Τουρκία Αύγουστος 2019

[xiliamilia]

Egirdir lake

 

[xiliamilia]

Ήρθε η ώρα να φύγουμε βγαίνουμε στον δρόμο ... μετά από 150 χιλιόμετρα και κατά της 12,00 φτάσαμε στο beysehir.

Άλλη μια παραλίμνια πόλη που και εδώ ο καλλωπισμός έχει τον πρώτο λόγο.... αρχίζω να υποψιάζομαι ότι σαν να υπάρχει ένας ανταγωνισμός ανάμεσα σε όλες αυτές της πόλης που πέρασα....ένας όμορφος ανταγωνισμός με σεβασμό στην φύση με σωστές παρεμβάσεις από τον άνθρωπο και πάντα τον πρώτο λόγο να έχουν τα ΝΕΡΆ.... είτε αυτά είναι ποτάμια είτε λίμνες....στην είσοδο της πόλης του beysehir μια γέφυρα περνά πάνω από το κανάλι που βγαίνει από την λίμνη διαπερνά όλη την πόλη και καταλήγει 100 χιλιόμετρα μακριά Νότια και λίγο ανατολικότερα στην λίμνη apa dam ...με αυτό το κανάλι ποτίζετε όλη η αγροτική περιοχή για πολλες χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα.



Δίπλα από την γέφυρα που περνάς για να μπεις στην πόλη δεσπόζει το tas kopru..ένα φράγμα για να συγκρατεί να νερά της λίμνης αλλά και να τροφοδοτεί το κανάλι με νερό. Κατά μήκος του καναλιού υπάρχουν πάρκα εστιατόρια παιδικές χαρές... βασικά είναι ένας παράδεισος και εδώ έρχεται να δέσει αυτό που ακούμε συχνά....ότι της σοβαρές πόλης της διατρέχει και ένα ποτάμι και μπορούμε να το διακρίνουμε εύκολα στην Ευρώπη μεγάλες πρωτεύουσες να έχουν τα ποτάμια τους....το Beysehir είναι μια σοβαρή πόλη .
Μια βόλτα στο παραλιακό μέτωπο της λίμνης απόδειξη της δουλειάς που έχουν κάνει...μετά την σύντομη βόλτα επιστροφή στο φράγμα σε ένα καφέ δίπλα εκεί απολαύσαμε...τι άλλο;.... τσάι.. πολύ τσάι βρε παιδιά....στην συνέχεια στην απέναντι πλευρά του καναλιού για φαγητό.
Η Λίμνη beysehir με έκταση 650 τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι από τις μεγαλύτερες λίμνες γλυκού νερού. Το μέγιστο βάθος είναι 10 μέτρα και μέσα στη λίμνη υπάρχουν τριάντα δύο νησίδες σε διάφορα μεγέθη.

Beysehir







Ήρθε η ώρα να φύγουμε για ΙΚΌΝΙΟ όπου εκεί έχει έδρα του το Τουρκικό Ισλάμ... έχουμε αλλά 100 χιλιόμετρα και η ώρα έχει περάσει.... βγαίνουμε στον δρόμο φάγαμε και μια βροχή από εκείνες της ξαφνικές με της χοντρές σταγόνες για λίγα χιλιόμετρα και κάποια στιγμή φτάσαμε στο Ικόνιο την μεγαλύτερη επαρχία της Τουρκίας...λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη και σε ύψωμα δεσπόζει μια πεζογέφυρα όπου μπορείς να ανέβεις είτε με ασανσέρ είτε με την κυλιόμενες σκάλες που έχει και από εκεί επάνω να δεις όλη την πόλη του Ικονίου....

Ανεβήκαμε και αντικρίσαμε την πόλη χαμένη σε ένα ομιχλώδες τοπίο από την ατμοσφαιρική ρύπανση που έχει η περιοχή μιας και η περιοχή του Ικονίου έχει την μεγαλύτερη βιομηχανική ζώνη της Τουρκίας....το ομιχλώδες τοπίο συνοδευόταν και από άσχημη μυρωδιά που άφηναν στην ατμόσφαιρα τα διάφορα εργοστάσια.

ΙΚΟΝΙΟ


Είμαστε στο Ικόνιο τον δύο + εκατομμυρίων κατοίκων. Μια πόλη που φαίνεται οικονομικά εύρωστη με σύγχρονα κτήρια και ωραίους περιποιημένους χώρους μεγάλους δρόμους χωρίς πολλά φανάρια.

