- Δημοσιεύσεις
- 26.526
- Ηλικία
- 62
- Περιοχή
- Αγρινιο
- Μοτοσυκλέτα
-
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
- Όνομα
- ΜΙΧΑΛΗΣ
- Περιοχή
- ΑΓΡΙΝΙΟ
Εναλλακτικά μπροστινά
Ποιος ο λόγος ύπαρξης τους - Τι προσφέρουν |
Αυτό που ζωγραφίσαμε όμως, είναι επί της ουσίας η βασική φόρμα των μοτοσυκλετών, εδώ και έναν αιώνα περίπου, δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα στην δομική διάταξη, είτε πρόκειται για Royal Enfield του 1913, είτε για σημερινό Kawasaki Z900.
Ας εστιάσουμε τώρα στο ένα εκ των δύο ευθύγραμμων τμημάτων που σχεδιάσαμε, αυτό που αναπαριστά του πιρούνι, το οποίο συνηθίζουμε να αποκαλούμε “μπροστινό σύστημα”. Το μπροστινό σύστημα μιας μοτοσυκλέτας, είναι επιφορτισμένο με δύο ρόλους. Από τη μια αυτόν της κατεύθυνσης, με την έννοια του ότι ορίζει το στρίψιμο του μπροστινού τροχού και από την άλλη, με αυτόν της ανάρτησης, γιατί κάπως πρέπει να γίνεται η απόσβεση των δυνάμεων που ασκούνται από τον δρόμο αλλά και από τις μεταβολές της κινητική κατάστασης της μοτοσυκλέτας.
Ιστορικά, έχουν υπάρξει πολλές εφαρμογές και διατάξεις σε αυτό το πεδίο, είναι όμως το τηλεσκοπικό πιρούνι που επικράτησε έναντι όλων των άλλων. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά, με την μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα, στην BMW R12 του 1937 και έκτοτε, κερδίζοντας συνεχώς έδαφος, έφτασε να αποτελεί το “standard” μπροστινό σύστημα στον παγκόσμιο μοτοσυκλετιστικό χάρτη των κατασκευαστών.
Το τηλεσκοπικό πιρούνι, με μια όσο το δυνατόν απλοϊκή προσέγγιση, αποτελείται από δύο στελέχη, τα οποία έχουν ένα σταθερό και ένα ολισθαίνον τμήμα, με την έκταση και την συμπίεση να θυμίζουν τον τρόπο με τον οποίο “άνοιγαν” και “μάζευαν” τα παλιά τηλεσκόπια της ναυσιπλοΐας. Στο εσωτερικό τους, υπάρχει ελατήριο και υδραυλικός μηχανισμός ελαίου που ελέγχει την συμπίεση και την επαναφορά του ελατηρίου αυτού.
Ως σύστημα, έχει ένα πολύ μεγάλο προσόν, το ότι εκτελεί τις λειτουργίες της ανάρτησης και της κατεύθυνσης χωρίς να χρειάζεται ξεχωριστές εξωτερικές αρθρώσεις και μοχλισμούς. Ως εκ τούτων, το τηλεσκοπικό πιρούνι έχει –συγκριτικά με άλλα συστήματα- μικρότερο όγκο και βάρος.
Το μειονέκτημα του είναι ένα και εγγενές. Ότι οι δυνάμεις από την διεύθυνση και την ανάρτηση εφαρμόζονται ακριβώς στο ίδιο σύστημα και αυτό σημαίνει ότι υπάρχει αλληλεπίδραση.
Εδώ έρχονται λοιπόν τα εναλλακτικά μπροστινά συστήματα των οποίων ο κύριος και αντικειμενικός σκοπός είναι να διαχωρίσουν την εφαρμογή αυτών των δυνάμεων και να μειώσουν την αλληλεπίδραση αυτή. Με λίγα λόγια, ένα εναλλακτικό σύστημα στοχεύει στο να μην επηρεάζει η ανάρτηση του τροχού την διεύθυνση του, αλλά και το αντίστροφο.
