alpenstrasse 2012

[esel]

Κάποιος από τους 4 δήλωσε : δεν συνεχίζω εδώ θα μείνω να φάω όλα μου τα λεφτά (10 ευρώ ο γύρος ) και ραντεβού στο πλοίο. Αφού εξηγήσαμε στον μικρό Γιαννάκη ότι θα φωνάζει ο πατέρας του καταφέραμε να τον πάρουμε και να συνεχίσουμε την διαδρομή μας.

εδώ ο μικρός Γιαννάκης τερματίζει









Μετά από κάποιες ώρες και 340 χλμ επαρχιακής οδού ανάμεσα σε βουνά λιβάδια και τυπικής Βαυαρικής υπαίθρου φτάσαμε στο Berchtesgaden. Στο πρώτο Gasthof δεν βρίσκουμε 2 δωμάτια ελεύθερα και ευγενέστατα μας προτείνει ένα άλλο το οποίο και είχε ελεύθερα 2 δωμάτια. Ένας ηλικιωμένος κύριος ευγενέστατος εξυπηρετικότατος και ένα απ τα καλύτερα ξενοδοχεία που έχουμε μείνει.


Ντουζάκι και να μαστε στον δρόμο για το Σαλτζμπουρκ δίπλα μας είναι (15χλμ).Βολτα στην πόλη φαγητό και επιστροφή γιατί και η επομένη μέρα προβλέπεται γεμάτη.








συνεχίζεται........................

 

[esel]

Πραγματικά λοιπόν την επομένη ξεκινάμε νωρίς νωρίς έχουμε 2 επισκέψεις και δεν ξέρουμε πόσο χρόνο θα μας πάρει. Μια στο χιτλερόσπιτο ή πιο εξευγενισμένα eagles neast και μια επίσκεψη στο ορυχείο αλατιού της περιοχής. Και φυσικά μετά δρομολόγιο για όσο πιο κοντά φτάσουμε στο Grossglockner.
Όπως συνήθως η ατυχία και η περιπέτεια μας κυνηγάει.Ο δρόμος για το χιτλερόσπιτο κλειστός λόγω έργων απ την πλευρά την δικιά μας . Επόμενη επιλογή ή παίρνουμε τις μηχανές και πάμε απ την άλλη πλευρά ή παίρνουμε το τελεφερίκ και με 20 λεπτά ποδαρόδρομο φτάνουμε στα εισιτήρια των λεωφορείων που σε ανεβάζουν επάνω







Εννοείται ότι μέχρι τα λεωφορεία πας με δικό σου μέσο μετά από εκεί και πάνω μόνο με τα λεωφορεία που έχουν για αυτό τον σκοπό. Διαλέξαμε την 2η επιλογή τον ποδαρόδρομο στο βουνό για 20 λεπτά. Δυστυχώς. Γιατί 20 λεπτά ήταν για αυτόν που μας το πρότεινε, έναν τύπο εξαιρετικά γυμνασμένο και αθλητικό. Εμείς τελικά το κάναμε περίπου μια ώρα αλλά δεν του το είπαμε …..του κρύψαμε 30 λεπτά.
Φτάνοντας στα λεωφορεία και αφού έχεις επισκεφθεί το μουσείο κατά του ναζισμού,



Ανεβαίνεις με αυτά στο τελευταίο επίπεδο όπου θα μπεις μέσα σε ένα ανσασερ που θα σε ανεβάσει στην κορυφή. Τότε και μόνο τότε καταλαβαίνεις γιατί η κίνηση άλλων τροχοφόρων απαγορεύεται. Ένας δρόμος τόσο στενός που απορείς πως χωράει το λεωφορείο και μια κλίση ανηφορική «στον Θεό».




Τα τελευταία 120 μέτρα τα κάνεις μέσα σε ένα ανσασέρ σε χρόνο dt τα 2 λεπτά πρέπει να είναι πολλά.

Φτάνοντας επάνω βλέπεις ένα κτήριο καφετέρια-εστιατόριο, όπου μαθαίνεις ότι δεν είναι ακριβώς το χιτλερόσπιτο αλλά ένα και μοναδικό κτήριο που επέζησε απ τους βομβαρδισμούς. Σε αυτό το κτήριο ο Χίτλερ έδινε το τσάι σε όλους τους προσκεκλημένους του. Θα πρέπει να έχει τρομερή θέα και λέω θα πρέπει γιατί σήμερα είμαστε πάνω από τα σύννεφα. Ανεβαίνοντας με τα λεωφορεία βλέπεις την θέα οπότε ψιλοκαταλαβαινεις τι έχεις να δεις από κει πάνω.




