Σάββας
Μαθουσάλας member
Ο Θοδωρής έχει φυμέ ζελατίνα και δεν μπορεί να πλοηγήσει οπότε από δω και πέρα αναλαμβάνω πλοήγηση εγώ και αρχίζει το κατέβασμα προς Στυμφαλία όπου και φτάνουμε χωρίς απρόοπτα.
Πλέον είμαστε στο ισάδι και τραβάμε για Κιάτο να πιάσουμε εθνική να επιστρέψουμε.
Είμαστε κανά 30άρι χλμ προ Κιάτου και πάμε σιγά σιγά μιας και ήδη μας έχει πιάσει η νύχτα.
Εκεί που πάω και ο gpr είναι πίσω μου δεν βλέπω τους υπολοίπους και σταματώ.
Δεν έρχονται και με ζώνουν τα
Στο δευτερόλεπτο γυρνάμε πίσω να δούμε τι γίνεται και το μετά είναι κάτι που απευχόμαστε όλοι δυστυχώς.
Βλέπουμε ένα αγροτικό στο ρεύμα μας κυριολεκτικά (στο ρεύμα πούμασταν πριν γυρίσουμε πίσω ήτοι προς Κιάτο) και ακριβώς στη μέση του εμπρός προφυλακτήρα του καρφωμένη την Βαραντέρο του Γιώργου του Καρανταγή μας....παλμοί 400 μέχρι να δω τον Γιώργη όρθιο....
Δόξα τον Θεό είναι όρθιος !
Εξασφαλίζουμε την περιοχή πρώτα μην πέσει κανάς άλλος επάνω μας, μετά δίνονται οι πρώτες βοήθειες από το μικρό φαρμακείο πούχω μαζί και ειδοποιούνται ασθενοφόρο και περιπολικό άμεσα. Μετέπειτα και η οδική βοήθεια γιατί η μηχανή πλέον δεν μετακινείται.
Ο Γιώργος είναι όρθιος, είναι φαινομενικά καλά αλλά επιμένουμε στο ασθενοφόρο γιατί πρέπει να γίνουν όλες οι εξετάσεις.
Έρχονται σχεδόν ταυτόχρονα Αστυνομία και ασθενοφόρο δεν ξέρω σε πόση ώρα αλλά σχετικά γρήγορα θα έλεγα.
Μετέπειτα η οδική.
Γίνονται τα προβλεπόμενα και ο Γιώργος φεύγει με το ασθενοφόρο για το Νοσοκομείο της Κορίνθου.
Μετά από λίγο ο Μιχάλης και ο Γιώργος φεύγουν και αυτοί για το νοσοκομείο της Κορίνθου και μένουν μέχρι νάρθει η σύζυγος του Γιώργου.
Οι υπόλοιποι ξαναμπαίνουμε σε φάλαγγα παγωμένοι από το συμβάν αλλά ψύχραιμοι αφού πλέον ο αδερφός μας είναι σε καλά χέρια και διατηρείται επαφή μέχρι τις 02.30 περίπου που πλέον έχουν γίνει οι ακτινογραφίες - υπέρηχοι και ξέρουμε πως όλα είναι καλά και υπάρχουν μόνο μώλωπες.
Σήμερα ο Γιώργος μας είναι ήδη στο σπίτι και η μοτό στο δρόμο για το συνεργείο με την οδική.
Ο γέρων οδηγός του αγροτικού είχε μπει στο ρεύμα μας έξυσε τον Θοδωρή με την Γεωργία, ακούμπησε τον Γιώργο με το TIGER και δεν έμεινε κανένα περιθώριο πλέον στον Γιώργη τον Καρανταγή να πάει πουθενά να τον αποφύγει μιας και είχε καταλάβει όλο το ρεύμα κυκλοφορίας.
