- Δημοσιεύσεις
- 26.526
- Ηλικία
- 62
- Περιοχή
- Αγρινιο
- Μοτοσυκλέτα
-
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
- Όνομα
- ΜΙΧΑΛΗΣ
- Περιοχή
- ΑΓΡΙΝΙΟ
Η Έξοδος του Μεσολογγίου: Ένα ολοκαύτωμα της Επανάστασης
Τη νύχτα της 10ης προς 11η Απριλίου 1826, έλαβε χώρα η ηρωική, αλλά αιματοβαμμένη Έξοδος του Μεσολογγίου των υπό πολιορκία κατοίκων και αγωνιστών της πόλης. Πολλοί συγγραφείς την αναφέρουν και ως Ολοκαύτωμα του Μεσολογγίου. Η Έξοδος του Μεσολογγίου ήταν από τα πιο ηρωικά πεπραγμένα των αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης. Συνάμα, όμως, ήταν κι από τα μεγαλύτερα τραγικά γεγονότα του Αγώνα της Ανεξαρτησίας.
Ο ρόλος του Μεσολογγίου στην Επανάσταση
Τον Φεβρουάριο του 1821 ξέσπασε η Επανάσταση στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και τον Μάρτιο του 1821 στον Μοριά (Πελοπόννησος) κατά των επί σειρά αιώνων Οθωμανών Τούρκων κατακτητών. Το λάβαρο της Επανάστασης ανέμισε στο Μεσολόγγι στις 20 Μαΐου 1821. Η τοπική ηγεσία της Επανάστασης έκρινε τη θέση του Μεσολογγίου σημαντική κι έτσι όρισε την πόλη ως έδρα του Οργανισμού Δυτικής Χέρσου Ελλάδος, που αφορούσε τη διοίκηση της επαναστατημένης Ρούμελης (Στερεάς Ελλάδος) στις 9 Νοεμβρίου 1821.Το φθινόπωρο και τον χειμώνα του 1822 πραγματοποιήθηκε η πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου (25 Οκτωβρίου 1822 – 31 Δεκεμβρίου 1822) από τους Οθωμανούς Τούρκους. Επικεφαλής του τουρκικού στρατού ήταν ο Μεχμέτ Ρεσίτ Πασάς, ο επονομαζόμενος και Κιουταχής και ο Ομέρ Βρυώνης. Ο Κιουταχής μόλις είχε νικήσει τους Έλληνες επαναστάτες στο Πέτα, ανατολικά της Άρτας, ενώ ο Ομέρ Βρυώνης είχε ολοκληρώσει την κατάληψη του Σουλίου. Οι δύο τους ενώθηκαν κατά του Μεσολογγίου. Ηγέτες των Ελλήνων επαναστατών στο Μεσολόγγι ήταν ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο Μάρκος Μπότσαρης, ο Ανδρέας Λόντος και ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης.
Οι Τούρκοι πολιόρκησαν το Μεσολόγγι δύο μήνες χωρίς αποτέλεσμα κι έτσι έλυσαν την πολιορκία. Την επόμενη χρονιά, τα τουρκικά στρατεύματα με επικεφαλής τον Μουσταφά Πασά βάδισαν κατά του Μεσολογγίου. Όμως αναλώθηκαν χωρίς αποτέλεσμα στην ανεπιτυχή πολιορκία του Αιτωλικού, οπότε εγκαταλείφθηκε και η ιδέα μιας ακόμα πολιορκίας του Μεσολογγίου.
