ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ ?

[maik900]

Θερμικό στρες: Τι συμβαίνει στον οργανισμό σας, σε αυτό τον πρωτόγνωρο παγκόσμιο καύσωνα​

Η θερμοκρασία είναι πολύ υψηλή και το σώμα μας κυριολεκτικά δεν αντέχει, σύμφωνα με την επιστήμη​

Εάν η εποχή του ζεστού καιρού δοκιμάζει την υπομονή σας και καταναλώνει την ενέργειά σας φέτος, δεν είστε μόνοι – οι θερμοκρασίες έχουν ήδη ξεπεράσει τους 100 βαθμούς σε πολλές περιοχές αυτό το καλοκαίρι και νέα έρευνα δείχνει ότι μπορεί να είναι κυριολεκτικά πολύ ζεστό για να αντέξουν τα σώματά μας.​

Το ανθρώπινο σώμα παλεύει να διαχειριστεί τη ζέστη και πρέπει να εργαστεί σκληρότερα για να παραμείνει δροσερό σύμφωνα με μια μικρή μελέτη από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Roehampton στην Αγγλία.

Η ερευνητική ομάδα, βασισμένη σε μια προηγούμενη μελέτη, μέτρησε διάφορες μετρήσεις υγείας 13 ενηλίκων εθελοντών που υποβλήθηκαν σε μια ώρα ανάπαυσης υπό διαφορετικές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, που κυμαίνονταν από 82 βαθμούς Φαρενάιτ έως 122 βαθμούς.

Η ομάδα κατέγραψε τις θερμοκρασίες του πυρήνα και του δέρματος των εθελοντών, καθώς και την αρτηριακή πίεση, τον καρδιακό ρυθμό και τον ρυθμό αναπνοής τους. Διαπίστωσαν ότι ο μεταβολικός ρυθμός των συμμετεχόντων αυξήθηκε σε θερμοκρασίες 104 βαθμών, ειδικά όταν αυτή η θερμοκρασία συνδυαζόταν με υψηλή υγρασία.

54 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτεθεί σε επικίνδυνα επίπεδα ζέστης τις τελευταίες ημέρεςΤα ευρήματα υποδεικνύουν ότι το ανθρώπινο σώμα πρέπει να εργαστεί πολύ πιο σκληρά για να διατηρείται δροσερό σύμφωνα με την έρευνα που παρουσιάστηκε από τις 4 έως τις 7 Ιουλίου στο ετήσιο συνέδριο της Εταιρείας Πειραματικής Βιολογίας του 2023 στο Εδιμβούργο της Σκωτίας.

Αυτά είναι άσχημα νέα καθώς συνεχίζουν να καταγράφονται θερμοκρασίες άνω του μέσου όρου παγκοσμίως και αναμένεται να επιδεινωθούν όσο περνάει το καλοκαίρι.

Οι προειδοποιήσεις για τη θερμότητα έχουν σαρώσει τις ΗΠΑ και την Ευρώπη
Οι θερμοκρασίες έχουν ήδη ξεπεράσει τους 40 βαθμούς αυτό το καλοκαίρι στις ΗΠΑ. Τον περασμένο μήνα, το Τέξας γνώρισε ένα θανατηφόρο κύμα καύσωνα, με ορισμένες πόλεις να καταγράφουν θερμοκρασίες άνω των 110 βαθμών. Και ο ανιχνευτής κινδύνου θερμότητας της Washington Post σημειώνει ότι περισσότεροι από 54 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτεθεί σε επικίνδυνα επίπεδα ζέστης τις τελευταίες ημέρες, προειδοποιώντας για θερμοκρασίες άνω των 100 βαθμών σε πολιτείες όπως η Αριζόνα, η Λουιζιάνα και η Φλόριντα.

Φέτος έχει ήδη σπάσει τα ρεκόρ για προειδοποιήσεις για υπερβολική ζέστη και τα υψηλά πάνω από το μέσο όρο αναμένεται να συνεχιστούν και το υπόλοιπο καλοκαίρι, σύμφωνα με μετεωρολογικούς οργανισμούς όπως η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία.
Η ζέστη δεν είναι ο μόνος παράγοντας που πρέπει να ανησυχείτε όταν πρόκειται για την ασφάλεια του καλοκαιριού. Η υψηλή υγρασία σε συνδυασμό με την υψηλή θερμοκρασία δημιουργεί ένα φαινόμενο γνωστό ως συνθήκες «υγρού βολβού», το οποίο μπορεί να είναι θανατηφόρο.

Στις περισσότερες ζεστές καιρικές συνθήκες, μπορούμε να δροσίσουμε το σώμα μας ιδρώνοντας, απελευθερώνοντας την υπερβολική θερμότητα καθώς η υγρασία εξατμίζεται από το δέρμα. Αλλά όταν η σχετική υγρασία ξεπερνά το 95% και οι θερμοκρασίες είναι 88 βαθμούς ή υψηλότερες, υπάρχει υπερβολική υγρασία στον αέρα για να εξατμιστεί ο ιδρώτας. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να συσσωρευτεί θερμικό στρες, το οποίο μπορεί να επιδεινώσει τον κίνδυνο σοβαρών προβλημάτων υγείας όπως η θερμοπληξία.

Τα σημάδια του θερμικού στρες ξεκινούν με την αφυδάτωση, η οποία μπορεί να προκαλέσει κόπωση και κράμπες και να κλιμακωθεί σε θερμική εξάντληση, που περιλαμβάνει πόνους, ναυτία και πυρετό.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[maik900]

Ο μπαμπουίνος που εργαζόταν στον σιδηρόδρομο και δεν έκανε ποτέ λάθος​

Εργάστηκε για εννέα χρόνια​

Την δεκαετία του 1880, ένας σιδηροδρομικός σηματωρός με πρόσθετα πόδια, ο James Edwin Wide, επισκέφτηκε μια πολυσύχναστη αγορά της Νότιας Αφρικής, όταν πρόσεξε κάτι εντυπωσιακό. Έναν μπαμπουίνο να οδηγεί μια βοϊδάμαξα. Εντυπωσιασμένος από τις δεξιότητές του, τον αγόρασε, του έδωσε το όνομα Jack και εκτός από κατοικίδιο τον έκανε και βοηθό του.​

Χρειαζόταν άλλωστε βοήθεια. Αρκετά χρόνια νωρίτερα είχε χάσει και τα δυο του πόδια σε εργατικό ατύχημα, κάτι που έκανε την απόσταση των 800 μέτρων που είχε να διανύσει καθημερινά μέχρι τον σιδηροδρομικό σταθμό αρκετά δύσκολη. Το πρώτο πράγμα που εκπαίδευσε τον μπαμπουίνο να κάνει ήταν να τον σπρώχνει από και προς τη δουλειά μέσα σε ένα καροτσάκι. Σύντομα, ο Jack βοηθούσε επίσης στις δουλειές του σπιτιού, σκούπιζε πατώματα και έβγαζε τα σκουπίδια.

Αλλά εκεί που τα κατάφερε καλύτερα ήταν στον σιδηροδρομικό σταθμό. Όταν τα τρένα προσέγγιζζαν τον σταθμό, σφύριζαν συγκεκριμένες φορές ώστε ειδοποιήσουν τον σταθμάρχη ποια τροχία έπρεπε να αλλάξει. Ο μπαμπούινος κοίταζε τον Wide και αντέγραψε τις κινήσεις τους, ξεκινώντας να τραβάει ο ίδιος τους μοχλούς.

Δεν πέρασε πολύς καιρός και ο Wide χαλάρωσε και άφησε σε εκείνον την δουλειά. Τον εκπαίδευσε τόσο καλά, που πολλές φορές καθόταν στην καμπίνα ταϊζοντας τα πουλιά του, ενώ ο μπαμπούινος δεμένος με αλυσίδα, χειριζόταν τους μοχλούς. Μια ημέρα ένας υπέρκομψος επιβάτης κοίταξε έξω από το παράθυρο και είδε τον μπαμπουίνο να κάνει την δουλειά και όχι έναν άνθρωπο. Παραπονέθηκε λοιπόν στις σιδηροδρομικές αρχές. Δεν απέλυσαν τον Wide, αλλά προτίμησαν να κάνουν ένα τεστ στις ικανότητες του μπαμπουίνου. Και φυσικά έμειναν έκπληκτοι.

Οι δυο τους είχαν μια πολύ αγαπημένη σχέση. Ένας επιστάτης που πέρασε από τον σιδηροδρομικό σταθμό έγραψε πως «Ήταν πολύ συγκινητικό να βλέπω την αγάπη του για τον κύριό του. Καθώς πλησίασα, κάθονταν και οι δύο στο καρότσι. Τα χέρια του μπαμπουίνου ήταν γύρω από το λαιμό του κυρίου του, με το ένα να χαϊδεύει το πρόσωπο του Wide».