συνεχίζεται.....................

 

[esel]

Κάνοντας την ανάποδη διαδρομή ανσασερ-λεωφορείο-ποδαρόδρομος (των 20 λεπτών σε 1 ώρα) φτάσαμε στις μηχανές όπου πρέπει τώρα να πάμε στο ορυχείο αλατιού.


Το αρχαιότερο ορυχείο σε όλη την Γερμανία. Το οποίο όμως για μια ακόμη φορά αποδεικνύει το επιχειρηματικό πνεύμα τους. Είναι και επισκέψιμο με ξεναγό. Βεβαίως έναντι κάποιας αμοιβής. Και ενώ στην αρχή δίνεις τα λεφτά κάπως μαγκωμένος και διστακτικά εντούτοις όταν βγαίνεις έξω είσαι με ένα χαμόγελο στα χείλη, λέγοντας και πιστεύοντας ότι άξιζε μέχρι και το τελευταίο ευρώ που έδωσες. Τι τσουλήθρες τι λίμνη και τι τραινάκι περάσαμε δεν λέγεται. Και δεν είναι λούνα Παρκ. Τραινάκι όπου κυκλοφορούσες από θάλαμο σε θάλαμο, λίμνη για να λειώσει από το πέτρωμα το ορυκτό αλάτι και μετά με την διήθηση να μείνει μόνο το αλάτι, τσουλήθρα όπως κατέβαιναν επίπεδα τα παλαιότερα χρόνια. Και δεν σας λέω για τα λέιζερ και την εικονική πραγματικότητα σε διάφορα σημεία του. Αν ποτέ βρεθείτε εκεί και έχετε να διαλέξετε χρονικά μια μόνο επίσκεψη θα σας συνιστούσα το ορυχείο.

μια βιαστική επίσκεψη και στο χωριό








Νεράκι ,αναψυκτικό και γρήγορο φόρτωμα των μοτοσικλετών μας γιατί όπως είπα και παραπάνω πρέπει να φτάσουμε όσο το δυνατόν πιο κοντά στο Grossglockner.Ο δρόμος συνεχίζει να μας εκπλήσει...


Μια λάθος ρύθμιση στο navi μας αναγκάζει να κάνουμε επιπλέον 25 χλμ. Τελικά λίγο πριν βραδιάσει φτάνουμε στο Fusch. Πιό κοντά δεν γίνεται. Για ξενοδοχείο δεν μας απασχολει θυμάμαι ένα πολύ καλό πριν από 5 χρόνια που είχα ξαναπάει και ήταν και προτεινόμενο από το Τouren Fahren. Αρκεί να είχε ελεύθερα δωμάτια. Ευτυχώς είχε και έτσι απροβλημάτιστα μείναμε και εκείνο το βράδυ σε ένα πάρα πολύ καλό ξενοδοχείο.






Την επομένη αφού πληρώσαμε τα ακριβούτσικα διόδια για να μπούμε στο «βουνό» ετοιμαστήκαμε να ξεχυθούμε στα στροφιλίκια. Στο πρώτο χιλιόμετρο μια σμπαραλιασμένη βέφα (VFR1200) μας υπενθύμισε ότι μπορεί η άσφαλτος να είναι επιπέδου πίστας όμως τα στροφιλίκια δεν συγχωρούν λάθη και ατυχίες.



συνεχίζεται.................

 

[esel]

Μετά λοιπόν από μια υπέροχη ανάβαση και με την απαραίτητη στάση στο bikers point φτάσαμε στην κορυφή απ όπου είχαμε μια καταπληκτική θέα προς τον παγετώνα. Μετά τις απαραίτητες φωτογραφίες είπαμε να επισκεφτούμε και το μαγαζί με τα αναμνηστικά. Αποχώρησα γρήγορα γρήγορα από το μαγαζί γιατί όσο έμενες μέσα τόσο……. έγραφε το κοντέρ!!!







συνεχίζεται.............

