Red Shogun
well know member
- Δημοσιεύσεις
- 3.878
- Ηλικία
- 26
- Περιοχή
- Βόλος
- Μοτοσυκλέτα
-
Suzuki FL125
Suzuki V-Strom 650
- Όνομα
- Τάσος
- Περιοχή
- Βόλος
Γύρισα σήμερα το πρωί στον Βόλο. Στις 9μιση έφτασα στο σπίτι, ξεκινώντας στις 8 απο το χωριό. Νομίζω ήρθε η ώρα να γράψω το πρώτο μου ταξιδιωτικό εδω μέσα, έτσι δεν είναι; Πάμε λοιπόν!
Και επειδή είναι πολλές οι φωτογραφίες το ίδιο και οι σκέψεις μου, θα πάρει 2 πόστς...μπορεί και 3.
Ξεκίνησα την Τρίτη πρωί πρωί. Στις 6:00 ΑΜ έβαλα ξυπνητήρι και ξεκίνησα να ετοιμάζομαι. Όλα ήτανε στην θέση τους, μόνο να βάλω το μπουφάν, τα γάντια και το κράνος έμενε. Στάση σε περίπτερο για τσιγάρα και στις 7:30 ήδη βρισκόμουν στην εθνική για Λάρισα.
(Στάση για να πάρω τηλέφωνο στο χωριό να τους πω οτι ξεκινάω και θα βρίσκομαι εκεί σε λιγότερο απο 2 ώρες)
Η εθνική είχε λίγη κίνηση σχετικά. Περισσότερο νταλίκες υπήρχανε που πηγαίνανε προς Θεσσαλονίκη, Κατερίνη και Λάρισα. Ή και ποιος ξέρει που πηγαίνανε. Δεν ήμουν ο μόνος "ταξιδιώτης" λοιπόν στον δρόμο.
Σε περίπου μισή ώρα βρισκόμουν στην Λάρισα. Ταχύτητα σταθερή 95 km/h στον δρόμο...και γιατί να μην το πατήσω και λίγο; Το κοντέρ έδειξε 120 σε ένα σημείο πριν τα διόδια οπού και μετά μείωσα ταχύτητα προφανώς. Στις 8:00 ΑΜ βρισκόμουν στην Λάρισα! Μπήκα κέντρο να γεμίσω βενζίνη και πήρα τον περιφερειακό προς τα πάνω για να βγω Τύρναβο μέσω εθνικής.
Φεύγωντας απο την Γιάννουλη και την Λάρισα και πηγαίνοντας προς τον Τύρναβο σιγά σιγά. Ευθεία όλο είναι η νέα εθνική προς Ελασσόνα.
Και χωρίς να το καταλάβω βρισκόμουν ήδη στον δρόμο για το Μεσοχώρι, το χωριό μου.
Η άσφαλτος για επαρχιακό δρόμο ήτανε πολύ καλύτερη απο ότι την περίμενα! Καλύτερη σε σχέση με μερικά σημεία του Πηλίου μάλιστα...και το ίδιο ισχυεί και για όλα τα μέρη στα οποια πήγα βόλτα μέχρι και στο Λιβάδι Ολύμπου.
Και τελικά έφτασα στο χωριό! Οπου και εκεί κάθησα να πιω έναν ελληνικό απο τα χεράκια της γιαγιάς υπό την δροσιά της κλιματαριάς απο πάνω μας! Σταφυλάκι κανείς;
Και φυσικά δεν μπορείς να λέγεσαι έλληνας αν δεν πας στο χωριό και δεν πλύνεις αμάξι/μηχανή/μηχανάκι! Του έριξα ένα πλύσιμο και έριξα πάλι λίγο σπρει αλυσίδας για να είμαστε σίγουροι. Επίσης έλυσα την εξάτμιση (όχι το τελικό) και την γυάλισα.
Ο παππούς μου χάζευε το μηχανάκι. Το κοιτούσε απο τα λάστιχα μέχρι τους καθρέπτες. Τα τελευταία πιο "σύγχρονα" μηχανάκια που είχε υπόψιν του ήτανε το GLX90, Astrea Prima 100 και Max 100 απο το 1994. Του έκανε μεγάλη εντύπωση το οτι "δείχνουν μηχανές πλέον τα μηχανάκια" όπως και το οτι έχει δισκόφρενο μπροστά και είναι 125 με "ιντζέκτορα" όπως το είπε. "Κάποτε 125 κυβικά θεωρούσαν τις μηχανές. Μόνο εως 100 κυβικά έβγαιναν τα παπάκια τότε." μου είπε. Με ρώτησε πόσο πιάνει τελικές στον δρόμο, τον είπα μεταξύ 110 και 120 και σε ελαφριά ανηφόρα σε εθνική κρατάει σταθερά 90. Δεν πίστευε στα μάτια του και στα αύτια του...το 1990-1994 ήρθε σε επαφή με την τεχνολογία του 2008..."έχει και ηλεκτρονική ή πλατίνες;" με ρώτησε. Όταν του εξήγησα οτι έχει εγκέφαλο κανονικό όπως οι μεγάλες μηχανές και τα αυτοκίνητα έπαθε την πλάκα του. "Τα χρόνια σου να είχα να γυρνούσα τον κόσμο πάλι".