Στον Jack δόθηκε επίσημα αριθμός εργασίας και πληρωνόταν 20 σεντς την ημέρα και μισό μπουκάλι μπύρα την εβδομάδα. Πέθανε το 1890, από φυματίωση. Εργάστηκε στον σιδηροδρομικό σταθμό για εννέα χρόνια και δεν έκανε ποτέ λάθος, κάτι που δείχνει ότι η τελειότητα δεν είναι αποκλειστικά χαραρακτηριστικό των ανθρώπων.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[maik900]

Το χρώμα που θα σώσει τον πλανήτη από την υπερθέρμανση​

Mπορεί να αντανακλά έως και το 98 τοις εκατό της ηλιακής ακτινοβολίας, μειώνοντας τις εσωτερικές θερμοκρασίες και την ανάγκη για κλιματισμό​

Οι επιστήμονες δημιούργησαν την πιο λευκή μπογιά όλων των εποχών—και μπορεί να βοηθήσει στην ψύξη του πλανήτη - Όπως έλεγε και στη διαφήμιση "το λευκότερο λευκό"​

Μερικά χρόνια αφότου ο κόσμος ανακάλυψε το vantablack, ένα υλικό που μπορεί να απορροφήσει σχεδόν όλο το φως, μια νέα απόχρωση έχει εμφανιστεί στην άλλη άκρη του φάσματος: μια λευκή μπογιά - ένα λευκό τόσο ανακλαστικο που θα μπορούσε μια μέρα να δώσει λύση στην κλιματική κρίση.

Σύμφωνα με τους New York Times, μια ομάδα του Πανεπιστημίου Purdue με επικεφαλής τον καθηγητή μηχανολογίας Xiulin Ruan έφτιαξε μια εξαιρετικά λευκή επίστρωση που μπορεί να αντανακλά έως και το 98 τοις εκατό των ακτίνων του ήλιου. Εάν χρησιμοποιηθεί σε στέγες, θα μπορούσε να μειώσει δραματικά τις εσωτερικές θερμοκρασίες που συνήθως θερμαίνονται από την απορρόφηση θερμότητας. Στην επιφάνειά του, το χρώμα μπορεί να είναι έως και 13 βαθμούς Κελσίου πιο κρύο από τον αέρα του περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια της ημέρας και έως και -7 πιο κρύο τη νύχτα.

«Είναι πιο ισχυρό από τα κεντρικά κλιματιστικά που χρησιμοποιούνται στα περισσότερα σπίτια».

Η μαύρη άσφαλτος, για παράδειγμα, θα μπορούσε να καίει κάτω από τον μεσημεριανό ήλιο, ενώ το χρώμα θα μπορούσε να είναι δροσερό στην αφή! Το μείγμα, το οποίο περιέχει θειικό βάριο, διασκορπίζει επίσης το φως, πράγμα που σημαίνει ότι θα βλέπεις καθαρά.
Τα χρώματα που αντανακλούν τη θερμότητα δεν είναι νέα, αλλά η συνταγή Purdue είναι ένα σημαντικό χτύπημα στην απόδοση που έχει τη δυνατότητα να μειώσει το κόστος ψύξης. Θα πρέπει, φυσικά, να χρησιμοποιηθεί σε στέγες που μπορούν να δεχτούν βαφή. Είναι επίσης πιθανό η συσσώρευση βρωμιάς να επηρεάσει την απόδοση με την πάροδο του χρόνου — τουλάχιστον μέχρι να καθαριστεί.

Ο Purdue ανέπτυξε πρόσφατα μια ελαφρύτερη έκδοση του χρώματος, η οποία θα μπορούσε να έχει εφαρμογές σε επιστρώσεις αυτοκινήτων, υποδήματα και ρούχα. Μπορεί να είναι εμπορικά διαθέσιμο τον επόμενο χρόνο.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[maik900]

Ο άνθρωπος που έσωσε πάνω από 300 χιλιάδες Έλληνες στην καταστροφή της Σμύρνης​

Ο Αμερικανός που συνέτισε τους Έλληνες​

Η Σμύρνη ήταν μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και ήταν αμιγώς ελληνική. Δυστυχώς, εκεί γράφτηκε το τελευταίο κεφάλαιο της Μικρασιατικής Καταστροφής, με πολλούς Έλληνες τις πόλεις να χάνουν την ζωή τους και ακόμα περισσότερους να αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο τους.​

Αυτό που δεν ξέρουμε είναι η ιστορία του Asa Kent Jennings, ενός Αμερικανού πάστορα που το 1922 βρέθηκε στη Σμύρνη, αναλαμβάνοντας τη διοίκηση της Χριστιανικής Αδελφότητας Νέων. Και κατάφερε να ενορχηστρώσει μια από τις πιο εντυπωσιακές περιπτώσεις μαζικής διάσωσης ανθρώπων στην ιστορία.

Ο Jennings έγινε ο ήρωας που κανείς δεν περίμενε. Το ύψος του ξεπερνούσε με το ζόρι το 1,5 μέτρο και το σώμα του ήταν κυρτό από παλιότερη ασθένεια. Επίσης είχε μόλις φτάσει στην πόλη και δεν την ήξερε τόσο καλά, ούτε τους ανθρώπους της.
Στα μέσα Σεπτεμβρίου οι εθνικιστές του Κεμάλ και ξεκίνησαν να εκτελούν τους χριστιανούς κατοίκους της, τους Αρμένιους και τους Έλληνες. Η Σμύρνη άλλωστε ήταν μια πολύγλωσση πόλη, όπου ζούσαν μαζί για αιώνες, Τούρκοι, Έλληνες, Αρμένιοι, Εβραίοι και Ευρωπαίοι, ωστόσο οι Έλληνες ήταν πλειοψηφία.

Στις 13 Σεπτεμβρίου, το αρμένικο τμήμα της πόλης πιάνει φωτιά, μάλλον για να ξεφορτωθούν οι Τούρκοι τα πτώματα που ήταν στους δρόμους. Η φωτιά εξαπλωνόταν και οι Τούρκοι γίνονταν όλο και πιο βίαιοι με τους αβοήθητους ανθρώπους που είχαν φτάσει στο λιμάνι.

Τα βρετανικά, αμερικανικά, ιταλικά και γαλλικά που βρίσκονταν στο λιμάνι, επέλεξαν αρχικά να μην εμπλακούν, αφού είχαν διαταγές να μην μπλέξουν στη σύγκρουση. Κάποια στιγμή, οι Βρετανοί ξεκίνησαν να σώζουν κόσμο όταν αρκετοί έπεσαν στη θάλασσα λόγω της φωτιάς, αλλά όταν εκείνη σταμάτησε, η διάσωση σταμάτησε. Τα 4/5 της πόλης ήταν κατεστραμμένα. Χιλιάδες άνθρωποι στις αποβάθρες έμειναν να πεθάνουν χωρίς φαγητό και νερό.

Η κατάσταση ήταν απελπιστική, ενώ τα πλοία δεν ήταν ούτε διαθέσιμα, ούτε πρόθυμα να μεταφέρουν τους ανθρώπους. Κι εκεί βγήκε στην επιφάνεια ο Jennings. Είχε δημιουργήσει ήδη έναν σταθμό Πρώτων Βοηθειών για εγκύους στην προκυμαία και όπως είχε πει αργότερα, ένιωσε του χέρι του Θεού στον ώμο του.
O Asa K. Jennings

Για να τα καταφέρει και να γράψει ιστορία, δωροδόκησε, είπε ψέματα και στο τέλος απείλησε. Όλα για ιερό σκοπό, αφού κατάφερε να συγκεντρώσει δεκάδες ελληνικά εμπορικά πλοία, να ζητήσει τη βοήθεια του στόλου των ΗΠΑ και με τη βοήθεια ενός νεαρού αξιωματικού του ναυτικού, να μεταφέρει 300 χιλιάδες και πλέον πρόσφυγες στα ελληνικά νησιά, στον Πειραιά και τη Θεσσαλονίκη, μέσα σε μια εβδομάδα, προλαβαίνοντας ακριβώς την τουρκική προθεσμία.

Συναντήθηκε με τον Κεμάλ με κίνδυνο της ζωής του και του ζήτησε να του δώσει χρόνο να τους μεταφέρει με κάποιον τρόπο. Ο Κεμάλ του έδωσε μια εβδομάδα καιρό, με τον όρο να μην αποχωρήσουν οι άντρες 17-45 ετών.Ο Jennings βρήκε αρχικά ένα ιταλικό πλοίο που δέχθηκε να πάρει 2.000 πρόσφυγες έναντι χρηματικής αμοιβής, που μεγάλο μέρος της πλήρωσε ο ίδιος.

