Μια ιστορία
Μια ιστορία Θα σας πω για τον Μιχάλη, τον Μιχάλη τον φλού.
Αποφάσισε το τριήμερο του Αγίου πνεύματος να πάει στην πέρδικα Θεσπρωτίας με κάτι τύπους που έχουν μηχανάκια και μια παρέα ιντερνετική. motoparea.gr
Οργανωτικός όπως πάντα, αποφασίζει πως παρασκευη απόγευμα ξεκινάει και το βράδυ της ίδιας ημέρας θα ήταν εκεί για να γνωρίσει από κοντά τα μέλη αυτής της περιβόητης παρέας. Και όπως συμβαίνει με τον φλου πάντα, έτσι και αυτήν την φορά ξεκίνησε Σάββατο πρωί αντί Παρασκευής.
Διπλός, αντί μόνος, σε δωμάτιο στο χωριό αντί σε σκηνή. (Το τελευταίο ήταν μονόδρομος γιατί το κορμι του δεν συνάδει με το αντίσκηνο)
Σκάει μύτη το λοιπόν και ψάχνει να βρει τα άτομα που είχε μιλήσει είτε τηλεφωνικά, είτε μέσω του φόρουμ. Βρίσκει τον Μιχάλη από το Αγρίνιο, μιλά μαζί του για λίγο και δεν χρειάστηκαν πάνω από 30 λεπτά για να καταλάβει το τι άνθρωπος είναι. Αεικίνητος, να βοηθήσει τους πάντες και να ενδιαφερθεί για όλα. Ο ορισμός του ανθρώπου που πάντα χαίρεσαι να γνωρίζεις. Μέσα από αυτόν γνώρισε και όλα τα παιδιά από το Αγρίνιο. Καταπληκτικοί με χαβαλέ όλοι τους.
Αααα ήταν και τρία κορίτσια μαζι τους ( έτσι λένε αυτοί, 15 παιδιά και 3 κορίτσια )
Δεύτερο άτομο που έψαξε ήταν αυτός που του έταξε μια μπανιέρα τσίπουρο. Τον Παναγιώτη από τα Ιωάννινα. Αν είδατε τσίπουρο εσείς, είδε και ο Μιχάλης ο φλου. Πάλι καλά που ήταν και ο αγρινιωτης ο Μιχάλης που είχε φέρει λίγο από το αγίασμα όπως λέγανε. Πίνανε, τρώγανε, και αυτό που του έκανε μεγαλη εντύπωση του φλου, είναι ότι όλοι ασχολιόντουσαν με τον Τόλια, ενώ αυτός καθότανε σε άλλο τραπέζι επιδεικνύοντας την πλούσια κώμη του. (Άλλη μορφή και αυτός. Λίγο εριστικός με την φαλάκρα του φλού, αλλά ωραίος τύπος) Στο ίδιο τραπέζι καθόταν και ο Μανώλης. Ένας νεανίας με βαμμένα τα μαλλιά του άσπρα. Καμάρωνε το μηχανάκι του συνεχώς, το οποίο ήταν μια πρησμένη αγελάδα. Πενφε λέει. Ωραίος τύπος. Μπορείς να αποκομίσεις από την Σοφία του.
Ήρθε η ώρα της μοτο βόλτας. Προορισμός Μύλοι Σουλίου. Υπέροχη διαδρομή, με πολλές στροφές. Εκεί κατάλαβε πως κάποια μηχανάκια, όπως του Λάμπρου, του Ηλία και ένα gaciva κόκκινο ενός αγρινιώτη του Τάκη (τα αλλά χρώματα δεν το κάνουν αυτό) για να στρίψουν πρέπει να τα πλαγιάζουν. Αυτός είχε μάθει μέχρι εκείνη την μέρα, ότι απλώς έπρεπε να στρίψει το τιμόνι.
Καλά αυτός με το gaciva, ναι το κόκκινο ντε. Τρελός για δέσιμο. Να μπαίνει μαλλιοκούβαρα στις στροφές, και να έχει και την Μαρία από πίσω να χαμογελά. Που πας κοπέλα μου με αυτόν; Ουτε βουλωμένο γράμμα δεν στέλνεις με αυτόν. (Αθώο κορίτσι). Ο Λάμπρος αποδείχθηκε ότι είναι ένας αποτυχημένος μοσχαροκλεφτης. Αφού δεν κατάφερε σε μια στροφή ούτε να το πετύχει, ούτε να το πάρει. Αλλά είναι τρομερός ψυχολόγος. Η Σωτηρία με απίστευτη διάθεση πειράγματος. Ειδικά όταν κατάλαβε πως ο φλου είναι βόρειος. Η Πόπη δεν θα μπορούσε να είναι κάτι λιγότερο από αυτό που είναι και ο αδερφος της. Για το Ηλία, δεν είπε τίποτα ο φλου. Λέει πως αυτός είναι μια κατηγορία μόνος του. Μου είπε να σας μεταφέρω πως Η παρέα γενικά ήταν όλη καταπληκτική. Χάρηκε που σας γνώρισε. Μάλλον θα τον φάτε στην μάπα ξανά και ξανά. Του άρεσε.
Πάντα όρθιοι, με πολλά χιλιόμετρα σε όμορφες διαδρομές, με κράνος στο κεφάλι και με μια συμβουλή για να μαθαίνουν οι αδαείς. Το μηχανάκι για να στρίψει, απλά στρίβεις το τιμόνι, είναι τόσο απλό και δεν χαλάς τα παπουτσια σου. Επίσης αν κάποιος θέλει να πάρει gaciva να μην πάρει κόκκινο.
View attachment 51635