Στα περίχωρα της κορυφής...
Και προφανώς δεν λέω να βάλω τον ποπό μου μέσα τώρα που το μηχανάκι πήγαινει σωστά. Σήμερα είπα να γυρίσω λιγάκι κοντά στην κορυφή του Πηλίου...
"Αλήθεια πόσο ψηλά μπορεί να με βγάλει το 125;" σκέφτηκα...
Χάνια (1200m). Επίσης κάποια στιγμή πρέπει να πάω για φαγητό εκεί πάνω.
Στην συνέχεια έστριψα για τον Πουριανό Σταυρό. Η κορυφή του Πηλίου στα 1610m υψόμετρο. Η μοναδική φωτογραφία που έχω είναι αυτή μιας και απο ένα σημείο και μετά υπάρχει πινακίδα που λέει οτι απαγορευέται η φωτογράφιση (είναι βάσεις της αεροπορίας εκεί πάνω). Η παρακάτω φωτό είναι πολύ πιο κάτω ακόμα στις αρχές του δρόμου ωστόσο να μια ιδέα της θέας απο εκεί ψηλά.
Η διαδρομή απο εκεί και μετά ήτανε απλά υπέροχη. Πολλά δέντρα ωστόσο απο ένα σημείο και μετά ο δρόμος σταματάει μιας και δεν σε αφήνει να πας παραπέρα (υπάρχει πινακίδα προειδοποιήσης). Συνεπώς δεν ήθελα να έχω φασαρίες άρα πήγα μια βόλτα προς το χιονοδρομικό.
"Γιατί να πάω ξανά απο τον ίδιο δρόμο; Ας δοκιμάσω κάτι διαφορετικό"....
Και πράγματι άξιζε!
Ναι και μια πανοραμική...ο καθρέπτης έχει ένα μικρό θεματάκι :p
Και στην συνέχεια Δράκεια, και τέλος Βόλος, home sweet home!