Σάββας
Μαθουσάλας member
Σάββατο 29 Μάϊου 2021 :
07.30 ακριβώς ξεκινήσαμε ο Νίκος και εγώ από το πάρκιν μου και 07.50 είμαστε στο Σταθμό 14 όπου περίμενε ήδη ο Ανδρέας και χωρίς να βγάλουμε κράνη καν ξεκινήσαμε μιας και έπρεπε να γυρίσει ο Νίκος πίσω αφού δούλευε, σε μια λογική ώρα.
Η διαδρομή που ακολουθήσαμε κατά γράμμα φαίνεται στον χάρτη ΕΔΩ.
Περάσαμε με συνοπτικές διαδικασίες Κάζα, Θήβα, Δεσφίνα και καταλήξαμε σε ένα δυωράκι παρακαλώ με άριστο ρυθμό στο Γαλαξίδι για καφεδάκι.
Μετά το Γαλαξίδι, ξεκούραστοι, με τα καφεδάκια μας και τα τοστάκια μας, τραβάμε παραλιακά μέχρι Ναύπακτο που δεν μπήκαμε μέσα αλλά νωρίτερα στρίψαμε με κατεύθυνση τον Πλάτανο ή όπως θάχετε ακουστά τα Γκράβαρα.
Ανεβαίνουμε με τον Μόρνο δεξιά μας και η χαρά της στροφής γίνεται παιδική χαρά στην κυριολεξία για μας !
Κατά τα Γκράβαρα δε το στροφιλίκι δίνει ρεσιτάλ και τα πάσα δίνουν και παίρνουν !
Πραγματικά μετά την κλεισούρα που φάγαμε είναι ότι πρέπει και το θέμα είναι πως είναι γνωστό πως δεν έχουμε (ξανα)ζήσει τίποτα ακόμα !
Το λέγαμε και με τον Ανδρέα ότι αν οι δρόμοι μας ήταν σε καλή κατάσταση όπως είναι έξω πραγματικά η Πατρίδα μας έχει απίστευτα πάσα πούναι η χαρά του δικυκλιστή !
Μετά τον Πλάτανο βρίσκουμε το Χάνι του Λιόλιου στην κατάλληλη ώρα για φαγητό και έχει ψητούρα που σπάει μύτες.
Θα το πολυσκεφτούμε? Δεεεν νομίζω οπότε αράζουμε και αφήνω τις εικόνες να μιλήσουν στη συνέχεια.
Δεν πρόλαβα να βγάλω τα πιάτα γεμάτα...
Με κανά 13άρι ευρώ αν θυμάμαι καλά το κεφάλι φάγαμε καλά και η εξυπηρέτηση ήταν γρήγορη και άψογη μιας και ο Ανδρέας είχε ψαρώσει κατάλληλα την σερβιτόρα που τον φοβήθηκε και ενεργούσε ως πιστός και φιλότιμος
Συνεχίζεται....
07.30 ακριβώς ξεκινήσαμε ο Νίκος και εγώ από το πάρκιν μου και 07.50 είμαστε στο Σταθμό 14 όπου περίμενε ήδη ο Ανδρέας και χωρίς να βγάλουμε κράνη καν ξεκινήσαμε μιας και έπρεπε να γυρίσει ο Νίκος πίσω αφού δούλευε, σε μια λογική ώρα.
Η διαδρομή που ακολουθήσαμε κατά γράμμα φαίνεται στον χάρτη ΕΔΩ.
Περάσαμε με συνοπτικές διαδικασίες Κάζα, Θήβα, Δεσφίνα και καταλήξαμε σε ένα δυωράκι παρακαλώ με άριστο ρυθμό στο Γαλαξίδι για καφεδάκι.
Μετά το Γαλαξίδι, ξεκούραστοι, με τα καφεδάκια μας και τα τοστάκια μας, τραβάμε παραλιακά μέχρι Ναύπακτο που δεν μπήκαμε μέσα αλλά νωρίτερα στρίψαμε με κατεύθυνση τον Πλάτανο ή όπως θάχετε ακουστά τα Γκράβαρα.
Ανεβαίνουμε με τον Μόρνο δεξιά μας και η χαρά της στροφής γίνεται παιδική χαρά στην κυριολεξία για μας !
Κατά τα Γκράβαρα δε το στροφιλίκι δίνει ρεσιτάλ και τα πάσα δίνουν και παίρνουν !
Πραγματικά μετά την κλεισούρα που φάγαμε είναι ότι πρέπει και το θέμα είναι πως είναι γνωστό πως δεν έχουμε (ξανα)ζήσει τίποτα ακόμα !
Το λέγαμε και με τον Ανδρέα ότι αν οι δρόμοι μας ήταν σε καλή κατάσταση όπως είναι έξω πραγματικά η Πατρίδα μας έχει απίστευτα πάσα πούναι η χαρά του δικυκλιστή !
Μετά τον Πλάτανο βρίσκουμε το Χάνι του Λιόλιου στην κατάλληλη ώρα για φαγητό και έχει ψητούρα που σπάει μύτες.
Θα το πολυσκεφτούμε? Δεεεν νομίζω οπότε αράζουμε και αφήνω τις εικόνες να μιλήσουν στη συνέχεια.
Δεν πρόλαβα να βγάλω τα πιάτα γεμάτα...
Με κανά 13άρι ευρώ αν θυμάμαι καλά το κεφάλι φάγαμε καλά και η εξυπηρέτηση ήταν γρήγορη και άψογη μιας και ο Ανδρέας είχε ψαρώσει κατάλληλα την σερβιτόρα που τον φοβήθηκε και ενεργούσε ως πιστός και φιλότιμος
Συνεχίζεται....
