπάρχουν σχεδόν άρα γιατί να μην πάω; Άνω Κερασιά λοιπόν. Το μέρος που είναι ακριβώς πίσω απο την κορυφή του βουνού σχεδόν!
Και ποιος είπε οτι είναι ανάγκη να βγεις στην εθνική για να φτάσεις στα Κανάλια; Θες να πέσεις πάνω σε μπλόκο και να ψάχνεις να βρεις δικαιολογίες οτι πας στο χωριό για να δεις την έγκυο πεθερά σου; Έλα Τάσο, ποτέ δεν ήσουν αρκετά καλός στο να λες ηλίθιες δικαιολογίες, τράβα απο Μελλισιάτικα για να βγεις στην Κάτω Κερασιά!
Κοιτώντας προς την πλαγιά που θα ανέβω. Η φύση είναι για τα καλά στα ζενίθ της. Να μην είχα μια μηχανή ρε γαμώτο; Θα ανέβαινα εύκολα, με μισό γκάζι! Δεν θα χρειάζεται να μαστιγώνω τα 10 άλογα του μοτέρ μου για να με ανεβάσουν. Ή μήπως μπορώ να πάω και έτσι; Come on, ολόκληρο Λιβάδι Ολύμπου ανέβηκε, εδω θα πει όχι ο Ιάπωνας;
Μπήκα στην Κάτω Κερασιά και έκανα μια μικρή στάση για να ξεπιαστώ πριν τον ανήφορο και για να κρυώσει ο κινητήρας. Ανοίγω το ντεπόζιτο και κοιτάω. Σχεδόν γεμάτο ακόμα. Τουλάχιστον, έχεις να χαρείς για κάτι, και αυτό είναι φουλ χαμηλή κατανάλωση των 125. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αίσθημα ασφάλειας απο το να βλέπεις το ντεπόζιτο σου σχεδόν γεμάτο στα μέσα της διαδρομής. Η δύναμη του DCP-FI.
Και ξεκινάω το σκαρφάλωμα...πραγματικά η ομορφότερη διαδρομή της ζωής μου!!!!!!!!!! Καταπράσινα τοπία, θέα οι ψηλότερες κορυφές του Πηλίου ανθισμένες απο την άνοιξη. Στα αριστερά ο Πουριανός Σταυρός στα 1610m! Μα να μην είχα μια μηχανή; Θα τα έκαιγα όλα εδω! Πάμε και πιο ψηλά όμως.
Λίγο πιο πριν την Άνω Κερασιά. Δυστυχώς δεν έπαιζε να πάω μέχρι τέρμα πάνω γιατί ήτανε 1-2 κοπάδια απο πρόβατα στην μέση του δρόμου μαζί με τσοπανόσκυλα. Και ήδη 2 αμάξια περίμεναν. Άστο, δεν πειράζει την επόμενη φορά. Αλλά μιας και ήρθα που ήρθα ας κάτσω λίγο να χορτάσω καθαρό αέρα. Και κοιτάω προς τα κάτω...μα τι είναι αυτό;
Ένας χωματόδρομος! Και βατός όσο δεν πάει απο οτι φαίνεται! Να μπω; Φυσικά και να μπεις! Με 17αριδες τροχούς και το λίγο πιο σχετικά ψηλό σύνολο του Suzuki σε σχέση με άλλα παπιά δεν έχεις να φοβηθείς κάτι. Εξάλλου τα λάστιχα λίγο πριν την αλλαγή είσαι, μην αγχώνεσαι αν φαγωθούν.
Και τελικά δεν το μετάνιωσα καθόλου...
Αυτό εδω είναι το πλέον στεγνό ρέμα της Ξεριάς. Είναι το ποταμάκι που πηγαίνει κατά μήκους του δρόμου απο την Κάτω Κεριά μέχει τα Κανάλια και καταλήγει στην λίμνη Κάρλα. Ναι, βρήκα την αρχή του απο οτι φαίνεται!
Γραφικά χωριά, με παραδοσιακά ταβερνάκια για να γευτείς τις τοπικές νοστιμιές, παραλίες γεμάτες κόσμο, για να ανοίξει το μάτι σου, ήρεμες παραλίες για να ηρεμήσει το μυαλό. Φαίνεται να έχει κάτι για κάθε γούστο.
Υπάρχουν όμως και εκείνα τα μέρη, τα λιγότερο γνωστά. Αυτά τα απόμερα τοπία, που ο χρόνος κοντεύει να λησμονήσει με λίγα άτομα να θέλουν να πάνε μια βόλτα εκεί. Μιλάω για την βόρεια πλευρά του βουνού. Αυτήν απο τα Χάνια και πίσω, εκεί που η φύση έχει κυριαρχήσει για τα καλά, και μόνο ελάχιστοι άνθρωποι μένουν εκεί. Η περιοχή αυτή είναι κυρίως γεμάτη βοσκοτόπια και αγροτικές εγκαταστάσεις.
