"...είχα και εγω μηχανή κάποτε"
Απόγευμα καραντίνας λοιπόν όπως τις τελευταίες μέρες. Τουλάχιστον ζέστανε αρκετά έξω, και πλέον η φραπεδιά στο μπαλκόνι με τσιγάρο πάει και έρχεται. Μπορεί να μην πίνεις τον καφέ σου σε ένα μαγαζί στο κέντρο, αλλά ο καφές στο μπαλκόνι, έχει ξεκάθαρα ένα δικό του νόημα απο μόνος του. Καθόμασταν λοιπόν και μιλάγαμε με τον πατέρα μου για μηχανές.
"Και που λες Τάσο, είχα και εγω μηχανή κάποτε. Άντε να ήμουνα κανά χρόνο πιο μεγάλος απο εσένα."
Ο πατέρας μου συγκεκριμένα στην ηλικία μου κοντά είχε αυτήν εδω:
(Φωτογραφία απο Google αλλά ακριβώς ίδια μηχανή ήτανε)
Μια Suzuki RG250 Gamma σε Walter Wolf έκδοση. Τότε το 1994 περίπου ακόμα τα δίχρονα ήτανε της μόδας στην Ελλάδα. Δικύλινδρο 250 κυβικών, με ριντιέρα, δίχρονο φυσικά, 50 ίπποι και τροφοδοσία απο 2 καρμπυρατέρ 28mm της Mikuni. Δυο δισκόφρενα μπροστά και ένα δισκόφρενο πίσω. Σωστό εργαλείο για την εποχή του. Μιλάγαμε γενικά για παλιές μηχανές μοντέλα 80s και 90s κυρίως...
"Και που λες Τάσο, είχα και εγω μηχανή κάποτε. Άντε να ήμουνα κανά χρόνο μαγαλύτερος απο εσένα...είχα την RG250 σε Walter Wolf έκδοση, χωρίς τον ηλεκτρονικό κόφτη...απίστευτο εργαλείο που λες αλλά ζημιάρικο όμως..."
"Ναι θυμάμαι μου είχες δείξει κάτι φωτός με την μηχανή πιο παλιά"
"Σκέψου τότε τα είχαμε πρωτοφτιάξει με την μαμά ακόμα...έβγαζε αρκετές χαζομάρες το μοντέλο αυτό τότε...μια φορά μας είχε αφήσει απο πηνία στον δρόμο, πήγαμε την επόμενη μέρα με τον μάστορα με το φορτηγάκι να την πάρουμε...άλλες φορές έκοβε την ντίζα του γκαζιού"
"Ντίζα; Πολύ δύσκολο αυτό να γίνει, θέλει πολύ χρήση ρε συ..."
"Ήτανε θυμάμαι σε περίεργη γωνία η ντίζα και την έκοβε εύκολα...άντε εσυ τώρα να μάθεις τι σκεφτότανε ο ιάπωνας που το σχεδίασε αυτό τώρα στην Suzuki...τι το ψάχνεις"
"Πόσο καιρό την είχες την μηχανή;"
"Την πήρα το 1994, και την κράτησα 4 χρόνια σχεδόν, την έδωσα Απρίλιο του 98 αν δεν κάνω λάθος...ναι, Απρίλης του 98 ήτανε, έναν μήνα μετά γεννήθηκες εσυ"
"Να υποθέσω έριξες αρκετές βόλτες ε;"
"Δεν φαντάζεσαι... Ζημιάρικη ή οχι Τάσο, ήμασταν παρέα με έναν φίλο που είχε το RZ250 της Yamaha, επίσης δίχρονο, είχαμε γυρίσε όλη την Αθήνα κυριολεκτικά. Τότε αν ήθελες να πουλήσεις μούρη, έβαζες δερμάτινο μαύρο, την τζινιά σου, μποτάκι τίμπερλαντ και έφευγες για βόλτες έξω απο τις καφετέριες. Ωραίες εποχές τότε, γειτονιά για γειτονιά και μέρη για μέρη δεν είχαμε αφήσει με τις μηχανές τότε...ο απόλυτος τσαμπουκάς βέβαια τότε ήτανε το CBX...6 κύλινδροι σε σειρά όλη κάτω απο τα πόδια σου...και το 1100αρι το Boldol της Honda επίσης μουράτη μηχανή τότε...είχαμε πολύ ωραία μοντέλα τότε στους δρόμους"
