Royal Enfield History

[maik900]

Η μακροβιότερη εταιρεία μοτοσυκλετών που συνεχίζει την παραγωγή

Η Royal Enfield παρουσίασε ένα καλοφτιαγμένο τετράλεπτο βίντεο με την ιστορία της, από τη γέννηση της ως κατασκευάστρια μοτοσυκλετών το 1901, στις περιπέτειες της σε δύο ηπείρους, με την ευτυχή κατάληξη της σήμερα, να παρουσιάζει σύγχρονα μοντέλα για την παγκόσμια αγορά δικύκλου.

Όπως αναφέρει η φίρμα, που γεννήθηκε στη Βρετανία για να συνεχίσει στην Ινδία, εδώ μιλάμε για την παλαιότερη εταιρεία μοτοσυκλετών που συνεχίζει αυτή τη στιγμή την παραγωγή, ενώ στο βίντεο αναφέρεται πως πριν τις μοτοσυκλέτες, και πριν την ονομασία της σε Royal Enfield, η ειδίκευση της ήταν… οι βελόνες, και κατόπιν τα ποδήλατα.

Το 1901 η Royal Enfield παρουσίασε την πρώτη της μοτοσυκλέτα, ενώ το 1926 η πυροσβεστική υπηρεσία της κατάφερε να σβήσει μια μεγάλη φωτιά που ξέσπασε στο εργοστάσιο της στο Redditch.

Το 1932 παρουσιάστηκε η εμβληματική Bullet, ενώ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η RE σχεδίασε την πρώτη μοτοσυκλέτα που μπορούσε να ριφθεί στο πεδίο της μάχης με αλεξίπτωτο, τον «ιπτάμενο ψύλλο».

Το 1948 η εταιρεία έβγαλε στην παραγωγή την πρώτη βρετανική μοτοσυκλέτα με πίσω ανάρτηση, μοτοσυκλέτα που έστρωσε τον δρόμο για την παρουσίαση των δικύλινδρων μοτοσυκλετών της Enfield το 1949: την Meteor, την Constellation, και την Interceptor.

Τα θεμέλια για τους δεσμούς της εταιρείας με την Ινδία μπήκαν το 1952, όταν η Madras Motors πήρε παραγγελία για να κατασκευάσει 800 Bullet 350 κ.εκ. για τον ινδικό στρατό. Ακολούθησε η ίδρυση της Enfield Ινδίας το 1955.

Η Continental GT Café-Racer παρουσιάστηκε το 1964, ενώ το εργοστάσιο του Redditch έκλεισε τις πόρτες του το 1967. Παρόλα αυτά η παραγωγή του Interceptor των 736 κ.εκ. συνεχίστηκε στο Westwood Underground Factory στο Wiltshire.

Η Eicher Motors αγόρασε την Enfield India το 1994, με την εταιρεία να μετονομάζεται σε Royal Enfield Motors.

Ένας ακόμη σταθμός στην μακρόχρονη ιστορία της εταιρείας ήρθε το 2008 με την παρουσίαση της Royal Enfield Classic, με νέο ψεκαστό κινητήρα 500 κ.εκ.. Η μοτοσυκλέτα έγινε best-seller στην ινδική αγορά και έβαλε την εταιρεία σε τροχιά για συνεχώς αυξανόμενες πωλήσεις στην Ινδία.

Το 2013 η Enfield έχτισε ένα νέο υπέρ-σύγχρονο εργοστάσιο στο Oragadam, κοντά στο Chennai, από τις γραμμές παραγωγής του οποίου βγήκε και η νέα Continental GT Café-Racer.

Με τις μοτοσυκλέτες της εταιρείας να ανεβαίνουν στους δρόμους των Ιμαλαίων για περισσότερα από 50 χρόνια, η Royal Enfield έβγαλε στην παραγωγή το 2016 την πρώτη Adventure μοτοσυκλέτα της, την Himalayan.

To 2017, ιδρύεται ένα δεύτερο εργοστάσιο, στο Vallam Vadagal, στο Chenai, με τη βοήθεια του οποίου η Royal Enfield θα παράγει 825.000 μοτοσυκλέτες ετησίως, από τα τέλη του 2018!

Οι δεσμοί της εταιρείας με τη Βρετανία συνεχίζουν να είναι δυνατοί, και στα τέλη του 2017 ιδρύεται στο Bruntingthorpe ένα νέο κέντρο έρευνας και εξέλιξης.

Και το 2018, η Royal Enfield γιορτάζει την επαναφορά των δικύλινδρων μοντέλων της, με τις Continental GT & Interceptor, στα 650 κ.εκ.

