Πέμπτη 15 Ιουλίου :
Για αυτή τη μέρα είπαμε να πάμε στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής αφού <<Σαν την Χαλκιδική δεν έχει>> που λένε οι φίλοι Σαλονικιοί.
Άντε να την δούμε και μεις λοιπόν εφοδιασμένοι με μαγιώ φυσικά αν βρίσκαμε κάπου νάχει αλαξιέρες να βγάλουμε τα μοτορούχα και φυσικά κανά ντουζάκι να βγάλουμε το αλάτι από πάνω μας πριν ξαναντυθούμε.
Δυστυχώς ούτε να μας πει κάποιος που να πάμε βρέθηκε ούτε εμείς βρήκαμε κάτι αντίστοιχο οπότε δεν κάναμε μπάνιο στη θάλασσα πλην όμως με τον κόσμο πούχε από Βούλγαρους, Ρουμάνους, Ούγγρους και Σέρβους δεν μας χάλασε που δεν κάναμε μπάνιο αφού και οι δύο έχουμε θάλασσα στα εξοχικά μας και δεν μας λείπει.
Περιοριστήκαμε λοιπόν στο να δούμε όλο το πόδι και κάποιες φημισμένες παραλίες που μπήκαμε και θα δείτε στο βίντεο.
Όμορφο, πευκόφυτο το δεύτερο πόδι αλλά με την κίνηση πούδαμε καθημερινή εκεί πραγματικά δεν ξέρω αν θα τόκανα ζώντας Σαλόνικα.
Ένας φίλος Σαλονικιός μούπε ότι έχει να πάει στο δεύτερο πόδι είκοσι χρόνια και δεν τον αδικώ γιατί το φαντάζομαι να το κάνω με αμάξι και με πιάνει σύγκρυο.
Περιληπτικά η διαδρομή ήταν :
Πολύγυρος - Νικήτη - Νέος Μαρμαράς - Πόρτο Κουφό - Σάρτη όπου ήπιαμε καφεδάκι και είχαμε και λίγο οφθαλμόλουτρο (θα δείτε φωτό) - Βουρβουρού - Πυργαδίκια.
Ας δούμε ότι τράβηξα σε φωτό και τα υπόλοιπα στο βίντεο.
Δυστυχώς πολύ σκουπίδι
Ωραία γραφικά σοκάκια και παραθαλάσσια μαγαζάκια !
Στη συνέχεια αφού τελειώσαμε όλη την περιήγηση στο δεύτερο πόδι, πήγαμε για σουβλάκια στους <<Μύλους>> της περιοχής στον Άη Γιάννη Πρόδρομο και τσακίσαμε 97 αφού τα 100 θάτανε πολλά...
Γεμάτο από σουβλατζίδικα η περιοχή αλλά τα σουβλάκια ήταν χμμμμ σαν νάπαιρνες από το σούπερ μάρκετ ετοιματζίδικα και μικρά οπότε μάπα το καρπούζι αλλά η κοιλιά γέμισε οπότε μια χαρά !
Στην περιοχή υπάρχει και η αντίστοιχη Μονή στη Σουρωτή όπου είναι και ο τάφος του Αγίου Παϊσίου.
Ευκαιρία να την επισκεφτούμε και να προσκυνήσουμε.
Φανταστική Μονή, πέρα από κάθε φαντασία !
Τεράστιος χώρος σταθμεύσεως με παρκαδόρους που κατεύθυναν που θα σταθμεύσεις και μέσα σεκιουριτάδες.
Φωτογραφία μόνο μία γιατί μου την έπεσε ένας σεκιουριτάς και μούπε ότι απαγορεύονται οι φωτό...
Τον ρώτησα γιατί και μούπε να ρωτήσω τις καλόγριες...
Η αλήθεια είναι πως σπάστηκα χοντρά από κει και πέρα αλλά τέλος πάντων ας μην γράψω άλλα μιας και δεν υπάρχει νόημα ή λόγος να χαλαστούμε.
Στη συνέχεια επιστροφή και επιτέλους είχαμε χρόνο και βγήκαμε με φίλους !
Ε το μετά το ξέρετε, τέζα κατά τις 01.30.
Συνεχίζεται.....