Στο Ικόνιο τα εμπορικά καταστήματα είναι όλα ανοικτά μέχρι αργά το βράδυ και η πόλη σφύζει από ζωή.
Η ρυμοτομία της πόλης είναι υποδειγματική δεντροφυτεμένα διαζώματα αστική συγκοινωνία όλων των ειδών λεωφορεία ταξί και ένα ολοκαίνουργιο τραμ που περνά από την κεντρική πλατεία της πόλης.

Το Ικόνιο είναι ίσως η πιο αντιφατική πόλη της Τουρκίας. Έδρα του Τουρκικού Ισλάμ έχει τη φήμη βαθιά θρησκευόμενης και συντηρητικής πόλης το αντιλαμβάνεται κάποιος αμέσως.... η μαντήλα και η παραδοσιακή μακριά καπαρντίνα για της γυναίκες είναι σχεδόν ο κανόνας ενώ η κατανάλωση αλκοόλ επισήμως απαγορεύεται παντού εξάλλου η πόλη δεν έχει νυχτερινή διασκέδαση.

Βρήκαμε εύκολα ξενοδοχείο περίπου κοντά στο κέντρο.. παρκάραμε και ζήτησα πάρκιγκ για την μηχανή ο ξενοδόχος ευγενικά μου χαμογέλασε και μου είπε πως δεν υπάρχει πρόβλημα....άλλο ένα βράδυ κοιμήθηκε στο δρόμο ...από την αρχή του ταξιδιού μόνο στο Ντενιζλί ήταν σε πάρκινγκ σε όλες της άλλες διανυκτερεύσεις στο δρόμο και υπάρχει εξήγηση για αυτό που θα σας το γράψω στο τέλος έτσι όπως το κατάλαβα εγω.....ένα ξενοδοχείο Μουσείο θα έλεγα αφού ήταν κτισμένο πάνω σε κάτι αρχαία....τα διακρίνεις αφού το πάτωμα του ξενοδοχείου σχεδόν όλο ήταν από γυαλί.και εδώ η τιμή στης 160 λιρες..... τακτοποίηση και με τα πόδια βγήκαμε στην κεντρική πλατεία λίγο προτού το σούρουπο... όπου εκεί δεσπόζει το Μαυσωλείο Μεβλανά Τζελαλεντίν Ρουμί.
O πράσινος τρούλος του έχει κατασκευαστεί εξ ολοκλήρου με τυρκουάζ από το Ισφαχάν Σήμερα το Μαυσωλείο είναι Μουσείο μετά από απαγόρευση του σουφισμου το 1926 από τον Κεμάλ.
Όπως είπα είμαστε στην καρδιά του τουρκικού ισλάμ καθίσαμε στην κεντρική πλατεία και μια απίστευτη γαλήνη νιώθουμε..ναι είναι η πρώτη φορά που νιώθω πως είναι μια Ισλαμική πόλη και πως κινείται ο κόσμος.... πραγματικά δεν ακούγεται το παραμικρό ούτε καν το τραμ που περνά..δυστυχώς εκείνη την ώρα το Μουσείο ήταν κλειστό καθώς και το επόμενο πρωί έτσι το χαζέψαμε μόνο απέξω.. ήπιαμε τον καφέ μας σε ένα καφέ και στην συνέχεια ποιο δίπλα γεμίσαμε τα στομάχια μας.... περπατήσαμε την γύρω περιοχή με παλιά όμορφα πολύχρωμα ιστορικά κτήρια να στεγάζουν μαγαζιά με την πραμάτεια τους....το Ικόνιο έχει μεγάλη ιστορία στο εμπόριο... αργά την νύχτα επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο....

 

[xiliamilia]

ΙΚΟΝΙΟ









Συνεχίζεται

 

[xiliamilia]

ΚΑΠΠΑΔΟΚΊΑ 15/08/2019
Σήμερα ο προορισμός μας είναι η περιοχή της ΚΑΠΠΑΔΟΚΊΑΣ σε χώρους που σχετίζονται άμεσα με τους Έλληνες.
Σπουδαίοι αρχαιολογικοί χώροι.. ναοί... κρυμμένες πολιτείες συνθέτουν μια ατμόσφαιρα νοσταλγίας για το ένδοξο παρελθόν που άφησε ατράνταχτες αποδείξεις για τους νεότερους.
Η Καππαδοκία μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς με τα αξεπέραστα ιστορικά μνημεία και την φυσική ομορφιά της Μικράς Ασίας είναι ένα από τα συγκλονιστικότερα ταξίδια που μπορεί να κάνει κάποιος και το ποιο ιδιαίτερο για εμάς τους Έλληνες.

