- Δημοσιεύσεις
- 26.672
- Ηλικία
- 62
- Περιοχή
- Αγρινιο
- Μοτοσυκλέτα
-
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
- Όνομα
- ΜΙΧΑΛΗΣ
- Περιοχή
- ΑΓΡΙΝΙΟ
Οι πρώτες γυναίκες που γύρισαν τον κόσμο με τη μηχανή τους αλλά και με ποδήλατο
Αυτό που συναρπάζει περισσότερο με την ιστορία των γυναικών που θα δείτε πιο κάτω, δεν είναι τόσο το γεγονός ότι τόλμησαν και ανέβηκαν σε μηχανή, αλλά το γεγονός ότι ταξίδεψαν στον κόσμο, στο άγνωστο.
Το 1980, η 24χρονη τότε Elspeth Beard (φωτογραφία και πάνω) ήταν η πρώτη Αγγλίδα που ταξίδεψε με μηχανή τον κόσμο, ένα ταξίδι που κράτησε 3 χρόνια και 54.000χλμ.
Με την BMW R60 του 1974 που αγόρασε κάνοντας οικονομίες δουλεύοντας σε μια παμπ του Λονδίνου, ξεκίνησε από την Αγγλία με πλοίο και ο επόμενος σταθμός της ήταν η Νέα Υόρκη.
Αφού πέρασε από τον Καναδά, το Μεξικό και την Καλιφόρνια, η Beard ταξίδεψε πάλι με πλοίο μέχρι το Σίδνεϊ, από εκεί στη Σιγκαπούρη και την Ταϊλάνδη, όπου είχε ένα ατύχημα και ανάρρωσε σε μια οικογένεια που την ανέλαβε.
Πλαστογράφησε μια άδεια για να μπει στο Πακιστάν, πριν περάσει στην Τουρκία και από εκεί στην Ευρώπη.
Πριν ξεκινήσει το ταξίδι της, η Beard προσπάθησε να τραβήξει το ενδιαφέρον του κόσμου της μοτοσυκλέτας, αλλά βρήκε σοβινισμό, σκεπτικισμό και αδιαφορία για την προσπάθειά της. Η ιστορία της έγινε γνωστή μόλις πρόσφατα, και αυτό χάρη στην απόφασή της να γράψει ένα βιβλίο για το ταξίδι της.
Η Γαλλίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας Anne France Dautheville, το 1973 στην ηλικία των 28, ίσως ήταν η πρώτη γυναίκα η οποία μόνης και με τη μηχανή της γύρισε τον κόσμο.
Με μια Kawasaki 125, κάλυψε 20.000 χλμ σε τρεις ηπείρους. Τρεις δεκαετίες αργότερα, έλαβε ένα email από τον γαλλικό οίκο μόδας Chloé, ζητώντας την να γίνει η μούσα τους για τη συλλογή του 2016.
Η Αφροαμερικανή Bessie Stringfield με την Harley Davidson στα 1930 η οποία διέσχισε την χώρα άπειρες φορές και συμμετείχε αγώνες δρόμου με μοτοσυκλέτες -και επειδή ήταν μόνο για άντρες, της αρνήθηκαν το πρώτο βραβείο όταν κατάλαβαν ότι ήταν γυναίκα.
Επιδιώκοντας το πάθος της σε μια χώρα που καθιστούσε σχεδόν αδύνατη την ελεύθερη κίνηση των μαύρων και όπου το λιντσάρισμα ήταν ακόμα νόμιμο στις περισσότερες από τις πόλεις που πέρασε, η Bessie έβαζε τη ζωή της σε συνεχή κίνδυνο.
Όταν δεν έβρισκε κάποιο δωμάτιο να μείνει -επειδή της αρνούνταν και κάτι που συνέβαινε πολύ συχνά- η Harley Davidson ήταν το κρεβάτι της και το σακάκι της το μαξιλάρι της. Πολλές φορές, λευκοί την έριξαν από τη μοτοσικλέτα της και αντιμετώπιζε διακρίσεις από την τροχαία.
Παρ' όλα αυτά, η Stringfield ταξίδεψε σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ, καθώς επίσης στην Ευρώπη, τη Βραζιλία και την Αϊτή. Τα ταξίδια της τα αποκαλούσε "penny tours", άνοιγε τον χάρτη και έριχνε ένα κέρμα. Όπου έπεφτε το κέρμα εκεί ήταν και ο επόμενος προορισμός της.
Ακόμα πιο πίσω στο χρόνο, το 1856, μια Λετονή εβραϊκής καταγωγής Αμερικανίδα μετανάστης ήταν η πρώτη γυναίκα που γύρισε με ποδήλατο όλο τον κόσμο. Ήταν η Annie Cohen Kopchovsky, γνωστή και ως Annie Londonderry. Όλα ξεκίνησαν με ένα στοίχημα, όταν δύο πλούσιοι από τη Βοστόνη στοιχημάτισαν ότι καμία γυναίκα δεν μπορούσε να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο με ποδήλατο.
