Στη Σύρα του χειμώνα...

[Zatara]

"Μα καλά ρε, σάλεψες τελείως; Χειμώνας και θα πας σε νησί;"
Τάδε έφη κάποιοι γνωστοί, μόλις άκουσαν τον προορισμό μου. Η αλήθεια είναι πως και εμένα μου έκανε κάπως, αφού τα νησιά είναι, λανθασμένα κατά την ταπεινή μου γνώμη, καλοκαιρινός ταξιδιωτικός προορισμός.
Βέβαια επειδή είμαι σε μια ηλικία που δεν σκέφτομαι πλέον, απλά πράττω, δεν επέλεξα τυχαία για προορισμό μου το νησί της Σύρου. Ενα νησί γεμάτο βαριά ιστορία, ιδιαίτερη πατρίδα του μέγιστου Μάρκου Βαμβακάρη, τόπος που δύο δόγματα της ίδιας θρησκείας συνυπάρχουν αρμονικά, και μέρος που αποτελούσε στάση των πλοίων για άλλους προορισμούς του Αιγαίου σε παλαιότερα ταξίδια μας. Όλα αυτά ήταν αρκετά για να "πετάξουμε τη σκούφια μας", εγώ και η σύζυγος και να φορτώσουμε το πιστό μας παπί και να περάσουμε μια εβδομάδα σχεδόν χειμερινών διακοπών (που μόνο τέτοιες δεν αποδείχτηκαν) στην αρχόντισα Σύρο.
Φόρτωμα λοιπόν το πτηνό και τέρμα γκάζι αξημέρωτα, από την Αττική οδό μέχρι το Λαύριο όπου θα πέρναμε το πλοίο. Στο τέλος θα δώσω πληροφορίες γιατί προτιμήσαμε το Λαύριο αντί του Πειραιά που είναι δίπλα μας και πληροφορίες για το ταξίδι, μια μικρή συγγνώμη από τώρα για την ποιότητα των πρώτων φωτογραφίων αφού στην αρχή τραβούσα από το κινητό...

 

[Zatara]

Σχεδόν αχάραγα λύνονται οι κάβοι και αποχαιρετάμε την Αττική.



Παραλλάσουμε το ακρωτήριο Αγκάλιστρο στη Μακρόνησο με το ξημέρωμα.



Αφού έχασα το λιμάνι της Ιουλίδας στην Κέα, επειδή είχα πέσει κομμάτια σε ένα καναπέ :D το επόμενο λιμάνι που έβγαλα μερικές φωτογραφίες ήταν ο όμορφος Μέριχας στην Κύθνο.

 

[Zatara]

Μετά από ένα 5ώρο σχεδόν ταξίδι, νωρίς το μεσημέρι φτάσαμε στη Σύρο, όπου ένα καφεδάκι επιβαλλόταν πριν πάμε στο ξενοδοχείο που μας περίμενε, γιατί στο καράβι εκτός του ότι ήταν "καραβίσιος" δεν τον ευχαριστήθηκα κιόλας.





Φτάνοντας στο ξενοδοχείο που απείχε περίπου 8 χιλιόμετρα από την Ερμούπολη, παρκάρω το πτηνό να λιαστεί...



...και πηγαίνω στη ρεσεψιόν να κανονίσω τα διαδικαστικά, εκεί μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη, αφού ο ξενοδόχος είχε κανονίσει να μας δώσει καλύτερο δωμάτιο από αυτό που είχαμε κλείσει, με θέα στη θάλασσα, χωρίς φυσικά έξτρα χρήματα, στην ίδια τιμή. Τα καλά του να ταξιδεύεις και να κάνεις διακοπές εκτός σεζόν :)

 

[Zatara]

Αυτή ήταν η θέα μας κάθε πρωί που ξυπνούσαμε ! Οι μίνι διακοπές μας άρχιζαν με τον καλύτερο τρόπο !

 

[Zatara]

Ξεκούραση και ξάπλες, μάσες και καφέδες την πρώτη μέρα στο ξενοδοχείο που σημειωτέον είχε και πολύ καλή ψησταριά. Την επόμενη αρχίσαμε την περιήγησή μας, από την άνω Σύρο, για να δούμε την καθολική επισκοπή και το μουσείο του Μάρκου Βαμβακάρη. Αφήσαμε το πτηνό να κάνει παρέα με άλλα πουλερικά στην είσοδο της Καμάρας και το κόψαμε με το πόδι σιγά σιγά για να απολαύσουμε τη θέα και την ομορφιά του κυκλαδίτικου τοπίου.







Η είσοδος της Καμάρας στην Άνω Σύρο. Για όσους δεν το ξέρουν να αναφέρω πως, η Άνω Σύρος ήταν ουσιαστικά η πόλη, την έφτιαξαν τόσο ψηλά στο λόφο για να προστατεύονται από τις επιθέσεις των πειρατών, η Ερμούπολη που χτίστηκε πολύ αργότερα ήταν το λιμάνι και ο εμπορικός δεσμός, οπότε κάθε μέρα ανεβοκατέβαιναν οι Συριανοί από τα σκαλιά της.