Αφού πήραμε το πρωινό μας στην συνέχεια κατεύθυνση στην κεντρική πλατεία του Ικονίου για το μουσείο Μεβλανα Τζελαλεντίν Ρουμί...όμως λόγω του πρωινού του δικού μας δεν εχει ανοίξει ακόμα ....έναν καπουτσίνο στο ίδιο καφέ που είχαμε καθίσει και χτες βράδυ και αν έχουμε την τύχη να το προλάβουμε έχει και καλός κάτι όμως που δεν έγινε.. ίσως κάποια άλλοι φορά μπορέσουμε να ξαναβρεθούμε σε αυτά τα μέρη...έτσι αναχωρήσαμε για την Καππαδοκία αφού έχουμε να καλύψουμε και μια απόσταση 240 χιλιομέτρων.

ΙΚΟΝΙΟ










Παίρνουμε το δρόμο για το αεροδρόμιο με κατεύθυνση βόρεια και λίγο προτού αυτού παίρνουμε κατεύθυνση ανατολική (D300).....λίγο προτού το αεροδρόμιο και στον δρόμο που κατευθύνεται ανατολικά επεκτείνονται δύο βιομηχανικές ζώνες του Ικονίου....δεν σας κρύβω ότι έπαθα σοκ από το μέγεθος της βιομηχανικής ανάπτυξης και ένα γιατί με έκανε να σκεφτώ για την αποβιομηχάνιση την δική μας.....τέλος πάντων αυτά τα πληρώνουμε πολύ ακριβά.

Οδηγό λίγο σβέλτα για να φτάσω όσο μπορώ ποιο νωρίς στην περιοχή της Καππαδοκίας....ο δρόμος παρά πολύ καλός.
Προσεγγίζουμε το Ακσαραι που είναι ουσιαστικά και η αρχή της Καππαδοκίας και στην συνέχεια το Νεβσεχιρ .... νομίζω ότι έκανα λάθος που δεν επισκεφθήκαμε αυτήν την πόλη....λίγο μετά τα πρώτα παράξενα γεωλογικά σχήματα άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους δεξιά μας... μια στάση για αυτό το υπερθέαμα που ακόμα δεν έχουμε δει τίποτε...τα χρώματα φανταστικά .

Χωρίς να θέλω να γίνω κουραστικός αναλύοντας αυτές της δυόμισι ημέρες με κάθε λεπτομέρεια για το πώς περάσαμε και τι ακριβώς είδαμε και πως το είδαμε στην περιοχή της Καππαδοκίας θα κάνω μια σύντομη προσέγγιση αποκαλύπτοντας μόνο συναισθήματα.

Στην Καππαδοκία κάναμε δύο διανυκτερεύσεις όπου η διαμονή μας ήταν στο Γκιορεμε σε ένα ξενοδοχείο που το μισό σχεδόν ήταν μέσα σε αυτούς τους λαξευτούς βράχους.
Γκιορεμε - Αβανος - Uchisar - Kaymakli - Μαλακοπη - Αϊβαλί - Σινασός - Προκόπη... ήταν μερικά από τα μέρη που επισκεφθηκαμε .
Είδαμε εκκλησίες από μια εποχή που ο ελληνισμός ανθούσε.
Το διάσημο Uchisar με το διάτρητο βράχο και το κάστρο .
Τον μοναχισμό που αναπτύχθηκε μέσα σε αυτούς τους βράχους.
Την φύση να έχει δημιουργήσει φανταστικά τοπία.
Το σπίτι όπου έζησε αιχμάλωτος ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος στο Προκόπη.
Τον Άγιο Νικόλαο καθώς και Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στο Σινασός(Mustafapasa) ένα από τα ελληνόφωνα χωριά .
Υπόγειες πόλεις στο Καϊμακλί και την Μαλακοπή που χιλιάδες άνθρωποι ζούσαν κρυμμένοι από το φως του ήλιου
. Σεληνιακά τοπία φτιαγμένα από την μητέρα φύση.
Υπέροχα ηλιοβασιλέματα να φωτίζουν με απίστευτα χρώματα το τοπίο.
Φανταστικές διάσημες κοιλάδες με δεκάδες εκκλησίες . Περιστερώνες... Καμινάδες.
Εναέρια βόλτα με πολύχρωμα αερόστατα στον ουρανό του Γκιορεμε με κάδρο τα σεληνιακά τοπία όλης της γύρω περιοχής.
Τουρίστες από όλο τον κόσμο.
Πολύχρωμες κατασκευές από πηλό όπου η κεραμοποιία Ανθή στο πανέμορφο χωριό Αβανος με τον ποταμό Αλυς να διέρχεται μέσα από το χωριό.....καθώς και ελληνική συνοικία με κάποια λιγοστά σπίτια να μένουν ακόμα όρθια από την τότε εποχή .
Απολαύσαμε ιδιαίτερες γεύσεις.
Παρευρεθηκαμε στα προεόρτια σε Γάμο νεαρού τούρκου στο Αϊβαλί μόνο και μόνο στο άκουσμα ότι είμαστε Έλληνες και γενικά απολαύσαμε φιλοξενία ευγένεια και καλοσύνη στα φτωχά στενά πολλών από αυτόν τον χωριών.... έτσι περάσαμε της δύο αυτές ημέρες στην Καππαδοκία ... έντονα με πολύ περπάτημα με πολύ ιδρώτα με γέλιο και πολύ ευχαρίστηση στα μάτια της ψυχή μας .

