- Ρε παιδί μου τι κάνεις τόσο νωρίς; Που πας;
- Καλημέρα μαμά...θυμάσαι όταν ήμουνα πιο μικρός...παιδάκι ακόμα...που άμα τύχαινε και ξυπνούσα νωρίς, στεκόμουν στο παράθυρο και κοιτούσα την ανατολή;
- Ναι, απο μικρός σου άρεσε αυτό
- Ακριβώς...θα κάνω το ίδιο...απλά αυτή τη φορά θα την δω πίσω απο το τζάμι του κράνους...
-
Ντύσου καλά μόνο γιατί έχει ψύχρα έξω
Απο μικρός μου άρεσε η ανατολή του ηλίου. Είναι ίσως γιατί επικρατεί μια ηρεμία πιο μεγάλη και απο αυτή της νύχτας. Ίσως γιατί ξυπνάει το αίσθημα οτι ήρθε μια νέα μέρα. Ίσως γιατί απλά, αν είσαι των 2 τροχών, δεν μπορείς να καθήσεις φρόνιμος...ειδικά σήμερα! Και δεν μπορούσα να βρω καλύτερο τρόπο να γιορτάσω την ελεύθερη μετακίνηση!
Και ξεκινάμε λοιπόν...
Οι δίσκοι συμπλέκτη της Suzuki άξιζαν τα λεφτά τους και με το παραπάνω. Ειδικά μετά απο κάνα 10λεπτο λειτουργείας αποδίδουν τέλεια. Και σε τράβηγμα, και σε απότομο άνοιγμα του γκαζιού και σε όλα! Ο μάστορας ρύθμισε κομπλέ τις βαλβίδες και το μηχανάκι τραβάει γερά σε όλο το φάσμα των RPM πλέον.
Το τοπίο ήτανε απλά απερίγραπτα όμορφο!
Σε αυτό το σημείο, στάση για τσιγάρο και να ξεπιαστώ λίγο. Ο ήχος απο τον αέρα να περνάει μέσα απο τα δέντρα τριγύρω απλά οτι καλύτερο.
Και εν τέλει...
Είδα την ανατολή μέσα απο το τζάμι του κράνους!
Όσο και να μεγαλώνεις, το παιδί μέσα σου δεν θα πάψει να υπάρχει προφανώς...