Η πρόταση του Βύρωνα για μια βόλτα με στόχο το γεφύρι της Δαφνούλας η αλλιώς το Γεφύρι του Γκέλη όπως μάθαμε αργότερα με βρήκε σύμφωνο μιας και το είχα βάλει στο μάτι εδώ και κάμποσο καιρό …
Συνέπεσε και με την πρώτη ουσιαστική δοκιμή του Himalayan μετά την αλλαγή του εγκεφάλου οπότε ψαχνόμουν για μια βόλτα …
Με τον Βύρωνα έχουμε πάρα πολύ καιρό να κάνουμε βόλτα μαζί …
Η τελευταία φορά ήταν πριν 2 χρόνια σχεδόν λίγο πριν μας κλειδώσουν για το πρώτο λοκ ντάουν …
Πρώτη φορά το οδήγησα πριν από 10 χρόνια περίπου και μου είχε αφήσει ένα ωραίο συναίσθημα... Πάντα υπήρχε σαν σκέψη κάποια στιγμή να το αποκτήσω ... Ποτέ δεν ξέρεις στο μέλλον .... Αυτό το διάστημα την έχω στα χέρια μου σαν μηχανή αντικατάστασης από την αντιπροσωπεία μιάς και το...
Πρώτη φορά το οδήγησα πριν από 10 χρόνια περίπου και μου είχε αφήσει ένα ωραίο συναίσθημα... Πάντα υπήρχε σαν σκέψη κάποια στιγμή να το αποκτήσω ... Ποτέ δεν ξέρεις στο μέλλον .... Αυτό το διάστημα την έχω στα χέρια μου σαν μηχανή αντικατάστασης από την αντιπροσωπεία μιάς και το Himalayan...
motoparea.gr
Η συνάντηση δόθηκε στις 8 το πρωί και ο καιρός έδειχνε καλός …
Είχε λίγη ψύχρα αλλά παλεύονταν …
Μια μικρή αναμονή για κάποιους φίλους που ίσως ερχόταν …
Τελικά δεν τα κατάφερε να έρθει στο σημείο συνάντησης το πρωί αλλά τον συναντήσαμε αργότερα …
Βγαίνουμε εθνική με κατεύθυνση προς Βαρυμπόμπη όπου και βγαίνουμε στην έξοδο, και ξαφνικά τα πάντα θολώνουν …
Το υψηλό ποσοστό υγρασίας σε συνδυασμό με τις χαμηλές θερμοκρασίας κάνουν τα πάντα να θολώσουν …
Γυαλιά, ζελατίνες, καθρέπτες, όργανα τα πάντα …
Αναγκαστικά σταματάμε για να σκουπίσουμε τις ζελατίνες …
Το γρασίδι πλευρικά του δρόμου έχει πιάσει πάγο …
Αναγκάζομαι να οδηγώ με την ζελατίνα του κράνους ανοιχτή για να μην θολώνει …
Ο αέρας μου παγώνει το πρόσωπο …
Μάλλον έπρεπε να ξεκινήσουμε πιο αργά !!!
Συνεχίζουμε αργά μεν γιατί φοβόμαστε τις υγρασίες στον δρόμο αλλά ευτυχώς δεν βρήκαμε πουθενά πάγο …
Το καμένο τοπίο προκαλεί θλίψη …
Η καταστροφή είναι μεγάλη …
Συνεχίζουμε με σκοπό να βγούμε Μαλακάσα και από εκεί Αυλώνα και μετά να ανέβουμε προς Σκούρτα και από εκεί στο γεφύρι …
Κάνουμε την πρώτη στάση της ημέρας για φωτογραφίες …
Εννοείτε ότι δεν βγάλαμε τα κράνη …
Αν μπορούσαμε δεν θα βγάζαμε ούτε τα γάντια …
Η θερμοκρασία είναι αρκετά χαμηλότερη από ότι περιμέναμε …
Παρόλα αυτά κάναμε σαν μικρά παιδιά παίζοντας με τις μηχανές και την κάμερα …
Το γέλιο και το χαμόγελο είχε παγώσει στα πρόσωπα μας …
Είναι αυτές οι μικρές ξένοιαστες στιγμές που μένουν χαραγμένες στην μνήμη …