R.E.H
member
- Δημοσιεύσεις
- 1.309
- Μοτοσυκλέτα
- Royal Enfield Himalayan
- Όνομα
- Παναγίωτης
- Περιοχή
- Νίκαια
Το τελευταίο διάστημα έχουν συμβεί πολλά που δεν είναι του παρόντος και πολλά σχέδια ακυρώθηκαν …
Οι βόλτες με τις μηχανές ελάχιστες αλλά η ανάγκη να πάρω τους δρόμους μεγάλη …
Το μήνυμα από τους φίλους με γέμισε χαρά!!!
Ξεκίνησε μια ανταλλαγή μηνυμάτων να πάμε εδώ να πάμε εκεί να πάμε παραπέρα, θα βρέχει δεν θα βρέχει ….
Το μόνο σίγουρο ήταν η μέρα.
Πέμπτη θα πηγαίναμε, το που άγνωστο, οι ιδέες πολλές …
Τετάρτη μεσημέρι και έχω πρόβλημα με την δουλειά που αν δεν λυθεί δεν θα μπορέσω να ακολουθήσω …
Τώρα τελευταία αυτό συμβαίνει συνέχεια …
Δεν μπορώ να κανονίσω τίποτα …
Ευτυχώς αργά το βράδυ της Τετάρτης το πρόβλημα λύθηκε …
Ξημερώνει Πέμπτη και όλα κυλούν ήρεμα, η αγαπημένη μου ετοιμάζει το τι θα πάρω μαζί μου, σάντουιτς, καφέδες, σνακ, φρούτα …
Εγώ το μόνο που είχα να κάνω είναι να τα βάλω σε ένα σάκο μαζί με αδιάβροχα να ντυθώ και να φύγω να πάω να βρω τα παιδιά στο προκαθορισμένο ραντεβού στα Mc Donalds στην εθνική μετά τα διόδια …
Το ποτάμι πνιγμένο στην κίνηση όπως κάθε μέρα …
Στο ύψος της Αττικής οδού θυμάμαι ότι τελικά το μόνο πράγμα που ουσιαστικά είχα να κάνω εγώ πέρα από το να ντυθώ δεν το έκανα …
Δεν είχα πάρει αδιάβροχα μαζί μου και δεν υπήρχε χρόνος για γυρισμό …
Πάμε και όπου βγει σκέφτομαι …
Φτάνω και τα παιδιά ήταν ηδη εκεί και περίμεναν, τους ανακοινώνω ότι τα αδιάβροχα τα ξέχασα και προσπαθούσαν να δουν που θα σταματήσουμε να πάρουμε για καλό και για κακό …
Δεν έχουμε συγκεκριμένο προορισμό και έτσι είναι ίσως καλύτερα …
Κανονίζουμε την πρώτη στάση να την κάνουμε στην Αλίαρτο για καφεδάκι κάτω από τα πλατάνια …
Ξεκινάμε, Εθνική μέχρι την Θήβα και από εκεί στον παλιό Θήβας – Λειβαδιάς …
Φτάνουμε Αλίαρτο, πιάνουμε μια καλή θέση, παραγγέλνουμε, ο Άκης έχει λίγο δουλειά να κάνει, με την ευκαιρία ο Γιώργος πετάγεται και παίρνει και κάτι να τσιμπήσουμε από παρακείμενο φούρνο …
Κάτσαμε κάνα μισάωρο ίσως και παραπάνω με συζητήσεις για μηχανές, για κατασκευαστές μηχανών, για το παρελθόν, για το παρόν, έχουμε καιρό να βρεθούμε …
Λίγο πριν φύγουμε ένα γατί αποφάσισε ότι τα σνακ του Γιώργου είναι δικά του οπότε χωρίς να το καταλάβουμε χώθηκε στην σακούλα και προσπάθησε να τα βουτήξει και εν τέλη τα κατάφερε μιας και τα αφήσαμε στην άκρη να τα φάει …
Συνεχίζουμε από τον παλιό με προορισμό την Αμφίκλεια για να κάτσουμε κάπου να τσιμπήσουμε αυτά που κουβαλάγαμε …
Μια στάση στην Χαιρώνεια για μια φωτογραφία με το λιοντάρι είναι επιβεβλημένη …
Συνεχίζουμε έχοντας τον Παρνασσό στα αριστεράς σκεπασμένο από σκούρα σύννεφα και με μπουμπουνητά να ακούγονται …
Οι βόλτες με τις μηχανές ελάχιστες αλλά η ανάγκη να πάρω τους δρόμους μεγάλη …
Το μήνυμα από τους φίλους με γέμισε χαρά!!!