Όταν έφτασε στη Μυτιλήνη, είδε 25 ελληνικά πλοία δεμένα στο λιμάνι και έπαθε σοκ. Βρήκε τον Στρατηγό Αθανάσιο Φράγκο και τον παρακαλεί να στείλει τα πλοία για να σωθούν οι Έλληνες, αλλά εκείνος αρνήθηκε. Ανεβαίνει στο θωρηκτό Κιλκίς μόλις έφτασε στο λιμάνι της Μυτιλήνης και καταφέρνει να στείλει ένα τηλεγράφημα στην ελληνική κυβέρνηση ζητώντας άδεια για να αποπλεύσει ο στόλος ώστε να βοηθήσει τους Έλληνες Μικρασιάτες.

Ο πρωθυπουργός Νικόλαος Τριανταφυλλάκος κοιμάται. Στέλνει τρία τηλεγραφήματα και παίρνει την απάντηση ότι το έτοιμα του δεν είναι εφικτό, γιατί τα πλοία θα κινδυνεύσουν. Στο τέταρτο τηλεγράφημα είχε γίνει έξαλλος και είπε ότι αν δεν του δώσουν θετική απάντηση σε 2 ώρες, θα τηλεγραφούσε χωρίς κρυπτογράφηση και όλοι θα μάθαιναν για την άρνηση της κυβέρνησης να βοηθήσει τους Έλληνες πρόσφυγες.
Και ο εκβιασμός έπιασε. Λίγο αργότερα ο μικρόσωμος Jennings, ως «ναύαρχος» μπήκε στο λιμάνι της Σμύρνης και άρχισε να σώζει κόσμο. Συνέχισε και σε άλλες πόλεις, με την επιχείρηση να επεκτείνεται από τη Συρία μέχρι τον Εύξεινο Πόντο. Ήθελε όλοι να έχουν την ευκαιρία να σωθούν.
Ο αριθμός των διασωθέντων αλλάζει από πηγή σε πηγή. Πάντως όλοι μιλούν για περισσότερους από 300.000 πρόσφυγες, με τον αριθμό να φτάνει έως και το ένα εκατομμύριο. Η Ελλάδα τον διόρισε και αντιπρόσωπο στη διάσκεψη της Λωζάνης, αλλά δεν τον τίμησε ιδιαίτερα.
Τέσσερις δήμοι τον τίμησαν. Ο δήμος Χίου, Καβάλας, Λάρνακας και Βόλου μόνο τον έχουν τιμήσει. Στον Βόλο, στο μνημείο που του αφιερώθηκε γράφει «Ο σωτήρας 300.000 Ελλήνων στη Σμύρνη το 1922» και ακολουθείται από το «…στην καρδιά κάθε ανθρώπου κοιμάται ένα λιοντάρι…»…

Πηγη www.e-radio.gr

 

[maik900]

Το παράνομο παιχνίδι που οδήγησε μια πόλη σε μια τραγωδία​

Πώς αυτό το άθλημα ξεκίνησε μια ταραχή;​

Υπήρχε κάποτε ένα παραδοσιακό ολλανδικό παιχνίδι γνωστό ως Eel Grabbing, σύμφωνα με το οποίο ένα σχοινί ήταν τεντωμένο ανάμεσα σε δύο σπίτια σε ένα κανάλι, και ένα ζωντανό χέλι δεμένο στη μέση. Αυτή είναι λοιπόν η ιστορία μιας εξέγερσης του Άμστερνταμ, που οδήγησε στο θάνατο 26 ανθρώπων.​

Άντρες με μικρές βάρκες επέπλεαν κάτω από το κορδόνι και προσπαθούσαν να τραβήξουν το χέλι από αυτό. Ο νικητής λάμβανε συχνά ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό - οι μισθοί μιας εβδομάδας.

Στις 25 Ιουλίου 1886, ένα μεγάλο πλήθος κόσμου είχε συγκεντρωθεί για να παρακολουθήσει ένα παιχνίδι της πλέον παράνομης Αρπαγής χελιού στο Lindengracht στο Άμστερνταμ. Τέσσερις αστυνομικοί από ένα κοντινό αστυνομικό τμήμα ξεκίνησαν να σταματήσουν το θέαμα, μπήκαν σε ένα από τα σπίτια από τα οποία είχε δεθεί το σκοινί και το έκοψαν.

Ωστόσο, αυτό δεν πήγε καλά με το τεράστιο πλήθος των ανθρώπων που είχαν έρθει για να παρακολουθήσουν το παιχνίδι. Μόλις οι αστυνομικοί βγήκαν από το σπίτι, ένας από τους δυσαρεστημένους θεατές άρχισε να χτυπά τους αστυνομικούς με την ομπρέλα του.

Λίγες ώρες αργότερα αυτό μετατράπηκε σε πλήρη εξέγερση, με την αστυνομία να χρησιμοποιεί τα ρόπαλά της για να χτυπήσει πίσω τις μανιασμένες μάζες, ενώ οι ταραχοποιοί πέταξαν πέτρες και άλλα βλήματα στην αστυνομία.

Καθώς έπεφτε η νύχτα, η θερμοκρασία έπεσε και το ίδιο έπεσε και η ψυχραιμία των ταραχοποιών, ηρεμώντας το περιστατικό και φαινομενικά φέρνοντας το στο τέλος του. Αλλά καθώς ξημέρωσε, οι ταραχοποιοί, τώρα αναζωογονημένοι μετά από μια βροχερή νυχτερινή ανάπαυση, επέστρεψαν δυναμικά για να εισβάλουν στο αστυνομικό τμήμα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το παράνομο παιχνίδι τους Αρπαγή χελιού που σταμάτησε.

Αυτό οδήγησε τον στρατό να κινητοποιηθεί και να βγάλει τα όπλα του. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, αυτό οδήγησε σε μια αρκετά μεγάλη σύγκρουση μεταξύ των ενόπλων στρατιωτών και των άοπλων ταραχοποιών.

Αυτό που συνέβη στη συνέχεια ήταν το ίδιο πράγμα που συμβαίνει πάντα στην ιστορία, όταν άνθρωποι χωρίς όπλα αντιστέκονται σε ανθρώπους με όπλα.
Στον απόηχο αυτών των ταραχών, δύο χιλιάδες διαδηλωτές συνελήφθησαν.

 

[maik900]

Mετά το Quiet Quiting, έρχεται το Quiet Firing: Τι είναι η αθόρυβη απόλυση​

Το Quiet Firing είναι σύμπτωμα αδύναμης ηγεσίας​

​

To Quiet Quiting δεν είναι η μόνη τάση στην εργασία. Το Quiet Firing συμβαίνει, επίσης, και συνεχίζεται εδώ και πολύ καιρό. Tο Quiet Firing είναι μια αλλαγή oνόματος μιας ιδέας που υπάρχει εδώ και καιρό!​

Αντί να διαχειρίζονται σωστά έναν υπάλληλο, τα αφεντικά αποφεύγουν τα καθήκοντά τους και ελπίζουν ότι θα παραιτηθεί από μόνος του. Και σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να σπρώχνουν τους υπαλλήλους τους έξω από την πόρτα χωρίς να το καταλάβουν.​

«Το Quiet Firing είναι μια αλλαγή oνόματος μιας ιδέας που υπάρχει εδώ και καιρό», λέει η Annie Rosencrans, διευθύντρια στο HiBob, μια πλατφόρμα διαχείρισης ανθρώπων. «Είναι όταν οι μάνατζερ έχουν χάσει την πίστη τους στην ικανότητα των μελών της ομάδας τους να κάνουν τη δουλειά τους. Αντί να τους δίνουν άμεση ανατροφοδότηση ή ευκαιρίες να αναπτύξουν νέες δεξιότητες, ελπίζουν ότι το άτομο θα φύγει».
Η «αθόρυβη απόλυση» μπορεί επίσης να περιγράψει διευθυντικά στελέχη που συμπεριφέρονται άσχημα στους υπαλλήλους σε σημείο που παραιτούνται, προσθέτει η Δρ Ella F. Washington, οργανωτική ψυχολόγος και ιδρύτρια και διευθύνουσα σύμβουλος της Ellavate Solutions, μιας εταιρείας συμβούλων στρατηγικής DEI. «Είναι οι εργοδότες που στερούν το δικαίωμα του εργαζομένου με σιωπηρούς τρόπους», λέει.

Το Quiet Firing είναι σύμπτωμα αδύναμης ηγεσίας. «Οι διευθυντές συχνά δεν είναι ικανοί να κάνουν συζητήσεις σχετικά με την απόδοση, την ανατροφοδότηση και τις προσδοκίες», λέει η Ουάσιγκτον. «Αν ένας υπάλληλος δεν αποδίδει στο αναμενόμενο επίπεδο, αντί να τον καθοδηγεί, να του δίνει σχόλια και να του λέει τις συνέπειες της συνεχιζόμενης κακής απόδοσης, οι διευθυντές τον παγώνουν».

Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως ο υπάλληλος είναι ανίκανος να ανταπεξέλθει, απλώς ο διευθυντής μπορεί να μην είναι ικανός να βγάλει στους υπαλλήλους τους τον καλύτερό τους εαυτό, ή να είναι πολύ συγκεντρωτικός κ.ο.κ «Αυτό είναι πιο εύκολο από το να κάνεις αυτές τις ειλικρινείς συζητήσεις που βοηθούν τους υπαλλήλους να διορθώσουν την πορεία τους όταν υπάρχει πρόβλημα απόδοσης», λέει.

Είναι επίσης πιθανό ένας διευθυντής να μην το συνειδητοποιεί. «Αν ένας διευθυντής έχει πολλές άμεσες αναφορές και τον τραβούν προς πολλές κατευθύνσεις, μπορεί να επικεντρώνει τις προσπάθειές του στους ανθρώπους που θεωρεί ότι συμβάλλουν περισσότερο ή έχουν μεγαλύτερη αξία», λέει η Rosencrans. «Μπορεί ακούσια να παραμελούν ορισμένα μέλη της ομάδας, χωρίς να τους δίνουν την προσοχή που χρειάζονται για να συνεχίσουν να αναπτύσσονται».

 

[maik900]

Ο άνδρας που ζει 70 χρόνια σε μεταλλική συσκευή αναπνοής​

Ο Polio Paul έχει μπει στο Ρεκόρ Γκίνες ως ο μακροβιότερος ασθενής με σιδερένιο πνεύμονα.​

Ο Paul Alexander σήμερα είναι 77 ετών και μπήκε στο ρεκόρ Γκίνες αφού από την ηλικία των 6 ζει σε μια μεταλλική συσκευή αναπνοής.​

Στα 6 του έτη χτυπήθηκε απο την πολιομυελίτιδα. Τότε ήταν που οι γιατροί για να τον σώσουν έπρεπε να βρούνε τρόπο για να διευκολύνουν την αναπνοή του, αφού οι πνεύμονες του χτυπήθηκαν απο την ασθένεια.

Από τότε ζει μέσα σε έναν σιδερένιο πνεύμονα 600 λιβρών, ενώ αρνείται να μεταβεί σε μια πιο προηγμένη συσκευή.
Στις ΗΠΑ το 1951 58.000 παιδιά χτυπήθηκαν από την πολιομυελίτιδα. Η ασθένεια επιτίθεται στους μύες, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αναπνεύσει ο ασθενής χωρίς υποστήριξη.
Το 1955 με τον εμβολιασμό σώθηκαν χιλιάδες ζωές, αλλά ο Paul ήταν ήδη παράλυτος από το λαιμό και κάτω.

Αμέσως μετά τη διάγνωσή του, ο Paul υποβλήθηκε σε επείγουσα τραχειοτομή και το σώμα του τοποθετήθηκε σε σιδερένιο πνεύμονα για να βοηθήσει στην καταπολέμηση της θανατηφόρας ασθένειας.
Από τότε, η επιβίωσή του εξαρτάται αποκλειστικά από τον αναπνευστήρα.
Η μηχανή του Alexander δημιουργήθηκε το 1928, αλλά λόγω της προόδου της τεχνολογίας, δεν έχει παραχθεί ξανά παρόμοιο μοντέλο από τα τέλη της δεκαετίας του 1960.

Και ενώ η εξέλιξη της τεχνολογίας έφερε νέες συσκευές πιο εύχρηστες που διευκολύνουν μια κανονική ζωή, ο Paul αρνείται να αλλάξει συσκευή.
Παρά τις δυσκολίες που έτυχαν στο δρόμο του ο Paul αποφοίτησε, έγινε δικηγόρος και έγραψε και ένα βιβλίο με τα απομνημονεύματά του.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[maik900]

Ο γητευτής των αλόγων στα Άνω Πορόια Σερρών​

Ο Νίκος Βαρκάς, εκτροφέας αλόγων, λάτρης αυτών και περιηγητής έχει δημιουργήσει το μεγαλύτερο κοπάδι αλόγων ελληνικής φυλής Πίνδου, το οποίο σήμερα ξεπερνάει τα 1.000 άλογα

Της Μαρίας Αραμπατζή
Έξι δανεικά άλογα και η τεράστια αγάπη γι’ αυτά, ήταν αρκετά για τον κ. Νίκο Βαρκά ώστε να εκπληρώσει ένα παιδικό όνειρο και να φτιάξει το μεγαλύτερο κοπάδι αλόγων ελληνικής φυλής στην Ευρώπη.

Άνω Πορόια Σερρών​

Στα Άνω Πορόια Σερρών, στους πρόποδες του όρους Μπέλες με θέα την λίμνη Κερκίνη, μεγάλωσε και κατοικεί ο κ. Νίκος Βαρκάς, εκτροφέας αλόγων, λάτρης αυτών και περιηγητής. Πριν από 26 χρόνια, ο κ. Βαρκάς αποφάσισε να πάρει έξι δανεικά άλογα και να τα διαθέσει για περιηγήσεις στη φύση.
Εννιά χρόνια μετά (2006) ο κ. Βαρκάς είχε ήδη φτάσει να εκτρέφει εκατό άλογα. Με σκληρή δουλειά και πολύ προσωπική φροντίδα κατάφερε να δημιουργήσει το μεγαλύτερο κοπάδι αλόγων ελληνικής φυλής Πίνδου, το οποίο σήμερα ξεπερνάει τα χίλια άλογα.

Το ελληνικό άλογο είναι ένα είδος υπό εξαφάνιση και γι’ αυτό το λόγο επιδοτείται, για να διασωθεί η φυλή. Παράλληλα ο ίδιος δραστηριοποιείται στον τομέα του εναλλακτικού τουρισμού με περιηγήσεις στις ομορφιές του δάσους του όρους Μπέλες. Από τα χίλια άλογα που εκτρέφει ο κ. Βαρκάς, στις περιηγήσεις διαθέτει γύρω στα 20 άλογα, για μικρές και μεγάλες διαδρομές. Διαδρομές σε μονοπάτια μέσα στο κατάφυτο δάσος , με τα γάργαρα νερά να τρέχουν ολόγυρα σε ένα γραφικό χωριό. Η ιππασία είναι εύκολη, κατάλληλη για όλες τις ηλικίες, χωρίς να απαιτείται προηγούμενη εμπειρία.

Το παιδικό απωθημένο​

Εκτός από την μεγάλη αγάπη που κατέχει για το είδος ο κ. Βαρκάς, αυτό που τον παρακίνησε να ξεκινήσει ήταν το απωθημένο που είχε ως μικρό παιδί να έχει και αυτός ένα άλογο, όπως τόσοι συγχωριανοί του είχαν.
«Μεγάλωσα την δεκαετία του 70’, στο χωριό υπήρχαν αρκετά άλογα και γαϊδούρια, εμείς είχαμε την ατυχία να μην έχουμε στο σπίτι μας, παρακαλούσα τον πατέρα μου να πάρουμε ένα άλογο αλλά επειδή είχαμε τρακτέρ μου έλεγε, ο κόσμος πάει μπροστά εμείς έχουμε τρακτέρ, τα άλογα πλέον δεν τα χρησιμοποιούν για γεωργικές δουλειές το τρακτέρ είναι πολύ πιο χρήσιμο, εν πάση περιπτώσει εμένα το όνειρο μου ήταν να έχω ένα άλογο και μεγαλώνοντας μου ήρθε η ιδέα να κάνω το παιδικό μου όνειρο πραγματικότητα και το χόμπι να γίνει δουλειά», τονίζει ο κ. Βαρκάς.

Μεγάλα έξοδα​

Οι δυσκολίες για την συντήρηση μίας τόσο μεγάλης φάρμας είναι αρκετές και συνήθως οικονομικές, καθώς οι ετήσιες δαπάνες για την συντήρηση ενός αλόγου ανέρχονται στα 600-700 ευρώ. Τα αντίστοιχα Ευρωπαϊκά προγράμματα που τρέχουν, καλύπτουν μόνο ένα πολύ μικρό μέρος αυτών. Η τροφή που χρειάζεται ημερησίως για την διατροφή των αλόγων ανέρχεται στους 16 τόνους, γι’ αυτό και ο κ. Βαρκάς καλλιεργεί 10.000 στρέμματα γης, ώστε να μπορεί να τους την εξασφαλίσει.

Με τόλμη και τρέλα​

«Με νύχια και με δόντια καταφέρνουμε να τα φέρουμε βόλτα, με τις περιηγήσεις που είναι ένα άλλο κομμάτι εκείνο, μπορούμε να επιβιώσουμε, το ποσό που έδιναν μέχρι τώρα από το πρόγραμμα δεν είναι καθόλου ικανοποιητικό, τώρα περιμένουμε να γίνει αναδιάρθρωση σε όλες τις τιμές για όλα τα ζώα και έχουμε την ελπίδα ότι αυτά τα ζώα να έχουν ένα καλύτερο μέλλον, αλλά και εμείς ως επαγγελματίες», επισημαίνει ο κ. Βαρκάς.
«Θέλει τόλμη και τρέλα», λέει κλείνοντας ο κ. Βαρκάς για όσους έχουν μεγάλα παιδικά όνειρα και θέλουν να τα εκπληρώσουν.

