Ταξιδεύοντας: Νομοθεσία στο εξωτερικό

[maik900]

Ταξιδεύοντας: Νομοθεσία στο εξωτερικό
Τι πρέπει να ξέρουμε όταν οδηγούμε σε ξένες χώρες!




Τι πρέπει να κάνουμε, τι να μην κάνουμε και τα απαραίτητα για την επόμενη βόλτα μας με μοτοσυκλέτα στο εξωτερικό! Μερικές συμβουλές από το MOTORCYCLE DIARIES, είναι σίγουρα χρήσιμες για όσους ταξιδεύουμε στο εξωτερικό.

Έτσι λοιπόν, έχουμε προετοιμάσει την αγαπημένη μας μοτοσυκλέτα, αποφασίσαμε μια σειρά από δρόμους για τη διαδρομή μας ώστε να έχουμε ένα καταπληκτικό ταξίδι, και η επιθυμία για αναχώρηση μας έχει καταλάβει. Αλλά έχουμε μαζί μας όλα τα υποχρεωτικά έγγραφα για να τηρήσουμε τη νομοθεσία του εξωτερικού – στο δρόμο και στον προορισμό μας; Εδώ έχουμε ετοιμάσει μια λίστα ελέγχου για το ταξίδι μας στους πιο επιθυμητούς προορισμούς της Ευρώπης, για να είμαστε σίγουροι.

ΓΕΝΙΚΑ
Πρώτα τα πιο αυτονόητα: σε κάθε μία από τις χώρες που αναφέρονται παρακάτω, πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε μαζί σας την άδεια οδήγησης, την άδεια κυκλοφορίας του οχήματος, την ταυτότητα ή το διαβατήριο και τη Διεθνή Κάρτα Ασφάλισης Μοτοσυκλέτας – την Πράσινη Κάρτα. Επίσης, οι περισσότερες από τις παρακάτω χώρες απαιτεί από τους μοτοσικλετιστές να ανάβουν τα φώτα τους, ακόμα και κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Ορισμένα έγγραφα ή εξοπλισμός δεν είναι υποχρεωτικά – αλλά μπορεί να μας προσφέρουν ηρεμία όταν οδηγούμε στο εξωτερικό. Ας προβλέψουμε το απρόβλεπτο, σωστά; Αν και θα είμαστε καλά με την εθνική άδεια οδήγησης, ίσως να ήταν καλή ιδέα να αποκτήσουμε μια διεθνή άδεια οδήγησης από την ΕΛΠΑ, ειδικά αν πέρα από αυτές τις χώρες θέλουμε να οδηγήσουμε σε χώρες της Μέσης Ανατολής ή της Ασίας.

Θα μας κοστίσει 20 με 30 ευρώ, αλλά έτσι θα έχουμε τα δικαιώματά μας σε πολλές γλώσσες, κάτι χρήσιμο αν χρειαστεί να δείξουμε την άδεια οδήγησής μας οποιαδήποτε στιγμή.

Για να αποφύγουμε το άγχος αν η τσάντα μας χαθεί ή κλαπεί, μια καλή συμβουλή είναι να πάρουμε φωτοαντίγραφα των εγγράφων μας (όπως της άδειας κυκλοφορίας, της ασφάλισης και της επιστολής εξουσιοδότησης αν η μοτοσυκλέτα δεν είναι δική μας) και να τα κρατάμε κάτω από τη σέλα της μοτοσυκλέτας ή σε ένα έξτρα ζευγάρι παπούτσια.
Η απόδειξη της ύπαρξής τους μπορεί να μας σώσει από πολλά προβλήματα σε περίπτωση ελέγχου από τις αρχές.
Εκτός από τις πιστωτικές κάρτες, καλό είναι να έχουμε αρκετά ευρώ μαζί μας, ειδικά αν ταξιδεύουμε σε πιο απομακρυσμένες περιοχές όπου μπορεί να μην δέχονται κάρτες σε πρατήρια καυσίμων ή καφέ.

Αν δεν μιλάμε άπταιστα τη γλώσσα, ένα βιβλίο φράσεων είναι χρήσιμο (αν και το google translate στο κινητό μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ) και επίσης καλό είναι να προσθέσουμε στο σακίδιό μας και ένα μικρό κιτ Πρώτων Βοηθειών για μικροτραυματισμούς, όπως τσιμπήματα, εκδορές και εγκαύματα. Ποτέ δεν ξέρεις.

Ας δούμε τώρα ορισμένες ιδιαιτερότητες ανά χώρα:

ΙΣΠΑΝΙΑ
Η νομοθεσία στην Ισπανία είναι όσο χαλαρή είναι και οι κάτοικοί της: μόνο η χρήση κινητού τηλεφώνου (προφανώς!) κατά την οδήγηση απαγορεύεται.