Μα εκεί, που δεν το περιμένεις, συνήθως υπάρχουν τα ομορφότερα. Και εγω ήθελα να δω και την πιο "άγρια" πλευρά του βουνού. Μεγάλη Εβδομάδα είναι, το lockdown χαλάρωσε, οι έλεγχοι δεν υπάρχουν σχεδόν άρα γιατί να μην πάω; Άνω Κερασιά λοιπόν. Το μέρος που είναι ακριβώς πίσω απο την κορυφή του βουνού σχεδόν!
Και ποιος είπε οτι είναι ανάγκη να βγεις στην εθνική για να φτάσεις στα Κανάλια; Θες να πέσεις πάνω σε μπλόκο και να ψάχνεις να βρεις δικαιολογίες οτι πας στο χωριό για να δεις την έγκυο πεθερά σου; Έλα Τάσο, ποτέ δεν ήσουν αρκετά καλός στο να λες ηλίθιες δικαιολογίες, τράβα απο Μελλισιάτικα για να βγεις στην Κάτω Κερασιά!
Κοιτώντας προς την πλαγιά που θα ανέβω. Η φύση είναι για τα καλά στα ζενίθ της. Να μην είχα μια μηχανή ρε γαμώτο; Θα ανέβαινα εύκολα, με μισό γκάζι! Δεν θα χρειάζεται να μαστιγώνω τα 10 άλογα του μοτέρ μου για να με ανεβάσουν. Ή μήπως μπορώ να πάω και έτσι; Come on, ολόκληρο Λιβάδι Ολύμπου ανέβηκε, εδω θα πει όχι ο Ιάπωνας;
Μπήκα στην Κάτω Κερασιά και έκανα μια μικρή στάση για να ξεπιαστώ πριν τον ανήφορο και για να κρυώσει ο κινητήρας. Ανοίγω το ντεπόζιτο και κοιτάω. Σχεδόν γεμάτο ακόμα. Τουλάχιστον, έχεις να χαρείς για κάτι, και αυτό είναι φουλ χαμηλή κατανάλωση των 125. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αίσθημα ασφάλειας απο το να βλέπεις το ντεπόζιτο σου σχεδόν γεμάτο στα μέσα της διαδρομής. Η δύναμη του DCP-FI.
Και ξεκινάω το σκαρφάλωμα...πραγματικά η ομορφότερη διαδρομή της ζωής μου!!!!!!!!!! Καταπράσινα τοπία, θέα οι ψηλότερες κορυφές του Πηλίου ανθισμένες απο την άνοιξη. Στα αριστερά ο Πουριανός Σταυρός στα 1610m! Μα να μην είχα μια μηχανή; Θα τα έκαιγα όλα εδω! Πάμε και πιο ψηλά όμως.
Λίγο πιο πριν την Άνω Κερασιά. Δυστυχώς δεν έπαιζε να πάω μέχρι τέρμα πάνω γιατί ήτανε 1-2 κοπάδια απο πρόβατα στην μέση του δρόμου μαζί με τσοπανόσκυλα. Και ήδη 2 αμάξια περίμεναν. Άστο, δεν πειράζει την επόμενη φορά. Αλλά μιας και ήρθα που ήρθα ας κάτσω λίγο να χορτάσω καθαρό αέρα. Και κοιτάω προς τα κάτω...μα τι είναι αυτό;
Ένας χωματόδρομος! Και βατός όσο δεν πάει απο οτι φαίνεται! Να μπω; Φυσικά και να μπεις! Με 17αριδες τροχούς και το λίγο πιο σχετικά ψηλό σύνολο του Suzuki σε σχέση με άλλα παπιά δεν έχεις να φοβηθείς κάτι. Εξάλλου τα λάστιχα λίγο πριν την αλλαγή είσαι, μην αγχώνεσαι αν φαγωθούν.
Και τελικά δεν το μετάνιωσα καθόλου...
Αυτό εδω είναι το πλέον στεγνό ρέμα της Ξεριάς. Είναι το ποταμάκι που πηγαίνει κατά μήκους του δρόμου απο την Κάτω Κεριά μέχει τα Κανάλια και καταλήγει στην λίμνη Κάρλα. Ναι, βρήκα την αρχή του απο οτι φαίνεται!
. Καλά περνάς αρκεί να καβαλάς! Bike
!!!!!
