Τα αλογα ομως τρεφονται και με....ηλιακη ενεργεια
Περιμενουν το....παρασυνθημα
Αυξημενο αβανς λεγεται...εκει αρχιζουν κ καλπαζουν, και καλυτερη θερμοδυναμικη αποδοση σημαινει οικονομια καυσιμου..
Βεβαια θελουν και τη βενζινουλα τους, μη μας παθουν υπερκοπωση απ την πολυ....τρεχαλα
τι λεω ο πουστης
Αν σε πείραξε αυτό το σχόλιο και ήταν η αιτία του ποστ σου ( παρότι νομίζω πως φαίνεται η ελαφριά διάθεση χαβαλέ με την οποία το έγραψα) σου ζητώ συγνώμη και αν δεν ξαναμπεις ελπίζω κάποιος να στην μεταφέρει.Του το έγραψα παραπάνω, αλλά έκανε πως δεν το είδε ο καγκουράκος
Ορίστε παιδιά...
Μπήκε ξανά η εργοστασιακή εξάτμιση....
Όπως και το φιλτροκούτι...έκλεισα καλά και τις τρύπες που του είχα ανοίξει κάποτε
...έφτιαξα και πνίχτη ξανά από την αρχή. Ελαστικό υλικό, να κλείνει καλά η όλη κατασκευή, να μην βρίσκει, εξάλλου εκεί που βρίσκεται δεν θα το πειράξει η ζέστη από το μοτέρ...ξανά όπως ήτανε από το εργοστάσιο το κουτί δηλαδή.....
Και τα εργοστασιακά φλας μπήκανε...να μην θυμίζει σε τίποτα "πειραγμένο" μηχανάκι
Τα LED φύγανε, την θέση τους πήρε μια κλασσική HS1 αλογόνου 35W...
...και οι καθρέπτες εξαρχής εκεί ήτανε...
Και το αυτοκόλλητο Κ&Ν έφυγε....εξάτμιση, φιλτροχοάνη, φώτα, όλα αυτά μπήκανε στην αποθήκη.
Τώρα δηλαδή δεν θεωρούμαι κάγκουρας; Κάνω πιο σωστά τα σέρβις μου τώρα; Δηλαδή, δεν θα κολλήσει για 2η φορά ο κινητήρας του; Είμαι πιο αποδεκτός στην μοτοσυκλετιστική κοινότητα; Η κοινωνία θα σχηματίσει καλύτερη εικόνα για εμένα; Γονείς και φίλοι με αγαπάνε περισσότερο; Η κοπέλα μου, θα με θέλει πιο πολύ;
........
........επίλογος....
"βγες από την φούσκα σου"........"αγόρασε μια μηχανή επιτέλους"........."μας τα έχεις πρήξει με το παπί"......"στάνταρ έχει αμελήσει παντελώς τα πολύ βασικά"......"το πάει για 2ο κόλλημα"......."δεν είσαι μηχανόβιος, παπάκιας είσαι"...."γιατί δεν αφήνεις επιτέλους το παπί να πας σε κάτι μεγαλύτερο;".....
Enough is enough. Σηκώνω αστεία, σηκώνω κράξιμο, σηκώνω θάψιμο, μα ως ένα σημείο. Δεν ψήνω άλλο, πως να το πω. Κούρασε αυτή η ιστορία μέχρι σήμερα, η ίδια συμπεριφορά απέναντι μου.
Ξέρω, δεν είμαι καν μοτοσυκλετιστής, παπάκιας είμαι, όπως με έχουν αποκαλέσει. Σίγουρα, σε κάποια άτομα δεν έδωσα ποτέ καλή εικόνα και έχω δεχτεί πολύ κράξιμο στο παρελθόν. Λένε πως η πρώτη εντύπωση είναι το παν και ίσως εκεί να το έχασα εξαρχής. Και το ίντερνετ είναι μια τεράστια αλλά παράλληλα και τόσο μικρή κοινωνία. Καλώς ή κακώς έτσι είναι.
Πράγματι, κάποτε (εποχές 2017-2018) με ένοιαζε περισσότερο το να κάνω το μηχανάκι 180 κυβικά, παρά το να αλλάξω λάστιχα. Ίσως σε μερικά άτομα αυτό να ήτανε αρκετό για να σχηματίσουν πίσω από μια οθόνη τον χαρακτήρα μου. Ο ανεγκέφαλος κάγκουρας δηλαδή. Το κλασσικό ανώριμο βλαμμένο πιτσιρίκι με το παπάκι. Δεκτό....