"Κάτσε ρε το RZ250 δεν ήτανε ένα naked? Επίσης ναι, το CBX το ξέρω, έβγαζε έναν ήχο κάτσε καλά"
"Το RZ έβγαινε και σε naked με στρογγυλό φανάρι μπροστά και έβγαινε και σε έκδοση με φέρινγκ...το παιδί αυτό είχε την έκδοση με το φέρινγκ. Επίσης πολύ καλή μηχανή και αυτή...μια φορά μόνο είχα δει CBX κάτω στην Αθήνα, με αλλαγμένη εξάτμιση. Λες και έβλεπες αγωνιστικό ήτανε, απίστευτος ήχος"
"Την έκανες σέρβις μόνος ή την πήγαινες στον μάστορα;"
"Μόνος σχεδόν πάντα. Καφεδάκι στο γκαράζ μέσα, την είχαμε σε κλειστό γκαράζ στο σπίτι στην Αθήνα, Guns n Roses στο κασετόφωνο και περνούσα θυμάμαι Τάσο, ώρες και ώρες, να την καθαρίζω να της περνάω καθαριστικά πάνω να λάμπει, το ίδιο και το παπί όταν ακόμα ζούσε και αυτό...πριν κολλήσει"
"Και γαμώ τις φάσεις ακούγεται! Πως και πήρες δίχρονο όμως και όχι τετράχρονο;"
"Να σου πω την αλήθεια, τα τετράχρονα τότε ήτανε σχετικά πιο ακριβά σε σχέση με τα δίχρονα, και γενικά σαν σχέδια δεν μου αρέσανε τόσο πολύ τότε. Το Suzuki το είχα βρει σε καλή τιμή με καλά χιλιόμετρα στο κοντέρ του...εξάλλου τότε η διχρονίλα ήτανε παντού...η μυρωδιά του καμμένου λαδιού βρισκότανε παντού τότε..."
"Κατάλαβα...γιατί την έδωσες όμως;"
"Γιατί, ήτανε μια εποχή τότε που εγω δούλευα περισσότερο και ήμουνα και κουρασμένος ρε Τάσο...τα υδραυλικά δεν είναι και ξεκούραστη δουλειά...ήτανε και η μαμά έκγυος σε εσένα άρα πηγαίναμε με το αυτοκίνητο έξω, η μηχανή έβγαινε πολύ λίγο...όπως καταλαβαίνεις δεν την κινούσα πλέον...την έδωσα σε έναν απο Πάτρα τότε, τώρα ένας Θεός ξέρει που είναι"
"Αλήθεια ρε πατέρα, θα έπαιρνες ξανά την ίδια μηχανή τωρα; Μετά απο 20κατι χρόνια δηλαδή;"
"Θες ειλικρινής απάντηση;"
"Φυσικά!"
"Ναι. Θα την έπαιρνα ξανά αν την έβρισκα. Και ίσως την έκανα και ανακατασκευή σιγά σιγά. Γιατί τότε ήθελες απλά γκάζι, όταν είσαι νέος κυνηγάς την αδρεναλίνη. Αργότερα όμως που πλησιάζεις τα 50 σιγά σιγά, νοσταλγείς την τότε εποχή που οι μήχανες ήτανε τέρμα απλές. Δεν θες πλέον τόσο το γκάζι, απλά θες να ξανανιώσεις πάλι τον ίδιο ενθουσιασμό που είχες τότε. Θα έπαιρνα λοιπόν ναι, γιατί θέλω να ξανανιώσω πάλι 23 χρονών πίσω απο το τιμόνι, να ξανασχοληθώ πάλι με την λαδίλα των δίχρονων μοτέρ, να στρίψω και λιγάκι στις στροφές...πλέον τέτοια εργαλεία είναι ιστορικής αξίας δεν τα βρίσκεις εύκολα...αλλά αν μπορούσα να βρω ένα και αν είχα την δυνατότητα θα το έπαιρνα ναι. Και ας έβγαζε βλάβες, δεν παύει να ήτανε η πρώτη μου μηχανή"
"Είσαι μάγκας ρε πατέρα οφείλω να το πω"