 

[gs1100n]

Εγω περιμενω να δω Himalyan με δικυλινδρο κινητήρα..

 

[maik900]

Πέθανε ο πρώην CEO της Royal Enfield
Σε ηλικία μόλις 46 ετών



Ο Rudratej Signh ήταν Πρόεδρος και CEO της BMW Ινδίας και χθες σε ηλικία μόλις 46 ετών έφυγε από τη ζωή. Προς το παρόν δεν υπάρχει επίσημη γνωμάτευση για το θάνατό του, όμως οι πρώτες εκτιμήσεις των ιατρών αναφέρουν ότι οφείλονταν σε ανακοπή καρδιάς.

Τον Ιανουάριο του 2015, ο Signh είχε φύγει απ’ την Unilever India και μεταπήδησε στην Eicher Motors Limited (EML), αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά του ως Πρόεδρος της Royal Enfield. Μετά από δύο χρόνια γεμάτα επιτυχίες, ο Signh έγινε Royal President της Global Enfield και στη τετραετή “θητεία” του κατάφερε να κάνει την RE μια απ’ τις πιο κερδοφόρες εταιρείες μοτοσυκλετών στον κόσμο. Από το 2014 έως το 2018 αύξησε την παρουσία της Royal Enfield στην αγορά της Ινδίας από 3,3% στο 6,9%, ενώ το 2019 αποχώρησε για να γίνει CEO και Πρόεδρος της BMW Ινδίας.

:(:(:(

 

[stelios62]

.... εβγαλε το χτικιο ο ανθρωπος ..... απο την σκυλλα στην χαρυβδη πηγαινε .....!

 

[thanosgp]

.... εβγαλε το χτικιο ο ανθρωπος ..... απο την σκυλλα στην χαρυβδη πηγαινε .....!

Στάλθηκε από το MI MAX μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

 

[maik900]

Τhe Flying Flea
Ίσως η πιο γνωστή μοτοσυκλέτα που παρήχθη από την Royal Enfield κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου ήταν η WD/RE 125 cc, γνωστή και ως ιπτάμενος ψύλλος (Flying Flea) . Ο σχεδιασμός της μοτοσυκλέτας ήταν τέτοιος που της επέτρεπε να «πέφτει» μαζί με του αλεξιπτωτιστές στα πεδία της μάχης ή πίσω από τις γραμμές του εχθρού.
Το πρωτότυπό της σχεδιάστηκε από τον Ted Pardoe και φορούσε έναν δίχρονο κινητήρα ενώ παρουσιάστηκε πριν ακόμα τον πόλεμο το 1939.
Αρχές του 42 και το βρετανικό War office παραγγέλνει 20 τέτοιες μοτοσυκλέτες βασισμένες στο μοντέλο για τους πολίτες το οποίο είχε φρένο στα δεξιά και καρμπυρατέρ Amal. Οι δοκιμές πάνε καλά και γίνονται κάποιες τροποποιήσεις ώστε η μοτοσυκλέτα να εξυπηρετεί καλύτερα τον σκοπό της στα πεδία της μάχης.
Οι εξατμίσεις πλέον γίνονται διπλές για να μειώσουν τον θόρυβο από τον φασαριόζο δίχρονο κινητήρα , ένα Villiers καρμπυρατέρ παίρνει την θέση του Αmal, ενώ το τιμόνι γίνεται πλέον αναδιπλούμενο όπως και τα υποπόδια και το kickstarter για να μπορεί η μηχανή να συσκευαστεί και να μεταφερθεί στον λιγότερο δυνατό χώρο. Προφανώς αλλάζουν και τα φώτα της μοτοσυκλέτας για να γίνεται λιγότερο αντιληπτή ενώ το φρένο μεταφέρεται στα αριστερά.
Αν και ο βασικό σκοπός που έπρεπε να εξυπηρετήσει η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα ήταν να πέφτει μαζί με τους αλεξιπτωτιστές και να βοηθάει στην επικοινωνία τους όταν αυτοί ήταν σε απομακρυσμένα σημεία, υπήρξε ένα βασικό πρόβλημα. Να μείνει η μοτοσυκλέτα άθικτη από την πτώση . Δοκιμάστηκαν αρκετές ιδέες μέχρι που τον Δεκέμβριο του 42 ξεκίνησε η παραγωγή.
Τελικά πολύ λίγες έπεσαν πραγματικά από αεροπλάνα καθώς κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταφέρονταν μαζί με τους στρατιώτες στα γνωστά ανεμόπτερα (gliders) που χρησιμοποιήθηκαν ή ακόμα και σε αποβατικά σκάφη για αποβάσεις σε ακτές