 

[maik900]

Σε αυτή την πόλη, οι άνθρωποι ζουν κάτω από τη γη εξαιτίας της ζέστης​

Η πόλη στην οποία το 60% του πληθυσμού ζει υπόγεια​

Πριν από περίπου 150 εκατομμύρια χρόνια, η πόλη Coober Pedy καλύφθηκε από ωκεανό - και όταν το νερό υποχώρησε, τα αμμώδη ορυκτά πυριτίου από τον βυθό της θάλασσας έρεαν στις βραχώδεις ρωγμές και τις κοιλότητες και στερεοποιήθηκαν. Έτσι άλλαξαν όλα.​

Όπως οι ανθρακωρύχοι παλαιότερων εποχών, πολλοί από τους σημερινούς κατοίκους έχουν επιλέξει να ζουν κάπως διαφορετικά για να αντιμετωπίσουν καλύτερα τη ζέστη και να εξοικονομήσουν ενέργεια.

Οι άνθρωποι εκεί ζουν υπόγεια για να επιβιώσουν από τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι που ξεπερνούν τους 50 βαθμούς Κελσίου. Συγκεκριμένα το 60% του πληθυσμού, όπως αναφέρει το BBC, κατοικεί σε υπόγεια σπίτια.
Το Coober Pedy και τα περίχωρά του περιγράφονται συχνά ως φεγγαρόμορφα και αν είσαι πάνω, τότε νομίζεις πως είναι έρημη πόλη! Όμως κάτω από το έδαφος όλα εξηγούνται. Καθώς μπαίνεις στα υπόγεια περάσματα τα σπίτια αποκαλύπτονται σταδιακά.


Ο δήμος προσφέρει όλες τις ανέσεις που αναμένονται σε μια μεγάλη επαρχιακή πόλη. Καθώς πολλά από τα κτίρια είναι εν μέρει ή εντελώς υπόγεια, συνιστάται σε όποιον επισκεφθεί αυτή την πόλη να έχει μαζί του ένα χάρτης ή οδηγό για να τον βοηθήσει να βρεί τον δρόμο.
Το Περιφερειακό Συμβούλιο του Coober Pedy υπολογίζει ότι ο πληθυσμός είναι περίπου 2.500 ατομα. Περίπου το 60% των ανθρώπων εχουν καταγωγή από Ευρώπη! Συνολικά, υπάρχουν περισσότερες από 45 εθνικότητες που εκπροσωπούνται δημιουργώντας μια πολύ εθνοτικά διαφορετική κοινότητα.
Το Coober Pedy εχει τις βασικές υπηρεσίες όπως ιατρική, υγεία, πρόνοια, νόμο και τάξη, εκπαίδευση και αναψυχή. Οι τέσσερις κύριες βιομηχανίες είναι η εξόρυξη οπαλίου, ο τουρισμός, η πρωτογενής παραγωγή και οι υπηρεσίες υποστήριξης.

Και πώς πίνουν νερό;
Οι χαμηλές βροχοπτώσεις της περιοχής μαζί με την έλλειψη μόνιμης φυσικής πηγής νερού ώθησαν την κυβέρνηση του 1922 να κατασκευάσει μια υπόγεια δεξαμενή νερού για να χωρέσει 500.000 γαλόνια νερου (περίπου 2 εκατομμύρια λίτρα).
Αυτή η παροχή παρέμεινε αναξιόπιστη και έτσι η Πολιτειακή Κυβέρνηση ανέπτυξε το 1967 μια μονάδα ηλιακής αφαλάτωσης για την παραγωγή φρέσκου νερού από αλμυρό νερό που αντλείται από 100 μέτρα κάτω από την επιφάνεια. Ωστόσο, αυτό δεν παρήγαγε αρκετό νερό και συχνά καταστράφηκε από ισχυρούς ανέμους. Από το 1985, το Coober Pedy District Council λειτουργεί μια σύγχρονη μονάδα αφαλάτωσης νερού. Η ποιότητα του νερού είναι πλέον εξαιρετική.

 

[maik900]

Ο Έλληνας πλοίαρχος που πέταξε 11 λαθρεπιβάτες σε θάλασσα με καρχαρίες​

Και όχι δεν έγινε τον Μεσαίωνα, αλλά το 1984​

Από τις ιστορίες στο αστυνομικό και δικαστικό ρεπορτάζ που αδυνατείς να πιστέψεις, όσα και αν εχεις δει στη διαδρομή σου σαν δημοσιογράφος.​

Μια ιστορία που φιλοξένησαν οι εφημεριδες και που συγκλόνισε το πανελλήνιο, λόγω της σκληρότητας των πρωταγωνιστών.

Το 1984, και συγκεκριμένα τον Μάρτιο, στο ελληνικό εμπορικό πλοίο "Γαρυφαλλιά", που ταξιδεύει από την Μομπάσα της Κένυας για το Καράτσι του Πακιστάν, εντοπιζονται 11 λαθρεπιβάτες, όλοι με καταγωγή απο το Σουδάν.

Ο πλοίαρχος, δινει εντολή να κλειδωθούν σε ένα αμπάρι, δεν τους δινεται τροφή και νερό για 48 ώρες, και σαν να μην έφτανε αυτό, οι ναύτες του πλοίου αναγκάζονται να πετάξουν τους λαθρεπιβάτες στη θάλασσα, σε σημείο μάλιστα όπου ήταν γνωστή η παρουσία καρχαριών.

Το πλοίο επιστρέφει μετά από ένα μήνα στην Ελλάδα και ο μάγειρας του πλοίου, ενημερώνει το Λιμεναρχείο της Πάτρας για το ακριβώς έγινε.

Ξεκινάει έρευνα και η υπόθεση παίρνει τη δικαστική οδό.

Στη κατάθεσή του ο πλοίαρχος υποστηρίζει πως οι Σουδανοί είχαν μολυσματικές ασθένειες, και ενώ ετοιμάζεται να τους αφήσει στη θάλασσα με σωστική λέμβο, εκείνοι αντιδρούν και αρχίζουν να βιαιοπραγούν εναντίον του πληρώματος.

Τότε οι ναύτες τους έριξαν στη θάλασσα, παρουσιάζοντας τη πτώση τους σαν ατύχημα.

Το πλήρωμα επιβεβαίωσε την κατάθεσή του, εκτός από 3 μέλη που υποστήριξαν πως πριν τους πετάξουν στη θάλασσα τους είχαν σπάσει τα χέρια, ώστε να μην μπορούν να κολυμπήσουν.

Ο καπετάνιος καταδικάζεται πρωτόδικος σε φυλάκιση 10 μηνών και δια παντός αφαίρεση του ναυτικού φυλλαδίου, αλλά στη δεύτερη δίκη που γίνεται δύο χρόνια μετά αφήνεται ελεύθερος αφού οι δικαστές αναφέρουν ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι οι 11 άτυχοι Σομαλοί πνίγηκαν ή φαγώθηκαν από καρχαρίες.

Βλέπετε δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα με κάμερες τότε...

Πηγη www.e-radio.gr

 

[maik900]

Η κατάρα του Τουταγχαμών και οι μύκητες​

Υπάρχει ή έχει επιστημονική εξήγηση;​

Η αρχαία Αίγυπτος και οι Φαραώ έχουν τροφοδοτήσει τους επιστήμονες και τους ερευνητές με εκατοντάδες ιστορίες που προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν.​

Η πιο διάσημη από όλες είναι η περιβόητη κατάρα του Τουταγχαμών. Σύμφωνα με αυτή όποιος επισκέπτεται τον τάφο του έχει άσχημό τέλος.

Το 1922 ο διάσημος αρχαιολόγος Χάουαρντ Κάρτερ, εντοπίζει τον τάφο και βλέπει ένα φίδι να κατασπαράζει ένα καναρίνι.
Τότε σύμφωνα με τους ντόπιους αυτό ήταν προειδοποίηση για το κακό που θα ακολουθούσε, αφού δεν έπρεπε να ανοιχθεί ο τάφος του Τουταγχαμών.

Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τα μέλη της ομάδος που βρίσκοταν στην ανασκαφή, άρχισαν να πεθαίνουν.

Ο επικεφαλής αρχαιολόγος πέθανε λίγους μήνες μετά, και η επίσημη εκδοχή των γιατρών ήταν η πνευμονία.
Νεκρός βρέθηκε και ο επι σειρά ετών σκύλος του.

Ο ζάμπλουτος Τζορτζ Τζέι Γκουλντ, εφοπλιστής από τις ΗΠΑ, πέθανε και αυτός λίγες ημέρες μετά, αφού πλήρωσε αδρά για να επισκεφθεί παράνομα τον τάφο.