Περισσότερα θα πει ο Γιώργος όταν μπορέσει.
Αυτό πούχει σημασία είναι πως το να πηγαίνεις σιγά και όχι στα όρια σου δίνει περιθώριο να φρενάρεις - ελιχθείς τουλάχιστον και να γλυτώσεις ότι μπορείς....προσέξτε εκεί έξω σύντροχοι...κυκλοφορούν διάφοροι τέτοιοι.
Ο πλήρης εξοπλισμός δε είναι απολύτως αναγκαίος και σώζει. Ας το βάλουμε πολύ καλά στο μυαλό μας.
Ο παππούς έφυγε με το αμάξι του (χτυπημένο από παντού γύρω γύρω) αφού το έλεγξε η οδική του και το βρήκε μια χαρά πλην αριστερού φλας....
...δεν ξέρω τι να πω....
Κάπως έτσι ήταν η χθεσινή μας εξόρμηση και η τελική γεύση είναι γλυκόπικρη αλλά τελικά θάλεγα καλή διότι η έκβαση είναι θετική.
Θα ευχηθώ λοιπόν για τα καλά που προηγήθηκαν των κακών και σε άλλα με υγεία και για τα κακά ποτέ ξανά.
Στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω όλους τους συντρόχους και τη συντρόχισα Γεωργία που ήταν συνεχώς σε επαφή με Αστυνομία - ΕΚΑΒ, για την παραμονή τους ανεξαρτήτως υποχρεώσεων - κούρασης και την παροχή βοήθειας στον χτυπημένο σύντροχο. Ιδιαίτερη μνεία στον Μιχάλη που έκανε τα πάντα όλα από ασφάλειες μέχρι να πάνε μαζί με τον Γιώργο εκ Κορίνθου στο Νοσοκομείο και να κρατήσουν παρέα, να δώσουν βοήθεια στον αδερφό μας μέχρι νάρθει η σύζυγός του.
Ο Μιχάλης ειδικά γύρισε μόνος του μετά πίσω.
Σκεφτήκαμε και για άλλον έναν αλλά παίζει και ο άτιμος κορονοιός και δεν επιτρέπονται πάνω από ένας συνοδοί οπότε δεν είχε νόημα.
Είμαι υπερήφανος που έχω τέτοιους συντρόχους γιατί κακά τα ψέμματα...χτες ήταν ο Γιώργος, προχτές ήμουν εγώ και στο μέλλον θάναι κάποιος άλλος διότι ως γνωστόν σε όσους καβαλάμε μοτό υπάρχουν δύο ειδών αναβάτες <<Αυτοί πούπεσαν και αυτοί που θα πέσουν>>...
Σας ευχαριστώ θερμά από καρδιάς όλους !
Υ.Γ. Τα παραπάνω γράφηκαν κατόπιν εξουσιοδότησης του αδερφού Γιώργου.
Πλέον είμαστε στο ισάδι και τραβάμε για Κιάτο να πιάσουμε εθνική να επιστρέψουμε.
Είμαστε κανά 30άρι χλμ προ Κιάτου και πάμε σιγά σιγά μιας και ήδη μας έχει πιάσει η νύχτα.
Εκεί που πάω και ο gpr είναι πίσω μου δεν βλέπω τους υπολοίπους και σταματώ.
Δεν έρχονται και με ζώνουν τα