Αυτό που ΔΕΝ δέχομαι όμως, είναι να μου συμπεριφέρονται ακόμα έτσι και να με μειώνουν για πράγματα που έκανα κάποτε. Αυτό ήτανε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Πλέον δεν είμαι 19 χρονών. Είμαι 23. Έχω μια αξιοπρέπεια μα κυρίως, έχω όρια. Είμαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
Λοιπόν, ήρθε η ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Κάγκουρας, λοιπόν κύριοι, είναι αυτός που γράφει κράνος, εξοπλισμό και πολιτισμένη οδηγική συμπεριφορά εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Θα εκτελεί το καθημερινό δρομολόγιο σπίτι-καφετέρια σαν διάολος στον δρόμο, χωρίς να δώσει δεκάρα για το αν θα πάρει σβάρνα κανέναν περαστικό. Α, επίσης δεν ενδιαφέρεται αν το κλαστήρι του ακούγεται από 200 χιλιόμετρα μακρυά στο ρελαντί και σε οτιδήποτε είναι θηλυκό και έχει δυο πόδια θα βαράει κόφτες γιατί άλλο τρόπο φλερτ δεν γνωρίζει.
Νομίζω πως είμαι κάτι καλύτερο από αυτό πλέον. Αν δίνω ακόμα μια διαφορετικά εικόνα, I'm sorry.
Το δίτροχο είναι κάτι που αγαπάω από τα 16 μου. Δεν μπορώ να με φανταστώ χωρίς μηχανάκι. Δεν θα περάσει μέρα που δεν θα κάνω μια βόλτα. Έστω μικρή, μέσα στην πόλη, είτε μακρινή. Απλά δεν πέφτω ήρεμος για ύπνο το βράδυ. Με έχει βοηθήσει, με έχει σώσει μα κυρίως με έχει συντροφεύσει το μηχανάκι. Σε όλες τις φάσεις της ζωής μου ακόμα και στις πιο σκοτεινές. Πάντα είχα την οδήγηση και την ενασχόληση ως παρηγοριά μου. Είτε όταν χώριζα, είτε όταν γινόταν κάτι άσχημο, είτε όταν είχα άγχος με μαθήματα στο ΤΕΙ, είτε απλά γιατί δεν ξύπνησα καλά, ακόμα και όταν έχασα ένα πολύ κοντινό μου πρόσωπο μέσα στο καλοκαίρι που μας πέρασε.
Όλα αυτά τα threads που έχω ανοίξει στο ίντερνετ. Όλες αυτές οι ερωτήσεις και απορίες, γελοίες και μη. Όλα αυτά τα πειράματα, όλες αυτές οι δοκιμές. Όλες αυτές οι ιδέες. Όλα μα όλα, όμως, έγιναν από ενθουσιασμό. Γιατί είμαι περίεργος να μαθαίνω και άλλα πράματα για αυτό που αποκαλούμε μοτοσυκλέτα. Είναι ωραίος ο κόσμος των 2 τροχών.
Και ναι! Και ΑΛΗΘΙΝΗ μηχανή θα πάρω, και πιο μακριά θα ταξιδεύω και ίσως μια μέρα γίνω ένας αληθινός μοτοσυκλετιστής. Καθαρά και μόνο γιατί αγαπάω να οδηγάω δίτροχα. Και θα χαρώ πολύ να γνωρίσω και άλλους μοτοσυκλετιστές σε μακρινά ταξίδια και να ανταλλάξουμε απόψεις. Και θα χαρώ επίσης αν αύριο-μεθαύριο έρθει το παιδί μου και μου ζητήσει να του μάθω οδήγηση.
Γιατί, εν τέλει, μεγάλωσα πίσω από ένα τιμόνι.
Γέλασα πίσω από ένα τιμόνι. Έμαθα πίσω από ένα τιμόνι. Συγκινήθηκα πίσω από ένα τιμόνι. Ερωτεύτηκα πίσω από ένα τιμόνι. Έκλαψα πίσω από ένα τιμόνι. Και ζω πίσω από ένα τιμόνι.
Και θα συνεχίσω ακάθεκτος. Ξανά και ξανά και ξανά.
Και με αυτό το ποστ κλείνω. Απλά φαίνεται, να μην ανήκω.
Και ποιος ξέρει...ίσως μια μέρα χαιρετηθούμε στον δρόμο. Σε κάνα πέρασμα Μπάρου...ωραία φάση θα ήτανε, έχει γαμάτα τοπία εκεί....το ψήνω για 1ο προορισμό όταν πάρω μηχανή.
Until then...farewell.
Red Shogun signing off.
Μη χάσετε ευκαιρία για προσηλυτισμό οι τσι εσάδες!
Εχουν πεσει τα ποσοστα της πυραμιδας...ΜαΧ 1,5% για καθε καινουργιο πελατη που φέρνειςΜη χάσετε ευκαιρία για προσηλυτισμό οι τσι εσάδες!