 

[esel]

Αρχίζει να χαλάει ο καιρός οπότε συμφωνούμε και οι 4 καφέ παρακάτω.
Φτάνοντας λοιπόν στο Heiligenblut στα ριζά του βουνού η θερμοκρασία είναι πλέον αρκετά ζεστή οπότε σταματάμε για καφέ και στρούντελ σε ένα υπαίθριο καφέ. Τι το θέλαμε …νερό αξία ανεκτίμητη…….1 λίτρο νερό 8 ευρώ!!!



Τέλος πάντων με βαριά καρδιά αρχίζουμε να κατηφορίζουμε τον δρόμο της επιστροφής. Στάση για διανυκτέρευση στην Padova. Βραδινή βόλτα στο κέντρο όπου δεν μπορώ να πω ότι μας ενθουσίασε σαν πόλη. Εδώ πληρώσαμε το ακριβότερο ξενοδοχείο 42 ευρώ το κεφάλι χωρίς να το πολυαξίζει κιόλας. Ευτυχώς όμως μας ενθουσίασε μια νεανική πιτσαρία στο κέντρο της πόλης.





Επόμενη μέρα Rimini. Απωθημένο τόσων χρόνων βόλτες ποτέ δεν σταμάτησα έστω για έναν καφέ. Υποτίθεται ότι είναι καλοκαιρινό παραθεριστικό θέρετρο (και είναι) αλλά από θάλασσα Βούρκος. Γι αυτό ξεμυαλίζονται με την θάλασσα μας. Επίσκεψη το απόγευμα στο κέντρο της πόλης, συμπαθητικό, δεν είναι και η μεγαλούπολη. Βραδινή βόλτα στην παραλιακή όπου σήμερα γιόρταζαν την La Luna Rosa. Ανάθεμα με κι αν κατάλαβα τι γιορτάζουν. Επιστροφή στο ξενοδοχείο- το φτηνότερο 20 ευρώ το κεφάλι – γιατί αύριο έχει νωρίς νωρίς αναχώρηση, το χρειάζονται το δωμάτιο.







συνεχίζεται..................

 

[esel]

2 ξαπλωστρες 2καρεκλες και 1 ομπρέλλα 18 ευρώ........και μετά λενε οτι ειναι ακριβά στα ελληνικά νησιά..........

Έτσι λοιπόν μετά το όχι και τόσο σπουδαίο πρωινό φευγιό για να επισκεφθούμε το Ελληνικό νεκροταφείο του Ιερού λόχου-προάγγελου των Ελληνικών καταδρομών. Η πόλη του Ρίμινι κατά τον β’ Παγκόσμιο πόλεμο απελευθερώθηκε από τους Γερμανούς μετά από σκληρές μάχες από τους Έλληνες μαχητές του Ιερού λόχου και αφού είχαν αποτύχει διάφοροι άλλοι Σύμμαχοι. Εκείνο πάντως που δεν γνώριζα ήταν ότι είχαν σκοτωθεί και έλληνες αεροπόροι στον ουρανό του Ρίμινι. Η αλήθεια πάντως είναι οι βλέποντας ελληνικό νεκροταφείο σε μια ξένη χώρα σε πιάνει ένα ρίγος.









Μετά απ αυτή την απαραίτητη στάση για όλους τους Έλληνες ξεκινάμε για Ανγκώνα. Τα χλμ δεν είναι πολλά 120 από την SS αλλά καθότι Σάββατο έχει την σχετική κινησούλα. Φτάνοντας λοιπόν στην Ανγκώνα και εδώ η απαραίτητη στάση. Τόσα χρόνια πήγαινε έλα στο λιμάνι της και να μην ξέρουμε πως είναι σαν πόλη???? Πραγματικά λοιπόν αράξαμε στ γρασίδι της κεντρικής πλατείας για κανά 2ωρο. Και για αυτήν την πόλη μπορώ να πω ότι της αξίζει μια στάση για καφέ έστω.




Η ώρα πέρασε και το καράβι δεν θα μας περιμένει. Πάλι δίκλινη εξωτερική πάλι πρωινό πάλι εκπτωτική 50%.


Η καθυστέρηση όμως μεγάλη κοντά στις 2 ώρες, πράγμα που μας έκανε εμάς τους βιαστικούς να κατεβούμε Ηγουμενίτσα.

