- Δημοσιεύσεις
- 17.836
- Περιοχή
- μαγευτική Μεσογειων (Αθήνα)
- Όνομα
- Στελιος Τζιανετοπουλος
- Περιοχή
- μαγευτική Μεσογειων (Αθήνα)
Ένα ταξιδάκι από μια παρέα ενός φόρουμ που δεν υπάρχει πια. Αποφασίστηκε λοιπόν το 2011 ένα road-trip περισσότερο τουριστικό και όχι βουνίσιο… Το πρόγραμμα είχε ήδη βγει από την προηγούμενη χρονιά, Σόφια – Βελιγράδι – Βουδαπέστη – Πράγα – Σάλτζμπουργκ – Τρέντο – Αγκόνα – Πάτρα.
Όπως για όλα τα πράγματα έτσι και για τα ταξίδια εσύ κανονίζεις αλλά Άλλος από ψηλά έχει το λόγο. Δέκα μέρες λοιπόν πριν την αναχώρηση κι ενώ όλοι μας είχαμε πληρώσει τις συμμετοχές μας, ένα απόγευμα σκάει κλήση στο κινητό από τον Κώστα….
- «Έλα, πρόβλημα»
- «Τι πρόβλημα καλέ;»
- «Τράκαρα»
- «ωωωχ είσαι καλά» τον ρώτησα ενώ είχα αρχίσει να καταλαβαίνω την κατάληξη.
- «Εγώ είμαι μια χαρά αλλά το μηχανάκι θέλει κανά μήνα για να φτιαχτεί!!!! Όμως το έχω σκεφτεί. Δύο λύσεις υπάρχουν. Ή θα έρθω μόνος μου με το αυτοκίνητο για να μην χάσω τις κρατήσεις ή δε θα έρθω καθόλου στην περίπτωση που θέλει να έρθει κάποιος άλλος.»
- «Ώπα Κωστάκη» του απαντώ. «Κάτσε να το σκεφτώ λιγάκι και σε παίρνω τηλέφωνο αύριο».
Σκέφτομαι…όλα καλά. Να έρθει με το αυτοκίνητο, θα έχει κάποιες ώρες καθυστέρηση μάλλον αλλά στην Ιταλία στην Autostrada για Αγκόνα αν έχει την κίνηση της αρκούδας θα πρέπει να φύγει από την προηγούμενη γιατί θα χάσει το πλοίο σίγουρα. Δε λένε όμως ότι το γυναικείο μυαλό «γεννάει»; Εκεί που το συζητάω με τη Βασούλα μου πετάει ένα «ευκολάκι»…
- «Τι πράγμα»; της λέω
- «Θα τον πάρεις εσύ συνεπιβάτη»!!!!
Τέλειο!!!! Καμμιά φορά τα απλά πράγματα είναι μπροστά μας αλλά δεν τα βλέπουμε. Την επόμενη μέρα λοιπόν τηλέφωνο στον Κώστα και λήξη συναγερμού.
Έτσι λοιπόν έφτασε η «πολυπόθητη» μέρα. Ραντεβού χαράματα στο γνωστό ταχυφαγείο μετά τα διόδια του Σχηματαρίου. Για σήμερα 800 plus χιλιόμετρα μέχρι τη Σόφια.
Όπως είναι φυσικό τα χαμόγελα και οι πλάκες είναι στο φόρτε τους. Κάπως έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε… Πρώτη στάση στη Λαμία να “μαζέψουμε” άλλον ένα ακόμη. Επόμενη στάση Κατερίνη στα ΣΕΑ όπου θα προστεθεί άλλος ένας στην παρέα.
Τελευταία στάση στα σύνορα όπου εκεί θα μας συναντήσουν κάποιοι από την Αλεξανδρούπολη (αυτοί όμως μόνο για καφέ!!!!). Μετά λοιπόν από την απαραίτητη στάση κι έχοντας μόνο 200 χιλιόμετρα μπροστά μας αρχίζουμε να είμαστε πιο χαλαροί.
Φτάσαμε λοιπόν στη Σόφια και στο Rodina hotel – το οποίο συστήνω ανεπιφύλακτα- σαν ένα ξενοδοχείο οικονομικό, με φυλασσόμενο χώρο στάθμευσης και σχετικά κοντά στο κέντρο της πόλης.
