Πήγε κανείς τελικά;
Εγώ πήγα μεν, με καθυστέρηση πέντε ωρών δε
Ούτε η εκτόξευση του James Webb τόσο
Ακολουθουν φωτό.
Ανεβαίνοντας στο Πανί. Στο βάθος ο κόλπος της παραλίας Αναβύσσου.
Στην κορυφή στο Πανί, στην παρατημένη βάση ραντάρ. Στο βάθος το νησί του Ράφτη, και στο πολύ βάθος η Εύβοια.
Σούνιον
Η γέφυρα φόρτωσης των μεταλευμάτων στο Λαύριο. Ερχόταν το βαγόνι με το μετάλευμα, και αδειαζόταν απευθείας στο πλοίο από κάτω.
Την δεκαετία του ΄80, παλιά διαφήμιση του ΝεσκαφέΦραπέ, μια τολμηρή μοντέλα έκανε βουτιά από εκεί. Είναι πιο ψηλά απόσο φαίνεται στην φωτογραφία, και το ύψος ψιλοτρομάζει αν πας στην άκρη. Μετά, η διαφήμιση με μοντάζ την έδειχνε να μπαίνει στον κόσμο του φραπέ.
Λαύριον
Κάποτε,κάποιος το πήρε, ήταν καινούριο, καθαρό, ωραίο. Εκανε χαρά, το έδειξε στην γυναίκα του, τα παιδιά του, το νέο απόκτημα της εταιρίας.
Σήμερα, είναι έτσι, δεν το αγαπάει κανένας πια. Ξεπεσμένο, σκουριασμένο, άβαφτο.
Πόσο πιο ηρωική ψυχή από τον άνθρωπο έχουν τα πράγματα μερικές φορές όμως, δείτε πόσο αγέρωχο παρά τον ξεπεσμό του στέκεται.