Όπως έχω γράψει κ αλλού, το πέρασμα εκεί, είναι σαν να είσαι σε άλλο πλανήτη. Η βλάστηση των δέντρων εξαφανίζεται, το τοπίο δείχνει γυμνό και από ένα υψόμετρο και πάνω, η μεγάλη κλίση στις πλαγιές σου δίνει την αίσθηση ότι πετάς, βάλε και το γεγονός ότι μοναδικό ανθρώπινο δημιούργημα είναι ο δρόμος, ούτε σπίτια υπάρχουν, ούτε κανένα άλλο ανθρώπινο δημιούργημα, είναι και ερημιά και έτοιμο το σκηνικό του ''αλλος πλανήτης''.
Από τα πιο ωραία περάσματα, αν και οι δρόμοι στην Ηπειρωτική πλευρά δεν είναι και οι καλύτεροι, ο δρόμος όμως προς την Τρικαλινή μεριά, είναι παιδική χαρά του μοτοσυκλετιστή.
Δικό μου ανέβασμα ερχόμενος από Ματσούκι. Δυστυχώς η μνήμη τελείωσε λίγο πριν φτάσω στην διασταύρωση.