Την τελευταία ημέρα της διαμονής μας στην Καππαδοκία το πρωί στην πλατεία του Γκιορεμε συναντηθήκαμε με τα παιδιά από την Ιταλία εντελώς τυχαία... δείγμα του πόσο μικρός είναι ο κόσμος... μιλήσαμε για λίγα λεπτά και ανταλλάξαμε ευχές για καλή συνέχεια στο ταξίδι μας...τα παιδιά επέστρεφαν στην πατρίδα τους... εμείς για ποιο ανατολικά.

Το απόγευμα αναχωρήσαμε για την πόλη του Άγιου Βασίλη ....την Καισαρεία όπου και θα διανυκτερεύσομε εκεί....70 χιλιόμετρα απόσταση....μια μεγαλούπολη σύγχρονη που μας άφησε εντελώς αδιάφορους....έτσι έκλεισε το κομμάτι ΚΑΠΠΑΔΟΚΊΑ.

 

[xiliamilia]

Γκιορεμε




Uchisar

Σινασος Αγιος Νικολαος


Μαλακοπή

 

[xiliamilia]

Αβανος





Καϊμακλή

 

[xiliamilia]

Αϊβαλί


Προκόπη





Καισάρεια

 

[xiliamilia]

18/08/2019
550 χιλιόμετρα έχουμε σήμερα να διανύσουμε αφού ο προορισμός μας είναι το Όρος Νεμρουτ (Nemrut Dagi)



Μετά από ένα δυνατό πρωινό φορτώσαμε την μηχανή και βγήκαμε στον δρόμο κατά της 7,30 αφού η ζέστη που θα αντιμετωπίσουμε αργότερα είναι δεδομένη ..παίρνοντας τον D300 με κατεύθυνση ανατολικά και λίγο νότια …μετά από 90 χιλιόμετρα και στο pinarbasi πήραμε κατεύθυνση νότια με τον D825 να μας οδηγεί προς τον Καρχαμανμαρα όπου είναι μια απόσταση 185 χιλιόμετρα ….η διαδρομή πολύ ωραία με το αναγλύφω της περιοχής να μας ανεβοκατεβάζει υψομετρικά …νέοι δρόμοι σύγχρονη με σήραγγες όπου αυτές χρειάζονταν μας έκανε να ταξιδέψουμε άνετα και με ασφάλεια …όπου χρειαζόταν κάναμε της στάσης μας για φωτογραφίες και ξεκούραση και κατά της 11+ φτάσαμε στον Καρχαμανμαρα …στην πολη δεν μπήκαμε μέσα απλά αράξαμε για ξεμούδιασμα στον περιφερειακό της πόλης .

Στο δρομο για Νεμρουτ







Συνεχίσαμε αυτή την φορά με τον D835 για 40 χιλιόμετρα και στο ύψος του Bahcelievler πήραμε κατεύθυνση ανατολική ακλουθώντας τον D360 για Golbasi.

Στάση στο Golbasi απολαύσαμε ένα Καρπούζι όπου στην συνέχεια γίναμε <<δημόσιο>> αξιοθέατο αφού αρκετοί Τούρκοι μας περικύκλωσαν στην κυριολεξία άλλοι χαζεύοντας την μηχανή και άλλοι από πού ήμαστε που πάμε και που θα καταλήξουμε …..ευδιάθετη η περισσότερη με τα πειράγματα να δίνουν και να παίρνουν ….το καρπούζι κερασμένο και μας φίλεψαν και ένα μεγάλο μπουκάλι Νερό ….ευχαριστήσαμε τα παιδιά για την ωραία παρέα και φύγαμε γιατί έχουμε ακόμα χιλιόμετρα μπροστά μας .