Η Kopchovsky δέχτηκε την πρόκληση, κυρίως επειδή ποτέ δεν είχε ταξιδέψει με ποδήλατο. Ήταν παντρεμένη, μητέρα τριών μικρών παιδιών και εβραϊκής καταγωγής -σε μια χώρα που ο αντισημιτισμός ήταν υπαρκτός. Κατάφερε να βρει έναν χορηγό που της έδωσε 100 δολάρια για να τοποθετήσει μια διαφημιστική ταμπέλα της εταιρίας "Londonderry Lithia Spring Water" και συμφώνησε να αρχίσει το ταξίδι με το όνομα "Annie Londonderry".
Ξεκίνησε από το Beacon Hill της Μασαχουσέτης και έφτασε στο Σικάγο, όπου βελτίωσε το ποδήλατό της και αντάλλαξε το φόρεμά της με αντρικά ρούχα. Αργότερα, πήγε με καράβι από τη Νέα Υόρκη στη Χάβρη της Γαλλίας, όπου της κατάσχεσαν το ποδήλατο και τα χρήματά της. Ο γαλλικός Τύπος άρχισε επίσης να γράφει σκληρά άρθρα για την εμφάνισή της.
Τελικά, ξεπερνώντας τα προβλήματα, πήγε από το Παρίσι στη Μασσαλία, με ένα τραυματισμένο πόδι που το τύλιξε και το στήριξε στο τιμόνι. Εκεί, ανέβηκε σε ένα ατμόπλοιο για το Σίδνεϊ και είχε στη διάθεσή της μόλις 8 μήνες για να επιστρέψει στο Σικάγο, αφού πρώτα πήγαινε στην Αλεξάνδρεια, τη Σρι Λάνκα και την Ινδία (όπου κυνήγησε τίγρεις), τη Σιγκαπούρη, την πόλη Χο Τσι Μιν (τότε, Σαϊγκόν) του Βιετνάμ, το Χονγκ Κονγκ, τη Σαγκάη και το Ναγκασάκι, όπου λέγεται ότι την φυλάκισαν με τραύμα από σφαίρα.
Η Kopchovsky έφυγε από την Ιαπωνία για το Σαν Φρανσίσκο και πήρε το δρόμο για την Αριζόνα, οπότε παραλίγο να σκοτωθεί σε ένα ατύχημα με ένα αφηνιασμένο άλογο, περνώντας δύο μέρες σε ένα νοσοκομείο φτύνοντας αίμα. Στην Αϊόβα, έσπασε τον καρπό της όταν έπεσε σε ένα κοπάδι χοίρων και φόρεσε νάρθηκα για το υπόλοιπο ταξίδι, μέχρι να φτάσει στο σπίτι της, το 1895. Μετά από όλα αυτά, πήρε το βραβείο των 10.000 δολαρίων.
Αυτό που συναρπάζει περισσότερο με την ιστορία των γυναικών που θα δείτε πιο κάτω, δεν είναι τόσο το γεγονός ότι τόλμησαν και ανέβηκαν σε μηχανή, αλλά το γεγονός ότι ταξίδεψαν στον κόσμο, στο άγνωστο.
Το 1980, η 24χρονη τότε Elspeth Beard (φωτογραφία και πάνω) ήταν η πρώτη Αγγλίδα που ταξίδεψε με μηχανή τον κόσμο, ένα ταξίδι που κράτησε 3 χρόνια και 54.000χλμ.
Με την BMW R60 του 1974 που αγόρασε κάνοντας οικονομίες δουλεύοντας σε μια παμπ του Λονδίνου, ξεκίνησε από την Αγγλία με πλοίο και ο επόμενος σταθμός της ήταν η Νέα Υόρκη.
Αφού πέρασε από τον Καναδά, το Μεξικό και την Καλιφόρνια, η Beard ταξίδεψε πάλι με πλοίο μέχρι το Σίδνεϊ, από εκεί στη Σιγκαπούρη και την Ταϊλάνδη, όπου είχε ένα ατύχημα και ανάρρωσε σε μια οικογένεια που την ανέλαβε.
Πλαστογράφησε μια άδεια για να μπει στο Πακιστάν, πριν περάσει στην Τουρκία και από εκεί στην Ευρώπη.
Πριν ξεκινήσει το ταξίδι της, η Beard προσπάθησε να τραβήξει το ενδιαφέρον του κόσμου της μοτοσυκλέτας, αλλά βρήκε σοβινισμό, σκεπτικισμό και αδιαφορία για την προσπάθειά της. Η ιστορία της έγινε γνωστή μόλις πρόσφατα, και αυτό χάρη στην απόφασή της να γράψει ένα βιβλίο για το ταξίδι της.
Η Γαλλίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας Anne France Dautheville, το 1973 στην ηλικία των 28, ίσως ήταν η πρώτη γυναίκα η οποία μόνης και με τη μηχανή της γύρισε τον κόσμο.
Με μια Kawasaki 125, κάλυψε 20.000 χλμ σε τρεις ηπείρους. Τρεις δεκαετίες αργότερα, έλαβε ένα email από τον γαλλικό οίκο μόδας Chloé, ζητώντας την να γίνει η μούσα τους για τη συλλογή του 2016.
