Λοιπόν, σήμερα πρωί πήγα στον μάστορα και πήρα μια νέα ντίζα γκαζιού, κολάρο με σφιγκτήρες και μερικές φλάντζες καινούριες. Τον είπα το τι έγινε, μου λέει είναι περίεργες εβδομάδες αυτές...έχει εδώ και μέρες αρκετές που είτε κλέβουν ανταλλακτικά, είτε ολόκληρα μοτό.
Συνεπώς, δεν ήμουν μεμονωμένο περιστατικό, και άλλοι κλαίνε τα υπάρχοντα τους...όπως και να έχει, πήγα σπίτι και ξεκίνησα δουλειά.
Έλυσα σχεδόν όλο το μπροστινό μέρος
Η ντίζα διαλύθηκε...
Λογικά επιχείρησε πρώτα να την κόψει στο μεταλλικό της μέρος. Αφού είδε πως δεν έπιανε, πίεσε με καμιά πένσα την απόληξη και την έκοψε με κοπίδι.
Το μπουζοκαλώδιο το έβγαλε εντελώς από την μπουζόπιπα, η απόληξη του οποίου είχε γίνει λίγο "σούπα" από τις βενζίνες που μουλιάσαν πάνω της. Έκοψα λίγο από το μπουζοκαλώδιο, να μείνει το "φρέσκο" κομμάτι του, δοκίμασα να ακουμπήσω το μπουζί κοντά στην κεφαλή και έδωσα μίζα. Σπινθήρας οκ.
Πέρασα νέα ντίζα, αυτή τη φορά από C50, η οποία είναι η πιο μεγάλη σε μήκος στο εμπόριο. Την πέρασα από την άλλη μεριά, και τώρα βγαίνει έτσι:
Καταλήγει σε καλή θέση κοντά στο καρμπυρατέρ, χωρίς να διπλώνει σε απότομες γωνίες.
Επίσης, την έκανα να κάθεται πολύ καλύτερα και στην γκαζιέρα:
Αυτό το μεταλλικό τμήμα πλέον δεν κρέμεται σαν μλκια όπως την προηγούμενη φορά. Έχει πολύ ωραίο ανοιγόκλειμα το γκαζάκι τώρα.
Και τώρα ξεκινάνε τα όργανα...στην αρχή έστρεψα τον λαιμό προς τα μέσα, αλλά από ότι φαίνεται οι βόλτες από αυτές τις τρύπες τις ροζέτας έχουν κλωτσήσει λίγο με αποτέλεσμα να τραβάει λίγο αέρα.
Να σημειωθεί πως έβαλα και ρουμπινέτο αυτή τη φορά:
Το πάνω μέρος του το τάπωσα, άφησα μόνο το ένα. Όταν παρκάρω το μηχανάκι, θα κλείνω την βενζίνη. Η ντίζα έρχεται και δένει πολύ ωραία στο καρμπυρατέρ.
Ξεκίναμε την ρύθμιση...πρώτος υποψήφιος, το ΡΕ26...άντε τραβούσε αέρα. Το στρέφω προς την έξω μεριά, πάλι τα ίδια. Ε τι διάολο, τότε είναι θέμα καρμπυρατέρ σκέφτομαι, είναι ιδιότροπο όντας ιμιτασιόν.
Όπότε κινήθηκα διαφορετικά...το παράτησα λίγο να κάτσω να φάω, και επέλεξα το μοναδικό καρμπυρατέρ που ήξερα πως δούλευε σωστά. Το ΡΕ24...έβγαλα και τον μηχανισμό του τσοκ από το 26αρι και τον τοποθέτησα σε αυτό, μιας και δεν είχε.
Ταντά!
Πήρε μπρος με την πρώτη. Βόλτα να ζεσταθεί και έπειτα ίσιο κατσαβίδι να ρυθμιστεί το μείγμα του...απλά ανέβασα λίγο το σλάιντ από την βίδα και (ξε)βίδωνα μέχρι να βρω το ψηλότερο ρελαντί. Εκεί κατέβασα το σλάιντ σε επίπεδο που ούτε να στροφάρει πολύ, ούτε να λιγοψυχάει.
Ναι πρέπει να το πλύνω κάποια στιγμή, είναι άθλιο το καημένο.
Το καλό είναι πως το ΡΕ24, σε αυτή τη θέση που βρίσκεται είναι πιο δύσκολο να το πειράξει κάποιος, από ότι αν κοιτούσε προς τα μέσα. Έβγαλα αντικλείδια για το ποδηλατόστασιο, έκανα στην άκρη κάτι παρατημένα ποδήλατα από την εποχή των δεινοσαύρων (ξεχασμένα εδώ και χροοοοονια) και έκανα χώρο και για το δικό μου. Πλέον εκεί μέσα θα μπαίνει ακόμα και για 10 λεπτά στάση.
Έχω και έναν κοντό λαιμό 22-24mm με βίδες και μετατροπέα βίδες-σε κολάρο. Αν μπει αυτό, να έρθει το καρμπυρατέρ πιο μέσα και να χωρέσει και ένα σωστό φίλτρο, τότε θα είναι άριστο.