Λίγο ποιο πάνω κάνουμε δεξιά σε κάτι φανάρια και παίρνουμε τον D850 όπου στην συνέχεια έγινε D360 θα μας οδηγήσει μέχρι την συμβολή που θα κάνουμε αριστερά για Narince όπου εκεί ξεκινά και επίσημα η ανάβαση μας για το Όρος Νεμρουτ …απόσταση από Golbasi και μέχρι Narince 125 χιλιόμετρα και αλλά 25 χιλιόμετρα από το Narince μέχρι την κορυφή του Όρους Νεμρουτ ….περάσαμε το Adiyaman και την Kahta και κατά της 5,30 αρχίσαμε να ανηφορίζουμε για τα τελευταία 25 χιλιόμετρα όπου τα 20 χιλιόμετρα ο δρόμος είναι από κυβόλιθους σε καλή κατάσταση δεν λέω περπατείται ιδικά αν έχεις on-of πας αέρας …εγώ ποιο σεμνά. Η ζέστη στο μεγαλύτερο μέρος του ταξιδίου αφόρητη και ιδικά εκείνη την ώρα που ανηφορίζαμε με μια διαδρομη μεχρι την κορυφη πολύ ωραια …..βασικά η Διαδρομή από τη Καισάρεια και μέχρι την κορυφή του βουνού ήταν υπέροχη.

Φτάσαμε στο Αναψυκτήριο όπου είναι και ο σταθμός τον λεωφορείον … βρίσκεται αρκετά ποιο κάτω από τον αρχαιολογικό χώρο…. πληρώσαμε το εισιτήριο για το λεωφορείο και όχι μόνο που θα μας ανέβαζε μέχρι κάποιο σημείο όπου από εκεί και μετά.. με τα πόδια είχε να ανεβούμε πάρα πολλά σκαλοπάτια ασύμμετρα σκαλοπάτια και αυτό ήταν που σε κούραζε περισσότερο ….τα πόσα σκαλιά ήταν δεν τα μέτρησα …..αυτό που ξέρω ότι μετά από 550 χιλιόμετρα να έχουμε φάει πάρα πολύ ζέστη και να μπεις στην διαδικασία να ανέβης μια μεγάλη απόσταση με αρκετή κόντρα αρκετό αέρα και πολύ κόσμο …ομολογώ πως δεν ήταν καλή ιδέα …ίσως έπρεπε να το κάνουμε την επόμενη ημέρα …όμως θα χάναμε την ημέρα μας ….με αυτά και αυτά κάποια στιγμή φτάσαμε με την γλώσσα κάπου να μας έχει πέσει στη διαδρομή.

Ο Αρχαιολογικός χώρος εκείνη την στιγμή είχε πάρα πολύ κόσμο από εκεί ψηλά εύκολα διακρίνεται η Λίμνη Atatürk που είναι στα Νότια με ένα από τα μεγαλύτερα φράγματα στον κόσμο .

ΠΗΓΗ ΒΙΚΙΠΑΔΕΙΑ

Το ταφικό-λατρευτικό σύμπλεγμα δημιουργήθηκε από τον Αντίοχο Α΄ της Κομμαγηνής, ενός βασιλείου της ύστερης ελληνιστικής περιόδου που προήλθε από τη διάσπαση του βασιλείου των Σελευκιδών. Ο Αντίοχος, πιθανόν στην προσπάθεια του να εδραιώσει την ηγεμονία και να συνταιριάξει τις ποικίλες πολιτισμικές παραδόσεις του βασιλείου του, προχώρησε στην υλοποίηση ένα ιδιαίτερου θρησκευτικού πάνθεου που περιελάμβανε ελληνικές, αρμενικές και περσικές θεότητες καθώς και τον ίδιο και τη δυναστεία του. [2] Σύντομα μετά την ενθρόνιση του έδωσε στον εαυτό του τον τίτλο Θεός, μια κίνηση μάλλον ασυνήθιστη ακόμα και στα πλαίσια της συχνής αυτό-θεοποίησης των ελληνιστικών ηγεμόνων

. Το ταφικό-λατρευτικό σύμπλεγμα βρίσκεται επάνω σε τύμβο διαμέτρου 150 μέτρων σε ύψος 45 μέτρων πάνω από την φυσική κορυφή του βουνού[5]. Ο τύμβος περιβάλλεται από τρία πλατώματα στα βόρεια, δυτικά και ανατολικά. Στο δυτικό και το ανατολικό πλάτωμα υπάρχουν μεγάλα λατρευτικά αγάλματα που αναπαριστούν τον Αντίοχο ανάμεσα σε αγάλματα που αποτελούν ένα συγκρητισμό ελληνικών, αρμενικών και περσικών θεότητων: Τον Δία-Ωρομάσδη, τον Απόλλωνα-Μίθρα-Ήλιο-Ερμή, τον Ηρακλή-Αρτάγνη-Άρη και την τοπική θεότητα Κομμαγένη, που αντιστοιχεί στην αρχαιοελληνική θεότητα Τύχη. [6] Τα αγάλματα έχουν πρόσωπα ελληνικής τεχνοτροπίας και ρούχα περσικής/αρμενικής. Εκατέρωθεν της σειράς των πέντε αγαλμάτων βρίσκονται από δύο αγάλματα-προστάτες που αναπαριστούν έναν αετό και ένα λιοντάρι. Στο πίσω μέρος των αγαλμάτων υπάρχουν μακριές επιγραφές στα ελληνικά με ακριβείς οδηγίες για το πώς πρέπει να λατρεύεται ο βασιλιάς όσο βρίσκεται στη ζωή καθώς και μετά το θάνατο του. [7] Οι επιγραφές είναι ίδιες στα αγάλματα και των δύο πλατωμάτων.