Η εξήγηση που δίνουν τώρα οι επιστήμονες είναι πως οι θάνατοι προήλθαν από μύκητες που βρέθηκαν στον τάφο. Ο τάφος ήταν γεμάτος μούχλα, όμως το δείγμα που πήραν οι επιστήμονες ήταν νεκρό.

Πάντως οι θάνατοι στάματησαν όταν οι εργάτες και οι ερευνητές άρχισαν να φορούν στολές και γάντια.

 

[maik900]

Ποια ήταν η πρώτη έντυπη εφημερίδα στην Ελλάδα: Έβγαλε μόνο 3 φύλλα και δεν εκδόθηκε στην Αθήνα​

Εκδόθηκε το 1821​

Ο Ελληνικός Τύπος γεννήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα στο χώρο της Ελληνικής διασποράς και σε μια καλή εποχή όσον αφορά τη διάδοση των ιδεών του Διαφωτισμού και οικονομικής δύναμης των Ελλήνων της διασποράς​

Η Σάλπιγξ Ελληνική υπήρξε η πρώτη έντυπη εφημερίδα στην Ελλάδα. Κυκλοφόρησαν μόνο 3 φύλλα (1, 5 και 20 Αυγούστου 1821) τα οποία σώζονται στη βιβλιοθήκη της Βουλής, από δωρεά του Τιμολέοντα Φιλήμονα. Ποιος την εξέδωσε; Η έκδοση ανατέθηκε στον λόγιο Θεόκλητο Φαρμακίδη, ο οποίος ορίστηκε «επιστάτης και εκδότης» αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.

Ο Δημήτριος Υψηλάντης, όταν ήρθε από την Τεργέστη στην Ελλάδα ως Πληρεξούσιος του Αλέξανδρου Υψηλάντη, έφερε μαζί του και ένα μικρό τυπογραφείο, γνώρισε τον Ιάκωβο Τομπάζη, ο οποίος του σύστησε τον Κωνσταντίνο Τόμπρα που είχε μάθει τη δουλειά του τυπογράφου στο Παρίσι και εγκαταστάθηκε μέσα σε ένα τζαμί στην Καλαμάτα φτιάχνοντας το «Εθνικόν Τυπογραφείον». Εκεί τυπώθηκε λοιπόν και το πρώτο φύλλο της Σάλπιγγος Ελληνικής την 1η Αυγούστου 1821. Ο Θεόκλητος Φαρμακίδης ήταν έμπειρος εφημεριδογράφος καθώς είχε συμμετάσχει και στην έκδοση του περιοδικού Ερμής ο Λόγιος, στη Βιέννη οπότε ήταν εκείνος που επιμελήθηκε την έκδοση.

Η πρώτη εφημερίδα στην Αθήνα
Το 1822 εκδίδεται στη Στερεά Ελλάδα η χειρόγραφη εφημερίδα "Αιτωλική" ενώ το 1824 ο Ελβετός φιλέλληνας Ιάκωβος Μάγερ εκδίδει την εφημερίδα "Ελληνικά Χρονικά" στο Μεσολόγγι.

Η πρώτη εφημερίδα στην Αθήνα ήταν η "Εφημερίς των Αθηνών" που εκδόθηκε το 1824 από το Γεώργιο Ψύλλα και η οποία γράφεται στη δημοτική και δημοσιεύει σειρά κειμένων για την πνευματική δραστηριότητα της εποχής. Το 1825 εκδίδεται στο Ναύπλιο με διευθυντή τον Θεόκλητο Φαρμακίδη η "Γενική Εφημερίς της Ελλάδας", που στη συνέχεια μετονομάστηκε σε "Εφημερίς της Κυβερνήσεως" και εκδίδεται μέχρι σήμερα.

Γιατί η Σάλπιγξ έβγαλε μόνο τρία φύλλα;
Ο Δημήτριος Υψηλάντης θεωρούσε ότι η Σάλπιγξ Ελληνική όφειλε να εξυπηρετεί αποκλειστικά το συμφέρον του Αγώνα και ότι θα έπρεπε να ελέγχει και να κατευθύνει ο ίδιος το περιεχόμενό της, έτσι ώστε να ικανοποιούνται οι εκάστοτε στρατιωτικές και πολιτικές σκοπιμότητες.
Ο Θεόκλητος Φαρμακίδης, υποστηρίζοντας την αρχή της ελευθεροτυπίας, αντέδρασε στην προσπάθεια του Υψηλάντη να υποβάλει την εφημερίδα σε λογοκρισία. Έτσι, ο Φαρμακίδης αρνήθηκε να συνεχίσει την έκδοση.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[maik900]

Ο πόλεμος των 6 ημερών: Η ισραηλινή επίθεση που σόκαρε​

Ένας θρίαμβος που έφερε αλλαγές στην περιοχή​

Με κομμένη την ανάσα η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί τις μάχες που πραγματοποιούνται στη Μέση Ανατολή, ανάμεσα σε μαχητές της Χαμάς και του Ισραήλ.​

Μια περιοχή που ποτέ δεν γνώρισε ειρήνη και ηρεμία στη σύγχρονη ιστορία, με τους αναλυτές να κάνουν λόγο για μια νέα εποχή σκληρών επιθέσεων και από τις δύο πλευρές.

Το Ισραήλ δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιεί την στρατιωτική τεχνολογία που διαθέτει για να επιβληθεί στην περιοχή.
Το 1967, ξεσπά πόλεμος ανάμεσα στο Ισραήλ και την Αίγυπτο, την Συρία και την Ιορδανία.

Και ενώ οι αριθμοί έδειχναν ότι το Ισραήλ θα δεχτεί μεγαλοπρεπή ήττα, η αεροπορία της χώρας, διέλυσε την αεροπορία της Αιγύπτου μέσα σε 3 ώρες, και μέσα σε 36 ώρες και των άλλων δύο χωρών.

Μετά τη νίκη του Ισραήλ, τριπλασιάστηκαν τα εδάφη του, (κατέκτησε τη Λωρίδα της Γάζας, τη Χερσόνησο του Σινά, τη Δυτική Όχθη του ποταμού Ιορδάνη —συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ— και τα Υψίπεδα του Γκολάν), ενώ 1.000.000 Άραβες έμειναν κάτω από την κατοχή του.

Η ήττα των τριών αραβικών χωρών άλλαξε τα δεδομένα στην περιοχή, αφού το Ισραήλ δεν δεχόταν πλέον κανέναν σαν συνομιλητή και έβαζε τους δικούς της όρους.
Και ενώ τα στρατεύματα αποσύρθηκαν, όσοι ζούνε στη περιοχή, ξέρουν ότι μια σπιθα είναι ικανή, όπως και έγινε να τινάξει την περιοχή στον αέρα.

 

[maik900]

Τι πραγματικά σημαίνει το «Αλλάχου Ακμπαρ»​

Είναι το αντίθετο από ότι νομίζαμε​

Η φράση "Αλλάχου Άκμπαρ" προκαλεί τρόμο στο άκουσμά της, μιας και έχει συνδεθεί στενά με τις τρομοκρατικές επιθέσεις των τζιχαντιστών. Τι σημαίνει όμως στ' αλήθεια;​

Τι πραγματικά σημαίνει "Αλλάχου Άκμπαρ"​

Οι λέξεις «Allahu Akbar» μεταφράζονται ότι σημαίνουν «Ο Θεός είναι ο μεγαλύτερος», η οποία είναι μια αραβική φράση που χρησιμοποιείται συχνά από πάνω από 1 δισεκατομμύριο μουσουλμάνους σε όλο τον κόσμο.

Η φράση έχει πολύ σημαντική σημασία για τους μουσουλμάνους και χρησιμοποιείται συχνά ως κάλεσμα για προσευχή. Χρησιμοποιείται όταν κάποιος βλέπει ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα, όταν γεννιέται ένα μωρό ή όταν ο ασθενής ενός γιατρού βελτιώνεται από τη θεραπεία, όταν μια αγαπημένη αθλητική ομάδα κερδίζει έναν αγώνα, σε γάμο, ακόμη και σε κηδείες.

Σε ένα βίντεο του 2015 από τους Los Angeles Times, η Sukathee Phyakul λέει, «Ο Αλλάχ είναι τόσο σπουδαίος, ο Αλλάχ είναι τα πάντα για μένα, είναι η καρδιά και η ψυχή μου που ανήκουν στον Αλλάχ». Υπάρχουν πολλά πλαίσια στα οποία αυτή η φράση μπορεί να χρησιμοποιηθεί με μια κοινωνικά αποδεκτή έννοια. Αυτή η φράση μπορεί να θεωρηθεί εξίσου κοινή μεταξύ των μουσουλμάνων όπως οι λέξεις «ευχαριστώ τον Θεό» είναι στην αγγλική γλώσσα μεταξύ των χριστιανών.