Ρε σεις, αν έχετε affiliation με κέρδος για κάθε καινούριο που φέρνετε στην μπράντα, να το σκεφτώ κι εγώ!
Δίνει κανα ποσοστό η μαμα πενφέ ή τζάμπα κάνετε τέτοια τρελή προώθηση;
Ορίστε παιδιά...
Μπήκε ξανά η εργοστασιακή εξάτμιση....
Όπως και το φιλτροκούτι...έκλεισα καλά και τις τρύπες που του είχα ανοίξει κάποτε
...έφτιαξα και πνίχτη ξανά από την αρχή. Ελαστικό υλικό, να κλείνει καλά η όλη κατασκευή, να μην βρίσκει, εξάλλου εκεί που βρίσκεται δεν θα το πειράξει η ζέστη από το μοτέρ...ξανά όπως ήτανε από το εργοστάσιο το κουτί δηλαδή.....
Και τα εργοστασιακά φλας μπήκανε...να μην θυμίζει σε τίποτα "πειραγμένο" μηχανάκι
Τα LED φύγανε, την θέση τους πήρε μια κλασσική HS1 αλογόνου 35W...
...και οι καθρέπτες εξαρχής εκεί ήτανε...
Και το αυτοκόλλητο Κ&Ν έφυγε....εξάτμιση, φιλτροχοάνη, φώτα, όλα αυτά μπήκανε στην αποθήκη.
Τώρα δηλαδή δεν θεωρούμαι κάγκουρας; Κάνω πιο σωστά τα σέρβις μου τώρα; Δηλαδή, δεν θα κολλήσει για 2η φορά ο κινητήρας του; Είμαι πιο αποδεκτός στην μοτοσυκλετιστική κοινότητα; Η κοινωνία θα σχηματίσει καλύτερη εικόνα για εμένα; Γονείς και φίλοι με αγαπάνε περισσότερο; Η κοπέλα μου, θα με θέλει πιο πολύ;
........
........επίλογος....
"βγες από την φούσκα σου"........"αγόρασε μια μηχανή επιτέλους"........."μας τα έχεις πρήξει με το παπί"......"στάνταρ έχει αμελήσει παντελώς τα πολύ βασικά"......"το πάει για 2ο κόλλημα"......."δεν είσαι μηχανόβιος, παπάκιας είσαι"...."γιατί δεν αφήνεις επιτέλους το παπί να πας σε κάτι μεγαλύτερο;".....
Enough is enough. Σηκώνω αστεία, σηκώνω κράξιμο, σηκώνω θάψιμο, μα ως ένα σημείο. Δεν ψήνω άλλο, πως να το πω. Κούρασε αυτή η ιστορία μέχρι σήμερα, η ίδια συμπεριφορά απέναντι μου.
Ξέρω, δεν είμαι καν μοτοσυκλετιστής, παπάκιας είμαι, όπως με έχουν αποκαλέσει. Σίγουρα, σε κάποια άτομα δεν έδωσα ποτέ καλή εικόνα και έχω δεχτεί πολύ κράξιμο στο παρελθόν. Λένε πως η πρώτη εντύπωση είναι το παν και ίσως εκεί να το έχασα εξαρχής. Και το ίντερνετ είναι μια τεράστια αλλά παράλληλα και τόσο μικρή κοινωνία. Καλώς ή κακώς έτσι είναι.
Πράγματι, κάποτε (εποχές 2017-2018) με ένοιαζε περισσότερο το να κάνω το μηχανάκι 180 κυβικά, παρά το να αλλάξω λάστιχα. Ίσως σε μερικά άτομα αυτό να ήτανε αρκετό για να σχηματίσουν πίσω από μια οθόνη τον χαρακτήρα μου. Ο ανεγκέφαλος κάγκουρας δηλαδή. Το κλασσικό ανώριμο βλαμμένο πιτσιρίκι με το παπάκι. Δεκτό....
Αυτό που ΔΕΝ δέχομαι όμως, είναι να μου συμπεριφέρονται ακόμα έτσι και να με μειώνουν για πράγματα που έκανα κάποτε. Αυτό ήτανε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Πλέον δεν είμαι 19 χρονών. Είμαι 23. Έχω μια αξιοπρέπεια μα κυρίως, έχω όρια. Είμαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
Λοιπόν, ήρθε η ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Κάγκουρας, λοιπόν κύριοι, είναι αυτός που γράφει κράνος, εξοπλισμό και πολιτισμένη οδηγική συμπεριφορά εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Θα εκτελεί το καθημερινό δρομολόγιο σπίτι-καφετέρια σαν διάολος στον δρόμο, χωρίς να δώσει δεκάρα για το αν θα πάρει σβάρνα κανέναν περαστικό. Α, επίσης δεν ενδιαφέρεται αν το κλαστήρι του ακούγεται από 200 χιλιόμετρα μακρυά στο ρελαντί και σε οτιδήποτε είναι θηλυκό και έχει δυο πόδια θα βαράει κόφτες γιατί άλλο τρόπο φλερτ δεν γνωρίζει.