το συγκεκριμενο ξενοδοχειο το συστηνω ανεπιφυλακτα σαν φτηνο αλλά αρκετα καλο και με φυλασσομενο παρκινγκ...
συνεχιζεται...
Όπως για όλα τα πράγματα έτσι και για τα ταξίδια εσύ κανονίζεις αλλά Άλλος από ψηλά έχει το λόγο. Δέκα μέρες λοιπόν πριν την αναχώρηση κι ενώ όλοι μας είχαμε πληρώσει τις συμμετοχές μας, ένα απόγευμα σκάει κλήση στο κινητό από τον Κώστα….
- «Έλα, πρόβλημα»
- «Τι πρόβλημα καλέ;»
- «Τράκαρα»
- «ωωωχ είσαι καλά» τον ρώτησα ενώ είχα αρχίσει να καταλαβαίνω την κατάληξη.
- «Εγώ είμαι μια χαρά αλλά το μηχανάκι θέλει κανά μήνα για να φτιαχτεί!!!! Όμως το έχω σκεφτεί. Δύο λύσεις υπάρχουν. Ή θα έρθω μόνος μου με το αυτοκίνητο για να μην χάσω τις κρατήσεις ή δε θα έρθω καθόλου στην περίπτωση που θέλει να έρθει κάποιος άλλος.»
- «Ώπα Κωστάκη» του απαντώ. «Κάτσε να το σκεφτώ λιγάκι και σε παίρνω τηλέφωνο αύριο».
Σκέφτομαι…όλα καλά. Να έρθει με το αυτοκίνητο, θα έχει κάποιες ώρες καθυστέρηση μάλλον αλλά στην Ιταλία στην Autostrada για Αγκόνα αν έχει την κίνηση της αρκούδας θα πρέπει να φύγει από την προηγούμενη γιατί θα χάσει το πλοίο σίγουρα. Δε λένε όμως ότι το γυναικείο μυαλό «γεννάει»; Εκεί που το συζητάω με τη Βασούλα μου πετάει ένα «ευκολάκι»…
- «Τι πράγμα»; της λέω
- «Θα τον πάρεις εσύ συνεπιβάτη»!!!!
Τέλειο!!!! Καμμιά φορά τα απλά πράγματα είναι μπροστά μας αλλά δεν τα βλέπουμε. Την επόμενη μέρα λοιπόν τηλέφωνο στον Κώστα και λήξη συναγερμού.
Έτσι λοιπόν έφτασε η «πολυπόθητη» μέρα. Ραντεβού χαράματα στο γνωστό ταχυφαγείο μετά τα διόδια του Σχηματαρίου. Για σήμερα 800 plus χιλιόμετρα μέχρι τη Σόφια.




Όπως είναι φυσικό τα χαμόγελα και οι πλάκες είναι στο φόρτε τους. Κάπως έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε… Πρώτη στάση στη Λαμία να “μαζέψουμε” άλλον ένα ακόμη. Επόμενη στάση Κατερίνη στα ΣΕΑ όπου θα προστεθεί άλλος ένας στην παρέα.



Τελευταία στάση στα σύνορα όπου εκεί θα μας συναντήσουν κάποιοι από την Αλεξανδρούπολη (αυτοί όμως μόνο για καφέ!!!!). Μετά λοιπόν από την απαραίτητη στάση κι έχοντας μόνο 200 χιλιόμετρα μπροστά μας αρχίζουμε να είμαστε πιο χαλαροί.








Φτάσαμε λοιπόν στη Σόφια και στο Rodina hotel – το οποίο συστήνω ανεπιφύλακτα- σαν ένα ξενοδοχείο οικονομικό, με φυλασσόμενο χώρο στάθμευσης και σχετικά κοντά στο κέντρο της πόλης.


το συγκεκριμενο ξενοδοχειο το συστηνω ανεπιφυλακτα σαν φτηνο αλλά αρκετα καλο και με φυλασσομενο παρκινγκ...
συνεχιζεται...