esel
Μαθουσάλας member
- Δημοσιεύσεις
- 17.180
- Περιοχή
- μαγευτική Μεσογειων (Αθήνα)
- Μοτοσυκλέτα
- BMW GS1200 ADV LC
- Όνομα
- Στελιος Τζιανετοπουλος
- Περιοχή
- μαγευτική Μεσογειων (Αθήνα)
Αυτοκίνητο που στρίβει αριστερά μπροστά μας.
Είναι ίσως ένα από τα πιο συνηθισμένα ατυχήματα μοτοσυκλέτας. Ένας οδηγός αυτοκινήτου που δε μας βλέπει ή κρίνει λάθος την ταχύτητά μας στρίβει μπροστά μας σε μια διασταύρωση. Συνηθέστερα οι οδηγοί των αυτοκινήτων αναζητούν κι αντιλαμβάνονται τριγύρω τους άλλα αυτοκίνητα ή την απουσία των αυτοκινήτων, σπανιότερα δε την τυχόν παρουσία μοτοσυκλετών.
Τα πράγματα είναι απλά: πρέπει να αναπτύξουμε μια έκτη αίσθηση. Ψάχνουμε για μικρά σημάδια που θα μας δείξουν τις προθέσεις του αυτοκινητιστή μπροστά μας. Συνηθέστερα υπάρχει μια μικρή αλλαγή ταχύτητας (ελάττωση), μια μικρή κλίση του τιμονιού, ο οδηγός κοιτάει τους καθρέπτες, μεγαλώνει ή απόσταση από το μπροστά αυτοκίνητο… Επίσης, τα μεγάλα χάσματα μεταξύ των αυτοκινήτων υποδηλώνουν αλλαγές λωρίδας-κατεύθυνσης. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις αυξημένος έλεγχος της κατάστασης, χέρια έτοιμα στα φρένα κι οπωσδήποτε ελάττωση ταχύτητας κι παντα ετοιμότητα για το αναπάντεχο.
Συνηθέστερα οι τροχοί θα δώσουν την πρώτη ένδειξη προς τα πού μάλλον θα κινηθεί ο αυτοκινητιστής. Ταυτόχρονα πρέπει πάντα να γνωρίζουμε τι υπάρχει τριγύρω μας, πίσω μας. Θα βοηθηθούμε πάρα πολύ για οτιδήποτε συμβεί αν έχουμε γνώση του τι συμβαίνει τριγύρω μας και πίσω μας. Επίσης ένα ακόμα βοήθημά μας είναι η γνώση-παρακολούθηση του οδοστρώματος (είδος, κατάσταση, ολισθηρότητα). Ένα άλλο σημαντικό κομμάτι είναι η «γνώση» των φρένων μας. Ξέρουμε πώς να χρησιμοποιούμε την πλήρη ικανότητα των φρένων μας; Σε κάθε περίπτωση σημαντικό κομμάτι είναι και η γνώση της ταχύτητάς μας. Συνηθέστερα αν πηγαίνουμε με 10χλμ (μόνο) παρακάτω από όσα μας επιτρέπει «το μάτι» μας, «το χέρι μας» και «η διάθεσή μας» κάνουμε τη διαφορά που θα μας σώσει απο μια τέτοια δυσάρεστη κατάσταση.
Χαλίκια – άμμος σε τυφλή γωνία
Συνηθέστατες καταστάσεις ειδικά στο Ελληνικό επαρχιακό δίκτυο όπου μαζί με ολα τα αλλα και η ποιότητα του οδοστρώματος δεν είναι κι η καλύτερη. Οδηγούμε αμέριμνοι στο δίκτυο και ξαφνικά μπαίνουμε σε στροφή και βλέπουμε μπροστά μας άμμο/χαλίκια/φύλλα/κοπριά!!!!
Τι κάνουμε; Κατ’ αρχήν προσπαθούμε να μη το «χτυπήσουμε». Πράγμα που σημαίνει κυρίως ότι πάμε με τέτοια ταχύτητα που μπορούμε να αντιδράσουμε. Υπάρχει ένα moto ρητό στην πέρα από τον Ατλαντικό κοινότητα των μοτοσυκλετιστών: «Slow in, Fast out» κι αυτό μάλλον φαίνεται να είναι ένας αποτελεσματικότατος κανόνας. Μία άλλη μέθοδος είναι η μεγάλη γωνία για να αυξήσουμε έτσι το οπτικό μας πεδίο και φυσικά με ένα ρυθμό όπου μπορούμε να διαχειριστούμε οποιαδήποτε κατάσταση.
Το φρενάρισμα μέσα στη τροφή απαιτεί μια πιο ελαφρώς προηγμένη δεξιότητα που απαιτεί αρκετή εξάσκηση κάπου αλλού με ασφάλεια πριν γίνει η οποιαδήποτε εφαρμογή του σε συνθήκες πραγματικής κυκλοφορίας.
Μια ακόμα λύση που εφαρμόζεται από τους Αμερικάνους αστυνομικούς αλλά προϋποθέτει άριστη οπτική όλου του δρόμου, της στροφής και του πιο πέρα από τήν στροφή είναι η χρησιμοποίηση όλου του δρόμου ανεξαρτήτως λωρίδας. Κι εδώ κρίσιμο «κομμάτι» ταχύτητα, γνώση του δρόμου, έλεγχος οδοστρώματος.
Μπαίνοντας σε μια στροφή με υπερβολική ταχύτητα.