Αφού περιπλανηθήκαμε γύρω από τον τύμβο βγάλαμε της σχετικές φωτογραφίες και απολαύσαμε την δύση του Ήλιου και σίγα σίγα αρχίσαμε να κατηφορίζουμε προς τον χώρο όπου τα λεωφορεία θα μας κατέβαζαν κάτω στο Αναψυκτήριο.......καθίσαμε να πιούμε τον καφέ μας χαζεύονταν το άγριο γύρο τοπίο και όσο έφτανε το μάτι μας….. ήρθε η ώρα της κατάβασης για το χωριό Karabut όπου και βρήκαμε ξενοδοχείο….. ξεκούραση και φαγητό.







Το καλύτερο φαγητό στην Τουρκία το φάγαμε στο Karabut.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

 

[xiliamilia]

 

[saitman]

Μπράβο φίλε μου. Πολύ ωραίο το ταξίδι σου.να είσαι καλά να κάνεις και αλλα

Στάλθηκε από το Redmi Note 8 Pro μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

 

[xiliamilia]

19/08/2019



Ξυπνήσαμε αρκετά νωρίς το πρωί ( εξάλλου δεν κοιμηθήκαμε μιας και το ερκοντίσιον δεν δούλευε και η ζέστη αφόρητη) από το βράδυ ο Ξενοδόχος μας είχε πει πως η κουζίνα θα είναι ανοικτή να φτιάξουμε μόνη μας ότι θέλουμε για πρωινό...έτσι και έγινε… τα χιλιόμετρα σήμερα αρκετά (600+) και με ένα οδικό δίκτυο άγνωστο μιαs και επέλεξα να μην γυρίσω πίσω από Kahta και Αdiyaman προκειμένου να προσεγγίσω την Μαλατεια… κατά της 7,30 πήραμε την ανάβαση πάλη για το Όρος Νεμρουτ όπου μετά από 5 χιλιόμετρα θα κατεβαίναμε από την δυτική πλευρά του Όρους για να βγούμε στο Χωρίο Kosahisar .
Μετά από 22 χιλιόμετρα φτάσαμε στην περιοχή όπου και η πρώτη στάση για να δούμε την Ρωμαϊκή τοξωτή Γέφυρα .
Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ρωμαϊκή γέφυρα. Έχει μήκος 120 m και πλάτος 7 m.







Η γέφυρα Severan ( Cendere Köprüsü στα Τουρκικά ).. βρίσκεται μέσα σε ένα από τα σημαντικότερα εθνικά πάρκα στην Τουρκία το οποίο περιέχει το Νemrut Dagi με τα διάσημα ερείπια του πολιτισμού Commagene στην κορυφή που έχει κηρυχθεί ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την UNESCO .

Το 1997 η γέφυρα αποκαταστάθηκε. Η κυκλοφορία των οχημάτων περιορίστηκε σε 5 τόνους ή λιγότερο. Η γέφυρα είναι πλέον κλειστή για οχήματα και έχει κατασκευαστεί μια νέα οδική γέφυρα 500 μέτρα ανατολικά της παλιάς γέφυρας.



Στην περιοχή υπάρχουν και αλλά μνημεία όπως Το Yeni Kale που σημαίνει New Castle είναι ένα από τα πολλά επιπλέον αξιοθέατα που περιμένουν τους επισκέπτες που φτάνουν σε αυτήν την περιοχή της Τουρκίας για να δουν το διάσημο Όρος Nemrut.




Δυστυχώς δε υπήρχε χρόνος για να επισκεφτούμε το κάστρο …βάζω ορισμένες Φώτο από το Ιντερνέτ όπου θα βρείτε και πολλές πληροφορίες ….αξίζει πάντως να επισκεφτείτε την περιοχή μιας και διαθέτη και αλλά ιστορικά αρχαία μνημεία πέρα από το Όρος Νεμρουτ.

