Red Shogun
well know member
- Δημοσιεύσεις
- 3.786
- Ηλικία
- 25
- Περιοχή
- Βόλος
- Μοτοσυκλέτα
-
Suzuki FL125
Suzuki V-Strom 650
- Όνομα
- Τάσος
- Περιοχή
- Βόλος
Καλώς ή κακώς το lockdown και η συλλογική εικόνα της σημερινής κοινωνίας με τον covid19 είναι κάτι που θα χρειαστεί πολύ υπομονή μέχρι να τελειώσει. Σίγουρα όλα δείχνουν οτι προς το Πάσχα θα καλυτερεύσει αρκετά η κατάσταση, μα αυτές οι 3 εβδομάδες φαντάζουν αιωνιότητα για πολλούς ανθρώπους. Ίσως είναι οτι είμαστε κλεισμένοι εδω και μισό χρόνο σχεδόν.
Τουλάχιστον, κάθε Σαββατοκύριακο επιτρέπονται οι βόλτες. Κάτι είναι και αυτό, έτσι; Ένα 48ωρο ελευθερίας μέσα σε μια μονότονη πραγματικότητα, είναι κάτι που αξίζει να περιμένεις στο τέλος κάθε εβδομάδας. Μπορείς να πας όπου θέλεις! Δεν είναι ανάγκη να περιορίζεις τις βόλτες σου μόνο εντός των τοίχων μιας πόλης! Ούτε μόνο μέχρι 4-5χλμ μακριά! Η ανάγκη για να δεις και κάτι παραπάνω είναι δυνατή, και ξημέρωσε το Σάββατο. Ήθελα πολύ να κάνω μια γύρα το Πήλιο. Δεν έχει κάπου να πας ή να κάτσεις.
Εστιατόρια, καφετέριες, όλα είναι κλειστά. Μα υπάρχει κάτι καλύτερο απο μια ωραία βόλτα μέσα στο πράσινο;
Φοράς την "πανοπλία" σου και πήγαινεις στο μηχανάκι. Έχεις γεμάτο ντεπόζιτο και χωρίς να το καταλάβεις έχεις ήδη φτάσει στο Νεοχώρι σχεδόν.
Ο καιρός είναι καλός. Μια ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ ψύχρας και ζέστης. Είσαι τυχερός που δεν ντύθηκες ούτε πολύ ζεστά αλλά ούτε και ελαφριά με κίνδυνο να την αρπάξεις. Στο δέλτα Νεοχωρίου στρίβεις προς τα δεξία και ξεκινάς το καλό σημείο της διαδρομής. Σε ένα παλιό, πλέον παρατημένο, καφέ σταματάς για να ξεπιαστείς λίγο και να κάνεις ένα τσιγάρο.
Κοιτάς απέναντι, η ατμόσφαιρα καθαρή. Η Σκιάθος και η Σκόπελος φαίνονται!
Παφ-πουφ, παφ-πουφ, κοιτάς το απέραντο γαλάζιο. "Αυτό τώρα στα αριστερά είναι η Χαλκιδική;" σκέφτεσαι. Ανοίγεις το Google Maps και το GPS. Στρέφεσαι προς την Σκιάθο. "Ωραία, λογικό μου φαίνεται". Στρίβεις λίγο προς τα αριστερά. Σου δείχνει οτι "κοιτάς" προς Χαλκιδική. Ε αι στο καλό! Δεν γίνεται! Μήπως να είναι η Κατερίνη; Δεν νομίζω...θα ήτανε πιο αριστερά, πιο μέσα...αυτό φαίνεται φάτσα κάρτα! "Πόσο μικρή είναι η Ελλάδα ρε πστ μου..." σκέφτεσαι.
Ο δρόμος σε βγάζει στις στροφές κάτω απο τα βράχια κοντά στο Μυλοπόταμο. Μυρίζεσαι στροφιλίκι, και μάλιστα κλειστό. Η χαρά του παπιού σκέφτεσαι! Μικρό και ευέλικτο "φιλτράρει" τις στροφές με μεγάλη ευκολία. Και το χαίρεσαι εννοείται. Νιώθεις οτι οδηγάς κάτι "μεγάλο και καλό" για 1-2 λεπτά.
Για ένα κλάσμα δευτερόλεπτου νιώθεις οτι όλα πάνε σε "slow-motion". Καθώς οδηγάς παράλληλα κοιτάς και τις κορυφές απο τα βράχια. Ο εγκέφαλος "χαμηλώνει" στροφές στιγμιαία, στην όψη του ζωντανού καταπράσινου που επικρατεί στην περιοχή. Ναι, η άνοιξη ήρθε για τα καλά.
Ο δρόμος σιγά σιγά σε βγάζει προς το Ξουρύχτι. Ένα όμορφο γραφικό χωριό του Πηλίου χτισμένου σε μια εξίσου πράσινη πλαγιά. Φυσικά με θέα την θάλασσα. Και ας μην ξεχνάμε, απο Νεοχώρι και μετά βλέπεις Αιγαίο!
"Τι μηχανάκι έχω ρε φίλε...γαμάτο το έχω κάνει, με το γυάλισμα, το αμορτισέρ του, τα όλα του"
Και τελικά έφτασες στο Ξουρύχτι! Η φύση σε πνίγει εκεί πάνω!
Να σου φτάσαμε και στην Τσαγκαράδα! Απο εκεί και πέρα, ξεκινάει η ανήφορος βέβαια. Απο Τσαγκαράδα φεύγεις προς Μούρεσι, που είναι ουσιαστικά δίπλα και απο εκεί στον Κισσό.