Κλείνοντας θα ήθελα να τελειώσω με την κουβέντα που μου έμεινε: Νοιώθω σαν τον Λύκο που μυρίστηκε αίμα!!! Πότε θα ξαναπάμε???


Πληροφορίες :
Alpenstrasse: Για όσους ενδιαφέρονται να δούν την διαδρομή ας επισκεφτούν αυτή την ιστοσελίδα
http://www.deutsche-alpenstrasse.de/
και ας την ψάξουν στις διάφορες εκδοχές του χάρτη να δουν τις πόλεις που περνά και τα αξιοθέατα γύρω από την διαδρομή. Για να τα δείτε όλα μάλλον πρέπει να την κάνει κάποιος πάνω από 5 φορές ή μια με διάρκεια 20ημέρου.
Ξενοδοχεία: Προτεινόμενα τα 3 σε Parma, Berchtesgaden , fusch. Κόστος ξενοδοχείων μέσο όρο τα 32-35 ευρώ κατ άτομο. Στην Ιταλία συνήθως ζητάνε κάτι παραπάνω αλλά μια δεύτερη κουβέντα φέρνει τα πράγματα σ’ αυτόν το μέσο όρο.
Parma: Μy one hotel villa ducale www.myonehotel.it
Berchtesgaden : Gastehaus Deml www.ferienwohnungen-deml.de
Fusch : Gasthof Baerenwirt www.baerenwirt.cc

Εφόδια: Απαραίτητος ο εξοπλισμός για την βροχή και όταν λέμε βροχή εννοούμε πολύ μα πάρα πολύ βροχή. Άλλωστε το πε και ο Ιταλός : Οι Άλπεις λειτουργούν σαν κλιματολογική κουρτίνα, που κρατάει τον Νότο με ηλιοφάνειες.
Εντυπώσεις από Γερμανούς κ Αυστριακούς: Λόγω της γνωστής κατάστασης ήμουν λίγο επιφυλακτικός στην αρχή και ίσως και λίγο φοβισμένος το πώς θα μας αντιμετώπιζαν σαν Έλληνες. Έπεσα έξω 100% . Ευγενικότατοι εξυπηρετικότατοι λες και δεν υπήρχε κρίση και αντιπαλότητα πολιτική. Δύο φορές μόνο η στιγμιαία έκπληξη στο άκουσμα Έλληνες, κι αυτό όχι με την κακή έννοια ,αλλά απλά με την έννοια ότι εδώ μας λένε ότι εσείς εκεί κάτω πεθαίνετε της πείνας και δεν περιμέναμε να δούμε τουρίστες από Ελλάδα.
Στην διάθεση σας για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία θέτε



Τελος και τον Θεό Δόξα !!!

 

[SHOOTER045]

Την εκπτωτική κάρτα στο πλοίο, απο νταλικερη την τσιμπησατε?

 

[esel]

απο το πλοιαρχο....
προφανως εχουν τετοιες ανωνυμες καρτες για καποιους καλεσμένους...

 

[Kuklinski]

Ωραιες βολτες....

ωραιο και το κατουρημα στην γερμανικη φυση.....!!!!

:)

 

[StepaS]

Όμορφα πράγματα!! Καλή παρέα και πανέμορφες διαδρομές σε ξένα μέρη. Τι άλλο να θελήσεις;;

 

[gaslion]

Μπράβο παιδιά!

 

[jordano]

Σεβασμός.....

 

[apache]

Αυτά είναι.....
Μπράβο παίδες...

 

[Galaher]

2 ξαπλωστρες 2καρεκλες και 1 ομπρέλλα 18 ευρώ........και μετά λενε οτι ειναι ακριβά στα ελληνικά νησιά..........

Έτσι λοιπόν μετά το όχι και τόσο σπουδαίο πρωινό φευγιό για να επισκεφθούμε το Ελληνικό νεκροταφείο του Ιερού λόχου-προάγγελου των Ελληνικών καταδρομών. Η πόλη του Ρίμινι κατά τον β’ Παγκόσμιο πόλεμο απελευθερώθηκε από τους Γερμανούς μετά από σκληρές μάχες από τους Έλληνες μαχητές του Ιερού λόχου και αφού είχαν αποτύχει διάφοροι άλλοι Σύμμαχοι. Εκείνο πάντως που δεν γνώριζα ήταν ότι είχαν σκοτωθεί και έλληνες αεροπόροι στον ουρανό του Ρίμινι. Η αλήθεια πάντως είναι οι βλέποντας ελληνικό νεκροταφείο σε μια ξένη χώρα σε πιάνει ένα ρίγος.