Η Αφροαμερικανή Bessie Stringfield με την Harley Davidson στα 1930 η οποία διέσχισε την χώρα άπειρες φορές και συμμετείχε αγώνες δρόμου με μοτοσυκλέτες -και επειδή ήταν μόνο για άντρες, της αρνήθηκαν το πρώτο βραβείο όταν κατάλαβαν ότι ήταν γυναίκα.
Επιδιώκοντας το πάθος της σε μια χώρα που καθιστούσε σχεδόν αδύνατη την ελεύθερη κίνηση των μαύρων και όπου το λιντσάρισμα ήταν ακόμα νόμιμο στις περισσότερες από τις πόλεις που πέρασε, η Bessie έβαζε τη ζωή της σε συνεχή κίνδυνο.
Όταν δεν έβρισκε κάποιο δωμάτιο να μείνει -επειδή της αρνούνταν και κάτι που συνέβαινε πολύ συχνά- η Harley Davidson ήταν το κρεβάτι της και το σακάκι της το μαξιλάρι της. Πολλές φορές, λευκοί την έριξαν από τη μοτοσικλέτα της και αντιμετώπιζε διακρίσεις από την τροχαία.
Παρ' όλα αυτά, η Stringfield ταξίδεψε σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ, καθώς επίσης στην Ευρώπη, τη Βραζιλία και την Αϊτή. Τα ταξίδια της τα αποκαλούσε "penny tours", άνοιγε τον χάρτη και έριχνε ένα κέρμα. Όπου έπεφτε το κέρμα εκεί ήταν και ο επόμενος προορισμός της.
Ακόμα πιο πίσω στο χρόνο, το 1856, μια Λετονή εβραϊκής καταγωγής Αμερικανίδα μετανάστης ήταν η πρώτη γυναίκα που γύρισε με ποδήλατο όλο τον κόσμο. Ήταν η Annie Cohen Kopchovsky, γνωστή και ως Annie Londonderry. Όλα ξεκίνησαν με ένα στοίχημα, όταν δύο πλούσιοι από τη Βοστόνη στοιχημάτισαν ότι καμία γυναίκα δεν μπορούσε να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο με ποδήλατο.
Η Kopchovsky δέχτηκε την πρόκληση, κυρίως επειδή ποτέ δεν είχε ταξιδέψει με ποδήλατο. Ήταν παντρεμένη, μητέρα τριών μικρών παιδιών και εβραϊκής καταγωγής -σε μια χώρα που ο αντισημιτισμός ήταν υπαρκτός. Κατάφερε να βρει έναν χορηγό που της έδωσε 100 δολάρια για να τοποθετήσει μια διαφημιστική ταμπέλα της εταιρίας "Londonderry Lithia Spring Water" και συμφώνησε να αρχίσει το ταξίδι με το όνομα "Annie Londonderry".
Ξεκίνησε από το Beacon Hill της Μασαχουσέτης και έφτασε στο Σικάγο, όπου βελτίωσε το ποδήλατό της και αντάλλαξε το φόρεμά της με αντρικά ρούχα. Αργότερα, πήγε με καράβι από τη Νέα Υόρκη στη Χάβρη της Γαλλίας, όπου της κατάσχεσαν το ποδήλατο και τα χρήματά της. Ο γαλλικός Τύπος άρχισε επίσης να γράφει σκληρά άρθρα για την εμφάνισή της.
Τελικά, ξεπερνώντας τα προβλήματα, πήγε από το Παρίσι στη Μασσαλία, με ένα τραυματισμένο πόδι που το τύλιξε και το στήριξε στο τιμόνι. Εκεί, ανέβηκε σε ένα ατμόπλοιο για το Σίδνεϊ και είχε στη διάθεσή της μόλις 8 μήνες για να επιστρέψει στο Σικάγο, αφού πρώτα πήγαινε στην Αλεξάνδρεια, τη Σρι Λάνκα και την Ινδία (όπου κυνήγησε τίγρεις), τη Σιγκαπούρη, την πόλη Χο Τσι Μιν (τότε, Σαϊγκόν) του Βιετνάμ, το Χονγκ Κονγκ, τη Σαγκάη και το Ναγκασάκι, όπου λέγεται ότι την φυλάκισαν με τραύμα από σφαίρα.
Η Kopchovsky έφυγε από την Ιαπωνία για το Σαν Φρανσίσκο και πήρε το δρόμο για την Αριζόνα, οπότε παραλίγο να σκοτωθεί σε ένα ατύχημα με ένα αφηνιασμένο άλογο, περνώντας δύο μέρες σε ένα νοσοκομείο φτύνοντας αίμα. Στην Αϊόβα, έσπασε τον καρπό της όταν έπεσε σε ένα κοπάδι χοίρων και φόρεσε νάρθηκα για το υπόλοιπο ταξίδι, μέχρι να φτάσει στο σπίτι της, το 1895. Μετά από όλα αυτά, πήρε το βραβείο των 10.000 δολαρίων.
