Γεφύρι Του Κόκκου Χατζηπέτρου
Βρίσκεται λίγο μετά το χωριό Μεσοχώρα, στη θέση Αρατζόρεμα, και απέχει από τα Τρίκαλα 73 χλμ. Γεφυρώνει τον ποταμό Αχελώο (Ασπροπόταμο) και συνδέει την Μεσοχώρα με τα πέραν του Αχελώου χωριά του Ν. Τρικάλων και την Ήπειρο. Τμήμα του γεφυριού έχει επιχωθεί από τις εργασίες κατασκευής του φράγματος Μεσοχώρας και το τοπίο έχει αλλοιωθεί. Σε δυο-τρία χρόνια το γεφύρι θα σκεπαστεί από τα νερά του ταμιευτήρα και θα χαθεί έτσι ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα απαράμιλλης τέχνης και ομορφιάς.
Οδηγίες Πρόσβασης:
Θα το συναντήσουμε ακολουθώντας τον χωματόδρομο που μας οδηγεί απο την Μεσοχώρα προς το ποτάμι.
Νομός: ΤΡΙΚΑΛΩΝ
Κοινότητα: Μεσοχώρα
Ποταμός: ΑΧΕΛΩΟΣ
Χρονολογία: 1894
Κτίστες: Γεώργιος Μπέκας από το χωριό Πράμαντα Ιωαννίνων
Χορηγός: Χτίστηκε το 1894, με πιστώσεις που διατέθηκαν από το δημόσιο, ύστερα από ενέργειες του βουλευτή Τρικάλων Κων/νου (Κόκκου) Χατζηπέτρου
Μορφή: Τρίτοξο
Άνοιγμα Τόξου: 30,00 μ. (κύριο τόξο) - 7,40 μ. (αριστερό) - 7,40 μ. (δεξιό)
Ύψος Τόξου: 13,00 μ. (κύριο τόξο) - 9,00 μ. (αριστερό) - 9,00 μ. (δεξιό)
Μήκος Καταστρώματος: 57,00 μ.
Πλάτος Καταστρώματος: 3,00 μ.
Κατάσταση: Κακή (Το γεφύρι είναι μισογκρεμισμένο)
Στοιχεία:
Το γεφύρι χτίστηκε το 1894, με πιστώσεις που διατέθηκαν από το δημόσιο, ύστερα από ενέργειες του βουλευτή Τρικάλων Κων/νου (Κόκκου) Χατζηπέτρου, αντιπροσώπου της περιοχής στη Βουλή, γι’ αυτό και οι κάτοικοι των γύρων χωριών, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, δώσανε στο γεφύρι το όνομά του. Πρωτομάστορας-εμπειροτέχνης ήταν ο Γεώργιος Μπέκας από το χωριό Πράμαντα Ιωαννίνων. Την επίβλεψη εκ μέρους του δημοσίου είχαν οι επιστάτες εργοδηγοί Γεώργιος Καζαμπάκος και Αχιλλέας Τακιντζής. Ο Κων/νος (Κόκκος) Χατζηπέτρος, απόγονος του αγωνιστή του 1821 Χριστόδ. Χατζηπέτρου, γεννήθηκε το 1862. Εκλέχτηκε βουλευτής της επαρχίας Τρικάλων το 1892, 1895, 1899 και 1902. Σκοτώθηκε το πρωί της 18ης Ιουνίου του 1904, έξω από την Αθήνα, σε μονομαχία, από τον τότε υπουργό Παιδείας Σπ. Στάη, ύστερα από ένα οξύτατο επεισόδιο στη Βουλή. Σημειωτέον ότι ο Κ. Χατζηπέτρος ήταν τρομερά μύωπας. Συνδέεται με σημαντικά γεγονότα της περιόδου 1940-1949 και κυρίως με τη Μάχη της Μεσοχώρας, στις 31 Οκτωβρίου του 1943. Το γεφύρι είναι χτισμένο σε τοπικό βραχοστένωμα του Αχελώου (Ασπροπόταμου) που του εξασφαλίζει ασφαλή θεμελίωση. Τα βάθρα του είναι θεμελιωμένα πάνω σε συμπαγή βράχο, γεγονός που αποτέλεσε κύριο κριτήριο για την επιλογή της θέσης και της μορφής του. Το γεφύρι αυτό είναι αποτέλεσμα συνδυασμού της υψηλής κατάρτισης των μηχανικών στο τέλος του 19ου αιώνα και μετέπειτα, με την αριστουργηματική επιδεξιότητα και τέχνη των Ηπειρωτών λαϊκών μαστόρων της εποχής. Αξιοσημείωτος είναι ο άψογος βαθμός επεξεργασίας των λαξευτών πετρών όλων των ειδών της λιθοδομής του γεφυριού. Ο τέλειος συνδυασμός των πετρών του διαζώματος του τόξου, δημιουργούν την αίσθηση χυτής κατασκευής. Το γεφύρι είναι μονότοξο αποτελούμενο από το κύριο τόξο του που γεφυρώνει τη βαθιά κοίτη του ποταμού και από δύο δευτερεύοντα ανοίγματα εκατέρωθεν του τόξου. Εκατέρωθεν του κυρίου τόξου υπάρχουν επίσης, συμμετρικά, τρία ανακουφιστικά ανοίγματα (ψευδοκαμάρες) τοποθετημένα στο ύψος των μεγάλων πλημμυρικών σταθμών. Πάνω από το γεφύρι για την εξυπηρέτηση των τροχοφόρων τοποθετήθηκε, το 1979-80, γέφυρα τύπου «Μπέλεϋ» πλάτους 5μ. η οποία διοχετεύει τα φορτία στα ακρόβαθρα του τόξου. Οι κραδασμοί όμως από τη διέλευση βαρέων οχημάτων δημιούργησαν διαμήκεις και εγκάρσιες μικρορηγματώσεις κυρίως στα τόξα των βοηθητικών ανοιγμάτων καθώς και κατάρρευση τμημάτων των πέτρινων στηθαίων. Το πέτρωμα από το οποίο ελήφθησαν οι πέτρες κατασκευής του γεφυριού, είναι ψαμμιτικό. Οι λιθοδομές των τόξων, βάθρων, κορωνίδας και στηθαίων, είναι ορθογωνικές λαξευτές, με άριστο βαθμό επεξεργασίας των λίθων. Αποτέλεσμα των πιο πάνω ήταν να προκύψουν λεπτότατοι αρμοί που μόλις διακρίνονται. Τα τύμπανα είναι κατασκευασμένα από λιθοδομή μορφής οριζόντιων αρμών. Το κονίαμα που χρησιμοποιήθηκε ήταν ποζολάνη (σκόνη) φερμένη από ηφαίστειο της Ιταλίας.
Σύνδεσμος Βίντεο:
Το γεφύρι στη Μεσοχώρα
Πηγη
www.petrinagefiria.com