Έξοδος του Μεσολογγίου: Δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου
Τα τουρκικά στρατεύματα θα επέστρεφαν σύντομα στο ελεύθερο Μεσολόγγι. Το 1825 ο Κιουταχής συγκέντρωσε μεγάλο στρατό στη Λάρισα και βάδισε ξανά προς Αιτωλοακαρνανία. Στα τέλη Απριλίου του 1825 στρατοπέδευσε στην περιοχή και ξεκίνησε την πολιορκία του Μεσολογγίου. Ο Κιουταχής προσπάθησε να αποκλείσει τον ανεφοδιασμό της πόλης από στεριά και θάλασσα και πραγματοποιούσε συνεχείς επιθέσεις, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Οι πολιορκημένοι Μεσολογγίτες ήρθαν σε συνεννόηση με τον στρατηγό Γεώργιο Καραϊσκάκη. Ο Καραϊσκάκης διεξήγαγε πόλεμο φθοράς στα νώτα των στρατευμάτων του Κιουταχή. Τον Οκτώβριο του 1825 ο Κιουταχής από επιτιθέμενος κατέληξε αμυνόμενος!Η εμπλοκή των Αιγυπτίων στην Επανάσταση
Το 1824 ο Σουλτάνος Μαχμούτ Β’ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν σε δύσκολη θέση. Η ελληνική Επανάσταση είχε εδραιωθεί στη Ρούμελη, στο Μοριά και στα νησιά, οι επαναστάτες (παρά τις εμφύλιες συγκρούσεις τους) είχαν δική τους διοίκηση και αυτοδιάθεση μέσα από τις Εθνοσυνελεύσεις τους και ήδη είχε αναπτυχθεί στην Ευρώπη το φιλελληνικό ρεύμα. Ήδη από το 1823, ο Άγγλος υπουργός εξωτερικών Τζώρτζ Κάνινγκ είχε αναγνωρίσει σε λόγο του τους Έλληνες επαναστάτες ως εμπόλεμο έθνος που μάχεται για την ανεξαρτησία του, ενώ πλήθος Ευρωπαίων φιλελλήνων εθελοντών βοηθούσε τους επαναστάτες είτε οικονομικά, είτε στρατιωτικά στα πεδία των μαχών. Οι φιλέλληνες ωθούσαν τις κυβερνήσεις τους να παρακολουθήσουν με ενδιαφέρον το ελληνικό ζήτημα.Κάτω απ’αυτές τις δυσάρεστες για την Υψηλή Πύλη συνθήκες, ο Σουλτάνος έκανε συμφωνία με τον βαλή της Αιγύπτου Μοχάμεντ Αλί για στρατιωτική βοήθεια κατά των επαναστατών. Ο Μοχάμεντ Αλί θα έστελνε τον ικανότατο, δυνατό, εκπαιδευμένο από Γάλλους αξιωματικούς (από τους ναπολεόντιους πολέμους) στρατό της οθωμανικής Αιγύπτου. Επικεφαλής του θα ήταν ο θετός γιος του βαλή, ο ελληνικής καταγωγής, στρατάρχης Ιμπραήμ πασάς. Ο Ιμπραήμ με τον φοβερό στρατό και στόλο του κατέπνιξε αρχικά την Επανάσταση στην Κρήτη και στη συνέχεια στον Μοριά, όπου έκαψε και κατέστρεψε τα πάντα στο πέρασμά του, ενώ καλούσε τους επαναστάτες να τον προσκυνήσουν, κατά τα έτη 1824 – 1825. Η δύναμή του αποτελούνταν από 145 πλοία τουρκικά, αιγυπτιακά, αλγερινά και λιβυκά μεταγωγικά και λιβυκά σκάφη (κάποια με ευρωπαϊκές σημαίες), 8.000 Άραβες πεζικάριους, 1.200 ιππείς, 800 ατάκτους Τούρκους, τρόφιμα και πολεμοφόδια γαλλικής προέλευσης. Με την επέλαση του στρατηγού Ιμπραήμ, η Επανάσταση πια απειλούνταν να αφανιστεί εξ’ ολοκλήρου…
Έξοδος του Μεσολογγίου: Η συνέχεια της πολιορκίας του Μεσολογγίου
Αρχικά δεν προβλεπόταν στη συμφωνία Αιγυπτίων – Υψηλής Πύλης, αλλά τελικά αποφασίστηκε η συνδρομή του Ιμπραήμ στην πολιορκία του Μεσολογγίου, καθώς ο Κιουταχής αδυνατούσε να κατακτήσει την πόλη μόνος του και οι επιχειρήσεις θα ήταν χρονοβόρες. Ο Κιουταχής και ο Ιμπραήμ, αν και ανταγωνίζονταν ο ένας τον άλλον ως οι καλύτεροι στρατηγοί της Αυτοκρατορίας, θα συνεργάζονταν για την κατάκτηση του Μεσολογγίου.Με την άφιξη του στρατού του Ιμπραήμ, η πολιορκία ξανάρχισε σφοδρότερη. Παρ’ όλα αυτά, μέχρι τον Φεβρουάριο του 1826, οι Οθωμανοί δεν είχαν σημειώσει καμία επιτυχία. Ηγέτες των πολιορκημένων ήταν οι Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, Κίτσος Τζαβέλλας, Νότης Μπότσαρης και Νικόλαος Στουρνάρης. Ο ηρωικός ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης, πάντα κατάφερνε να σπάει την άμυνα του οθωμανικού στόλου και να εφοδιάζει το Μεσολόγγι με επιτυχία. Έτσι η άμυνα του Μεσολογγίου παρέμενε δυνατή.