Piraeu-Sk
new member
Στα Καλάβρυτα πήγαινα συχνά λόγο χειμερινών σπορ καθώς είμαι λάτρης του snowboard αλλά ποτέ δεν είχα ανακαλύψει τις ομορφιές και προπάντων την ιστορία της. Πραγματικά δεν έχασα την ευκαιρία , γέμισα την μηχανή με βενζίνη και έφυγα από την βάση μου τον Πειραιά με προορισμό τα Καλάβρυτα. Η διαδρομή ήταν από εθνική οδός Κορίνθου μετά από Νεμέα , Κάνδηλα , Πλανητέρο και τέλος το κέντρο των Καλαβρύτων με επιστροφή από Κιάτο κλπ.
Πρώτη στάση στο πανέμορφο Πλανητέρο , ένα καταπράσινο μέρος με αρκετή δροσιά καθώς υπάρχει και ένα ποταμάκι να το διαπερνάει και το καλύτερο ?? Σου ψαρεύουν εκείνη τη στιγμή πέστροφες και από το ποτάμι κατευθείαν τηγανιτή ή ψητή στο πιάτο σου φρεσκότατη .
Ενώ απόλαυσα τον πιάτο μου με τη πέστροφα και πήρα τις απαραίτητες ανάσες κατευθύνθηκα για το χιονοδρομικό κέντρο . Θα με πείτε τρελό αλλά πάντα ήθελα να δω αυτό το μέρος καλοκαίρι , να είμαι μόνος μου στην κορυφή και να μου έρχονται αναμνήσεις από τις εξορμήσεις με τα φιλαράκια μου κατεβαίνοντας την καταπληκτική πίστα της Στύγα . Το αποτέλεσμα? Πραγματικά με εντυπωσίασε , οκ δεν είχε τίποτα παρά μόνο εμένα και κάτι αγελάδες αλλά στην κορυφή ένιωσα ότι ξαναβρήκα τον εαυτό μου χωρίς να σκέφτομαι τα προβλήματα της Πόλης
Μετά ήθελα να κατέβω και να πάω στο μνημείο των πεσόντων , να τα δω από κοντά και πραγματικά όταν πάτησα το πόδι μου εκεί ανατρίχιασα . Έβλεπα ένα μέρος με τα ονόματα παιδιών και όχι μόνο που έχασαν την ζωή τους τόσο άδικα . Έκατσα και αναρωτήθηκα ποσό άδικο ήταν όλο αυτό , ήταν παιδιά με όνειρα σαν εμένα και έφυγαν από τη ζωή με το χειρότερο τρόπο . Και το αστείο ? 2022 και οι πόλεμοι συνεχίζονται και φεύγουν τόσο άδικα άνθρωποι. Πραγματικά συγκλονιστικό τοπίο . Το κουφό ήταν ότι πέτυχα ένα πούλμαν με Γερμανούς , μου πιάσανε τη συζήτηση και ένιωθα σαν να μου απολογούνται για τα εγκλήματα που κάνανε οι πρόγονοι τους , άνθρωποι που ευτυχώς αυτό που βλέπανε το κατακρίναμε χωρίς να θέλουν να στιγματίζονται για τα λάθη άλλων.
Ένιωθα όμως ότι δεν έχει τελειώσει η βόλτα μου , μπήκα στο Ίντερνετ και διάβασα για ένα μνημείο σε μια κορυφή . Το μνημείο ηρώων για την επανάσταση του 1821. Δεν έχασα ευκαιρία και κατευθύνθηκα να το δω από κοντά . Πραγματικά ένα τοπίο που σου κόβεται η ανάσα από τη θέα . Ένα πανέμορφο μνημείο , με την ησυχία και την γαλήνη ένιωθα λες και θα ζωντάνευαν τα μαρμάρινα ομοιώματα , νιώθεις μια ενέργεια η οποία δεν περιγράφεται με λόγια . Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα να το επισκεφτείτε .
Και κάποιες φωτογραφίες από το drone:
Για επίλογο είχε στάση για καφέ στο κέντρο των Καλαβρύτων αγοράζοντας σουβενίρ και μαγνητάκια από μια ευγενική κυρία που μου έλεγε ότι ο άντρας της ήταν Πειραιώτης σαν και μένα και μου έλεγε ποσό πολύ της έλειπε καθώς είχε φύγει από την ζωή.
Ελπίζω να σας άρεσε η βόλτα η οποία έγινε solo και θα εκτιμούσα ένα subscribe στο κανάλι καθώς όταν θέλω με τις εικόνες μου να τα μοιράζω και σε άλλους και να νιώθουμε τη ίδια δίψα και τρέλα που έχουμε για τις μηχανές και τα ταξίδια!!!
Σύντομα τα ξαναλέμε!!!
Πρώτη στάση στο πανέμορφο Πλανητέρο , ένα καταπράσινο μέρος με αρκετή δροσιά καθώς υπάρχει και ένα ποταμάκι να το διαπερνάει και το καλύτερο ?? Σου ψαρεύουν εκείνη τη στιγμή πέστροφες και από το ποτάμι κατευθείαν τηγανιτή ή ψητή στο πιάτο σου φρεσκότατη .