 

[maik900]

Ο μύθος και η αλήθεια για το όνομα των τσιγάρων «Lucky Strike»​

Η φήμη που ξεπέρασε την αλήθεια​

Υπάρχει μια φήμη που κυκλοφορεί εδώ και πάντα πολλά χρόνια, για το πως πήραν το όνομα τους τα τσιγάρα Lucky Strike. Η φήμη λέει πως στα παλιά χρόνια, πριν η μαριχουάνα γίνει παράνομη, κάθε τόσο σε ένα πακέτο Lucky Strike υπήρχε ένα τσιγάρο μαριχουάνας και αν τα έβρισκες τότε όντως είχες ένα «τυχερό εύρημα» που είναι ελεύθερη μετάφραση. Είναι όμως έτσι;​

Τα ονόματα γνωστών brand names γίνονται πάντα έρμαια φημών και θρλύλων όσον αφορά πάντα την προέλευσή τους, με μια φήμη να ξεκινά και να διαδίδεται από στόμα σε στόμα χωρίς να μπορεί να σταματήσει. Και αν είναι καλοφτιαγμένη, τότε γίνεται όλο και περισσότερο πιστευτή και πολλές φορές επικρατεί της αλήθειας.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα Lucy Strike. Η φήμη λέει ότι περιστασιακά βρισκόταν ένα τσιγάρο μαριχουάνας σε κάποιο πακέτο. Ακούγεται σαν κλάτι που εξάπτει το ενδιαφέρον. Το πόσο συχνά ήταν το θέμα. Κάποιοι έλεγαν «που και που», κάποιοι «μια φορά στα χίλια πακέτα», κάποιοι άλλοι «μια φορά σε κάθε κούτα» και κάποιοι άλλοι ήταν πιο γαλαντόμοι λέγοντας «ένα τσιγάρο σε κάθε πακέτο».

Μάλιστα αυτή φήμη δημιούργησε και άλλη συνήθεια με τα τσιγάρα γενικότερα. Να αναποδογυρίζεις ένα τσιγάρο όταν άνοιγες το πακέτο και αυτό να ήταν το τυχερό ή μια ευχή.

Ωστόσο το Lucky Strike δεν πήρε το όνομά του από εκεί. Εμπνεύστηκε από τον πυρετο χρυσού της εποχής, όπου μόνο τέσσερις στους χίλιους χρυσοθήρες θα χτυπούσε φλέβα. Οπότε εκτός του ότι η εταιρεία κυνηγούσε σαν κοινό τους χρυσοθήρες, το έκανε για να υποδηλώσει πως πρόκειται για ένα προϊόν πολύ υψηλής ποιότητας, τόσο υψηλής που παραλληλιζόταν με την εύρεση χρυσού.

 

[stelios62]

Και καλά ... .... όπως ούτε και η κοκα-κολα περιειχε τίποτα το μεμπτό.Κακοήθειες ανταγωνιστων ...!

 

[maik900]

Προσπαθεί να πάρει διαζύγιο εδώ και 27 χρόνια: Γιατί το δικαστήριο απορρίπτει το αίτημά του​

Μια απίστευτη ιστορία​

Ένας Ινδός που έχει χωρίσει από τη σύζυγό του για σχεδόν 40 χρόνια και προσπαθούσε να πάρει διαζύγιο εδώ και 27 χρόνια, συνεχίζει να μην μπορεί να τα καταφέρει. Γιατί;​

Δεν είναι μυστικό ότι το διαζύγιο είναι ένα θέμα ταμπού στην Ινδία, μια χώρα όπου η νομική ακύρωση του γάμου επιτυγχάνεται συνήθως μόνο σε περιπτώσεις σαφούς απόδειξης βίας ή σκληρότητας από έναν από τους συζύγους. Η οικογενειακή και κοινωνική πίεση συχνά αναγκάζει τους ανθρώπους να παραμείνουν δεσμευμένοι σε δυστυχισμένους γάμους, αλλά ακόμα και όταν ένας από αυτούς ζητά διαζύγιο, σπάνια χορηγείται από τα δικαστήρια.

Aυτό επιβεβαιώθηκε πρόσφατα για άλλη μια φορά σε μια δικαστική υπόθεση που έγινε πρωτοσέλιδο διεθνών ειδήσεων. Ο 89χρονος πλέον συνταξιούχος αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας και ειδικευμένος γιατρός που προσπαθούσε να χωρίσει την 82χρονη σύζυγό του, συνταξιούχο δασκάλα, για σχεδόν τρεις δεκαετίες, δεχτηκε άλλη μια απόρριψη από το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας.

Ο 89χρονος Nirmal Singh Panesar και η σύζυγός του Paramjit Kaur Panesar, τώρα 82 ετών, παντρεύτηκαν το 1963. Εχουν τρία παιδιά - δύο κόρες και έναν γιο. Ο Nirmal υπηρετούσε στον ινδικό στρατό και η σύζυγός του ήταν δασκαλα στο Κεντρικό Σχολείο στο Αμριτσάρ, και παρόλο που ζούσαν και οι δύο πολυάσχολες ζωές, και τα δύο μέρη θεωρούσαν τον γάμο τους «κανονικό» μέχρι τον Ιανουάριο του 1984, όταν ο αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας τοποθετήθηκε στο Μαντράς. (τώρα Τσενάι).

Της ζήτησε να πάει να τον βρει και να ζήσουν μαζί αλλά εκείνη δεν πήγε. Τότε εκείνος υπέβαλλε αίτηση διαζυγίου, το 1996. Τέσσερα χρόνια αργότερα, έλαβε μια ευνοϊκή ετυμηγορία, αλλά αυτή ανατράπηκε γρήγορα μετά από έφεση της Paramjit, η οποία υποστήριξε ότι είχε κάνει ό,τι μπορούσε για να διατηρήσει την «ιερή σχέση τους».

Από τότε, ο Ινδός, ο οποίος αποσύρθηκε από την ινδική Πολεμική Αεροπορία ως Διοικητής πτέρυγας το 1990, προσπαθεί να φέρει την υπόθεσή του στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας, ώστε να μπορέσει τελικά να πάρει το διαζύγιό του.

«Κατά τη γνώμη μας, δεν πρέπει να αγνοούμε το γεγονός ότι ο θεσμός του γάμου κατέχει σημαντική θέση και παίζει σημαντικό ρόλο στην κοινωνία», αναφέρεται στην απόφαση του δικαστηρίου.

Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου έλαβε επίσης υπόψη τη θέση της συζύγου. Προφανώς, η 82χρονη γυναίκα ισχυρίστηκε ότι ήταν ακόμα πρόθυμη να φροντίσει τον σύζυγό της σε μεγάλη ηλικία, παρά το γεγονός ότι ήταν χωρισμένοι για δεκαετίες. Παρακάλεσε επίσης το Δικαστήριο να μην χορηγήσει το διαζύγιο επειδή δεν ήθελε να πεθάνει με το «στίγμα» του να είναι διαζευγμένη.

Σε πολλά μέρη της Ινδίας, το διαζύγιο εξακολουθεί να είναι κάτι ντροπιαστικό, με μόνο έναν στους 100 γάμους να ολοκληρώνεται σε λύση.

 

[maik900]

Ο ποδοσφαιριστής που έπαιζε παντού στο γήπεδο με την ίδια ευκολία​

Όποιος είχε την τύχη να το δει, μάλλον το γνωρίζει​

​

Όποιος τον πρόλαβε να αγωνίζεται, θα είδε έναν μέσο, που έκανε τα πάντα στο γήπεδο. Να τρέξει, να μαρκάρει, να δημιουργήσει και να σκοράρει. Ο Λόταρ Ματέους πέτυχε πολλά γκολ, αν και δεν αγωνιζόταν στην επίθεση. Στα 31 του αποφάσισε να αλλάξει θέση. Πήγε στο κέντρο της άμυνας και μάλιστα σε ρόλο λίμπερο. Και εκεί τα πήγε εξαιρετικά. Γι’ αυτό και δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι υπήρξε ο πιο πλήρης ποδοσφαιριστής στην ιστορία.​

Γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου του 1961 και ξεκίνησε την καριέρα του από την Χερτσόγκεναρουαρχ και συνέχισε στην Γκλάντμπαχ, όπου σε 5 χρόνια σκόραρε 48 γκολ σε 197 παιχνίδια. Και μετά ήρθε η Μπάγερν. Της οποίας έγινε η σημαία για πολλά χρόνια.

@bundesliga.com
Στις πρώτες 4 χρονιές, κατέκτησε τρία πρωταθλήματα, πετυχαίνοντας διψήφιο αριθμό γκολ όλες τις χρονιές! Η Ίντερ ήταν μια πρόκληση εκτός Γερμανίας, σε ένα ιταλικό πρωτάθλημα που εκείνη την εποχή ήταν από τα καλύτερα στον κόσμο. Εκεί θα κατακτήσει το πρωτάθλημα το 1989 και επίσης εκεί θα έρθει και η μεγαλύτερη διάκριση στην καριέρα του.