Νομίζω πως είμαι κάτι καλύτερο από αυτό πλέον. Αν δίνω ακόμα μια διαφορετικά εικόνα, I'm sorry.
Το δίτροχο είναι κάτι που αγαπάω από τα 16 μου. Δεν μπορώ να με φανταστώ χωρίς μηχανάκι. Δεν θα περάσει μέρα που δεν θα κάνω μια βόλτα. Έστω μικρή, μέσα στην πόλη, είτε μακρινή. Απλά δεν πέφτω ήρεμος για ύπνο το βράδυ. Με έχει βοηθήσει, με έχει σώσει μα κυρίως με έχει συντροφεύσει το μηχανάκι. Σε όλες τις φάσεις της ζωής μου ακόμα και στις πιο σκοτεινές. Πάντα είχα την οδήγηση και την ενασχόληση ως παρηγοριά μου. Είτε όταν χώριζα, είτε όταν γινόταν κάτι άσχημο, είτε όταν είχα άγχος με μαθήματα στο ΤΕΙ, είτε απλά γιατί δεν ξύπνησα καλά, ακόμα και όταν έχασα ένα πολύ κοντινό μου πρόσωπο μέσα στο καλοκαίρι που μας πέρασε.
Όλα αυτά τα threads που έχω ανοίξει στο ίντερνετ. Όλες αυτές οι ερωτήσεις και απορίες, γελοίες και μη. Όλα αυτά τα πειράματα, όλες αυτές οι δοκιμές. Όλες αυτές οι ιδέες. Όλα μα όλα, όμως, έγιναν από ενθουσιασμό. Γιατί είμαι περίεργος να μαθαίνω και άλλα πράματα για αυτό που αποκαλούμε μοτοσυκλέτα. Είναι ωραίος ο κόσμος των 2 τροχών.
Και ναι! Και ΑΛΗΘΙΝΗ μηχανή θα πάρω, και πιο μακριά θα ταξιδεύω και ίσως μια μέρα γίνω ένας αληθινός μοτοσυκλετιστής. Καθαρά και μόνο γιατί αγαπάω να οδηγάω δίτροχα. Και θα χαρώ πολύ να γνωρίσω και άλλους μοτοσυκλετιστές σε μακρινά ταξίδια και να ανταλλάξουμε απόψεις. Και θα χαρώ επίσης αν αύριο-μεθαύριο έρθει το παιδί μου και μου ζητήσει να του μάθω οδήγηση.
Γιατί, εν τέλει, μεγάλωσα πίσω από ένα τιμόνι.
Γέλασα πίσω από ένα τιμόνι. Έμαθα πίσω από ένα τιμόνι. Συγκινήθηκα πίσω από ένα τιμόνι. Ερωτεύτηκα πίσω από ένα τιμόνι. Έκλαψα πίσω από ένα τιμόνι. Και ζω πίσω από ένα τιμόνι.
Και θα συνεχίσω ακάθεκτος. Ξανά και ξανά και ξανά.
Και με αυτό το ποστ κλείνω. Απλά φαίνεται, να μην ανήκω.
Και ποιος ξέρει...ίσως μια μέρα χαιρετηθούμε στον δρόμο. Σε κάνα πέρασμα Μπάρου...ωραία φάση θα ήτανε, έχει γαμάτα τοπία εκεί....το ψήνω για 1ο προορισμό όταν πάρω μηχανή.
Until then...farewell.
Red Shogun signing off.
Κάτσε ρε φίλε...και για να έχουμε καλό ρώτημα, τους τσιεσάδες που ήδη έχουν τσι ές, γιατί δεν τους έκοψες την καλημέρα; Ή όσους πήραν πρόσφατα (ονόματα δεν λέμε, είχε σοβαρό και γρήγορο μηχανάκι και πήρε τσι ες. Επίσης του αρέσουν τα λαγκαβούλια)
Κάτσε ρε φίλε...και για να έχουμε καλό ρώτημα, τους τσιεσάδες που ήδη έχουν τσι ές, γιατί δεν τους έκοψες την καλημέρα; Ή όσους πήραν πρόσφατα (ονόματα δεν λέμε, είχε σοβαρό και γρήγορο μηχανάκι και πήρε τσι ες. Επίσης του αρέσουν τα λαγκαβούλια)
ε;
ΕΕΕεεεεεε;;;;
Λάθος θέση η παρένθεση φίλος!
