Μία πρακτική που ακολουθεί φίλος μου είναι η εξής: ενημερώνει το ελληνικό κατάστημα για την τιμή που βρίσκει έξω για το αντικείμενο που τον ενδιαφέρει και τον ρωτάει ευθέως αν μπορεί να φτάσει αυτή την τιμή ή έστω να την πλησιάσει, γιατί προφανώς είναι κέρδος για όλους μας να γίνει η αγορά από Ελλάδα. Φυσικά, αυτό το κάνει σε επώνυμα προϊόντα που είναι και άμεσα συγκρίσιμα. Το θεωρώ καλή λύση, καθώς δίνεις στον Έλληνα την δυνατότητα να σε κερδίσει. Εγώ δυστυχώς είμαι ντροπαλό αγόρι και δεν το έχω κάνει ακόμη.
Όσον αφορά τις δήθεν εκπτώσεις, είναι ένα φαινόμενο που ισχύει σε όλα τα προϊόντα και θεωρώ ότι γι' αυτό φταίει κυρίως ο καταναλωτής που τον ενδιαφέρει να δει το ταμπελάκι "-χ%" και όχι αν απλά τον ικανοποιεί η τιμή για το προϊόν που θέλει να αγοράσει, οπότε τα καταστήματα δίνουν αυτό που ζητά ο καταναλωτής.
Μπορεί να είναι άσχετο (σίγουρα είναι), αλλά μου θυμίζει το θέμα με τα κατεβασμένα χιλιόμετρα, που οι περισσότεροι υποψήφιοι αγοραστές προτιμούν το όχημα με τα λιγότερα χιλιόμετρα, αντί αυτό που είναι στην καλύτερη κατάσταση. Εννοείται ότι είναι απόλυτα κατακριτέα, εκτός από παράνομη, η τακτική αυτή.
Όσον αφορά τις δήθεν εκπτώσεις, είναι ένα φαινόμενο που ισχύει σε όλα τα προϊόντα και θεωρώ ότι γι' αυτό φταίει κυρίως ο καταναλωτής που τον ενδιαφέρει να δει το ταμπελάκι "-χ%" και όχι αν απλά τον ικανοποιεί η τιμή για το προϊόν που θέλει να αγοράσει, οπότε τα καταστήματα δίνουν αυτό που ζητά ο καταναλωτής.
Μπορεί να είναι άσχετο (σίγουρα είναι), αλλά μου θυμίζει το θέμα με τα κατεβασμένα χιλιόμετρα, που οι περισσότεροι υποψήφιοι αγοραστές προτιμούν το όχημα με τα λιγότερα χιλιόμετρα, αντί αυτό που είναι στην καλύτερη κατάσταση. Εννοείται ότι είναι απόλυτα κατακριτέα, εκτός από παράνομη, η τακτική αυτή.