@thesefootballtimes.co
Μόνο που δεν ήρθε με τα χρώματα των Νερατζούρι, αλλά με τα χρώματα της «Νασιονάλμανσαφτ», δηλαδή της Εθνικής Γερμανίας. Στην Ιταλία το 1990, πέτυχε τέσσερα γκολ στην πορεία της τότε Δυτικής Γερμανίας προς την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ήταν μια πολύ σημαντική κατάκτηση για τους Γερμανούς, λίγους μόλις μήνες μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Ο Ματέους εκείνη τη χρονιά κέρδισε και την Χρυσή Μπάλα.

@bundesliga.com
Συνέχισε για δυο ακόμα χρόνια στην Ίντερ και το 1992, επέστρεψε στη μεγάλη του αγάπη, την Μπάγερν Μονάχου. Στα 31 του όμως πήρε μια μεγάλη απόφαση: δεν θα αγωνιζόταν πια στο κέντρο, αλλά στην άμυνα, παίζοντας στη θέση του λίμπερο. Πολλοί παραξενεύτηκαν από αυτή την απόφαση, ισχυριζόμενοι πως δεν θα τα καταφέρει, τουλάχιστον το ίδιο καλά. Έκαναν όμως λάθος.

Γιατί μετά από 30 χρόνια, έχει αρχίσει ήδη να εμφανίζεται σε λίστες, με τους καλύτερους αμυντικούς όλων των εποχών. Οι τίτλοι με την Μπάγερν έρχονταν ο ένας μετά τον άλλον. Ο μόνος που του έλειψε σε ολόκληρη την καριέρα του, ήταν ένας ευρωπαϊκός τίτλος, αν και έφτασε πολύ κοντά την προτελευταία σεζόν του στους Βαυαρούς.

Η Μπάγερν αγωνίστηκε στον τελικό απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Ο Μάριο Μπάσλερ άνοιξε το σκορ στο 6’, σκορ που έμεινε μέχρι τη συμπλήρωση των 90 λεπτών. Όλα έδειχναν πως η Μπάγερν θα κατακτήσει το τρόπαιο αλλά η Γιουνάιτεντ είχε άλλη γνώμη. Στο πρώτο και στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων σκόραρε με τον Τέντι Σέριγχαμ και τον Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ και ουσιαστικά «έκλεψε» το τρόπαιο από την Μπάγερν και τον Ματέους.

Ολοκλήρωσε την καριέρα του στην Μπάγερν τον Μάρτιο του 2000, ύστερα από 464 συμμετοχές με τη φανέλα της ομάδας. Έκλεισε την καριέρα του στις ΗΠΑ, παίζοντας σε 16 παιχνίδια με την ομάδα των Metrostars, όπως έκανε και λίγο αργότερα ο φίλος του Γιούργκεν Κλίνσμαν.

@fourfourtwo.com
Για μια δεκαετία κάθισε στον πάγκο έξι ομάδων. Τεσσάρων συλλόγων και δυο εθνικών ομάδων (Ραπίντ Βιέννης, Παρτιζάν, Ουγγαρία, Ατλέτικο Παραναένσε, Μακάμοι Νετάνια, Βουλγαρία). Με εξαίρεση την Εθνική Ουγγαρίας, δεν έμεινε σε καμία από τις άλλες ομάδες για περισσότερο από έναν χρόνο.

Αγωνίστηκε σε πέντε Παγκόσμια Κύπελλα, κατέκτησε το ένα, πήρε πολλούς τίτλους, είναι ο ρέκορντμαν συμμετοχών της Εθνικής Γερμανίας, κέρδισε Χρυσή Μπάλα και έπαιξε με την ίδια επιτυχία σε άμυνα, κέντρο και επίθεση, πάντα φορώντας το αγαπημένο του «10». Ο Λόταρ Ματέους υπήρξε μια μηχανή μέσα στο γήπεδο. Και ίσως έχουν δίκιο όταν λένε πως πρόκειται για τον πληρέστερο ποδοσφαιριστή στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

 

[maik900]

Δεν τις έχεις ξανακούσει! Οι σπανιότερες θρησκείες στον κόσμο​

Παράξενες θρησκείες στις οποίες πιστεύουν οι άνθρωποι ανά τον κόσμο​

​

Η θρησκεία ενώνει τους ανθρώπους λόγω της πεποίθησης ότι μπορεί να μοιράζονται κάτι κοινό. Μερικές φορές αυτές οι πρακτικές μπορεί να φαίνεται ότι δε συμμορφώνονται με τις συνήθεις προσδοκίες που έχουμε από μια «θρησκεία». Αλλά, δεν παύουν να συγκαταλέγονται σε αυτές ...​

Το Κίνημα του Πρίγκιπα Φίλιππου
Μια από τις πιο παράξενες θρησκείες στον κόσμο, το Κίνημα του Πρίγκιπα Φίλιππου είναι μια θρησκευτική αίρεση που ακολουθείται από φυλές στη νησιωτική χώρα του Ειρηνικού, Βανουάτου. Η λατρεία πιστεύεται ότι χρονολογείται από το 1974, όταν ο πρίγκιπας Φίλιππος και η βασίλισσα Ελισάβετ Β' επισκέφθηκαν τη χώρα. Από τότε, οι κάτοικοι στολίζουν τα ιερά τους με πορτρέτα του πρίγκιπα Φιλίππου σε κορνίζα.

Ραελισμός
Γνωστό και ως Ραελιανό Κίνημα, ο Ραελισμός είναι μια θρησκεία που ιδρύθηκε το 1974 από τον πρώην Γάλλο δοκιμαστή αγώνων αυτοκινήτων Claude Vorilhon (τώρα γνωστό ως Rael). Η θρησκεία βασίζεται στην πεποίθηση ότι επιστήμονες από άλλο πλανήτη ήρθαν στη Γη και δημιούργησαν όλες τις μορφές ζωής, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, πριν από χιλιάδες χρόνια.

Aetherius Society
Δημιουργήθηκε από τον Αυστραλό λάτρη της γιόγκα, George King μετά τις εξωγήινες εμπειρίες του στη δεκαετία του 1950, η Aetherius Society είναι ένα θρησκευτικό κίνημα του οποίου η φιλοσοφία και οι διδασκαλίες προέρχονται από εξαιρετικά προηγμένη νοημοσύνη από άλλους πλανήτες καθώς και από άλλες παγκόσμιες θρησκείες, κυρίως τον Χριστιανισμό, τον Βουδισμό και τον Ινδουισμό.

Πασταφαριανισμός
Γνωστή και ως Πασταφαριανισμός, η Εκκλησία του Ιπτάμενου Τέρατος Σπαγγέτι είναι μια ψεύτικη θρησκεία που βασίστηκε σε μια ανοιχτή επιστολή του Μπόμπι Χέντερσον προς το Σχολικό Συμβούλιο του Κάνσας που απαιτούσε να διδάσκεται η θεωρία του Ιπτάμενου Τέρατος Σπαγγέτι μαζί με τις θεωρίες της Εξέλιξης. Ο πασταφαριανισμός αναγνωρίζεται νομικά ως θρησκεία στην Ολλανδία και τη Νέα Ζηλανδία.

 

[maik900]

Από που προήλθε η αρχαία φράση «οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ»;​

Μια φράση που θα πρέπει να σκεφτόμαστε καθημερινά​

Η αρχαία αυτή φράση σημαίνει ουσιαστικά ότι δεν έχει σημασία τόσο η ποσότητα, όσο η ποιότητα. Για τους αρχαίους άλλωστε, σε αντίθεση με σήμερα, ο πλούτος βρισκόταν στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα.​

«Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια» λέμε άλλωστε μέχρι και σήμερα, μια ακόμα φράση που αναδεικνύει ότι η ποσότητα μόνο φτωχή μπορεί να είναι.

Το ρητό «οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ» λοιπόν, το κατέγραψε ο Αθήναιος στο βιβλίο του Δειπνοσοφιστές και πρόκειται για μια παράφραση μιας άλλης ρήσης του αυλητή Καφισία, το οποίο είχε πει σε έναν μαθητή του όταν εκείνος έπαιζε τον αυλό σε ιδιαίτερη ένταση: «οὐκ ἐν τῷ μεγάλῳ τὸ εὖ κείμενον εἶναι, ἀλλὰ ἐν τῷ εὖ τὸ μέγα», που ουσιαστικά σημαίνει το ίδιο πράγμα.

Δηλαδή ότι σημασία έχει η ποιότητα και όχι η ποσότητα. Ίσως περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, θα έπρεπε να έχουμε αυτό το ρητό μέσα στο μυαλό μας καθημερινά, για να φτιάξουμε μια ποιοτικότερη ζωή για όλους.