Γιατι ωρε το χαλασες το εργαλειο μια χαρα δεν ηταν καθεσαι και ακους τα γεροντια με της απλωστρες ελα λεβεντημ μια βδομαδα στο Αγρινιο να σου δωσω το νιτζα να τα περνας απο την εξωτερικη BikeBikeΟρίστε παιδιά...
Μπήκε ξανά η εργοστασιακή εξάτμιση....
Όπως και το φιλτροκούτι...έκλεισα καλά και τις τρύπες που του είχα ανοίξει κάποτε
...έφτιαξα και πνίχτη ξανά από την αρχή. Ελαστικό υλικό, να κλείνει καλά η όλη κατασκευή, να μην βρίσκει, εξάλλου εκεί που βρίσκεται δεν θα το πειράξει η ζέστη από το μοτέρ...ξανά όπως ήτανε από το εργοστάσιο το κουτί δηλαδή.....
Και τα εργοστασιακά φλας μπήκανε...να μην θυμίζει σε τίποτα "πειραγμένο" μηχανάκι
Τα LED φύγανε, την θέση τους πήρε μια κλασσική HS1 αλογόνου 35W...
...και οι καθρέπτες εξαρχής εκεί ήτανε...
Και το αυτοκόλλητο Κ&Ν έφυγε....εξάτμιση, φιλτροχοάνη, φώτα, όλα αυτά μπήκανε στην αποθήκη.
Τώρα δηλαδή δεν θεωρούμαι κάγκουρας; Κάνω πιο σωστά τα σέρβις μου τώρα; Δηλαδή, δεν θα κολλήσει για 2η φορά ο κινητήρας του; Είμαι πιο αποδεκτός στην μοτοσυκλετιστική κοινότητα; Η κοινωνία θα σχηματίσει καλύτερη εικόνα για εμένα; Γονείς και φίλοι με αγαπάνε περισσότερο; Η κοπέλα μου, θα με θέλει πιο πολύ;
........
........επίλογος....
"βγες από την φούσκα σου"........"αγόρασε μια μηχανή επιτέλους"........."μας τα έχεις πρήξει με το παπί"......"στάνταρ έχει αμελήσει παντελώς τα πολύ βασικά"......"το πάει για 2ο κόλλημα"......."δεν είσαι μηχανόβιος, παπάκιας είσαι"...."γιατί δεν αφήνεις επιτέλους το παπί να πας σε κάτι μεγαλύτερο;".....
Enough is enough. Σηκώνω αστεία, σηκώνω κράξιμο, σηκώνω θάψιμο, μα ως ένα σημείο. Δεν ψήνω άλλο, πως να το πω. Κούρασε αυτή η ιστορία μέχρι σήμερα, η ίδια συμπεριφορά απέναντι μου.
Ξέρω, δεν είμαι καν μοτοσυκλετιστής, παπάκιας είμαι, όπως με έχουν αποκαλέσει. Σίγουρα, σε κάποια άτομα δεν έδωσα ποτέ καλή εικόνα και έχω δεχτεί πολύ κράξιμο στο παρελθόν. Λένε πως η πρώτη εντύπωση είναι το παν και ίσως εκεί να το έχασα εξαρχής. Και το ίντερνετ είναι μια τεράστια αλλά παράλληλα και τόσο μικρή κοινωνία. Καλώς ή κακώς έτσι είναι.
Πράγματι, κάποτε (εποχές 2017-2018) με ένοιαζε περισσότερο το να κάνω το μηχανάκι 180 κυβικά, παρά το να αλλάξω λάστιχα. Ίσως σε μερικά άτομα αυτό να ήτανε αρκετό για να σχηματίσουν πίσω από μια οθόνη τον χαρακτήρα μου. Ο ανεγκέφαλος κάγκουρας δηλαδή. Το κλασσικό ανώριμο βλαμμένο πιτσιρίκι με το παπάκι. Δεκτό....
Αυτό που ΔΕΝ δέχομαι όμως, είναι να μου συμπεριφέρονται ακόμα έτσι και να με μειώνουν για πράγματα που έκανα κάποτε. Αυτό ήτανε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Πλέον δεν είμαι 19 χρονών. Είμαι 23. Έχω μια αξιοπρέπεια μα κυρίως, έχω όρια. Είμαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
Λοιπόν, ήρθε η ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Κάγκουρας, λοιπόν κύριοι, είναι αυτός που γράφει κράνος, εξοπλισμό και πολιτισμένη οδηγική συμπεριφορά εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Θα εκτελεί το καθημερινό δρομολόγιο σπίτι-καφετέρια σαν διάολος στον δρόμο, χωρίς να δώσει δεκάρα για το αν θα πάρει σβάρνα κανέναν περαστικό. Α, επίσης δεν ενδιαφέρεται αν το κλαστήρι του ακούγεται από 200 χιλιόμετρα μακρυά στο ρελαντί και σε οτιδήποτε είναι θηλυκό και έχει δυο πόδια θα βαράει κόφτες γιατί άλλο τρόπο φλερτ δεν γνωρίζει.