Ξεκινήσαμε για την Μαλατεια και όπως έγραψα και ποιο πάνω επέλεξα επαρχιακό οδικό δίκτυο όπου τα 90 χιλιόμετρα που είχαμε να καλύψουμε μέχρι την Μαλατεια τα καλύψαμε σε 2,5 ώρες ….από δρόμο που της περισσότερες φορές χωρούσε μόνο ένα αυτοκίνητο… σπασμένος σε πολλά σημεία και για αρκετά χιλιόμετρα περνώντας από χωριά που η φτώχεια ήταν εμφανές ….για βενζινάδικο ούτε λόγος ….οπότε όποιος βρεθεί εκεί καλό είναι να έχει βενζίνη.
Φτάσαμε Μαλατεια… μια στάση για έναν καφέ να ξεκουραστούμε από την ταλαιπωρία …. εχουμε χάσει αρκετές ώρες από την ώρα που ξεκινήσαμε από το Ξενοδοχείο και εχουμε καλύψει από 600+ χιλιόμετρα που εχουμε μόνο 110 …στην πορεία θα αποδειχτούν ζόρικα τα πράγματα .

Μαλατεια

Βγαίνουμε στο δρόμο και αρκετά σβέλτα καλύπτουμε τα 120 χιλιόμετρα μέχρι το χωριό Agin στη επαρχία Elazig με την φυσική λίμνη Χαζάρ να έχει κάνει την εμφάνιση της και της τεχνικές λόγο φραγμάτων λίμνες Κεμπαν η δεξαμενή που δημιουργήθηκε από τα φράγματα έχει έκταση 675 τετραγωνικά χιλιόμετρα και είναι η τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη στην Τουρκία μετά τη λίμνη Van την Λίμνη Tuz και την λίμνη Ataturk που δημιουργήθηκε από το ομώνυμο φράγμα …εδώ να πω πως όποια λίμνη και να είδαμε είναι αξιοποιημένες στο μέγιστο …με παιδικές χαρές με κιόσκια για ανάπαυση με πόσιμο νερό καθώς και ψησταριές … περάσαμε την γέφυρα Karamagara και στην είσοδο του χωρίου Agin μπλόκο της αστυνομίας …..φυσικά έλεγχος δεν έγινε μόνο μας παρακάλεσαν να μας κεράσουν ένα τσάι ..




πράγμα που δεν αρνηθήκαμε μιας και ήταν ότι έπρεπε εκείνη την στιγμή …η κλασικές ερωτήσεις από ερχόμαστε και που θα καταλήξουμε… ένας από τους δυο ήξερε αγγλικά και μπορέσαμε να πάρουμε κάποιες πληροφορίες για το Dark Canyon η όποιες και ήταν απογοητευτικές όσο αναφορά την Μηχανή μου… για αρκετά χιλιόμετρα είναι χωματόδρομος μας είπε και καλώ είναι με την μηχανή αυτή να μην το επιχειρήσουμε….ευχαριστήσαμε τα παιδιά για την ωραία παρέα και τα τσαγάκια και ξεκινήσαμε για Kemaliye.

 

[xiliamilia]

Τσαγακι

 

[xiliamilia]

….μετά από 25 χιλιόμετρα εμφανίζετε ο Ποταμός Ευφράτης και αποκαλύπτει στα μάτια μας το μέγεθος του …για τα υπόλοιπα 40 χιλιόμετρα θα βαδίζαμε δίπλα δίπλα σε μια πανέμορφη φιδίσια διαδρομή με πολύ καλή άσφαλτο μέχρι το χωριό Kemaliye.




Στο Kemaliye στάση για φαγητό και καφέ με θεά τον πόταμο ….υπήρχε ένα εστιατόριο στην πλατεία του χωρίου όπου είχε και μαγειρευτά φαγητά …κατσαρόλα ….ο τύπος είχε και γεμιστά ….ναι ναι …γεμιστά χωρίς δεύτερη σκέψη έπρεπε να φτιάξω το στομάχι μου από τα κεμπάπ και τα τόσα καυτερά που είχα ρήξη μέσα….. ποιο κάτω ένα καφέ με μπαλκόνι και θέα τον Ευφράτη αυτό το τεράστιο ποτάμι τον 2800 χιλιομέτρων με της εκβολές του να είναι στον περσικό κόλπο …..απολαμβάνοντας το καφεδάκι μας είμαστε σε σκέψη να κάνουμε διανυκτέρευση στο Kemalyie και να προχωρήσουμε αύριο για Σεβάστεια και Κωνσταντινούπολη μια απόσταση 1250 χιλιομέτρων ?.... η να προχωρήσουμε τα 350 χιλιόμετρα που εχουμε μπροστά μας χωρίς να γνωρίζουμε αν μπορούμε να περάσουμε μέσα από Dark η όχι όπου εκεί η καθυστέρηση ήταν δεδομένη ….η ώρα είναι κοντά 14,00 το μεσημέρι και μέχρι να πέσει ο Ήλιος εχουμε κοντά στης επτά ώρες όπου και πρέπει να εχουμε φτάσει στον προορισμό μας ….. αποφασίζουμε να κάνουμε διανυκτέρευση στην Σεβάστεια μιας και πρέπει να ήμαστε ποιο κοντά στον τελευταίο σταθμό μας που είναι η Κωνσταντινούπολη γιατί τα 1250 χιλιόμετρα είναι πάρα μα πάρα πολλά για μια μέρα και μάλιστα με δεύτερο άτομο επαρχιακό δίκτυο αρκετόν χιλιομέτρων και ότι άλλο μπορεί να τύχη …η μέρες δεν μας έπαιρναν αλλιώς ….!




