Είδαμε χτες οικογενειακώς συναυλία του αεικίνητου Βασίλη Παπακωνσταντίνου και της πολύ καλής μπάντας του. Ο άνθρωπος έχει χάρισμα, πέρα από πολύ καλός ερμηνευτής, έχει αυθόρμητη επικοινωνία με το κοινό, μεγάλο χάρισμα.
Ήταν μια καταπληκτική βραδιά. Μας ταξίδεψε, μας συγκίνησε, ακούσαμε τα παλιά με μεγάλη χαρά αλλά θαυμάσαμε και τα νέα κομμάτια.
Ειδικά στο "Πριν το τέλος" έμεινα κάγκελο. Καιρό είχα να το πάθω αυτό σε συναυλία. Δεν τράβηξα ούτε βίντεο ούτε φωτό, δεν είχε νόημα.