Νομίζω πως είμαι κάτι καλύτερο από αυτό πλέον. Αν δίνω ακόμα μια διαφορετικά εικόνα, I'm sorry.
Το δίτροχο είναι κάτι που αγαπάω από τα 16 μου. Δεν μπορώ να με φανταστώ χωρίς μηχανάκι. Δεν θα περάσει μέρα που δεν θα κάνω μια βόλτα. Έστω μικρή, μέσα στην πόλη, είτε μακρινή. Απλά δεν πέφτω ήρεμος για ύπνο το βράδυ. Με έχει βοηθήσει, με έχει σώσει μα κυρίως με έχει συντροφεύσει το μηχανάκι. Σε όλες τις φάσεις της ζωής μου ακόμα και στις πιο σκοτεινές. Πάντα είχα την οδήγηση και την ενασχόληση ως παρηγοριά μου. Είτε όταν χώριζα, είτε όταν γινόταν κάτι άσχημο, είτε όταν είχα άγχος με μαθήματα στο ΤΕΙ, είτε απλά γιατί δεν ξύπνησα καλά, ακόμα και όταν έχασα ένα πολύ κοντινό μου πρόσωπο μέσα στο καλοκαίρι που μας πέρασε.
Όλα αυτά τα threads που έχω ανοίξει στο ίντερνετ. Όλες αυτές οι ερωτήσεις και απορίες, γελοίες και μη. Όλα αυτά τα πειράματα, όλες αυτές οι δοκιμές. Όλες αυτές οι ιδέες. Όλα μα όλα, όμως, έγιναν από ενθουσιασμό. Γιατί είμαι περίεργος να μαθαίνω και άλλα πράματα για αυτό που αποκαλούμε μοτοσυκλέτα. Είναι ωραίος ο κόσμος των 2 τροχών.
Και ναι! Και ΑΛΗΘΙΝΗ μηχανή θα πάρω, και πιο μακριά θα ταξιδεύω και ίσως μια μέρα γίνω ένας αληθινός μοτοσυκλετιστής. Καθαρά και μόνο γιατί αγαπάω να οδηγάω δίτροχα. Και θα χαρώ πολύ να γνωρίσω και άλλους μοτοσυκλετιστές σε μακρινά ταξίδια και να ανταλλάξουμε απόψεις. Και θα χαρώ επίσης αν αύριο-μεθαύριο έρθει το παιδί μου και μου ζητήσει να του μάθω οδήγηση.
Γιατί, εν τέλει, μεγάλωσα πίσω από ένα τιμόνι.
Γέλασα πίσω από ένα τιμόνι. Έμαθα πίσω από ένα τιμόνι. Συγκινήθηκα πίσω από ένα τιμόνι. Ερωτεύτηκα πίσω από ένα τιμόνι. Έκλαψα πίσω από ένα τιμόνι. Και ζω πίσω από ένα τιμόνι.
Και θα συνεχίσω ακάθεκτος. Ξανά και ξανά και ξανά.
Και με αυτό το ποστ κλείνω. Απλά φαίνεται, να μην ανήκω.
Και ποιος ξέρει...ίσως μια μέρα χαιρετηθούμε στον δρόμο. Σε κάνα πέρασμα Μπάρου...ωραία φάση θα ήτανε, έχει γαμάτα τοπία εκεί....το ψήνω για 1ο προορισμό όταν πάρω μηχανή.
Until then...farewell.
Red Shogun signing off.