Τα εναλλακτικά μπροστινά που έχουν παρουσιαστεί είναι πάρα πολλά, εμείς θα ασχοληθούμε με πέντε από αυτά τα οποία πέρασαν στην παραγωγή σε μοντέλα μοτοσυκλετών που μπορούσε και μπορεί ακόμα να αποκτήσει ο καθένας μας.
BMW Telelever
To Telelever της BMW αποτελεί σίγουρα το εναλλακτικό μπροστινό με την μεγαλύτερη εμπορική απήχηση, αφού έχει εφαρμοστεί σε δημοφιλείς σειρές μοτοσυκλετών της εταιρείας, μερικές εκ των οποίων, όπως τα R/GS, αποτελούν best seller στις κατηγορίες τους. Στο Telever υπάρχει τηλεσκοπικό πιρούνι, αλλά αυτό είναι παθητικό, χωρίς μηχανισμό ανάρτησης στο εσωτερικό του.
Στην γέφυρα του πιρουνιού αυτού, συνδέεται η κορυφή ενός ψαλιδιού σχήματος “A” το οποίο αρθρώνεται σε ειδικές βάσεις, πάνω απ΄τον κινητήρα. Από τον κινητήρα επίσης, ξεκινά να αναπτύσσεται ένα πλαίσιο που αποτελεί και τον συνδετικό κρίκο του μοτέρ με τον λαιμό του πιρουνιού. Ανάμεσα στον λαιμό και στο ψαλίδι, βρίσκεται μόνο αμορτισέρ, το οποίο εκτελεί τα χρέη της ανάρτησης. Ουσιαστικά το κινούμενο μέρος είναι μόνο το ψαλίδι σχήματος “Α”.
BMW Duolever
Το Duolever είναι η δεύτερη απόπειρά της BMW στα εναλλακτικά μπροστινά και βασίζεται στην διάταξη Hossack. Tο πιρούνι στην προκειμένη περίπτωση είναι ένα χυτό και ενιαίο τμήμα, το οποίο όμως δεν φτάνει ψηλά, για να ενωθεί μέσω του λαιμού με το πλαίσιο. Αντιθέτως, την στήριξη προσφέρουν δύο μικρά ψαλίδια σχήματος “A” τα οποία διατεταγμένα παράλληλα και σε μια απόσταση μεταξύ τους, αρθρώνουν στο πλαίσιο της μοτοσυκλέτας.
Ανάμεσα στα ψαλίδια αυτά, βρίσκεται και πάλι ενα μονό αμορτισέρ για την ανάρτηση του μπροστινού συστήματος. Η διεύθυνση του μπροστινού τροχού, γίνεται με ένα ομαξονικά (στην κάθετο περιστροφής του μπροστινού τροχού ) τοποθετημένο τιμόνι και έναν αρθρωτό σύνδεσμο. To Duolever, είναι ένα εναλλακτικό σύστημα στο οποίο ο διαχωρισμός ανάρτησης και διεύθυνσης, είναι πολύ εύληπτος και ξεκάθαρος.
Honda Goldwing 1800
Στην πιο πρόσφατη ανανέωση του luxury – touring μοντέλου της η Honda, εφήρμοσε για πρώτη φορά, ένα εναλλακτικό μπροστινό σύστημα. Η φιλοσοφία του βασίζεται επίσης στην Hossack διάταξη και μοιάζει σε πολλά σημεία με το Duolever της BMW.
Έχουμε και εδώ ένα μασίφ πιρούνι, δύο αρθρωτά ψαλίδια και ένα αμορτισέρ, η μεγάλη διαφορά όμως έγκειται στο ότι το τιμόνι δεν είναι ομοαξονικά τοποθετημένο στον άξονα περιστροφής του μπροστινού τροχού, αλλά βρίσκεται πιο πίσω και η διεύθυνση επιτυγχάνεται μέσω δύο παράλληλων αξόνων που σχηματίζουν ένα παραλληλόγραμμο μεταξύ του τιμονιού και της βάσης στήριξης στο πιρούνι.
Συνεχιζεται......