ΓΑΛΛΙΑ
Αν και τα περισσότερα GPS έχουν ενσωματωμένο “φίλτρο” για τη Γαλλία, που υποδεικνύει ότι μπορεί να υπάρξει έλεγχος ταχύτητας, η χρήση από μέρους μας ειδικών συσκευών για ανίχνευση κάμερας ταχύτητας απαγορεύεται και τιμωρείται αυστηρά.

Η Γαλλία απαιτεί επίσης τη μεταφορά υποχρεωτικού εξοπλισμού για την οδήγηση μοτοσυκλέτας: πριν απ’ όλα, βεβαιωνόμαστε ότι έχουμε μαζί μας ένα γιλέκο υψηλής ορατότητας και ότι έχουμε τοποθετήσει ανακλαστικά αυτοκόλλητα στο κράνος μας. Αν δεν υπάρχουν ανακλαστικά αυτοκόλλητα στο κράνος, αυτό δεν είναι εγκεκριμένο και μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο ή ακόμη και να κατασχεθεί η μοτοσυκλέτα για κάποιο χρονικό διάστημα!

Σε πολλές γαλλικές πόλεις είναι υποχρεωτικά τα αυτοκόλλητα εκπομπών – τα λεγόμενα σήματα Crit’Air, τα οποία δεν γνωρίζουμε πως μπορούμε να προμηθευτούμε!

ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η χρήση συσκευών για ανίχνευση κάμερας ταχύτητας ή προσπέρασης γραμμών κυκλοφορίας δεν αποτελεί πρόβλημα, ωστόσο το παρκάρισμα της μοτοσυκλέτας στο πεζοδρόμιο είναι σημαντικό πρόβλημα. Οπότε πρέπει να είμαστε ευγενικοί με τον βρετανικό τρόπο και παρκάρουμε τη μοτοσυκλέτα μας στους προβλεπόμενους χώρους στάθμευσης.

Η χρέωση συμφόρησης του Λονδίνου δεν ισχύει για τις μοτοσυκλέτες (προς το παρόν). Αλλά πάλι, γιατί να κατευθύνουμε τη μοτοσυκλέτα μας προς την πρωτεύουσα όταν ο αληθινός θησαυρός της χώρας βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά από την μητρόπολη; Σωστά;

ΝΟΡΒΗΓΙΑ
Στο βορρά, θα χαρούμε με το γεγονός ότι η νορβηγική κυβέρνηση επιτρέπει στους μοτοσικλετιστές να χρησιμοποιούν τις λωρίδες λεωφορείων και ταξί (αν είναι υποδειγμένες), αρκεί να έχουμε μαζί μας ένα γιλέκο υψηλής ορατότητας στο κιτ έκτακτης ανάγκης.

Αν και στη Νορβηγία υπάρχει διόδιο για σχεδόν κάθε δρόμο – όχι μόνο για τους αυτοκινητόδρομους αλλά και για πολλές κεντρικές οδούς, σήραγγες και γέφυρες, καθώς και για οδούς πρόσβασης σε ορισμένες πόλεις – συνήθως είναι δωρεάν για τις μοτοσυκλέτες! Χαιρόμαστε!

Λιγότερη χαρά: το γεγονός ότι τα πρόστιμα είναι εισοδηματικά και συνήθως πολύ (πάρα πολύ!) ακριβά. Οπότε, δεν στέλνουμε μηνύματα ή οδηγούμε υπό την επήρεια αλκοόλ (είναι αυτονόητο) και δεν παραβιάζουμε το όριο ταχύτητας.

Συνεχιζεται....

 

[maik900]

Ταξιδεύοντας: Νομοθεσία στο εξωτερικό
Τι πρέπει να ξέρουμε όταν οδηγούμε σε ξένες χώρες!

ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Οι Γερμανοί είναι χαλαροί όσον αφορά τα όρια ταχύτητας στην Autobahn, ωστόσο φροντίζουμε να έχουμε τον ήχο της εξάτμισης εκεί που πρέπει να είναι: ο ήχος εξάτμισης δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ξεπερνά τα όρια που καθορίζονται.

Ακούσαμε για αρκετά υψηλά πρόστιμα και ιστορίες τρόμου για αποκομιδές μοτοσυκλετών από ανθρώπους που προσπάθησαν να διασχίσουν με ανοιχτή εξάτμιση…

Επιπλέον, οι Γερμανοί δεν αγαπούν το “lane-splitting” (αλλαγή των λωρίδων κυκλοφορίας): απαγορεύεται από το νόμο και οι Γερμανοί οδηγοί είναι πολύ αυστηροί αν το δοκιμάσουμε.

