Πολύ καλός μπράβο.... Εύγε φίλε...
Ρε Λευτέρη!!!
Τι έκανες...!!!
..και τι μας έκανες με την παρουσίασή σου..!!!
Ο Θεός να σας έχει καλά ώστε ΝΑ ΖΕΙΤΕ.
Ωραιος ο Λευτερης παντα να μας ταξιδευεις
Μπράβο! Άψογοι!
Θα μπορούσε άνετα με τόση πληροφορία και εικόνα να γίνει ταξιδιωτικός οδηγός...
Κείμενα και φωτό απόλαυση...!:)
σε όσους αξιοποιούν τα ταλέντα τους...;)
Μπράβο για άλλη μια φορά στο ζεύγος!!!
Ευχαριστούμε για την βόλτα...
Πολύ όμορφο ταξιδιωτικό.
Παντα τετοια
OK!!! Τη λέξη "ταξιδιωτικό" την πέρασες σε άλλο level!
Φοβερό ταξίδι και σε ευχαριστώ που μου φρεσκάρισες εικόνες που είχα στο μυαλό μου από το 2006. Τις φωτογραφίες σου αλλά και την περιγραφή σού θα πρέπει να τις κατοχυρώσεις για πνευματικά δικαιώματα γιατί να τα πάρει γραμμή κανένας αετονύχης θα στα κλέψει σίγουρα!!!
Με το καλό στα επόμενα. Και πάλι μπράβο σας!
Νταξ ,καθε σου ταξιδι και αλλο level.
Να 'σαι γερος φιλε να γυριζεις και να μας δινεις ολο και πιο ομορφες εικονες μεσα απ'το φακο σου
Ομορφες εικονες κ ζωηρες περιγραφες
αντε και του χρονου
Από τα καλύτερα που έχω διαβάσει.
Απίστευτο οδοιπορικό, άπειρες ομορφιές και τρομερή ικανότητα αφήγησης από ένα γλυκύτατο ζευγάρι.Το Αγιοφάραγγο
Αγιοφάραγγο, ή αλλιώς το φαράγγι των Αγίων, είναι ένα μικρό φαράγγι νότια στο Νομό Ηρακλείου. Ήταν ένα τεράστιο αρχαίο σπήλαιο, η οροφή του οποίου διαβρώθηκε από τις δυνάμεις της φύσης και τελικά κατέρρευσε, και έτσι δημιουργήθηκε το φαράγγι. Το όνομα του οφείλεται στο ότι χρησιμοποιήθηκε από πολλούς ερημίτες που ασκήτευσαν εκεί. Σύμφωνα με τους ντόπιους σήμερα ζούνε μέσα στο φαράγγι 4 ασκητές ‘αόρατοι’ για τον κόσμο. Κάποτε τριακόσιοι ερημίτες ζούσαν εδώ σε συνθήκες απόλυτης απομόνωσης του ενός από τον άλλο. Συναντιόταν μόνο μια φορά το χρόνο στο «Γουμενόσπηλιο» κι εκεί αφού μετριόντουσαν έβλεπαν ποια πέτρα ήταν άδεια, ήξεραν ποιοι και πόσοι είχαν πεθάνει τον προηγούμενο χρόνο.
Εμείς το επόμενο πρωί φτάσαμε με την μηχανή όσο πιο μέσα γινόταν και από εκεί περπατήσαμε το φαράγγι μέχρι την παραλία του.
Το περπάτημα μέσα στο φαράγγι εάν ξέρεις την ιστορία σε κάνει να ανατριχίαζεις καταλαβαίνοντας πως ζούσαν και ζουν εκεί οι ασκητές. Τα απόκρημνα βράχια του με ύψος πάνω των 100 μέτρων σε σημεία είναι γεμάτα σπήλαια και με ένα εκκλησάκι στο κέντρο περίπου , που είναι αφιερωμένο στον Άγιο Αντώνιο τον ασκητή. Μπήκαμε μέσα , αφήσαμε ξηρά τροφή για τους ασκητές , που λέγετε ότι κατεβαίνουν τις πρωινές ώρες να την πάρουν.
Κάναμε μπάνιο στην παράλια του , που ήταν από τα πιο κρύα νερά που μπήκαμε στην Κρήτη, και πήραμε το δρόμο της επιστροφής προς τα επάνω ξανά.
Απίστευτο οδοιπορικό, άπειρες ομορφιές και τρομερή ικανότητα αφήγησης από ένα γλυκύτατο ζευγάρι.
Στάλθηκε από το MI MAX μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Από τα καλύτερα ταξιδιωτικά που έχω διαβάσει. Νομίζω ότι μέσα από τις φωτογραφίες και τις περιγραφές ταξιδέψαμε και εμεις μαζί σου. Εύχομαι να είστε καλά και να ταξιδεύετε πάντα.