Άλλη μια συνηθέστατη περίπτωση.... που τις περισσότερες φορές παρασυρόμαστε από την ευχάριστη οδήγηση κι εκεί που είμαστε αμέριμνοι να μια κλειστή στροφή και ωχ ωχ αμαν αμαν πηγαίνω με πολλά….
Η καλύτερη λύση είναι να εμπιστευθούμε τη μοτοσυκλέτα μας και να προσπαθήσουμε να την οδηγήσουμε στην έξοδο της στροφής. Είναι σίγουρο κι επιβεβαιωμένο ότι η μοτοσυκλέτα μας είναι πιο «ικανή» από εμάς. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν πρέπει να «πέσουμε» στα φρένα ούτε απότομα κοψίματα στο γκάζι, γενικώς τίποτα που να προκαλέσει απώλεια έλξης και πρόσφυσης. Το μάτι μας στην έξοδο της στροφής κι όχι στο χαντάκι (σημαντικότατο). Όχι πανικούς (θέλει εξάσκηση) και σταθερό χέρι, αναζητώντας την έξοδο.
Η συγκεκριμένη κατάσταση απαιτεί προηγμένη εμπειρία κι εξάσκηση. Σε κάθε άλλη περίπτωση ελέγχουμε την ταχύτητά μας από πριν. Υπάρχουν αρκετά σχολεία (1-2) όπου γίνονται μαθήματα για τέτοια σενάρια.
Αλλαγή Λωρίδας Κατεύθυνσης αυτοκινήτου στη δική μας.
Σίγουρα μας έχει συμβεί και πιο σίγουρα ακόμα θα μας ξανασυμβεί. Προσπαθούμε πάντα να μην είμαστε στα «τυφλά σημεία» και να μένουμε σε αυτά το δυνατόν λιγότερο χρόνο. Προσπαθούμε να βλέπουμε τον οδηγό (εάν είναι δυνατόν) από τους καθρέπτες του. Εάν τον βλέπουμε κι εμείς σίγουρα μας βλέπει κι αυτός. Προσέχουμε την κυκλοφοριακή κατάσταση. Εάν π.χ. δυο λωρίδες είναι αργές και μια είναι πιο γρήγορη τότε το σίγουρο είναι ότι θα έχουμε τέτοια κρούσματα. Φλας, στροφές τροχών, αυτοκίνητο με ζιγκ ζαγκ, οδηγός που κοιτάει επίμονα τους καθρέπτες του είναι σημάδια αλλαγής κατεύθυνσης.
Χτύπημα από πίσω
Σταματάμε σε πινακίδα STOP/φανάρι/διασταύρωση και ο οδηγός του αυτοκινήτου είτε επειδή είναι αφηρημένος είτε επειδή είναι απορροφημένος στο τηλέφωνο σας χτυπάει από πίσω. Το συγκεκριμένο συμβάν εάν γίνει με ταχύτητα μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε θάνατο του μοτοσυκλετιστή.
Τι μπορούμε να κάνουμε. Η καλύτερη λύση είναι εάν υπάρχει άλλο αυτοκίνητο μπροστά μας εφ’ όσον είναι εφικτό να κινηθούμε/σταματήσουμε δίπλα του. Οπότε όλη την κρούση την απορροφά το αυτοκίνητο κι αν συμβεί κάτι σε εμάς είναι «δευτερογενούς συνθήκης». Επίσης κοιτάμε συνεχώς τον καθρέπτη μας για να δούμε εάν έρχεται κάποιος αφηρημένος. Επίσης εάν είμαστε μόνοι στο δρόμο δεν καθόμαστε στη μέση της λωρίδας αλλά πάντα δεξιά της λωρίδας ώστε να του δώσουμε περιθώριο να περάσει δίπλα μας. Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να σε χτυπήσουν από πίσω στα διόδια. Εκεί το χτύπημα είναι πολύ ελαφρύτερο και οι ζημιές από μικρές έως μηδαμινές (μου έχει συμβεί 2 φορές). Αναλόγως της συμπεριφοράς κινήσθε δεόντως….
Κοκκάλωμα μπροστινού φρένου.
Ένα ζώον (Δίποδο/τετράποδο) περνάει το δρόμο. Πατάμε μπροστινό κι αμέσως βλέπουμε τη μηχανή μας μαζι με μας , στο ίδιο επίπεδο με την άσφαλτο να γλιστράμε (στην καλύτερη περίπτωση), περιμένοντας κάπου να σταματήσουμε.
Πρέπει να μάθουμε τα φρένα μας και πιο ειδικά το μπροστινό μας φρένο. Όπως είπα και κάπου αλλού υπάρχουν σχολεία όπου εκπαιδεύουν για τη σωστή χρήση φρένου και φρεναρίσματος.
Εάν δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα τότε ένας καλός τρόπος εξάσκησης είναι να βρούμε ένα ασφαλές μέρος με ένα σταθερό σημείο/σήμα/κολόνα κλπ και να εξασκηθούμε σταδιακά αρχίζοντας από την ιλλιγγιώδη ταχύτητα των 30χλμ/ώρα. Ξανά και ξανά αυξανοντας σταδιακά και την ταχύτητα μας μέχρι να κάνουμε τη μικρότερη απόσταση φρεναρίσματος. Προϋποθέτει χρόνο, όρεξη, και επιμονή.
Στις σύγχρονες μοτοσυκλέτες αυτά τα θέματα προφανέστατα τα έχει λύσει το ABS.