Οι νέοι που θέλουν να πιούν μπύρα κατά το μεσημεριανό τους, να προσέχουν: τα όρια αλκοόλ στη Γερμανία είναι στο 0,05% (50 mg/100 ml αίμα), αλλά υπάρχει μηδενική ανοχή για αναβάτες κάτω των 21 ετών ή για εκείνους που δεν έχουν περισσότερα από δύο χρόνια εμπειρίας στην οδήγηση.

ΙΤΑΛΙΑ
Έχουμε οδηγήσει – αρκετοί Έλληνες – την μοτοσυκλέτα μας στην Ιταλία και μπορεί να εκπλαγούμε που υπάρχει η Ιταλική νομοθεσία για τις μοτοσυκλέτες. Αλλά υπάρχει, και μάλιστα είναι αρκετά αυστηρή.

Ξεκινώντας με το κράνος: μόνο κράνη που πληρούν το πρότυπο ECE 22-05 είναι εγκεκριμένα.

Η σφραγίδα/ετικέτα πρέπει να είναι επικολλημένη στο κράνος και να είναι διαθέσιμη για έλεγχο ανά πάσα στιγμή. Κάθε παράβαση μπορεί να επισύρει μεγάλο πρόστιμο και την επιπλέον δυνατότητα κατάσχεσης της μοτοσυκλέτας για μέχρι 90 ημέρες.

Ένα γιλέκο υψηλής ορατότητας είναι υποχρεωτικό, υπάρχουν διόδια στους περισσότερους αυτοκινητόδρομους και επιπλέον φόροι για το περιβάλλον σε πολλές πόλεις, αλλά η νομοθεσία είναι πολύπλοκη και διαφοροποιημένη – οπότε ίσως χρειαστεί να ζητήσουμε συμβουλές από τους ντόπιους αναβάτες. Παράξενα, υπάρχουν διαφορετικά όρια ταχύτητας για τους αρχάριους (λιγότερο από τρία χρόνια εμπειρίας): στους “μπλε” αυτοκινητόδρομους το όριο είναι 90 χλμ./ώρα αντί 110 χλμ./ώρα, στους “πράσινους” αυτοκινητόδρομους το όριο είναι 100 χλμ./ώρα αντί 130 χλμ./ώρα.

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
Ο νόμος για τις μοτοσυκλέτες στην Πορτογαλία είναι αυστηρός: δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε κάμερα ταμπλό ή κάμερα δράσης χωρίς κυβερνητική άδεια. Λόγω της νομοθεσίας περί απορρήτου, η καταγραφή και αποθήκευση πλάνων ανθρώπων επιτρέπεται μόνο αν έχουμε λάβει άδεια από τις Αρχές Προστασίας Δεδομένων της Πορτογαλίας. Τα πρόστιμα για παραβάσεις είναι σημαντικά (έως 1,500 ευρώ).

ΣΛΟΒΕΝΙΑ
Πριν απολαύσουμε τη θαυμάσια θέα της Σλοβενίας, φροντίζουμε να αγοράσουμε μια βινιέτα (αυτοκόλλητο διοδίων) – καθώς είναι υποχρεωτική σε όλους τους αυτοκινητόδρομους και δευτερεύοντες δρόμους – καθώς και ένα σετ εφεδρικών λαμπτήρων για τη μοτοσυκλέτα μας.

Και ίσως είναι καλό να έχουμε ένα μετρητικό όργανο, για να είμαστε ακριβείς: επειδή το παρκάρισμα στο πεζοδρόμιο επιτρέπεται, αλλά μόνο εάν αφήσουμε ακριβώς 1.60 μέτρα για να περάσουν οι πεζοί. Και κυρίως φροντίζουμε να μην παρκάρουμε εκεί που δεν πρέπει: η Σλοβενική αστυνομία είναι γνωστή για τη χρήση κλειδώματος τροχών σε μοτοσυκλέτες…

ΑΥΣΤΡΙΑ
Όπως και στη γειτονική χώρα, απαιτείται βινιέτα, (αυτοκόλλητο διοδίων), για τους περισσότερους αυτοκινητόδρομους και δευτερεύοντες δρόμους στην Αυστρία. Υπάρχουν επίσης διόδια για τη χρήση διάφορων σηράγγων και ορεινών δρόμων.

Η αυστριακή αστυνομία είναι γνωστή για τους συχνούς ελέγχους στα σύνορα. Οι μοτοσυκλέτες πρέπει επίσης να φέρουν ένα κιτ πρώτων βοηθειών με κατάλληλους επιδέσμους τραυμάτων, συσκευασμένους σε αδιάβροχη συσκευασία.

Όπως στην Πορτογαλία, η χρήση καμερών ταμπλό και δράσης απαγορεύεται λόγω της γενικής απαγόρευσης να καταγράφονται άνθρωποι χωρίς τη συναίνεσή τους. Δεν αναμένουμε προβλήματα σε απομονωμένες ορεινές περιοχές, αλλά μπορεί να θέλoυμε να τις κρύψουμε σε αστικές περιοχές.