Τώρα Τάσο που το έκανες μαμά σε πάω μία με το glx να φας την σκόνη μου. Και τώρα σοβαρά. Στην ζωή σου θα γνωρίσεις πάρα πολλούς ανθρώπους κάποιοι θα σε αγαπήσουν για αυτό που είσαι και κάποιοι δεν θα θέλουν να σε ξέρουν γιατί δεν θέλουν να ασχοληθούν να μάθουν ποιός είσαι. Το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει(στο έχω ξαναγράψει) να πιάνεσαι από κουβέντες και σχόλια. Η ζωή είναι όλη μπροστά σου μάθε να αγαπάς αυτούς που σε αγαπούν και να κρατάς σε απόσταση αυτούς που αδιαφορούν. Δεν κρίνεσαι σαν άνθρωπος από τι μηχανάκι καβαλάς ούτε αν έχεις χρήματα να αγοράσεις μια ακριβή και γρήγορη μοτοσυκλέτα. Πάνω από όλα είναι να είσαι σωστός άνθρωπος να ζεις την ζωή σου όπως εσύ θέλεις και να βάζεις στόχους υψηλότερους από μια μοτοσυκλέτα. Το να περιμένεις να σε κρίνει ο καθένας αν είσαι αληθινός ή όχι μοτοσυκλετιστής είναι παράλογο. Πίστεψε με ότι μόνο ο εαυτός σου είναι άξιος να σε κρίνει. Χαλάρωσε και προσπάθησε να περνάς καλά αυτό θέλει η ηλικία σου και μόνο. Τάσο δεν προσπαθώ να σου κάνω μάθημα αλλά τα ίδια θα έλεγα και στον γιό μου που είναι στην ηλικία σου.Ορίστε παιδιά...
Μπήκε ξανά η εργοστασιακή εξάτμιση....
Όπως και το φιλτροκούτι...έκλεισα καλά και τις τρύπες που του είχα ανοίξει κάποτε
...έφτιαξα και πνίχτη ξανά από την αρχή. Ελαστικό υλικό, να κλείνει καλά η όλη κατασκευή, να μην βρίσκει, εξάλλου εκεί που βρίσκεται δεν θα το πειράξει η ζέστη από το μοτέρ...ξανά όπως ήτανε από το εργοστάσιο το κουτί δηλαδή.....
Και τα εργοστασιακά φλας μπήκανε...να μην θυμίζει σε τίποτα "πειραγμένο" μηχανάκι
Τα LED φύγανε, την θέση τους πήρε μια κλασσική HS1 αλογόνου 35W...
...και οι καθρέπτες εξαρχής εκεί ήτανε...
Και το αυτοκόλλητο Κ&Ν έφυγε....εξάτμιση, φιλτροχοάνη, φώτα, όλα αυτά μπήκανε στην αποθήκη.
Τώρα δηλαδή δεν θεωρούμαι κάγκουρας; Κάνω πιο σωστά τα σέρβις μου τώρα; Δηλαδή, δεν θα κολλήσει για 2η φορά ο κινητήρας του; Είμαι πιο αποδεκτός στην μοτοσυκλετιστική κοινότητα; Η κοινωνία θα σχηματίσει καλύτερη εικόνα για εμένα; Γονείς και φίλοι με αγαπάνε περισσότερο; Η κοπέλα μου, θα με θέλει πιο πολύ;
........
........επίλογος....
"βγες από την φούσκα σου"........"αγόρασε μια μηχανή επιτέλους"........."μας τα έχεις πρήξει με το παπί"......"στάνταρ έχει αμελήσει παντελώς τα πολύ βασικά"......"το πάει για 2ο κόλλημα"......."δεν είσαι μηχανόβιος, παπάκιας είσαι"...."γιατί δεν αφήνεις επιτέλους το παπί να πας σε κάτι μεγαλύτερο;".....
Enough is enough. Σηκώνω αστεία, σηκώνω κράξιμο, σηκώνω θάψιμο, μα ως ένα σημείο. Δεν ψήνω άλλο, πως να το πω. Κούρασε αυτή η ιστορία μέχρι σήμερα, η ίδια συμπεριφορά απέναντι μου.
Ξέρω, δεν είμαι καν μοτοσυκλετιστής, παπάκιας είμαι, όπως με έχουν αποκαλέσει. Σίγουρα, σε κάποια άτομα δεν έδωσα ποτέ καλή εικόνα και έχω δεχτεί πολύ κράξιμο στο παρελθόν. Λένε πως η πρώτη εντύπωση είναι το παν και ίσως εκεί να το έχασα εξαρχής. Και το ίντερνετ είναι μια τεράστια αλλά παράλληλα και τόσο μικρή κοινωνία. Καλώς ή κακώς έτσι είναι.
Πράγματι, κάποτε (εποχές 2017-2018) με ένοιαζε περισσότερο το να κάνω το μηχανάκι 180 κυβικά, παρά το να αλλάξω λάστιχα. Ίσως σε μερικά άτομα αυτό να ήτανε αρκετό για να σχηματίσουν πίσω από μια οθόνη τον χαρακτήρα μου. Ο ανεγκέφαλος κάγκουρας δηλαδή. Το κλασσικό ανώριμο βλαμμένο πιτσιρίκι με το παπάκι. Δεκτό....
