Λάστα Αρκαδίας

[notakos600]

Ώρα 06.30
Σε αγγίζει το απόλυτο συναίσθημα της φυγής, μόλις οι πρώτες ακτίνες του ήλιου ξύνουν τις απέναντι βουνοκορφές.
Χορδές μιας αόρατης κιθάρας, έτοιμες να σολάρουν σε μια προσχεδιασμένη παρτιτούρα, με τις νότες να ξεφυτρώνουν σαν κραυγές σε αποχαυνωμένο πράσινο φόντο.
Επανεκκίνηση σε εργοστασιακές ρυθμίσεις, τότε που οι μυρωδιές ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της ύπαρξης σου. Ερεθίσματα της όσφρησης αποθηκευμένα στα πενήντα έξι χρόνια της ζωής σου, μικρά mp4 αρχεία καταχωνιασμένα σε κάποια γωνιά του εγκεφάλου σου. Ανασύρονται αργά κάθε βράδυ πριν από τον βαθύ ύπνο, όπου κυριαρχούν τα όνειρα (το ανικανοποίητο τμήμα ενός ελπιδοφόρου πεδίου).
Μπορείς να ταξιδεύεις με τις αναμνήσεις, μπορείς όμως να ταξιδεύεις και σε μια διακριτή ένωση μεταξύ αναμνήσεων και πραγματικότητας.
Νάυλον εικόνες πίσω από την προστατευτική οθόνη του κινητού, μερικά αγγίγματα των δακτύλων αρκούν να τα περάσουν στην αιωνιότητα.
Μερικές λέξεις που προσπάθησαν να περιγράψουν όσα ένιωσες και μετά σιωπή, αυτή η απέραντη σιωπή μέχρι την επόμενη φορά που θα αποδράσεις...

 

[apache]

Φανταστικό χωριό με μόλις δύο μόνιμους κατοίκους...

 

[notakos600]

Φανταστικό χωριό με μόλις δύο μόνιμους κατοίκους...

Κι αυτοί πολλοί είναι να σου πω...
Είχε ένα ελαφρό αεράκι και ήθελες να σε τσιμεντωσουν για πάντα εκεί, κάτω από τον πλάτανο...

 

[grigoris gs]

Και ας μην ξεχνάμε στις προ covid εποχές την καθιερωμένη μάζωξη που γινόταν κάθε Σεπτεμβριο.

Στάλθηκε από το MAR-LX1A μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

 

[User V]

&

 

[Kuklinski]

Ομορφη Ελλαδαρα!!!!!

 

[The Owl.]

Αν η σιωπή είχε τόπο, αυτός θα ήταν η Λαστα.
Αν είχε εικόνα αυτή θα ήταν τα μαγικά πέτρινα σπίτια της που ατενιζουν αγέρωχα το Μαιναλο σε πείσμα των καιρών...
Πόση δροσιά έχουμε νιώσει στον γερό πλάτανο..

 

[R.E.H]

Σε ευχαριστώ για την βόλτα και την νότα δροσιάς Νότη

 

[notakos600]

Σε ευχαριστώ για την βόλτα και την νότα δροσιάς Νότη

Να είμαστε καλά να καβαλαμε Παναγιώτη!

 

[User V]

Κι αυτοί πολλοί είναι να σου πω...
Είχε ένα ελαφρό αεράκι και ήθελες να έχεις την παρέα με λίγο ψωμοτύρι,να φέρει μια στροφή τσάμικο και να ξαπλώσεις..κάτω από τον πλάτανο..

Ααααααχ ρε Νότη μου...

 

[Arisxios]

Ελλαδάρα !!!!!!!!

 

[Pan-dvs]

 

[maik900]

Ωραιος ο Παναγιωτης

 

[Σάββας]

Και σε άλλα τέτοια ωραία με υγεία Παναγιώτη !

 

[karad-geo]

Ώρα 06.30
Σε αγγίζει το απόλυτο συναίσθημα της φυγής, μόλις οι πρώτες ακτίνες του ήλιου ξύνουν τις απέναντι βουνοκορφές.
Χορδές μιας αόρατης κιθάρας, έτοιμες να σολάρουν σε μια προσχεδιασμένη παρτιτούρα, με τις νότες να ξεφυτρώνουν σαν κραυγές σε αποχαυνωμένο πράσινο φόντο.
Επανεκκίνηση σε εργοστασιακές ρυθμίσεις, τότε που οι μυρωδιές ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της ύπαρξης σου. Ερεθίσματα της όσφρησης αποθηκευμένα στα πενήντα έξι χρόνια της ζωής σου, μικρά mp4 αρχεία καταχωνιασμένα σε κάποια γωνιά του εγκεφάλου σου. Ανασύρονται αργά κάθε βράδυ πριν από τον βαθύ ύπνο, όπου κυριαρχούν τα όνειρα (το ανικανοποίητο τμήμα ενός ελπιδοφόρου πεδίου).
Μπορείς να ταξιδεύεις με τις αναμνήσεις, μπορείς όμως να ταξιδεύεις και σε μια διακριτή ένωση μεταξύ αναμνήσεων και πραγματικότητας.
Νάυλον εικόνες πίσω από την προστατευτική οθόνη του κινητού, μερικά αγγίγματα των δακτύλων αρκούν να τα περάσουν στην αιωνιότητα.
Μερικές λέξεις που προσπάθησαν να περιγράψουν όσα ένιωσες και μετά σιωπή, αυτή η απέραντη σιωπή μέχρι την επόμενη φορά που θα αποδράσεις...