Από την πρωτη στιγμη που πατησα το ποδι μου στο Πηλιο,αρκετα χρονια πισω,ειδα έναν τοπο που θα μπορουσα ανετα να ζησω.Αυτη η πρασσιναδα,η φυση,τα χωριουδακια του σκαρφαλωμενα στις πλαγιες,το βουνο που βλεπει από παντου θαλασσα και ο χειμωνας που είναι τοσος οσο να μην τον βαριεσαι με κερδισαν.
Τις τελευταιες δυο τρεις φορες ειχα παει με παρεα και όταν πας με παρεα πας οπου παν οι αλλοι και όχι εκει που θες να πας.Ο Λαδωνας δεν εκατσε λογω καιρου,η μηχανη ηταν φορτωμενη και αφου ηταν που ηταν ετοιμη ειπα να πεταχτω ένα τριημερο μεχρι την χωρα των Κενταυρων.Σκοπος μου αυτή τη φορα να περασω αν ηταν δυνατον απ όλα τα χωρια του Πηλιου και ο ανοιξιατικος καιρος είναι ιδανικος για πολυωρη οδηγηση.
Παρασκευη αργα το απογευμα πριν παω να στησω την σκηνουλα μου ανεβηκα μια μεχρι τον Αγιο Λαυρεντιο ένα απο τα όχι και τοσο γνωστα χωρια μιας και δεν είναι σε καποιο περασμα.Ο κοσμος ειδικα αυτή την εποχη ελαχιστος και μια καλη ευκαρια για κουβεντα με τους ντοποιους.Εχει δυο τρια καλα μαγαζια αρκετα προσεγμενα για καφε και φαγητο.Ηπια την μπυριτσα μου και αφου τα ειπα ένα χερακι με τα σκυλια και τα γατια του χωριου ετοιμαστηκα να κατεβω προς τη θαλασσα.
Βγαινοντας από το χωριο μιας και το ψιλοβροχο που μια με επιανε μια με αφηνε σταματησε σκεφτηκα ότι ηταν καλη ευκαιρια για να πεταχτω μια μεχρι το χιονοδρομικο του Πηλιου.Η διαδρομη βατη χωματινη,το ανεβοκατεβασμα με πηρε καμμια ωριτσα με δυο στασεις για τσιγαρο,αλλα αξιζε πραγματικα ο κοπος.
Στο δρομο για τον χωριο βλεπεις αυτόν τον πλινθοκτιστο πυργο.Χρονια θελω να ρωτησω τι είναι και ποιος ο λογος που τον κρατανε ορθιο,με σκαλωσιες πλεον, αλλα ολο ξεχναω.
...
Τις τελευταιες δυο τρεις φορες ειχα παει με παρεα και όταν πας με παρεα πας οπου παν οι αλλοι και όχι εκει που θες να πας.Ο Λαδωνας δεν εκατσε λογω καιρου,η μηχανη ηταν φορτωμενη και αφου ηταν που ηταν ετοιμη ειπα να πεταχτω ένα τριημερο μεχρι την χωρα των Κενταυρων.Σκοπος μου αυτή τη φορα να περασω αν ηταν δυνατον απ όλα τα χωρια του Πηλιου και ο ανοιξιατικος καιρος είναι ιδανικος για πολυωρη οδηγηση.
Παρασκευη αργα το απογευμα πριν παω να στησω την σκηνουλα μου ανεβηκα μια μεχρι τον Αγιο Λαυρεντιο ένα απο τα όχι και τοσο γνωστα χωρια μιας και δεν είναι σε καποιο περασμα.Ο κοσμος ειδικα αυτή την εποχη ελαχιστος και μια καλη ευκαρια για κουβεντα με τους ντοποιους.Εχει δυο τρια καλα μαγαζια αρκετα προσεγμενα για καφε και φαγητο.Ηπια την μπυριτσα μου και αφου τα ειπα ένα χερακι με τα σκυλια και τα γατια του χωριου ετοιμαστηκα να κατεβω προς τη θαλασσα.
Βγαινοντας από το χωριο μιας και το ψιλοβροχο που μια με επιανε μια με αφηνε σταματησε σκεφτηκα ότι ηταν καλη ευκαιρια για να πεταχτω μια μεχρι το χιονοδρομικο του Πηλιου.Η διαδρομη βατη χωματινη,το ανεβοκατεβασμα με πηρε καμμια ωριτσα με δυο στασεις για τσιγαρο,αλλα αξιζε πραγματικα ο κοπος.
Στο δρομο για τον χωριο βλεπεις αυτόν τον πλινθοκτιστο πυργο.Χρονια θελω να ρωτησω τι είναι και ποιος ο λογος που τον κρατανε ορθιο,με σκαλωσιες πλεον, αλλα ολο ξεχναω.
...