Ενώ απόλαυσα τον πιάτο μου με τη πέστροφα και πήρα τις απαραίτητες ανάσες κατευθύνθηκα για το χιονοδρομικό κέντρο . Θα με πείτε τρελό αλλά πάντα ήθελα να δω αυτό το μέρος καλοκαίρι , να είμαι μόνος μου στην κορυφή και να μου έρχονται αναμνήσεις από τις εξορμήσεις με τα φιλαράκια μου κατεβαίνοντας την καταπληκτική πίστα της Στύγα . Το αποτέλεσμα? Πραγματικά με εντυπωσίασε , οκ δεν είχε τίποτα παρά μόνο εμένα και κάτι αγελάδες αλλά στην κορυφή ένιωσα ότι ξαναβρήκα τον εαυτό μου χωρίς να σκέφτομαι τα προβλήματα της Πόλης


Μετά ήθελα να κατέβω και να πάω στο μνημείο των πεσόντων , να τα δω από κοντά και πραγματικά όταν πάτησα το πόδι μου εκεί ανατρίχιασα . Έβλεπα ένα μέρος με τα ονόματα παιδιών και όχι μόνο που έχασαν την ζωή τους τόσο άδικα . Έκατσα και αναρωτήθηκα ποσό άδικο ήταν όλο αυτό , ήταν παιδιά με όνειρα σαν εμένα και έφυγαν από τη ζωή με το χειρότερο τρόπο . Και το αστείο ? 2022 και οι πόλεμοι συνεχίζονται και φεύγουν τόσο άδικα άνθρωποι. Πραγματικά συγκλονιστικό τοπίο . Το κουφό ήταν ότι πέτυχα ένα πούλμαν με Γερμανούς , μου πιάσανε τη συζήτηση και ένιωθα σαν να μου απολογούνται για τα εγκλήματα που κάνανε οι πρόγονοι τους , άνθρωποι που ευτυχώς αυτό που βλέπανε το κατακρίναμε χωρίς να θέλουν να στιγματίζονται για τα λάθη άλλων.





Ένιωθα όμως ότι δεν έχει τελειώσει η βόλτα μου , μπήκα στο Ίντερνετ και διάβασα για ένα μνημείο σε μια κορυφή . Το μνημείο ηρώων για την επανάσταση του 1821. Δεν έχασα ευκαιρία και κατευθύνθηκα να το δω από κοντά . Πραγματικά ένα τοπίο που σου κόβεται η ανάσα από τη θέα . Ένα πανέμορφο μνημείο , με την ησυχία και την γαλήνη ένιωθα λες και θα ζωντάνευαν τα μαρμάρινα ομοιώματα , νιώθεις μια ενέργεια η οποία δεν περιγράφεται με λόγια . Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα να το επισκεφτείτε .




Και κάποιες φωτογραφίες από το drone:


Για επίλογο είχε στάση για καφέ στο κέντρο των Καλαβρύτων αγοράζοντας σουβενίρ και μαγνητάκια από μια ευγενική κυρία που μου έλεγε ότι ο άντρας της ήταν Πειραιώτης σαν και μένα και μου έλεγε ποσό πολύ της έλειπε καθώς είχε φύγει από την ζωή.
Ελπίζω να σας άρεσε η βόλτα η οποία έγινε solo και θα εκτιμούσα ένα subscribe στο κανάλι καθώς όταν θέλω με τις εικόνες μου να τα μοιράζω και σε άλλους και να νιώθουμε τη ίδια δίψα και τρέλα που έχουμε για τις μηχανές και τα ταξίδια!!!
Σύντομα τα ξαναλέμε!!!