Μετά απ αυτή την απαραίτητη στάση για όλους τους Έλληνες ξεκινάμε για Ανγκώνα. Τα χλμ δεν είναι πολλά 120 από την SS αλλά καθότι Σάββατο έχει την σχετική κινησούλα. Φτάνοντας λοιπόν στην Ανγκώνα και εδώ η απαραίτητη στάση. Τόσα χρόνια πήγαινε έλα στο λιμάνι της και να μην ξέρουμε πως είναι σαν πόλη???? Πραγματικά λοιπόν αράξαμε στ γρασίδι της κεντρικής πλατείας για κανά 2ωρο. Και για αυτήν την πόλη μπορώ να πω ότι της αξίζει μια στάση για καφέ έστω.




Η ώρα πέρασε και το καράβι δεν θα μας περιμένει. Πάλι δίκλινη εξωτερική πάλι πρωινό πάλι εκπτωτική 50%.


Η καθυστέρηση όμως μεγάλη κοντά στις 2 ώρες, πράγμα που μας έκανε εμάς τους βιαστικούς να κατεβούμε Ηγουμενίτσα.

Κλείνοντας θα ήθελα να τελειώσω με την κουβέντα που μου έμεινε: Νοιώθω σαν τον Λύκο που μυρίστηκε αίμα!!! Πότε θα ξαναπάμε???


Πληροφορίες :
Alpenstrasse: Για όσους ενδιαφέρονται να δούν την διαδρομή ας επισκεφτούν αυτή την ιστοσελίδα
http://www.deutsche-alpenstrasse.de/
και ας την ψάξουν στις διάφορες εκδοχές του χάρτη να δουν τις πόλεις που περνά και τα αξιοθέατα γύρω από την διαδρομή. Για να τα δείτε όλα μάλλον πρέπει να την κάνει κάποιος πάνω από 5 φορές ή μια με διάρκεια 20ημέρου.
Ξενοδοχεία: Προτεινόμενα τα 3 σε Parma, Berchtesgaden , fusch. Κόστος ξενοδοχείων μέσο όρο τα 32-35 ευρώ κατ άτομο. Στην Ιταλία συνήθως ζητάνε κάτι παραπάνω αλλά μια δεύτερη κουβέντα φέρνει τα πράγματα σ’ αυτόν το μέσο όρο.
Parma: Μy one hotel villa ducale www.myonehotel.it
Berchtesgaden : Gastehaus Deml www.ferienwohnungen-deml.de
Fusch : Gasthof Baerenwirt www.baerenwirt.cc

Εφόδια: Απαραίτητος ο εξοπλισμός για την βροχή και όταν λέμε βροχή εννοούμε πολύ μα πάρα πολύ βροχή. Άλλωστε το πε και ο Ιταλός : Οι Άλπεις λειτουργούν σαν κλιματολογική κουρτίνα, που κρατάει τον Νότο με ηλιοφάνειες.
Εντυπώσεις από Γερμανούς κ Αυστριακούς: Λόγω της γνωστής κατάστασης ήμουν λίγο επιφυλακτικός στην αρχή και ίσως και λίγο φοβισμένος το πώς θα μας αντιμετώπιζαν σαν Έλληνες. Έπεσα έξω 100% . Ευγενικότατοι εξυπηρετικότατοι λες και δεν υπήρχε κρίση και αντιπαλότητα πολιτική. Δύο φορές μόνο η στιγμιαία έκπληξη στο άκουσμα Έλληνες, κι αυτό όχι με την κακή έννοια ,αλλά απλά με την έννοια ότι εδώ μας λένε ότι εσείς εκεί κάτω πεθαίνετε της πείνας και δεν περιμέναμε να δούμε τουρίστες από Ελλάδα.
Στην διάθεση σας για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία θέτε



Τελος και τον Θεό Δόξα !!!

ηταν μια τελεια βολτα που θα την ξαναεκανα ανετα