Φεύγουμε και στα 4 χιλιόμετρα είναι το KANYON TERAS KAFE …ουσιαστικά ένα ξύλινο κτήριο που κάνει χρέη αναψυκτήριου όπου παρέχει και διαφορές αθλητικές δραστηριότητες όπως το πέρασμα του ποταμού με σχοινιά βαρκάδα μέσα στο Dark κλπ… κόσμος αρκετός και φυσικά έκανα και εγώ μια βόλτα πάνω από τον Ευφράτη.

 

[xiliamilia]

 

[xiliamilia]

Αφού καθίσαμε κάνα δυο ώρες στο TERAS KAFE στην συνέχεια ξεκινήσαμε για το Karanlık Canyon (Dark Canyon) που η είσοδος του ξεκινά σχεδόν δίπλα από το TERAS KAFE …δεν το περπάτησα πολύ άντε να έκανα τεσσερα πέντε χιλιόμετρα όπου αποφάσισα να επιστρέψω …ο λόγος ο δρόμος δεν με βοηθούσε καθόλου από κάποιο σημείο και μετά και ο δεύτερος λόγος η ώρα είχε περάσει αρκετά πιστεύοντας ότι θα νύχτωνα μέσα στο φαράγγι ….αποφάσισα λοιπόν να επιστρέψω και να πάρω τον βόρειο άξονα όπου και αυτός μετά από κάποια χιλιόμετρα αποδείχτηκε για 10 χιλιόμετρα πορείας περίπου ακατάλληλος για κάθε όχημα …να φανταστείτε πως για δέκα χιλιόμετρα πρόλαβα και νύχτωσα μέσα σε αυτό το κομμάτι.









Λίγα λόγια για το φαράγγι.

είναι ένα βαθύ απότομο φαράγγι που βρίσκεται ανάμεσα στις περιοχές ilic και Kemaliye της επαρχιας Erzincan που σχηματίζεται από τον ποταμό Karasu

Τα όρη Munzur, που εκτείνονται σε περίπου ανατολική-δυτική κατεύθυνση, χωρίζονται από στενές κοιλάδες που κατευθύνονται από βορρά-νότο και σχηματίζονται από ρέματα. Ο σχηματισμός στην περιοχή Kemaliye που δημιουργήθηκε από τον ποταμό Karasu, ονομάζεται Kemaliye Pass

Το τμήμα του ανάμεσα στο χωριό Bagistas και το χωριό Dutluca Kemaliye ονομάζεται Karanlık Canyon. Το φαράγγι έχει μήκος 25 km βάθος 1.000 m και πλάτος 10–15 m στη βάση με κλίση σχεδόν 90% βραχώδους κλίσης.

Το φαράγγι προσφέρει υπαίθριες ψυχαγωγικές δραστηριότητες όπως αναρρίχηση και βόλτες με βάρκα …οποίος βρεθεί σε αυτά τα μέρη αξίζει από κάθε άποψη να κάνει όλη αυτή την διαδρομή …από την λίμνη Keban και περνώντας το Karanlik Canyon (dark).

Στην Σεβάστεια μετά από μια αρκετά δύσκολη διαδρομή και της απίστευτης κίνησης που είχε ο δρόμος από νταλίκες φτάσαμε στης 23,00 το βράδυ …δεν δυσκολευτήκαμε να βρούμε ξενοδοχείο …τακτοποιηθήκαμε και τα μάτια μας δεν άργησαν να κλείσουν.

 

[xiliamilia]

συνεχίζετε...ευχαριστώ για την υπομονή σας

 

[apache]

Παρά πολύ ωραίο, σε ευχαριστώ που με ταξιδεψες...