Ζεϊμπέκικος ή βαρύς καρσιλαμάς από τα Αλάτσατα Ερυθραίας, της Μικράς Ασίας.
Είναι χορός αντικριστός, χορεύεται πάντα από 2 ή και 4.
Όμως όταν ήρθαν οι πρόσφυγες στην κυρίως Ελλάδα μετά την καταστροφή, κάποιοι χόρευαν μόνοι τους γιατί είχαν χάσει τους δικούς τους και με αυτό τον τρόπο τους τιμούσαν. Χόρευαν νοητά με τον άνθρωπο που είχαν χάσει. Και έτσι με τα χρόνια ο ζεϊμπέκικος έφτασε να θεωρείται μοναχικός χορός.
(Οι άνθρωποι αυτοί γλεντούσαν, χόρευαν και τραγουδούσαν, παρά τις δυσκολίες που πέρασαν και αυτές που συνάντησαν. Με ένα δύο οργανάκια και τα βραδιά μετά το μεροκάματο έστηναν γλεντάκια να θυμηθούν τα παλιά αλλά και για να ξεχάσουν τον πόνο τους.
Από τις μουσικές τους γεννήθηκε το ρεμπέτικο.
Τσιφτεντέλι από την Ερυθραία Μικράς Ασίας