 

[Zatara]

Ενας συμπαθής γάτουλας, πραγματικά είδα τόσες γάτες στη Σύρο, που δεν έχω δει πουθενά τόσες πολλές. Ο γάτος αυτός μου έκανε εντύπωση γιατί
ήταν πολύ παχής και μεγάλος σε μέγεθος που αν μου έκανε κανένα μαρς με είχε χαλαρα :D



Σοκάκι στην Άνω Σύρο και στο βάθος το Νεώρειο.



Το μουσείο του Μάρκου Βαμβακάρη και πολλά προσωπικά του αντικείμενα. Ο Μάρκος αν και θρύλος της κληρονομιάς και της κουλτούρας μας, ο άνθρωπος που μας άφησε φοβερά τραγούδια παρακαταθήκη, έφυγε πάμφτωχος αλλά αξιοπρεπής και γνήσιος άντρας. Στη Σύρο γεννήθηκε και έζησε λίγα χρόνια, αφού έφυγε για τον Πειραιά.

 

[SHOOTER045]

 

[Zatara]

Μια ταβέρνα που έπαιζε ο Μάρκος.



Τι έγραφε ο μέγιστος του ρεμπέτικου, το φελέκι μου μέσα...προσκυνώ ταπεινά !

 

[Zatara]

Ο Ναός του Αγίου Νικολάου από το 1686 κάτω από την Καθολική επισκοπή στην Άνω Σύρο.



Βόλτα προς το Σα Μιχάλη με θέα την Τήνο απέναντι !





Ερμούπολη, οδός Ερμού προς το δημαρχείο.



Το κτίριο του δημαρχείου, έργο του Τσίλλερ!

 

[Zatara]

Τι έγινε ρε παιδιά, μας την πέσανε οι Αδελφές του Ελέους :D:D:D



Καθολική εκκλησία στην Ερμούπολη.



Λεπτομέρειες από την Ερμούπολη.





Επιστροφή στο ξενοδοχείο κατάκοποι το βράδυ.

 

[Zatara]

Βόλτα προς την νοτιοδυτική μεριά του νησιού.





Η Ποσειδωνία ή αλλιώς Ντέλλα Γκράτσια, με τα αρχοντικά της.







Ο γραφικός Γαλησσάς χωρίς τις ορδές των τουριστών.

 

[Zatara]

Προς το εσωτερικό του νησιού.



Απόψη του Νεωρείου από την Πέτρα.

 

[Zatara]

Ένας μπάρμπας ψαρεύει στη Βάρη.

 

[Zatara]

Μερικές νυχτερινές από την Ερμούπολη.

 

[User V]

Νίκο(n) με ποια φωτογραφική ήσουν;
Στο automatic την ειχες ή ανάλογα την περίσταση έπαιζες;

 

[Zatara]

Ο πάπιος χρειάστηκε γιατρό, ή μάλλον ξεματιάστρα...
Έκανα το λάθος να βάλω βενζίνη στο νησί, η οποία και ήταν πολύ κακής ποιότητας, με συνέπεια να κάνει κομπιάσματα και να μειωθεί η απόδοσή του πάρα πολύ, ενώ ρελαντί δεν κρατούσε καθόλου. Ενα επίσης μεγάλο λάθος που έκανα ήταν να μη πάρω την τσάντα με τα εργαλεία μαζί μου, ο αφελής πίστευα πως αν γινόταν κάτι θα έβρισκα λύση στο νησί. Σε δυο συνεργεία που πήγα ο ένας μου έλεγε ότι άκουγε τον εκκεντροφόρο (!!!!!!!!) και ο άλλος ότι χτυπούσε η μπιέλα (!!!!!), ο τρίτος επιτέλους κατάλαβε ποιο ήταν το πρόβλημα και το άφησα για 3 ώρες να το δεί...
Πίτσες μπλε ! Το ξεμάτιασε και σε 3 ώρες που πήγα να το πάρω, άρχισε πάλι τα ίδια συμπτώματα μετά από λίγα μέτρα. Δεν είχα όρεξη να γυρίσω να τσακωθώ, και να χαλάσω τις διακοπές μου, αφού δεν μου πήρε χρήματα. Τη λύση την έδωσε η μικρή κινέζικη εργαλειοθήκη κάτω από την σέλα.
Με την πενσούλα του, τράβηξα το σωληνάκι της βενζίνης προς το καρμπυρατέρ και άδειασα το καφέ (!!!!!!) υγρό που υποτίθεται πως ήταν βενζίνη, άδειασα και το λεκανάκι του καρμπυρατέρ από τη μικρή βιδούλα εκκένωσης, ενώ με τη βοήθεια του παπιού ενός παιδιού από το ξενοδοχείο, πήγα στο κοντινότερο βενζινάδικο και πήρα φρέσκια βενζίνη και ένα μπουζάκι. Το καημένο το μηχανάκι πήρε ζωή σχεδόν αμέσως και το πρόβλημα εξαφανίστηκαν, αφού μου χάλασε η μισή μου μέρα.
Θα πρότεινα στους μηχανικούς του νησιού να αλλάξουν τις ονομασίες στα συνεργεία τους σε "Moto Service Γεωργία Βασιλειάδου" ή "Επισκευαί Μοτοσυκλετών Η κυρά μας η Μαμή"...τόσο απλά !