Η ώρα πέρασε. Καθήσαμε φάγαμε σπανακόπιτα (οι πίτες που φτιάχνουν οι γιαγιάδες είναι 10 φορές πιο νόστιμες, νόμος). Το μερημέρι ξεκίνησε να συννεφιάζει σιγά σιγά. Είχανε πει εξάλλου οτι ο καιρός θα χαλούσε για λίγο. Έριξα έναν ύπνο και το απόγευμα που σηκώθηκα πήγα μια βόλτα προς το Βλαχογιάννι το δίπλα χωριό που έχει μια μικρή αλλά όμορφη διαδρομή μέσα απο την φύση.
Βουνά, λιβάδια, συννεφιά, άσφαλτος. Δεν φαίνεται να λέει όχι πουθενά το 125.
Ο καιρός παραέγινε απειλητικός...γύρισα πίσω λοιπόν, μιας και εκεί πέρα αμα πιάσει βροχή πιάνει γερή βροχή. Δεν γνωρίζω και τα μέρη καλά συνεπώς γύρισα πίσω στο χωριό. Έβαλα το μηχανάκι κάτω απο το υπόστεγο που ήτανε για το αμάξι του παππού κάποτε. Ούτε βροχή να το πειράξει ούτε τίποτα.
Καθώς γυρνούσα στο χωριό με σταματήσανε κάτι αστυνομικοί που είχανε μπλόκο. Το πραγματικό αστείο είναι οτι το Suzuki δεν έχει πινακίδες ούτε απο Βόλο, ούτε απο Λάρισα ούτε απο κάπου εκεί κοντά...ανάθεμα οι πινακίδες απο Τρίπολη είναι (το 2008 με 2009 στον Βόλο δεν είχανε πινακίδες για μοτοσυκλέτες απο 125 και πάνω και έστειλε η Τρίπολη).
- Μα καλά απο είσαι εσυ;
- Απο Βόλο είμαι
- Καλά χάθηκες εδω πάνω;
- Είναι το χωριό μου εδω έχω τον παππού και την γιαγιά εδω πέρα
- Σε έβγαλε το εργαλείο μέχρι εδω;
- Suzuki γαρ...
- Μπράβο κουράγιο...
Έδειξα δίπλωμα και ασφάλεια και πήγα πίσω σπίτι. Στον δρόμο προς το σπίτι ήτανε η φάση που οδηγούσα και απο τους καθρέπτες έβλεπα κεραυνούς και σύννεφα να πλησιάζουν σιγά σιγά. Ωραία εμπειρία...
Το βραδάκι σπίτι με τους παππούδες παρέα με ριζογαλάκι (πεντανόστιμο επίσης) και κατά τις 11 ύπνο. Την επόμενη μέρα είχα εκδρομούλα!
Και επειδή είναι πολλές οι φωτογραφίες το ίδιο και οι σκέψεις μου, θα πάρει 2 πόστς...μπορεί και 3.
Ξεκίνησα την Τρίτη πρωί πρωί. Στις 6:00 ΑΜ έβαλα ξυπνητήρι και ξεκίνησα να ετοιμάζομαι. Όλα ήτανε στην θέση τους, μόνο να βάλω το μπουφάν, τα γάντια και το κράνος έμενε. Στάση σε περίπτερο για τσιγάρα και στις 7:30 ήδη βρισκόμουν στην εθνική για Λάρισα.
(Στάση για να πάρω τηλέφωνο στο χωριό να τους πω οτι ξεκινάω και θα βρίσκομαι εκεί σε λιγότερο απο 2 ώρες)
Η εθνική είχε λίγη κίνηση σχετικά. Περισσότερο νταλίκες υπήρχανε που πηγαίνανε προς Θεσσαλονίκη, Κατερίνη και Λάρισα. Ή και ποιος ξέρει που πηγαίνανε. Δεν ήμουν ο μόνος "ταξιδιώτης" λοιπόν στον δρόμο.
Σε περίπου μισή ώρα βρισκόμουν στην Λάρισα. Ταχύτητα σταθερή 95 km/h στον δρόμο...και γιατί να μην το πατήσω και λίγο; Το κοντέρ έδειξε 120 σε ένα σημείο πριν τα διόδια οπού και μετά μείωσα ταχύτητα προφανώς. Στις 8:00 ΑΜ βρισκόμουν στην Λάρισα! Μπήκα κέντρο να γεμίσω βενζίνη και πήρα τον περιφερειακό προς τα πάνω για να βγω Τύρναβο μέσω εθνικής.
Φεύγωντας απο την Γιάννουλη και την Λάρισα και πηγαίνοντας προς τον Τύρναβο σιγά σιγά. Ευθεία όλο είναι η νέα εθνική προς Ελασσόνα.
Και χωρίς να το καταλάβω βρισκόμουν ήδη στον δρόμο για το Μεσοχώρι, το χωριό μου.
