Το Opel το παίρνει κυρίως ο πατέρας μου για σπίτι-δουλειά...40χλμ κάθε μέρα, καμιά Κυριακή στο χωριό (120χλμ), καμιά φορά το παίρνω και εγώ για καμιά βόλτα, αλλά όχι συχνά.
Σίγουρα καμιά 10αριά χιλιάδες τον χρόνο, τα γράφει μα εφόσον δεν αντέχει αέριο, άστο...
Λοιπόν, Σάββατο (πρώτη μέρα κιόλας), το πρώτο από τα 3 αμάξια που είδα με βλάβη ήτανε ένα Starlet.
Τα οποία Starlet, θεωρητικά (και πρακτικά) είναι αθάνατα αυτοκίνητα...ο τύπος μπαίνει μέσα με ρωτάει αν έχω τάπα ψυγείου. Λέω μισό να ρωτήσω...ήτανε το αφεντικό μέσα, τον ρωτάω, δουλειά εκείνη την ώρα δεν είχε ανοίγουμε καπό.
Το μοτέρ έβγαζε καπνούς από παντού...την τάπα λέει την πέταξε στον δρόμο, έβαλε μια άλλη που δεν έκανε καλά καλά. Το ψυγείο ωστόσο, φαινόταν καινούριο...λέει αα φέρε μου να του ρίξω λίγο νερό από το λάστιχο...δοκίμασε 5-6 φορές, τα έφτυσε, δεν έκανε κύκλωμα. Ουσιαστικά, έκαψε την μηχανή.
Κοιτάμε δοχείο ψυκτικού, ήτανε σκ@τα, πέρασαν λάδια μέσα στο ψυκτικό...ο τύπος τελικά αγόρασε 4 μεγάλα μπουκάλια νερό, να έχει να βάζει μέχρι να φτάσει Καλά Νερά που μένει.
Δεν ξέρω αν έφτασε ή όχι, αλλά όταν σχόλασα μια ώρα μετά δεν τον είδα πουθενά στην εθνική, άρα ίσως έφτασε. Ή και όχι...