Αυτό που ΔΕΝ δέχομαι όμως, είναι να μου συμπεριφέρονται ακόμα έτσι και να με μειώνουν για πράγματα που έκανα κάποτε. Αυτό ήτανε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Πλέον δεν είμαι 19 χρονών. Είμαι 23. Έχω μια αξιοπρέπεια μα κυρίως, έχω όρια. Είμαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
Λοιπόν, ήρθε η ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Κάγκουρας, λοιπόν κύριοι, είναι αυτός που γράφει κράνος, εξοπλισμό και πολιτισμένη οδηγική συμπεριφορά εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Θα εκτελεί το καθημερινό δρομολόγιο σπίτι-καφετέρια σαν διάολος στον δρόμο, χωρίς να δώσει δεκάρα για το αν θα πάρει σβάρνα κανέναν περαστικό. Α, επίσης δεν ενδιαφέρεται αν το κλαστήρι του ακούγεται από 200 χιλιόμετρα μακρυά στο ρελαντί και σε οτιδήποτε είναι θηλυκό και έχει δυο πόδια θα βαράει κόφτες γιατί άλλο τρόπο φλερτ δεν γνωρίζει.
Νομίζω πως είμαι κάτι καλύτερο από αυτό πλέον. Αν δίνω ακόμα μια διαφορετικά εικόνα, I'm sorry.
Το δίτροχο είναι κάτι που αγαπάω από τα 16 μου. Δεν μπορώ να με φανταστώ χωρίς μηχανάκι. Δεν θα περάσει μέρα που δεν θα κάνω μια βόλτα. Έστω μικρή, μέσα στην πόλη, είτε μακρινή. Απλά δεν πέφτω ήρεμος για ύπνο το βράδυ. Με έχει βοηθήσει, με έχει σώσει μα κυρίως με έχει συντροφεύσει το μηχανάκι. Σε όλες τις φάσεις της ζωής μου ακόμα και στις πιο σκοτεινές. Πάντα είχα την οδήγηση και την ενασχόληση ως παρηγοριά μου. Είτε όταν χώριζα, είτε όταν γινόταν κάτι άσχημο, είτε όταν είχα άγχος με μαθήματα στο ΤΕΙ, είτε απλά γιατί δεν ξύπνησα καλά, ακόμα και όταν έχασα ένα πολύ κοντινό μου πρόσωπο μέσα στο καλοκαίρι που μας πέρασε.
Όλα αυτά τα threads που έχω ανοίξει στο ίντερνετ. Όλες αυτές οι ερωτήσεις και απορίες, γελοίες και μη. Όλα αυτά τα πειράματα, όλες αυτές οι δοκιμές. Όλες αυτές οι ιδέες. Όλα μα όλα, όμως, έγιναν από ενθουσιασμό. Γιατί είμαι περίεργος να μαθαίνω και άλλα πράματα για αυτό που αποκαλούμε μοτοσυκλέτα. Είναι ωραίος ο κόσμος των 2 τροχών.
Και ναι! Και ΑΛΗΘΙΝΗ μηχανή θα πάρω, και πιο μακριά θα ταξιδεύω και ίσως μια μέρα γίνω ένας αληθινός μοτοσυκλετιστής. Καθαρά και μόνο γιατί αγαπάω να οδηγάω δίτροχα. Και θα χαρώ πολύ να γνωρίσω και άλλους μοτοσυκλετιστές σε μακρινά ταξίδια και να ανταλλάξουμε απόψεις. Και θα χαρώ επίσης αν αύριο-μεθαύριο έρθει το παιδί μου και μου ζητήσει να του μάθω οδήγηση.
Γιατί, εν τέλει, μεγάλωσα πίσω από ένα τιμόνι.
Γέλασα πίσω από ένα τιμόνι. Έμαθα πίσω από ένα τιμόνι. Συγκινήθηκα πίσω από ένα τιμόνι. Ερωτεύτηκα πίσω από ένα τιμόνι. Έκλαψα πίσω από ένα τιμόνι. Και ζω πίσω από ένα τιμόνι.
Και θα συνεχίσω ακάθεκτος. Ξανά και ξανά και ξανά.
Και με αυτό το ποστ κλείνω. Απλά φαίνεται, να μην ανήκω.
Και ποιος ξέρει...ίσως μια μέρα χαιρετηθούμε στον δρόμο. Σε κάνα πέρασμα Μπάρου...ωραία φάση θα ήτανε, έχει γαμάτα τοπία εκεί....το ψήνω για 1ο προορισμό όταν πάρω μηχανή.
Until then...farewell.
Red Shogun signing off.
Ποιος ειναι ο αγνωστος ο Τασος;Γιατι αν εννοεις αυτον μετα απο τοσα χρονια ξερει και ποιοι ειμαστε και πως μιλαμε,οπως γνωριζει πολυ καλα οτι τον αγκαλιασαμε απο την πρωτη στιγμη.