Απο τον Κισσό θα ανέβεις στις πιο ψηλές κορυφές του Πηλίου, πίσω απο το χιονοδρομικό. Θα σε βγάλει στα Χάνια. Αλλά έχεις ακόμα αρκετό δρόμο!
Το Address απροβλημάτιστο και δίνει δυνατό πόνο σε όλη την διαδρομή...
Τουλάχιστον, κάθε Σαββατοκύριακο επιτρέπονται οι βόλτες. Κάτι είναι και αυτό, έτσι; Ένα 48ωρο ελευθερίας μέσα σε μια μονότονη πραγματικότητα, είναι κάτι που αξίζει να περιμένεις στο τέλος κάθε εβδομάδας. Μπορείς να πας όπου θέλεις! Δεν είναι ανάγκη να περιορίζεις τις βόλτες σου μόνο εντός των τοίχων μιας πόλης! Ούτε μόνο μέχρι 4-5χλμ μακριά! Η ανάγκη για να δεις και κάτι παραπάνω είναι δυνατή, και ξημέρωσε το Σάββατο. Ήθελα πολύ να κάνω μια γύρα το Πήλιο. Δεν έχει κάπου να πας ή να κάτσεις.
Εστιατόρια, καφετέριες, όλα είναι κλειστά. Μα υπάρχει κάτι καλύτερο απο μια ωραία βόλτα μέσα στο πράσινο;
Φοράς την "πανοπλία" σου και πήγαινεις στο μηχανάκι. Έχεις γεμάτο ντεπόζιτο και χωρίς να το καταλάβεις έχεις ήδη φτάσει στο Νεοχώρι σχεδόν.
Ο καιρός είναι καλός. Μια ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ ψύχρας και ζέστης. Είσαι τυχερός που δεν ντύθηκες ούτε πολύ ζεστά αλλά ούτε και ελαφριά με κίνδυνο να την αρπάξεις. Στο δέλτα Νεοχωρίου στρίβεις προς τα δεξία και ξεκινάς το καλό σημείο της διαδρομής. Σε ένα παλιό, πλέον παρατημένο, καφέ σταματάς για να ξεπιαστείς λίγο και να κάνεις ένα τσιγάρο.
Κοιτάς απέναντι, η ατμόσφαιρα καθαρή. Η Σκιάθος και η Σκόπελος φαίνονται!
Παφ-πουφ, παφ-πουφ, κοιτάς το απέραντο γαλάζιο. "Αυτό τώρα στα αριστερά είναι η Χαλκιδική;" σκέφτεσαι. Ανοίγεις το Google Maps και το GPS. Στρέφεσαι προς την Σκιάθο. "Ωραία, λογικό μου φαίνεται". Στρίβεις λίγο προς τα αριστερά. Σου δείχνει οτι "κοιτάς" προς Χαλκιδική. Ε αι στο καλό! Δεν γίνεται! Μήπως να είναι η Κατερίνη; Δεν νομίζω...θα ήτανε πιο αριστερά, πιο μέσα...αυτό φαίνεται φάτσα κάρτα! "Πόσο μικρή είναι η Ελλάδα ρε πστ μου..." σκέφτεσαι.
Ο δρόμος σε βγάζει στις στροφές κάτω απο τα βράχια κοντά στο Μυλοπόταμο. Μυρίζεσαι στροφιλίκι, και μάλιστα κλειστό. Η χαρά του παπιού σκέφτεσαι! Μικρό και ευέλικτο "φιλτράρει" τις στροφές με μεγάλη ευκολία. Και το χαίρεσαι εννοείται. Νιώθεις οτι οδηγάς κάτι "μεγάλο και καλό" για 1-2 λεπτά.
Για ένα κλάσμα δευτερόλεπτου νιώθεις οτι όλα πάνε σε "slow-motion". Καθώς οδηγάς παράλληλα κοιτάς και τις κορυφές απο τα βράχια. Ο εγκέφαλος "χαμηλώνει" στροφές στιγμιαία, στην όψη του ζωντανού καταπράσινου που επικρατεί στην περιοχή. Ναι, η άνοιξη ήρθε για τα καλά.
Ο δρόμος σιγά σιγά σε βγάζει προς το Ξουρύχτι. Ένα όμορφο γραφικό χωριό του Πηλίου χτισμένου σε μια εξίσου πράσινη πλαγιά. Φυσικά με θέα την θάλασσα. Και ας μην ξεχνάμε, απο Νεοχώρι και μετά βλέπεις Αιγαίο!
"Τι μηχανάκι έχω ρε φίλε...γαμάτο το έχω κάνει, με το γυάλισμα, το αμορτισέρ του, τα όλα του"
Και τελικά έφτασες στο Ξουρύχτι! Η φύση σε πνίγει εκεί πάνω!
Να σου φτάσαμε και στην Τσαγκαράδα! Απο εκεί και πέρα, ξεκινάει η ανήφορος βέβαια. Απο Τσαγκαράδα φεύγεις προς Μούρεσι, που είναι ουσιαστικά δίπλα και απο εκεί στον Κισσό.
Απο τον Κισσό θα ανέβεις στις πιο ψηλές κορυφές του Πηλίου, πίσω απο το χιονοδρομικό. Θα σε βγάλει στα Χάνια. Αλλά έχεις ακόμα αρκετό δρόμο!
Το Address απροβλημάτιστο και δίνει δυνατό πόνο σε όλη την διαδρομή...