Αν μας πιάσουν να καταγράφουμε με κάμερα, ενδέχεται να επιβληθεί σημαντικό πρόστιμο!
Επιπλέον, το προσπέρασμα γραμμών κυκλοφορίας στον αυτοκινητόδρομο επιτρέπεται μόνο όταν τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά είναι σε πλήρη ακινησία.

ΕΛΒΕΤΙΑ
Ένας πραγματικός παράδεισος για τις μοτοσυκλέτες οι διαδρομές στις Άλπεις, αλλά μια κόλαση για τους μοτοσικλετιστές, αν δεν τηρούμε αυστηρά τη νομοθεσία. Εκτός από τις απαγορεύσεις για τη διάσχιση των λωρίδων (ούτε καν αν η κυκλοφορία είναι ακινητοποιημένη σε φανάρια ή γέφυρες) και την οδήγηση δίπλα-δίπλα, δεν πρέπει πραγματικά να παραβιάσουμε το όριο ταχύτητας. Απλά δεν το κάνουμε.

Τα πρόστιμα είναι εισοδηματικά και τεράστια, ξεκινώντας από μερικές εκατοντάδες ευρώ και φτάνοντας ακόμη και σε χιλιάδες, με ποινή φυλάκισης για σοβαρές παραβάσεις ταχύτητας.

Για να γίνει ακόμα πιο δύσκολο, δεν μπορούμε με κανένα τρόπο να χρησιμοποιούμε συσκευές ανίχνευσης καμερών ταχύτητας – ούτε να τις έχουμε στο σύστημα πλοήγησής μας! Τα πρόστιμα για παραβάσεις είναι βαριά.

Η αστυνομία ελέγχει επίσης συνεχώς αν έχουμε αγοράσει την κατάλληλη βινιέτα (αυτοκόλλητο διοδίων), η οποία είναι υποχρεωτική στους περισσότερους αυτοκινητόδρομους και δευτερεύοντες δρόμους. Διόδια απαιτούνται επίσης για τη χρήση της Μεγάλης Σήραγγας του St. Bernhard και της Σήραγγας Munt la Schera.

Α, και δεν ξεχνάμε να κορνάρουμε όταν πλησιάζουμε σε τυφλή στροφή στα βουνά.

ΚΡΟΑΤΙΑ
Μπορούμε να είμαστε μάλλον σύντομοι για την Κροατία: είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε μαζί μας ένα επιπλέον σετ λαμπτήρων για τη μοτοσυκλέτα μας, και αν σκοπεύουμε να οδηγήσουμε στους αυτοκινητόδρομους, θα πρέπει να πληρώσουμε διόδιο – εκτός από τον αυτοκινητόδρομο στο Ζάγκρεμπ. Διάφορες σήραγγες και η γέφυρα στο νησί Κρκ επίσης χρεώνουν διόδια.

Πηγη www.motograndprix.gr

 

[angelthing]

Χρήσιμες πληροφορίες !

Σε προσωπικό επίπεδο να αναφέρω πως θεωρώ την κεντρική / δυτική Ευρώπη ιδιαίτερα περιοριστική για μοτο-ταξίδι πλέον και γι αυτό και δεν επισκέπτομαι τις χώρες αυτές εδώ και αρκετά χρόνια.

Σε αντίθεση, τις Βαλκανικές χώρες τις θεωρώ πιο "εύπεπτες" σε αυτό το θέμα, εξαιρουμένης της Σλοβενίας που κινείται (και) σε αυτόν τον τομέα σε κεντροΕυρωπαϊκά πρότυπα. Σαφώς και δεν μπορείς να κάνεις ότι σου κατέβει και εδώ, αλλά ακόμα τουλάχιστον στα κεντρικο-ανατολικά Βαλκάνια δεν επικρατεί η υστερία περιορισμών, ελέγχων και προστίμων που ευδοκιμούν πλέον σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

Σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία πάντα. Τα συμβάντα σε ταξίδια άλλων μπορεί να διαφέρουν.

 

[Kornillios]

Νομοθεσίες όπως τα ανακλαστικά αυτοκόλλητα στο κράνος που έχουν στην Γαλλία είναι λίγο άτοπο να εφαρμόζονται σε τουρίστες, ειδικά από τη στιγμή που είναι υποχρεωτική η χρήση ανακλαστικού γιλέκου δεν έχει νοήμα να κολλάς αυτοκόλλητα στο κράνος. Σχετικά με το σετ λαμπτήρων σε Σλοβενία και Κροατία, τι σημαίνει αυτό ρε παιδιά; Εννοούν επιπλέον προβολάκια πέραν των υφιστάμενων φωτών;