Μερικές φωτογραφίες ακόμα από τα στενάκια της Ερμούπολης.

 

[Zatara]

Ολα τα ωραία κάποτε τελειώνουν, που λέει και το τραγούδι, ξαναφορτώσαμε τον πάπιο μας και περιμέναμε το πλοίο της επιστροφής μας στο Λαύριο,
μετά από 6 όμορφες και γεμάτες ημέρες στην αρχόντισα του Αιγαίου.



Άφιξη του πλοίου.



Αναχώρηση από την Σύρο.

 

[Zatara]

Νυχτερινή άφιξη στον Μέριχα της Κύθνου.



Η Ιουλίδα Κέας τη νύχτα.

 

[SHOOTER045]

 

[Zatara]

Ήσυχο το ταξίδι της επιστροφής.
Μερικές πληροφορίες για το τέλος. Το ταξίδι μας έγινε από τις 14, έως τις 19 Οκτωβρίου. Παρ' όλη την χειμωνιάτικη προδιάθεση του καιρού, είμασταν τυχεροί γιατί μας έκανε πολύ καλές ημέρες με θερμοκρασίες που άγγιζαν τους 27 βαθμούς, ειδικά τις τρείς πρώτες μέρες χορτάσαμε και μπάνιο στη θάλασσα, πολύ ήσυχα με όλη την παραλία δική μας. Μείναμε στο ξενοδοχείο Vari Beach Hotel στη Βάρη περίπου 8 χιλιόμετρα νότια της Ερμούπολης. Το δωμάτιο κλείστηκε μέσω του Trivago, μια εβδομάδα πριν την άφιξή μας, και κόστισε 108 ευρώ με πρωϊνό για 5 διανυκτερεύσεις, όπως ανέφερα και πιο πάνω μας έγινε upgrade από την καλή διάθεση του ξενοδόχου λόγω της εκτός σεζόν παραμονής. Τα εισιτήρια των πλοίων κόστισαν 94 ευρώ για 2 άτομα και το μηχανάκι, από και προς το Λαύριο. Προτιμήσαμε αυτό το λιμάνι, αντί του Πειραιά που είναι 10 λεπτά από το σπίτι μας, γιατί είναι πιο ήσυχα χωρίς πολύ κόσμο και με τεράστια διαφορά στο κόστος των εισιτηρίων αφού τα δρομολόγια είναι επιδοτούμενα για την άγονη των Κυκλάδων. Η δε βενζίνη που κάψαμε από και προς το Λαύριο ήταν αμελητέα. Δεν κλείσαμε εισιτήρια αφού δεν υπήρχε λόγος και τα βγάλαμε επιτόπου στα λιμάνια. Όποιος θέλει μπορεί να δει τα δρομολόγια στο Openseas.gr. και τις τιμές στα site των εταιρειών Hellenic Seaways και SeaJets, τα πλοία λέγονται Άρτεμις και Aqua Spirit. Δεν μπορώ να προσδιορίσω πόσα χρήματα χαλάσαμε στο νησί, γιατί όταν πάμε κάπου κοιτάμε να περνάμε καλά χωρίς μιζέριες και κακομοιριές, πάντως χρησιμοποίησα ελάχιστα μετρητά και όλες οι πληρωμές σχεδόν παντού γίνονταν με την χρεωστική μας κάρτα.
Φαγητό τρώγαμε στο εξαιρετικό και πάμφθηνο εστιατόριο του γυναικείου συνεταιρισμού Το Καστρί στο κέντρο της Ερμούπολης http://tokastri.blogspot.gr/ και Πίτσες και σουβλάκια στο επίσης εξαιρετικό Τακα Τακα Grill/Pizza στην πλατεία Μιαούλη του οποίου η χειροποίητη πίτσα ήταν απλά θεϊκή ! Επίσης τιμήσαμε την ψησταριά του ξενοδοχείου που μέναμε, ενώ για τις λιγούρες είχαμε δυο σακούλες με σνακς, νερά και χυμούς από τα Lidl Σύρου.

Αυτά, υγεία και καλά χιλιόμετρα σε όλους και καλό ήπιο χειμώνα να έχουμε για να βολτάρουμε.