Η άσφαλτος για επαρχιακό δρόμο ήτανε πολύ καλύτερη απο ότι την περίμενα! Καλύτερη σε σχέση με μερικά σημεία του Πηλίου μάλιστα...και το ίδιο ισχυεί και για όλα τα μέρη στα οποια πήγα βόλτα μέχρι και στο Λιβάδι Ολύμπου.
Και τελικά έφτασα στο χωριό! Οπου και εκεί κάθησα να πιω έναν ελληνικό απο τα χεράκια της γιαγιάς υπό την δροσιά της κλιματαριάς απο πάνω μας! Σταφυλάκι κανείς;
Και φυσικά δεν μπορείς να λέγεσαι έλληνας αν δεν πας στο χωριό και δεν πλύνεις αμάξι/μηχανή/μηχανάκι! Του έριξα ένα πλύσιμο και έριξα πάλι λίγο σπρει αλυσίδας για να είμαστε σίγουροι. Επίσης έλυσα την εξάτμιση (όχι το τελικό) και την γυάλισα.
Ο παππούς μου χάζευε το μηχανάκι. Το κοιτούσε απο τα λάστιχα μέχρι τους καθρέπτες. Τα τελευταία πιο "σύγχρονα" μηχανάκια που είχε υπόψιν του ήτανε το GLX90, Astrea Prima 100 και Max 100 απο το 1994. Του έκανε μεγάλη εντύπωση το οτι "δείχνουν μηχανές πλέον τα μηχανάκια" όπως και το οτι έχει δισκόφρενο μπροστά και είναι 125 με "ιντζέκτορα" όπως το είπε. "Κάποτε 125 κυβικά θεωρούσαν τις μηχανές. Μόνο εως 100 κυβικά έβγαιναν τα παπάκια τότε." μου είπε. Με ρώτησε πόσο πιάνει τελικές στον δρόμο, τον είπα μεταξύ 110 και 120 και σε ελαφριά ανηφόρα σε εθνική κρατάει σταθερά 90. Δεν πίστευε στα μάτια του και στα αύτια του...το 1990-1994 ήρθε σε επαφή με την τεχνολογία του 2008..."έχει και ηλεκτρονική ή πλατίνες;" με ρώτησε. Όταν του εξήγησα οτι έχει εγκέφαλο κανονικό όπως οι μεγάλες μηχανές και τα αυτοκίνητα έπαθε την πλάκα του. "Τα χρόνια σου να είχα να γυρνούσα τον κόσμο πάλι".
Η ώρα πέρασε. Καθήσαμε φάγαμε σπανακόπιτα (οι πίτες που φτιάχνουν οι γιαγιάδες είναι 10 φορές πιο νόστιμες, νόμος). Το μερημέρι ξεκίνησε να συννεφιάζει σιγά σιγά. Είχανε πει εξάλλου οτι ο καιρός θα χαλούσε για λίγο. Έριξα έναν ύπνο και το απόγευμα που σηκώθηκα πήγα μια βόλτα προς το Βλαχογιάννι το δίπλα χωριό που έχει μια μικρή αλλά όμορφη διαδρομή μέσα απο την φύση.
Βουνά, λιβάδια, συννεφιά, άσφαλτος. Δεν φαίνεται να λέει όχι πουθενά το 125.
Ο καιρός παραέγινε απειλητικός...γύρισα πίσω λοιπόν, μιας και εκεί πέρα αμα πιάσει βροχή πιάνει γερή βροχή. Δεν γνωρίζω και τα μέρη καλά συνεπώς γύρισα πίσω στο χωριό. Έβαλα το μηχανάκι κάτω απο το υπόστεγο που ήτανε για το αμάξι του παππού κάποτε. Ούτε βροχή να το πειράξει ούτε τίποτα.
Καθώς γυρνούσα στο χωριό με σταματήσανε κάτι αστυνομικοί που είχανε μπλόκο. Το πραγματικό αστείο είναι οτι το Suzuki δεν έχει πινακίδες ούτε απο Βόλο, ούτε απο Λάρισα ούτε απο κάπου εκεί κοντά...ανάθεμα οι πινακίδες απο Τρίπολη είναι (το 2008 με 2009 στον Βόλο δεν είχανε πινακίδες για μοτοσυκλέτες απο 125 και πάνω και έστειλε η Τρίπολη).
- Μα καλά απο είσαι εσυ;
- Απο Βόλο είμαι
- Καλά χάθηκες εδω πάνω;
- Είναι το χωριό μου εδω έχω τον παππού και την γιαγιά εδω πέρα
- Σε έβγαλε το εργαλείο μέχρι εδω;
- Suzuki γαρ...
- Μπράβο κουράγιο...
Έδειξα δίπλωμα και ασφάλεια και πήγα πίσω σπίτι. Στον δρόμο προς το σπίτι ήτανε η φάση που οδηγούσα και απο τους καθρέπτες έβλεπα κεραυνούς και σύννεφα να πλησιάζουν σιγά σιγά. Ωραία εμπειρία...
Το βραδάκι σπίτι με τους παππούδες παρέα με ριζογαλάκι (πεντανόστιμο επίσης) και κατά τις 11 ύπνο. Την επόμενη μέρα είχα εκδρομούλα!
Bike
:D
k
