Καλό το άρθρο, αλλά το μόνο σημείο που αναφέρεται στην οδήγηση, είναι το «σταθερό γκάζι». Τα υπόλοιπα (ένα σώμα με συνεπιβάτη, δεσίματα, μπουφάν, προσπεράσματα) ισχύουν για όλες τις περιπτώσεις, είτε κινούμαστε σε δυνατό αέρα είτε όχι.
Άσε που ο αέρας μπορεί να μας έρθει από οποιαδήποτε κατεύθυνση, όχι μόνο από μπροστά ή μόνο από το πλάι.
Στο δια ταύτα, από την προσωπική μου πείρα (γιατί κανείς δεν μου τα έμαθε)
- Το πιο βασικό. Γινόμαστε ένα με τη μηχανή: Μαζεύουμε χέρια-πόδια-κεφάλια (και ότι άλλο εξέχει :p) πάνω στη μηχανή και γινόμαστε όσο το δυνατόν ένα κομμάτι, όπως και με τον συνεπιβάτη και αν είναι δυνατόν με τα μπαγκάζια. Σκύβουμε εντελώς, όσο μπορούμε πάνω στο ντεπόζιτο. Ακουμπήστε κράνος, στήθος, και σφίξτε αγκώνες, γόνατα. Πρέπει να μειώσουμε την μετωπική και την πλευρική επιφάνεια όσο το δυνατόν περισσότερο. Ακόμη και λίγα τετραγωνικά εκατοστά επιφάνειας σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πολύ σημαντικά.
- Κρατάμε τη μηχανή «μέσα» στη ροπή της με σταθερό γκάζι. Μια ταχύτητα στο κιβώτιο κάτω από αυτή που θα επιλέγαμε, αναλόγως μηχανής.
- Όταν ο πλευρικός άνεμος δίνει κλίση στη μηχανή (μας κάνει "counter-steering"), εμείς πρέπει να πιέσουμε από την αντίθετη και να κάνουμε counter-counter-steering! Αν είναι διαρκής ο άνεμος, μπορεί να κάνουμε μεγάλη απόσταση πιέζοντας προς τα εμπρός ένα και μόνο grip.
- Όταν ο πλευρικός άνεμος μας έρχεται από αριστερά, κινούμαστε κοντά στο κέντρο του δρόμου, όταν έρχεται από δεξιά, κινούμαστε κοντά στη δεξιά άκρη του έτσι ώστε να έχουμε μεγαλύτερα περιθώρια διόρθωσης της πορείας μας
- Εννοείται ότι πάμε από αργά έως πολύ αργά σε σχέση με το πως θα πηγαίναμε κανονικά.
- Μακριά από άλλα οχήματα, ακόμη και από μηχανές, κυρίως ερχόμενα από το αντίθετο ρεύμα. Είμαστε στην αριστερή και βλέπουμε μπροστά μας να έρχεται φορτηγό; Δεξί φλας και αμέσως πιάνουμε τη μεσαία ή την δεξιά.
Αν είμαστε σε βουνοπλαγιά,
- Πρώτο και κύριο έχουμε συνέχεια το νου μας πάνω από το κεφάλι μας, μη μας έρθει κάτι από πάνω λόγω του αέρα.
- Αν η βουνοπλαγιά έχει μεγάλη κλίση (π.χ. βράχοι) και ο άνεμος έρχεται από πάνω προς τα κάτω, κινούμαστε αν είναι δυνατόν κοντά σε αυτή, ακόμη και στο αντίθετο ρεύμα αν δεν έχει κίνηση και μπορούμε να βλέπουμε μακριά, επειδή εκεί που κόβεται το βουνό και ξεκινάει ο δρόμος ο άνεμος κάνει στροβιλισμούς και δεν μας σπρώχνει προς το πλάι, αλλά μας έρχεται σχεδόν κάθετα.
- Στις στροφές κόβουμε πολύ ταχύτητα και παίρνουμε μικρή κλίση και κινούμαστε κοντά στο κέντρο του δρόμου, διότι εκεί που είσαι στα 3 μποφόρ, μέσα σε λίγα μέτρα έχεις στρίψει γύρω από το βουνό και σου σκάνε μονομιάς τα 12! Αν έχεις ήδη μεγάλη κλίση, δεν έχεις πολύ μεγάλα περιθώρια να πάρεις μεγαλύτερη. Θα έχεις κάποια κλίση, αλλά θα πηγαίνεις ευθεία, επειδή τώρα εκτός από την πρόσφυση έχεις να αντιμετωπίσεις και τη μηχανή σου ως πανί ιστιοφόρου.
Αυτά τα ολίγα θυμάμαι τώρα.