Σάββας
Μαθουσάλας member
Μιας και είμαστε μέσα, ας αναπολήσουμε - συνταξιδέψουμε έστω και με βόλτες που έλαβαν χώρα παλιότερα.
Παρασκευή πρωί βλέπω ότι ο Μάνος (όχι ο φίλτατος Απάτσι, συνωνυμία..) από την εδώ παρέα τελικά δεν θάρθει.
Περιμένουμε νάρθει και ένας άλλος σύντροχος από γειτονικό φόρουμ.
Φθάνω στο σημείο συναντήσεως και ο Θοδωρής είναι ήδη εκεί.
Λέω για τον σύντροχο που είπε ότι θάρθει και λέμε ας περιμένουμε.
Αφού συμπληρώθηκε κανά 20λεπτο αναμονής και δεν εμφανίζεται κανείς λέω ας φύγουμε.
Αναχωρούμε με μισή ώρα ήδη εκτός προγράμματος και έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας για το πάσο του ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΟΥ (λινκ) που επελέγη καθόλου τυχαία για τελευταία μοτοβόλτα της χρονιάς.
Όπως είχε σχεδιαστεί λοιπόν από εθνική τραβήξαμε μέχρι την Αρχαία Κόρινθο, τραβήξαμε στη συνέχεια κατά Ναύπλιο από την παλιά, Νέα Κίο και φθάνουμε στους Μύλους όπου έχουμε προγραμματίσει την πρώτη μας στάση.
Ως συνήθως δυσεύρετος ο καφές οπότε αποφασίζουμε απλά να περπατήσουμε λιγάκι να κυκλοφορήσει το αίμα και με την ευκαιρία λέω εγώ να πάω λίγο παρακάτω και να δω το ποτάμι της Λέρνας.
Θυμάστε την Λερναία Ύδρα?
Μόνο διακόσια μέτρα παρακάτω από το σημείο που σταματήσαμε
είναι το σημείο και ορίστε τι είδα :
Συνεχίζεται....
Παρασκευή πρωί βλέπω ότι ο Μάνος (όχι ο φίλτατος Απάτσι, συνωνυμία..) από την εδώ παρέα τελικά δεν θάρθει.
Περιμένουμε νάρθει και ένας άλλος σύντροχος από γειτονικό φόρουμ.
Φθάνω στο σημείο συναντήσεως και ο Θοδωρής είναι ήδη εκεί.
Λέω για τον σύντροχο που είπε ότι θάρθει και λέμε ας περιμένουμε.
Αφού συμπληρώθηκε κανά 20λεπτο αναμονής και δεν εμφανίζεται κανείς λέω ας φύγουμε.
Αναχωρούμε με μισή ώρα ήδη εκτός προγράμματος και έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας για το πάσο του ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΟΥ (λινκ) που επελέγη καθόλου τυχαία για τελευταία μοτοβόλτα της χρονιάς.
Όπως είχε σχεδιαστεί λοιπόν από εθνική τραβήξαμε μέχρι την Αρχαία Κόρινθο, τραβήξαμε στη συνέχεια κατά Ναύπλιο από την παλιά, Νέα Κίο και φθάνουμε στους Μύλους όπου έχουμε προγραμματίσει την πρώτη μας στάση.
Ως συνήθως δυσεύρετος ο καφές οπότε αποφασίζουμε απλά να περπατήσουμε λιγάκι να κυκλοφορήσει το αίμα και με την ευκαιρία λέω εγώ να πάω λίγο παρακάτω και να δω το ποτάμι της Λέρνας.
Θυμάστε την Λερναία Ύδρα?
Μόνο διακόσια μέτρα παρακάτω από το σημείο που σταματήσαμε

είναι το σημείο και ορίστε τι είδα :









Συνεχίζεται....