Στο δευτερόλεπτο γυρνάμε πίσω να δούμε τι γίνεται και το μετά είναι κάτι που απευχόμαστε όλοι δυστυχώς.

Βλέπουμε ένα αγροτικό στο ρεύμα μας κυριολεκτικά (στο ρεύμα πούμασταν πριν γυρίσουμε πίσω ήτοι προς Κιάτο) και ακριβώς στη μέση του εμπρός προφυλακτήρα του καρφωμένη την Βαραντέρο του Γιώργου του Καρανταγή μας....παλμοί 400 μέχρι να δω τον Γιώργη όρθιο....

Δόξα τον Θεό είναι όρθιος !

Εξασφαλίζουμε την περιοχή πρώτα μην πέσει κανάς άλλος επάνω μας, μετά δίνονται οι πρώτες βοήθειες από το μικρό φαρμακείο πούχω μαζί και ειδοποιούνται ασθενοφόρο και περιπολικό άμεσα. Μετέπειτα και η οδική βοήθεια γιατί η μηχανή πλέον δεν μετακινείται.
Ο Γιώργος είναι όρθιος, είναι φαινομενικά καλά αλλά επιμένουμε στο ασθενοφόρο γιατί πρέπει να γίνουν όλες οι εξετάσεις.
Έρχονται σχεδόν ταυτόχρονα Αστυνομία και ασθενοφόρο δεν ξέρω σε πόση ώρα αλλά σχετικά γρήγορα θα έλεγα.
Μετέπειτα η οδική.
Γίνονται τα προβλεπόμενα και ο Γιώργος φεύγει με το ασθενοφόρο για το Νοσοκομείο της Κορίνθου.
Μετά από λίγο ο Μιχάλης και ο Γιώργος φεύγουν και αυτοί για το νοσοκομείο της Κορίνθου και μένουν μέχρι νάρθει η σύζυγος του Γιώργου.
Οι υπόλοιποι ξαναμπαίνουμε σε φάλαγγα παγωμένοι από το συμβάν αλλά ψύχραιμοι αφού πλέον ο αδερφός μας είναι σε καλά χέρια και διατηρείται επαφή μέχρι τις 02.30 περίπου που πλέον έχουν γίνει οι ακτινογραφίες - υπέρηχοι και ξέρουμε πως όλα είναι καλά και υπάρχουν μόνο μώλωπες.
Σήμερα ο Γιώργος μας είναι ήδη στο σπίτι και η μοτό στο δρόμο για το συνεργείο με την οδική.
Ο γέρων οδηγός του αγροτικού είχε μπει στο ρεύμα μας έξυσε τον Θοδωρή με την Γεωργία, ακούμπησε τον Γιώργο με το TIGER και δεν έμεινε κανένα περιθώριο πλέον στον Γιώργη τον Καρανταγή να πάει πουθενά να τον αποφύγει μιας και είχε καταλάβει όλο το ρεύμα κυκλοφορίας.
Περισσότερα θα πει ο Γιώργος όταν μπορέσει.
Αυτό πούχει σημασία είναι πως το να πηγαίνεις σιγά και όχι στα όρια σου δίνει περιθώριο να φρενάρεις - ελιχθείς τουλάχιστον και να γλυτώσεις ότι μπορείς....προσέξτε εκεί έξω σύντροχοι...κυκλοφορούν διάφοροι τέτοιοι.
Ο πλήρης εξοπλισμός δε είναι απολύτως αναγκαίος και σώζει. Ας το βάλουμε πολύ καλά στο μυαλό μας.
Ο παππούς έφυγε με το αμάξι του (χτυπημένο από παντού γύρω γύρω) αφού το έλεγξε η οδική του και το βρήκε μια χαρά πλην αριστερού φλας....

Κάπως έτσι ήταν η χθεσινή μας εξόρμηση και η τελική γεύση είναι γλυκόπικρη αλλά τελικά θάλεγα καλή διότι η έκβαση είναι θετική.
Θα ευχηθώ λοιπόν για τα καλά που προηγήθηκαν των κακών και σε άλλα με υγεία και για τα κακά ποτέ ξανά.
Στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω όλους τους συντρόχους και τη συντρόχισα Γεωργία που ήταν συνεχώς σε επαφή με Αστυνομία - ΕΚΑΒ, για την παραμονή τους ανεξαρτήτως υποχρεώσεων - κούρασης και την παροχή βοήθειας στον χτυπημένο σύντροχο. Ιδιαίτερη μνεία στον Μιχάλη που έκανε τα πάντα όλα από ασφάλειες μέχρι να πάνε μαζί με τον Γιώργο εκ Κορίνθου στο Νοσοκομείο και να κρατήσουν παρέα, να δώσουν βοήθεια στον αδερφό μας μέχρι νάρθει η σύζυγός του.
Ο Μιχάλης ειδικά γύρισε μόνος του μετά πίσω.
Σκεφτήκαμε και για άλλον έναν αλλά παίζει και ο άτιμος κορονοιός και δεν επιτρέπονται πάνω από ένας συνοδοί οπότε δεν είχε νόημα.
Είμαι υπερήφανος που έχω τέτοιους συντρόχους γιατί κακά τα ψέμματα...χτες ήταν ο Γιώργος, προχτές ήμουν εγώ και στο μέλλον θάναι κάποιος άλλος διότι ως γνωστόν σε όσους καβαλάμε μοτό υπάρχουν δύο ειδών αναβάτες <<Αυτοί πούπεσαν και αυτοί που θα πέσουν>>...
Σας ευχαριστώ θερμά από καρδιάς όλους !

Υ.Γ. Τα παραπάνω γράφηκαν κατόπιν εξουσιοδότησης του αδερφού Γιώργου.