Ξεκίνησε μια ανταλλαγή μηνυμάτων να πάμε εδώ να πάμε εκεί να πάμε παραπέρα, θα βρέχει δεν θα βρέχει ….
Το μόνο σίγουρο ήταν η μέρα.
Πέμπτη θα πηγαίναμε, το που άγνωστο, οι ιδέες πολλές …
Τετάρτη μεσημέρι και έχω πρόβλημα με την δουλειά που αν δεν λυθεί δεν θα μπορέσω να ακολουθήσω …
Τώρα τελευταία αυτό συμβαίνει συνέχεια …
Δεν μπορώ να κανονίσω τίποτα …
Ευτυχώς αργά το βράδυ της Τετάρτης το πρόβλημα λύθηκε …
Ξημερώνει Πέμπτη και όλα κυλούν ήρεμα, η αγαπημένη μου ετοιμάζει το τι θα πάρω μαζί μου, σάντουιτς, καφέδες, σνακ, φρούτα …
Εγώ το μόνο που είχα να κάνω είναι να τα βάλω σε ένα σάκο μαζί με αδιάβροχα να ντυθώ και να φύγω να πάω να βρω τα παιδιά στο προκαθορισμένο ραντεβού στα Mc Donalds στην εθνική μετά τα διόδια …
Το ποτάμι πνιγμένο στην κίνηση όπως κάθε μέρα …
Στο ύψος της Αττικής οδού θυμάμαι ότι τελικά το μόνο πράγμα που ουσιαστικά είχα να κάνω εγώ πέρα από το να ντυθώ δεν το έκανα …
Δεν είχα πάρει αδιάβροχα μαζί μου και δεν υπήρχε χρόνος για γυρισμό …
Πάμε και όπου βγει σκέφτομαι …
Φτάνω και τα παιδιά ήταν ηδη εκεί και περίμεναν, τους ανακοινώνω ότι τα αδιάβροχα τα ξέχασα και προσπαθούσαν να δουν που θα σταματήσουμε να πάρουμε για καλό και για κακό …
Δεν έχουμε συγκεκριμένο προορισμό και έτσι είναι ίσως καλύτερα …
Κανονίζουμε την πρώτη στάση να την κάνουμε στην Αλίαρτο για καφεδάκι κάτω από τα πλατάνια …
Ξεκινάμε, Εθνική μέχρι την Θήβα και από εκεί στον παλιό Θήβας – Λειβαδιάς …
Φτάνουμε Αλίαρτο, πιάνουμε μια καλή θέση, παραγγέλνουμε, ο Άκης έχει λίγο δουλειά να κάνει, με την ευκαιρία ο Γιώργος πετάγεται και παίρνει και κάτι να τσιμπήσουμε από παρακείμενο φούρνο …
Κάτσαμε κάνα μισάωρο ίσως και παραπάνω με συζητήσεις για μηχανές, για κατασκευαστές μηχανών, για το παρελθόν, για το παρόν, έχουμε καιρό να βρεθούμε …
Λίγο πριν φύγουμε ένα γατί αποφάσισε ότι τα σνακ του Γιώργου είναι δικά του οπότε χωρίς να το καταλάβουμε χώθηκε στην σακούλα και προσπάθησε να τα βουτήξει και εν τέλη τα κατάφερε μιας και τα αφήσαμε στην άκρη να τα φάει …
Συνεχίζουμε από τον παλιό με προορισμό την Αμφίκλεια για να κάτσουμε κάπου να τσιμπήσουμε αυτά που κουβαλάγαμε …
Μια στάση στην Χαιρώνεια για μια φωτογραφία με το λιοντάρι είναι επιβεβλημένη …
Συνεχίζουμε έχοντας τον Παρνασσό στα αριστεράς σκεπασμένο από σκούρα σύννεφα και με μπουμπουνητά να ακούγονται …
